SUÇ UYDURMA SUÇU (TCK m. 271)

5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 271. maddesinde, “Kanunda, işlenmediği bilinen bir suçun, yetkili makamlara işlenmiş gibi ihbar edilmesi ya da işlenmeyen bir suçun delil veya emarelerinin soruşturma yapılmasını sağlayacak biçimde uyduran kimseye üç yıla kadar hapis cezası verilir.” şeklinde düzenlenen suç uydurma suçu, bu çalışmanın konusunu oluşturmaktadır. Suç uydurma suçu hakkında öncelikle genel bilgiler verilmiş ve koruduğu hukuki değer araştırılmıştır. Ardından suçun maddi, manevi ve hukuka aykırılık unsurları incelenmiştir. Tipikliğin maddi unsurları bağlamında şekli uydurma ve maddi uydurma şeklindeki iki seçimlik hareket, ayrı ayrı incelenme konusu yapılmıştır. Şekli suç uydurma bağlamında ihbarın kapsamı belirlenmiş ve her türlü bildirimin ihbar niteliğinde sayılıp sayılamayacağı tartışılmıştır. Tipikliğin manevi unsuru bağlamında suçun olası kastla işlenip işlenemeyeceği araştırılmıştır. Hukuka aykırılık unsuru bağlamında ise hakkın kullanılması ve görevin ifası şeklinde iki hukuka uygunluk sebebinin bu suç bağlamında uygulanabilirliği araştırılmıştır. Devamında suçun özel görünüş biçimleri teşebbüs iştirak ve içtima bağlamında araştırılmış ve nihayetinde suçun muhakeme süreci ortaya konmuş ve sonuca varılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Adliyeye Karşı Suçlar, Suç Uydurma, Suçun Unsurları, Yetkili Makamlar, İhbar

The Crime of Fabricating an Offence

The crime of “fabricating an offence” which regulated as “Any person who denunciates a crime that is known to be not being committed to competent authorities or fabricating actual or circumstantial evidence in a manner to initiate investigations, is sentenced to imprisonment of up to three years” in article 271 of the Turkish Criminal Code no 5237 forms the subject of this study. First of all, general information was given about the crime of fabricating an offence, and the legal value it protected was investigated. Then, the material, inmaterial and illegal elements of the crime were examined. In the context of their material elements, two optional movements, formal fabricating and material fabricating, were examined separately. Within the context of formal fabrication, the scope of the denunciation was determined and it was discussed whether any notification could be regarded as denunciation. In the context of the inmaterial element, it has been investigated whether the crime can be committed by eventual intent or not. In the context of the illegality element, the applicability of the two reasons of compliance with the law, the exercise of the right and the performance of the duty, in the context of this crime has been investigated. Subsequently, the special appearance forms of the crime were investigated in the context of undertaking, participation and socialization; and ultimately, the trial process of the crime was revealed and concluded.

Keywords:

Crimes against Judiciary, Fabricating an Offence, Elements of Crime, Competent Authorities, Denunciation,

PDF

___

Alacakaptan U, Suçun Unsurları (1. Baskı, Sevinç Matbaası 1970).
Aldemir H, Ceza Hukuku Genel Hükümler Rehberi (1. Baskı, Adalet Yayınevi 2019).
Artuç M, Pratik Türk Ceza Kanunu (5. Baskı, Adalet Yayınevi 2019).
Artuk ME, Gökcen A ve Yenidünya C, Ceza Hukuku Özel Hükümler (15. Baskı, Adalet Yayınevi 2015).
Artuk ME, Gökcen A, Alşahin ME ve Çakır K, Ceza Hukuku Genel Hükümler (14. Baskı, Adalet Yayınevi 2020).
Artuk ME, Gökcen A, Alşahin ME ve Çakır K, Ceza Hukuku Özel Hükümler (19. Baskı, Adalet Yayınevi 2021).
Atalay AÖ, “Türk Ceza Muhakemesinde Seri Muhakeme Usulü ve Mukayeseli Hukuktaki Benzer Usuller” (2020) Galatasaray Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 19 (2) 653-732.
Aydın Y, İftira Suçu (1. Baskı, Adalet Yayınevi 2019).
Bakıcı S, 5237 sayılı Yasa Kapsamında Ceza Hukuku Özel Hükümleri Cilt 2 (1. Baskı, Adalet Yayınevi 2008).
Bayraktar K, “İftira” (1974) İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası 40 (1-4) 181-206.
Birtek F, Ceza Hukuku Genel Hükümler Temel Bilgiler (6. Baskı, Adalet Yayınevi 2018).
Çakır K, “5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu’nda Başkasına Ait Kimlik veya Kimlik Bilgilerinin Kullanılması Suçu” (2013) Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi 19 (2) (Prof. Dr. Nur Centel’e Armağan) 1541-1566.
Değirmenci O, “Ceza ve Ceza Muhakemesi Hukukunda Mağdur Hakları” (2008) Türkiye Barolar Birliği Dergisi 21 (77) 33-86.
Demirbaş T, Ceza Hukuku Genel Hükümler (15. Baskı, Seçkin Yayıncılık 2020).
Dündar H, “İftira Suçu ile Benzeri Suçlar üzerine Bir İnceleme” (1984) Adalet Dergisi 75 (2).
Erem F ve Toroslu N, Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler (5. Baskı, Savaş Yayınları, 1987).
Erem F, “Suç Tasnii” (1954) Adalet Dergisi 10 (45) 1179-1185.
Erem F, Ümanist Doktrin Açısından Türk Ceza Hukuku Cilt: III (3. Baskı, Seçkin Kitabevi 1985).
Evik VS, “Suçluyu Kayırma Suçu” (2010) Galatasaray Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 9 (1) (Köksal Bayraktar’a Armağan) 717-747.
Guadagno G, La Simulazione di Reato, Casa Editrice Dott. (Eugenio Jovene 1953).
Hafızoğulları Z ve Özen M, Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler Millete ve Devlete Karşı Suçlar (1. Baskı, U-S-A Yayıncılık 2016).
Heinrich B, Ceza Hukuku Genel Kısım - I (Cezalandırılabilirliğin Temel Esasları – Tamamlanmış ve Teşebbüs Edilen Suçlarda Suçun Yapısı), (Ed. Yener Ünver) (1. Baskı, Adalet Yayınevi 2014).
İçer Z, “Yalan Tanıklık Suçu” (2018) Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi 18 (1) 179-226.
Kaya A, “Sigorta Dolandırıcılığına Konu Olabilen Sigorta Türlerinin Sigorta Hukuku ve Ceza Hukuku Bakımından Sonuçları” (2015) Terazi Hukuk Dergisi 10 (101) 42-52.
Kaya A, “Suç Uydurma Suçu ve Savunma Hakkı İlişkisi” (2017) Terazi Hukuk Dergisi 12 (136) 73-80.
Kazaker G, “Elverişsiz Teşebbüs ve Mefruz Suç Ayrımı” (2020) Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi 9 (1) 129-141.
Koca M ve Üzülmez İ, Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler (6. Baskı, Seçkin Yayınları 2019).
Kurt DH, İftira Suçu (TCK m. 267), Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Hukuku Anabilim Dalı Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi (2020).
Mahmutoğlu FS, “Ceza Yargılamasında Katılanın, Aynı Zamanda CMK 45. Maddede Öngörülen Kişilerden Biri Olması Halinde, Tanıklıktan Çekilme Hakkını Kullanıp Kullanamayacağı Sorunu” (2013) Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi 19 (2) 191-210.
Malkoç İ, Açıklamalı Türk Ceza Kanunu 4. Cilt (1. Baskı, Yazarın Kendi Yayını 2013).
Meran N, AİHM Kararları ile İçtihatlı-Açıklamalı Basın Yoluyla ve Genel Olarak Hakaret- İftira, Suçtan Kaynaklanan Malvarlığını Aklama, Soruşturmanın Gizliliğini İhlal Suçları (1. Baskı Seçkin Yayıncılık 2014).
Odyakmaz AN ve Demiralp BT, Uygulamalı – Örnekli Hukuk Rehberi (1. Baskı, Alfa Yayınları 2000).
Önder A, Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler (4. Baskı, Filiz Kitabevi 1994)
Özbek VÖ, Doğan K ve Bacaksız P, Ceza Genel Hukuku (Temel Bilgiler) (15. Baskı, Seçkin Yayıncılık 2020).
Özbek VÖ, Doğan K ve Bacaksız P, Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler (15. Baskı, Seçkin Yayıncılık 2020).
Özek Ç, “Adliyeye Karşı Suçların Hukuki Konusu” (1997) İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası 55 (3) (Prof. Dr. Türkan Rado’ya Armağan Sayısı) 13-50.
Pagliaro A, Principi di Diritto Penale, par. spec. (Giuffre 2000).
Parlar A ve Hatipoğlu M, Türk Ceza Kanunu Yorumu 3. Cilt (3. Baskı, Seçkin Yayıncılık 2010)
Parlar A ve Hatipoğlu M, Türk Ceza Kanunu Yorumu 4. Cilt (3. Baskı, Seçkin Yayıncılık, 2010)
Serttaş AT, Türk Ceza Kanunu’nda İftira Suçu (TCK m. 267), Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Hukuku Anabilim Dalı Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi (2018).
Soyaslan D, Ceza Özel Hukuku (12. Baskı, Yetkin Yayıncılık 2018)
Sönmez AS, Türk Ceza Kanunu’nda İftira Suçu (1. Baskı, Hakim Yayınları 2016).
Taş B, “Bilgi Vermeme Suçu” (2021) Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 29 (2) 1305-1342.
Tezcan D, Erdem MR ve Önok M, Teorik ve Pratik Ceza Özel Hukuku (18. Baskı, Seçkin Yayıncılık 2020).
Toroslu H, “Suç Uydurma Suçu” (2013) Ankara Barosu Dergisi 71 (1) 319-337.
Toroslu N ve Feyzioğlu M, Ceza Muhakemesi Hukuku (19. Baskı, Savaş Yayınları 2019).
Ünver Y, İftira - Suç Uydurma - Suç Üstlenme - Yalan Tanıklık ve Suçu İhbar Etmemek Suçları (TCK’da Düzenlenen Adliyeye Karşı Suçlar) (6. Baskı, Seçkin Yayıncılık 2021).
Yaşar O, Gökcan HT ve Artuç M, Yorumlu-Uygulamalı Türk Ceza Kanunu Cilt IV (1. Baskı, Adalet Yayınevi 2010).
Yıldırım A, “İftira Suçu” (2007) Türkiye Barolar Birliği Dergisi 20 (69) 177-210.
Yıldırım A, İftira ve Suç Uydurma Suçları (1. Baskı, Adalet Yayınevi 2010)
Yılmaz Z ve Apiş Ö, “Seri Muhakeme ve Basit Yargılama Düzenlemelerinin Değerlendirilmesi” (2020) Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi 26 (1) 62-106.
Yılmaz Z, “Suçluyu Kayırma Suçu (TCK m. 283)” (2012) Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi 18 (1) 147-178.
Yokuş Sevük H, Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler (2. Baskı, Adalet Yayınevi 2019).
Yurtcan E, Yargıtay Kararları Işığında İftira Suçu (Adliyeye Karşı Diğer Suçlar) (2. Baskı, Türkiye Barolar Birliği Yayınları: 303 2015)
Zafer H, “Savunma Hakkı ve Sınırları” (2013) Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi 19 (2) 507-540.
Zafer H, Ceza Hukuku Genel Hükümler (TCK m.1-75) (7. Bası, Beta Yayıncılık 2019).