İnsan haklarının korunması alanındaki gelişmeler diğer uluslararası hukuk süjelerine karşı sahip olunan dış egemenlik ve devletlerin kendi vatandaşlarına karşı tam ve sınırsız karar alma özgürlüğü olarak kabul edilen iç egemenlik yaklaşımında değişikliğe yol açmıştır. Bu bağlamda uluslararası hukukta yeni bir gelişme olarak uluslararası camianın koruma sorumluluğu karşımıza çıkmaktadır (Responsibility to Protect). Egemenlik ve müdahale ilişkisini yeniden tanımlayan Responsibility to Protect kavramı müdahale hakkı yerine koruma gereksinimine yoğunlaşmaktadır. Bu kavram ile egemenliğin kendi halkının güvenliği ve temel insan haklarını sağlama mükellefiyeti ile sınırlandığı kabul edilmektedir. Responsibility toProtecte BM Güvenlik Konseyi Darfur krizi ve Libya ile ilgili resolusyonlarında atıf yapmıştır. Responsibility to Protect müdahale sorumluluğunu beraberinde getiren siyasi bir uluslararası kamuoyu baskısını olanaklı kılmaktadır. 1973 sayılı (2011) Libyaya ilişkin Güvenlik Konseyi resolusyonunda sivil halkın korunması amacı dışında başka bir vurgu olmaması nedeniyle resolusyondan Güvenlik Konseyinin rejimdeğişikliği için yetkilendirme yaptığı sonucu çıkarılmamaktadır. Sivil halkın korunmasımisyonu ancak Libyada rejimin devrilmesine dönüştürülüştür. Bu durum Responsibility to Protect yaklaşımına ve buna istinaden yapılan müdahaleye gölge düşürmüştür. Responsibility toProtectin belirsizliği her amaç için kullanılmasına olanak vermektedir.

The developments on protection of human rights changes the approach of external sovereignty possessed against other subjects of international law and internal sovereignty accepted as the freedom of decision making against the states own citizens. In this sense, Responsibility to Protect of international community appears as a new development. The term of Responsibility to Protect which redefines the relationship between sovereignty and intervention, concentrates upon the requirement to protect instead of right to intervene. In this concept, it is accepted that sovereignty is restricted by the obligation to ensure the public safety and fundamental human rights of own nation. The United Nations Security Council refers to the Responsibility to Protect in the resolutions related to crises of Darfur and Libya. Responsibility to Protect enables an political international public opinion pressure which brings along the responsibility of intervention. Authorisation for change of regime by Security Council should not to be concluded from the Security Council resolution number 1973 (2011) concerning Libya by the reason of absence of emphasis accept for purpose of protection of civil society in the resolution. However, the mission of protection of civil society is the conversion of the toppling the regime in Libya. This situation casts a shadow on the approach of Responsibility of Protect and the intervention based on this. The uncertainty of Responsibility to Protect allows using it for all purpose.