EVLİ KADININ SOYADI

Soyad, belirli bir aileye mensup kişileri, diğer ailelere mensup kişilerden ayırmaya hizmet eden bir tanıtma işaretidir. Soyadının bu işlevsel boyutunun yanında psikolojik bir boyutu da bulunmaktadır. Soyadı üzerindeki hak hem kişiye sıkı surette bağlı olan bir kişilik hakkı hem de herkese karşı ileri sürülebilen mutlak bir haktır. Soyadı, doğumla, seçme ile, idari karar ile, mahkeme kararı ile, evlat edinmeyle ve evlenme ile kazanılabilir. Evli kadının soyadı konusu ise TMK'nın 187. maddesinde düzenlenmiştir: "Kadın evlenmekle kocasının soyadını alır; ancak evlendirme memuruna veya daha sonra Nüfus idaresine yapacağı yazılı başvuruyla kocasının soyadı önünde önceki soyadını da kullanabilir. Daha önce iki soyadı kullanan kadın, bu haktan sadece bir soyadı için yararlanabilir". Türk Medeni Kanunu'nda yer alan mevcut düzenlemeye göre kadının, evlenmeyle kocasının soyadını taşıma yükümlülüğünün Anayasa'ya da yer alan eşitlik ilkesine, kadınerkek eşitliği ilkesine, pozitif ayrımcılık ilkesine ve Türkiye'nin taraf olduğu uluslararası hukuka aykırı olduğu ileri sürülmektedir. Hukuk sistemimizde yıllar içerisinde meydana gelen değişikliklerle Türk Medeni Kanunu'nun 187. maddesinde değişiklik yapılması kaçınılmaz olmuştur. Bu çalışmamızda Türk Medeni Kanun'un 187. maddesinin mevcut hali, Anayasaya ve uluslararası hukuka aykırılığı sorunu üzerinde duracağız

Last Name of Married Woman

Last Name is an introducing sign to serve differentiating people from a definite family from people who are members of other families. Besides this functional aspect of last name, there is also a psychological aspect of it. The right on last name is an absolute one both a personal right strictly depending on the individual and also asserting against everyone. Last name can be taken by birth, choice, administrative decision, child adoption, and marriage. The last name of married women in the 187 TMK’nın regulated in Article: "Women are marrying her husband's last name, but the marriage officer will rule on or after the written notice of Population in front of her husband's last name may also use the previous last name. More women using their last name a last name only for the benefit of this right”. According to the regulations placed in Turkish Civil Code, it is stated that the obligation for women to carry their husbands’ last names is contrary to principle of equality in Constitutional Law, principle of woman-man equality, positive discrimination principle and International Law agreed by Turkey. By means of the changes occurred throughout years in our Law system, it became inevitable to make changes about the 187th article of Turkish Civil Code. This study aims to emphasize the illegality of the existent situation of 187th article of Turkish Civil Code in terms of Constitutional Law and International Law

___

  • ABİK, Yıldız; Kadının Soyadı ve Buna Bağlı Olarak Çocuğun Soyadı, Ankara, 2005.
  • AKINTÜRK, Turgut; Türk Medenî Hukuku, Aile Hukuku, İkinci Cilt, Gözden Geçirilmiş Yeni medeni Kanuna Uyarlanmış Onuncu Bası, İstanbul, 2006.
  • AKİPEK, Jale/ AKINTÜRK, Turgut; Türk Medeni Hukuku, Birinci Cilt Başlangıç Hükümleri Kişiler Hukuku, Gözden Geçirilip Yeni Medeni Kanuna Uyarlanmış Altıncı Bası, İstanbul, 2007.
  • ARPACI, Abdülkadir; Kişiler Hukuku (Gerçek Kişiler), İstanbul, 2000,
  • BERKİ, Şakir; “Türk Medenî Kanununda Evlenmenin Evli Kadınla İlgili Neticeleri”, Hüseyin Cahit Oğuzoğlu’na Armağan, Ankara, 1972.
  • BRUCKNER, Christian; Das Personenrecht des ZGB, Zürcih, 2000.
  • BUCHER, Andreas; Natürliche Personen und Persönlichkeitsschutz, 3. Auflage, Basel/ Genf/ München, 1999.
  • DOĞAN, Murat; “Türk Medenî Kanunu’nun Evliliğin Genel Hükümleri Bakımından Getirdiği Yenilikler”, AÜHFD, Cilt 52, Sayı 4, 2003.
  • DURAL, Mustafa/ ÖĞÜZ, Tufan; Kişiler Hukuku, Gözden Geçirilmiş ve Yenilenmiş 7. Bası, İstanbul, 2004.
  • GENÇCAN, Ömer Uğur; 4721 Sayılı Türk Medenî Kanunu, Cilt 2, Ankara, 2007.
  • HATEMİ, Hüseyin; Aile Hukuku, İstanbul, 2005.
  • HAUSHER, Heinz/GEISER, Thomas/ KOBEL, Esther; Das Eherecht des schweizerischen Zivilgesetzbuches (Eheschliessung, Scheidung, Allgemeine Wirkungen der Ehe, Güterrrecht), Bern, 2000.
  • HELVACI, Serap; Türk ve İsviçre Hukuklarında Kişilik Hakkını Koruyucu Davalar, İstanbul, 2001.
  • HONSELL, Heinrich/VOGT, Nedim Peter/GESİER, Thomas; Basler Kommentar, Zivilgesetzbuch I, 3. Auflage, Basel,/Genf/Müchen, 2006.
  • İLGÖZ, Selda; “Eşitlik Bağlamında Kadının Soyadı Sorunu”, Uluslararası- Disiplinlerarası Kadın Çalışmaları Kongresi 05-07 Mart 2009 Kongre Bildirileri, Üçüncü Cilt, Sakarya, 2009. (Meşe İçtihat Programı)
  • İMRE, Zahit; “Şahsiyet Hakkının Korunmasına İlişkin Genel Esaslar, Özellikle İsim Hakkı ve İsim Hakkının Korunması”, Recai Seçkin’e Armağan, Ankara, 1974.
  • KILIÇOĞLU, Ahmet; Medeni Kanun’umuzun Aile- Miras ve Eşya Hukukunda Getirdiği Yenilikler, Ankara, 2003.
  • KILIÇOĞLU, Ahmet; “Medeni Kanun Açısından Kadın – Erkek Eşitliği”, Ankara Barosu Dergisi, Sayı 1, 1991.
  • MOROĞLU, Nazan; Kadının Soyadı, İstanbul, 1999.
  • MOROĞLU, Nazan; “Medeni Kanun’a Göre Kadının Soyadı ve Bir Öneri”, www. tukd.org.tr/dosya/kadinin_soyadi.doc, (çevrimiçi) 25 Ağustos 2011.
  • OĞUZMAN, M. Kemal/ SELİÇİ, Özer SELİÇİ/ OKTAY-
  • ÖZDEMİR, Saibe; Kişiler Hukuku (Gerçek ve Tüzel Kişiler), Yeniden gözden geçirilmiş ve mevzuata uyarlanmış 8. Bası, İstanbul, 2005.
  • ÖZDEMİR, Hayrünnisa; “Türk ve İsviçre Medenî Hukukunda Ad Üzerindeki Hak ve Korunması”, AÜHFD, Cilt 57, Sayı 3, 2008.
  • ÖZTAN, Bilge; Aile Hukuku, Ankara, 2004.
  • ÖZTAN, Bilge; “Evlilik Birliğinin Sona Ermesi Halinde Kadının Soyadı”, Hüseyin Cahit Oğuzoğlu’na Armağan, Ankara, 1972.
  • RIEMER, Hans Michael; Personenrecht des ZGB, Studienbuch und Bundesgerichtspraxis, 2. Auflage 2002 Bern.
  • SİRMEN, Lâle; “Medeni Hukuktaki Son Gelişmelerin Işığı Altında Evlenme ve Boşanma Alanında Yeniden Düzenlenmesi Gereken Konular”, Hukukta Kadın Sempozyumu, Ankara, 2000.
  • ZEVKLİLER, Aydın/ ACABEY, M. Beşir/ GÖKYAYLA, K. Emre; Medeni Hukuk, Giriş, Başlangıç Hükümleri, Kişiler, Hukuku, Aile Hukuku, Gözden Geçirilmiş ve Genişletilmiş 6. Bası, Ankara, 1999.