Mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbiri

Suçta tekerrür ve özel tehlikeli suçlular 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesinde düzenlenmiştir. Aynı maddede mükerrir suçlu ile özel tehlikeli suçlular olarak kabul edilen itiyadî suçlu, suçu meslek edinen kişi ve örgüt mensubu suçlu hak-kında hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre infaz edileceği, cezanın infazından sonra da denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağı belirtilmiştir. 765 sayılı Türk Ceza Kanununda tekerrür, şahsa bağlı cezayı artırıcı bir neden olarak kabul edilmişti. Bir suçtan dolayı mahkûm olan şahsın, cezasını tamamen çektikten veya yasal nedenlerle cezanın düşmesinden sonra, Kanunda belirlenen süre içerisinde bir başka suçu işlemesi halinde ikinci suçundan dolayı verilen ceza artırılmaktaydı. 01.06.2009 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanununda ise tekerrür, cezayı artırıcı bir neden olarak kabul edilmemiş; “Güvenlik Tedbirleri” kapsamında 58. maddede düzenlenmiştir. Bu çalışmada öncelikle, tekerrür konusu irdelenmeye çalışılmış; tekerrürün tanımı ve hukuki niteliği, tekerrürün çeşitleri, tekerrürün koşulları ve sonuçları ele alınmıştır. Tekerrü-rün sonuçları arasında bulunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygu-lanması konularından ayrıntılı olarak bahsedilmiştir. Çalışmanın son bölümünde ise özel tehlikeli suçlular ve haklarında uygulanacak infaz rejimlerine yer veril-miştir.

Peculiar to persistent violators execution system and probation measure

Recidivism and special dangerous criminals are regulated under Article 58 of the Turkish Penal Code (Law No. 5237). It is envisaged under the same law that the sentence imposed on habitual criminals, viewed as the persistent criminal and special dangerous criminals shall be enforced in accordance with the enforcement regime peculiar to persistent criminals and probation shall be applied to them after the enforcement of the sentence. The recidivism under the Old Turkish Penal Code (The Law No. 765) was envisaged as a personal aggravated reason. In case the person sentenced for this crime following the execution of his/her sentence or quashing of his/her conviction committed another crime within the period prescribed in the law, the sentence given for his/her second crime increased. Recidivism is not foreseen as an aggrevated reason under the Turkish Penal Code which came into force on 1 June 2006. It is regulated within the context of security measures under Article 58. Recidivism is examined in the first place in this study. In this context, definition, legal character, types, conditions and results of the recidivism are elobarated. Execution of the sentence which is among the results of the recidivism in accordance with the enforcement

___

  • Aldemir Hüsnü,”Yeni Türk Ceza Kanunu‟na Göre Suçta Tekerrür”, Terazi Hu-kuk Dergisi, Sayı: 1, Eylül 2006.
  • Arslan Çetin-Kayançiçek Murat, Suçta Tekerrür, Ankara 2009.
  • Artuç Mustafa-Akkaya Çetin-Gedikli Cemil, 2006-2007-2008 İçtihatları ile Türk Ceza Kanunu, Ankara 2008.
  • Artuk Mehmet Emin-Gökcen Ahmet-Yenidünya Ahmet Caner, Türk Ceza Kanunu Şerhi Genel Hükümler, c. 2, Ankara 2009.
  • Atalay Osman, “Mükerrir Hükümlülerin İnfazında Müddetname Hesaplamala-rı”, Terazi Hukuk Dergisi, sayı: 13, Eylül 2007.
  • Bakıcı Sedat, Ceza Hukuku Genel Hükümleri, Ankara 2007.
  • Demirbaş Timur, Ceza Hukuku Genel Hükümler, Ankara 2007.
  • Dönmezer Sulhi, “Tehlikeli Hâl” Meselesi”, İÜHFM, C: X, 1944/1-2.
  • Dönmezer Sulhi-Erman Sahir, Nazari ve Tatbiki Ceza Hukuku, c: III, İstanbul 1994.
  • Erem Faruk, “Türk Ceza Kanunu'nda Emniyet Tedbirlerinin Yeri”, İÜHFD, c:1, sayı: 3, Ankara 1944.
  • Erem Faruk-Danışman Ahmet-Artuk Mehmet Emin, Ceza Hukuku Genel Hü-kümler, c:II, Ankara 1997.
  • İçel Kayıhan-Sokullu Akıncı Füsun-Özgenç İzzet-Sözüer Adem- Mahmutoğlu Fatih Selami-Ünver Yener, İçel Yaptırım Teorisi, 3. Kitap, İstanbul 2000.
  • Kamer Vehbi Kadri, Denetimli Serbestlik Kararlarının İnfazı, Ankara 2007.
  • Katoğlu Tuğrul, Ceza Kanunlarının Zaman Yönünden Uygulanması, Ankara 2008.
  • Koca Mahmut-Üzülmez İlhan, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, Ankara 2008.
  • Kurt Mehmet, Cezaların İnfazı ve Ceza İnfaz Kurumlarının Sorunları, Ankara 2007.
  • Önder Ayhan, Ceza Hukuku Genel Hükümler, c:3, İstanbul 1989.
  • Özbek Veli Özer-Bacaksız Pınar-Doğan Koray, Ceza Hukuku Bilgisi Genel Hü-kümler, Ankara 2007.
  • Özgenç İzzet, Türk Ceza Kanunu Gazi Şerhi, Ankara 2006.
  • Özgenç İzzet, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, Ankara 2010.
  • Öztürk Bahri-Erdem Mustafa Ruhan, Uygulamalı Ceza Hukuku ve Güvenlik Tedbirleri Hukuku, Ankara 2008.
  • Parlar Ali-Hatipoğlu Muzaffer, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu Yorumu, Ankara 2007.
  • Şen Ersan, Yeni Türk Ceza Kanunu Yorumu, c: 1, İstanbul 2006.
  • Toroslu Nevzat, Ceza Hukuku Genel Kısım, Ankara 2005.
  • Üzülmez İlhan, Türk Hukukunda Tekerrür, Ankara 2003.
  • Yücel Mustafa Tören, Kriminoloji 'Suç ve Ceza', Ankara 1986.