Şen, Z. (2020). Kur’ân-ı Kerîm’in Türkçe Anlamı (Meal). İzmir: Tibyan, 392 s.

Dil organik yapısı olan bir olgudur. Sürekli değişen, diğer kültür ve dillerden sıklıkla etkilenen ve toplumsal olaylarla sürekli gelişen bir yapıdadır. Günlük konuşma veya yazı dilinde kullanılan kelimeler nesilden nesile değişiklik göstermektedir. Bu değişim Kur’an meali yazımının da sürekli hale gelmesini zaruri kılmaktadır. Nesillerin Kur’an-ı Kerim’i anlayabilmeleri, günlük kullandıkları dil ile mümkündür. Birkaç nesil öncesinin kullandığı kelimelerle yazılan bir meal anlaşılamamak ve ilgi alanı dışında kalmak gibi tehlikelerle karşı karşıya kalması muhtemeldir. Toplumsal hayat, dildeki ve sosyal hayattaki diğer değişkenler göz önünde bulundurulduğunda yeni meallerin yazılması kaçınılmazdır.
Anahtar Kelimeler:

Kur’ân- Kerîm, Meal, Türkçe

Şen, Z. (2020). Kur’ n-ı Ker m’in Türk e Anlamı (Meal). İzmir: Tibyan, 392 s.

___

  • Dumlu, Ö. & Elmalı, H. (2001). Kur’ân-ı Kerîm’in Türkçe Anlamı (Meal). İzmir: İzmir İlahiyat Fakültesi Vakfı.
  • Şen, Z. (2020). Kur’ân-ı Kerîm’in Türkçe Anlamı (Meal). İzmir: Tibyan.