BOŞANMA AŞAMASINDA MAHKEME MERKEZLİ EĞİTİM UYGULAMALARINA İLİŞKİN BİR İNCELEME

Boşanma, tüm ülkelerde her geçen yıl daha yaygınlaşmaktadır. Her ne kadar Türkiye’de boşanma oranları batı ülkeleri kadar yüksek olmasa da, geçmiş on yıllarla karşılaştırıldığında boşanma oranlarında kayda değer bir artış eğilimi görülmektedir. Boşanmanın bireyler ve toplum üzerindeki olumsuz etkilerinin farkındalığıyla boşanma sürecindeki bireylerin bu yıkıcı deneyimini kontrol etme ve en aza indirme yollarına ilgide de bir artış görülmektedir. Mahkeme temelli ebeveyn eğitim programları çoğu ülkenin aile mahkemelerinde tamamlayıcı aile hizmeti bileşeni olarak yer almaktadır. Bu tür programlar, boşanma aşamasındaki bireyler ve çocuklarının boşanma sonrası yaşama uyum düzeylerini artırmak ve aralarında yaşanabilecek çatışmaları ve olumsuz etkileri azaltmak amacıyla kullanılmaktadır. Bu çalışmada, yurt dışında yürütülen boşanma aşamasındaki bireyler için mahkeme temelli önleyici boşanma eğitimi programları ve bu programların özellikleri gözden geçirilmiştir. Literatür tarandığında yurt dışında mahkeme temelli boşanma eğitimi programları üzerine çalışmalara rastlandığı, fakat her ne kadar bu bir ihtiyaç olsa da Türkiye’de bu alanda bir boşluk olduğu görülmektedir. Türkiye’de boşanma aşamasında mahkeme temelli uygulamalarla ilgili öneriler sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Boşanma, Boşanma eğitimi, , Mahkeme temelli

A Review of Court-Based Divorce Education Programs

PDF

___

Amato, P.R. & Cheadle, J. (2005). “The long reach of divorce: Divorce and child well-being across three generations”. Journal of Marriage and Family. 67. (1). 191-206.
• Amato, P.R. (2000). “The Concequences of Divorce for Adults and Children”. Journal of Marriage and the Family. 62. 1269-1287.
• Arbuthnot, J. & Kramer, K. (1998). “Effects of divorce education on mediation process and outcome”. Mediation Quarterly. 15. (3). 199-213
• Bacon, B. and McKenzie, B. (2004). “Parent Education After Separation/Divorce: Impact of the Level of Parental Conflict on Outcomes.” Family Court Review, 42, 85-97.
• Berman, W.H. & Turk, D.C. (1981). “Adaptation to Divorce: Problems and Coping Strategies”. Journal of Marriage and the Family. 43 (2). 179-189.
• Blaisure, K.R. & Geasler, M.J. (1996). “Results of a Survey of Court-Connected Parent Education Programs in U.S. Counties”. Family and Conciliation Courts Review. 34 (1). 23-40.
• Booth, A. & Amato, P. (1991). “Divorce and Psychological Stres”. Journal of Health and Social Behavior. 32. 396-407.
• Braver, S.L., Salem, P., Pearson, J. & DeLuse, S.R. (1996). “The Content of Divorce Education Programs: Results of a Survey”. Family and Conciliation Courts Review. 34 (1). 41-59.
• Brandon, D.J. (2006). “Can Four Hours Make a Difference? Evaluation of a Parent Education Program for Divorcing Parents.” Journal of Divorce and Remarriage, 45, 171-185.
• Braver, S.L., Griffin, W. and Cookston, J. (2005). “Prevention Programs for Divorced Nonresident Fathers.” Family Court Review, 43, 81-96.
• Caldwell, R.A.& Bloom, B.E. (1982). “Social support: Its structure and impact on marital disruption”. American Journal of Community Psychology.10. (6). 647-667.
• Criddle, M.N., Allgood, S.M. & Piercy, K.W. (2003). “The Relationship Between Mandatory Divorce Education and Level of Post-Divorce Parental Conflict”. Journal of Divorce and Remarriage. 3-4. 99-111.