Yeşim CEYLANTEKİN, Türkan DOĞAN, Dilek ÖCALAN, Zuhal KUNDURACILAR

Üniversite Öğrencilerinde Beden Kitle İndeksi, Tükenmişlik Düzeyi ve İyilik Hâli Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Amaç: Üniversite öğrencilerinin BKİ(Beden Kitle İndeksi)’lerinin iyilik hâli ve tükenmişlik düzeylerine etkisini belirlemek amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntemler: Toplam 953 üniversite öğrencisi ile gerçekleştirilen çalışmada“Kişisel Bilgi Formu”,“Maslach TükenmişlikEnvanteri- Öğrenci Formu” ve “İyilik Hâli Ölçeği”kullanılmıştır. Çalışma için gerekli etik izinler alınmıştır. Bu çalışmada elde edilenveriler SPSS 21 paket programı aracılığı ile analiz edilmiştir.Bulgular: Yaş ortalaması 20,86±2,03 yıl olan öğrencilerin, %79,9’u BKİ 25kg/m2’nin altında normal kilolu, %16,6’sı 25-30 kg/m2arasında fazla kilolu, %3,6’sı ise, 31 kg/m2 ve üzeri olduğundan obezdir. Öğrencilerin %53,1’inin (n=506) düzenli ve dengeli bir beslenmealışkanlığı yoktur. Öğrencilerin İyilik Hâli Ölçeği toplam puan ortalaması 88,39±12,66 (min:24, max:120) olup, ölçek alt boyutu puanortalamaları yaşamı anlamlandırma ve hedef odaklı olma 26,88±4,63, bilişsel boyut 16,43±2,71, duygusal alt boyut 17,65±3,24, fiziksel altboyut 11,31±3,33, sosyal alt boyut 16,10±2,60’dır. Maslach Tükenmişlik Envanteri değerlendirildiğinde, öğrencilerin tükenme alt faktörpuanı ortalaması 15,14±5,00, duyarsızlaşma alt faktör puanı ortalaması 10,27±4,05, yetkinlik alt faktör puanı ortalaması 12,26±3,00’dür.İyilik Hâli Ölçeği toplam puanları ile tükenme ve duyarsızlaşma puanları arasında %35 oranında negatif yönlü orta düzeyde anlamlıilişki vardır (tükenme; r=-0,359, p

An Examination of the Relationship Among University Students’ Body Mass Index (BMI), Burnout Level and Wellness

Aim: To examine the impact of body mass index (BMI) of university students on burnout levels and wellness. Material and Methods: In the study, 953 university students were enrolled. ‘Personal Information Form’, ‘Maslach Burnout InventoryStudent Survey’ and ‘Wellness Scale’ were the instruments of the study. Ethical approvals were received for the study. In this study, the data were analyzed using the SPSS 21 package program. Results: Of all participants, %74.6 were female and %25.4 were male. Their mean age was 20.86±2.03. %32.5 were physiotherapy students, %30.7 were nursing students, %26.3 were health institutions management students and %10.4 were nutrition and dietetics students. %51.1 (n=506) of the students do not have a regular and balanced diet. As for the BMI of participants, %79.9 were labelled as normal weight with the value under 25 kg/m2 , %16.6 were overweight with 25-30 kg/m2and %3.6 were found to be obese with 31 kg/ m2 . The mean wellness scores of the participants were 88.39±12.66 (min:24, max:120). As for the subscales, the mean scores of giving meaning to life and being goal- driven were 26.88±4.63; of cognitive subscale was 16.43±2.71; of emotional subscale was 17.65±3.24; of physical subscale was 11.31±3.33 and of social subscale was 16.10±2.60. According to Maslach Burnout Inventory, the mean scores of burnout, desensitization and competence sub-factors were 15.14±5.00, 10.27±4.05 and 12.26±3.00, respectively. There is a significant moderate and negative oriented relationship (%35) among students’ total scores of Wellness Scale, burnout and desensitization scores (burnout; r=-0.359; desensitization r=-0.358; p

PDF

___

1. Şanlıer N, Konaklıoğlu E, Güçer E. Gençlerin beslenme bilgi, alışkanlık ve davranışları ile beden kitle indeksleri arasındaki ilişki. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2009;29(2):333-352.
2. Kadıoğlu M, Ergün A. Üniversite öğrencilerinin yeme tutumu, öz-etkililik ve etkileyen faktörler. MUSBED. 2015;5(2):96-104.
3. Arslan SA, Daşkapan A, Çakır B. Üniversite öğrencilerinin beslenme ve fiziksel aktivite alışkanlıklarının belirlenmesi. TAF Preventive Medicine Bulletin. 2016;15(3):171-180.
4. Liu J, Lee B, McLeod DM, Choung H. Framing obesity: effects of obesity labeling and prevalence statistics on public perceptions. Health Education & Behavior. 2019;46(2):322- 328.
5. Jesindha B, Rini JS. Epıdemiologıcal study on prevalence of diabetes, hypertension, and effect of obesity on the above parameters. Global Journal For Research Analysis. 2019;8(5):4- 6.
6. Tian S, Liu Y, Feng A, Lou K, Dong H. Metabolically healthy obesity and risk of cardiovascular disease, cancer, and all-cause and cause-specific mortality: A protocol for a systematic review and meta-analysis of prospective studies. BMJ Open. 2019;9:e032742.
7. Tedik SE. Fazla kilo / obezitenin önlenmesinde ve sağlıklı yaşamın desteklenmesinde hemşirenin rolü. Türkiye Diyabet ve Obezite Dergisi. 2017;2:54-62.
8. Censin JC, Peters SAE, Bovijn J, Ferreira T, Pulit SL, Mägi R, et al. Causal relationships between obesity and the leading causes of death in women and men. Plos Genet. 2019;15(10): e1008405.
9. Sağlık Bakanlığı Türkiye Halk Sağlığı Kurumu. Obezitenin Nedenleri (https://hsgm.saglik.gov.tr/tr/obezite/obeziteninnedenleri.html Erişim tarihi: 16.01.20)
10. Genç C, Köse B. Obezite ve dürtüsellik. Başkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi. 2019;4(2):95-104.
11. World Health Organization (2011). Mental health: A state of wellbeing. (Retrieved from http://www.who.int/ features/ factfiles/mental_health/en/index.html. Erişim tarihi: 11.02.20)
12. Sönmez S, Seyhan GB. Okul öncesi eğitim programının sağlık kavramı açısından incelenmesi. Turkish Online Journal of Qualitative Inquiry (TOJQI). 2016;7(1):146-174.
13. Doğan T. Üniversite öğrencilerinin iyilik halinin “maneviyat” ve “serbest zaman” boyutlarının incelenmesi. Turk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi. 2006;26:1-16.
14. İlğan A, Sevinç ÖS, Niron DG, Kılıç A, Yumuşak A. Lisans öğrencilerinin psikolojik iyilik hallerinin ygs puanları ve çeşitli değişkenler ile ilişkisi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2015;11(2):470-486.
15. Uysal H, Oruçoğlu HB. Bireylerin kardiyovasküler sağlık durumlarının ve iyilik hallerinin belirlenmesi. Kardiyovasküler Hemşirelik Dergisi. 2019;10(22):67-77.
16. Lancet T. Physician burnout: A global crisis. Lancet. 2019; 394(10193):93.
17. Kulualp GH, Sarı Ö. Tükenmişlik sendromu: kamu kuruluşu çalışanları üzerine bir uygulama. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 2019;(35):211- 230.
18. Schaufeli WB, Leiter MP, Maslach C. Burnout: 35 years of research and practice. Career Development International. 2009;14(3):204-220.
19. Ertürk E, Erdirençelebi M, Şen Ş. Sağlık çalışanlarının tükenmişlik sendromu düzeyleri ile hedonik tüketim davranışları arasındaki ilişki. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü Dergisi. 2019;(Prof. Dr. Fuat Sezgin Özel Sayısı):141-152.
20. Schaufeli WB, Martinez I, Marques-Pinto A, Salanova M, Bakker A. Burnout and engagement in university students: A cross-national study. Journal of Cross-Cultural Studies. 2002;33:464-481.
21. Çapri B, Gündüz B, Gökçakan Z. Maslach tükenmişlik envanteri-öğrenci formu (MTE-ÖF)’nun türkçe’ye uyarlaması: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2011;40(1):134-147.
22. Owen FK, Doğan T, Demirbaş NÇ, Owen DW. İyilik hali yıldızı ölçeği’nin geliştirilmesi. Journal of Human Sciences. 2016;13(3):5013-5031.
23. Aceijas C, Waldhäusl S, Lambert N, Cassar S, Corassa RB. Determinants of health-related lifestyles among university students. Perspectives in Public Health. 2017;137(4):227-236.
24. Rafiee E, Khaledi M, Madmoli M, Zafari M, Lotfizadeh M. The correlation between blood pressure and bmi in students of shahrekord university of medical sciences in 2013-14. International Journal of Ayurvedic Medicine. 2019;10(1):113- 117.
25. Doğan T. Üniversite öğrencilerinin iyilik halinin incelenmesi. Yayınlanmamış Doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi, 2004, Ankara.
26. Janssen I, Bacon E, Pickett W. Obesity and its relationship with occupational injury in the canadian work force. Journal of Obesity, 2011:531403.
27. Barzin M, Hosseinpanah F, Arzhan SFA. Trends of obesity and abdominal obesity in Tehranian adults (1999-2008). Pejouhandeh. 2011;16:212-228.
28. Kahraman Ç. Üniversite öğrencilerinde beslenme alışkanlıkları ve obezite riski: Tekirdağ namık kemal üniversitesi örneği. Namık Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sağlık Yönetimi Anabilim Dalı. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi 2018, Tekirdağ.
29. Mehmood Y, Al-Swailmi FK, Al-Enazi SA. Frequency of obesity and comorbidities in medical students. Pakistan Journal of Medical Science. 2016;32(6):1528-1532.
30. Nagata JM, Garber AK, Tabler JL, Murray SB, BibbinsDomingo K. Prevalence and correlates of disordered eating behaviors among young adults with overweight or obesity. Journal of General Internal Medicine. 2018;33(8):1337-1343.
31. Owen FK, Çelik ND. Yaşam boyu sağlıklı yaşam ve iyilik hali. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar. 2018;10(4):440-453.
32. Zaybak A, Fadıloğlu Ç. Üniversite öğrencilerinin sağlığı geliştirme davranışı ve bu davranışı etkileyen etmenlerin belirlenmesi. Ege Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi. 2004;20:71-95.
33. Gürgan U. Üniversite öğrencilerinin yılmazlık ve iyilik halinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. E-Journal of New World Sciences Academy. 2014;9:19-35.
34. Owen FK, Çelik ND, Doğan T. Yetişkinlerde iyilik hali. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 2017;10(53):600- 611.
35. Fritschi C, Quinn L. Fatigue in patients with diabetes: A review. J Psychosom Res. 2010;69(1):33-41.
36. Aydın Ö, Göçmen AY, Okyay MY, Çağlayan EK. Diyabetik hastalar ve obezlerde tükenmişlik sendromu ve hematolojik parametreler. Bozok Üniversitesi Tıp Dergisi. 2013;3(3):1-5.
37. Armutlukuyu M. Tıp Fakültelerinde çalışan öğretim üyeleri ve araştırma görevlilerinde tükenmişlik düzeylerinin değerlendirilmesi. Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi. Yayınlanmamış Tıpta Uzmanlık Tezi, Aile Hekimliği Anabilim Dalı 2014, Konya
38. Memiş Ç. Trakya üniversitesi tıp fakültesi öğrencilerinde sosyal anksiyete bozukluğu ve belirtileri ile tükenmişlik düzeylerinin değerlendirilmesi. Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Uzmanlık Tezi, 2011, Edirne.
39. Diener E, Wirtz D, Tov W, Kim-Prieto C, Choi DW, Oishi S, Biswas-Diener R. New well-being measures: Short scales to assess flourishing and positive and negative feelings. Social Indicators Research. 2010;97(2):143-156.
40. Fidan M, Usta F. İyilik hali ölçeğinin Türkçe formunun güvenirlik ve geçerliğinin incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi. 2013;2(3):265-269.
41. Sisson SB, Smith CL, Cheney M. Bigimpact on smallchildren: child-care providers’ perceptions of their role in early childhood healthy lifestyle behaviours. Child Care Pract. 2017;23:162-180.
42. Song M, Giovannucci E. Preventable incidence and mortality of carcinoma associated with lifestyle factors among white adults in the United States. JAMA Oncol. 2016;2:1154-1161.