YENİ BİR SEĞİR-NÂME YAZMASIı ÜZERİNE

Seğir-nâme, insan uzuvlarının çeşitli hareketleri ve titremelerinden yola çıkarak o kişinin geleceği ile ilgili yorumlarda bulunan ihtilāc-nâme adı da verilen fal türünde yazılmış eserlerdir. Türklerin ilk yazılı metinlerine kadar uzanan seğir-nâmelerin yurt içi ve yurt dışı çeşitli kütüphanelerde müstakil ya da tabir-nâmeler ve kıyafet-nâmeler içerisinde birçok yazması mevcuttur. Üzerinde çalıştığımız seğir-nâme yazması Fransa Bibliotheque National (FBN) 178 numarada kayıtlı mecmuanın 296-320. sayfaları arasında bulunmaktadır. Yazma, barındırdığı 151 seğirme ile mensur yazılan seğir-nâmeler içinde en fazla seğirmeye sahip olanlardan biridir. 
Anahtar Kelimeler:

-

-

Seğir-nâme is fortune type of written works, makes a comment considering a variety of human limb movements and tremors on future of a person, ihtilāc-nâme also called. A lot of manuscripts of the Seğir-nâme are available in domestic and foreign in various libraries private or in the tabir-nâme and the kıyafet-nâme, which reaches up to the first written texts of Turks. The manuscript of seğir-nâme that we are working on it located between 296 and 320 pages in magazines (178 numbers) registered at France Bibliotheque Nationale (FBN). This manuscript, which contains 151 twitches is one of which has a maximum twitches in prose written the seğirnâme. In this studies, the Seğir-nâme section of themanuscripts located in FBN as the text has been placed, were given information about certain characteristics of spelling. It also was made a comparison with other seğir-nâme as a twitch type and quantity

___

  • BLOCHET, E. (1932). Bibliotheque National Catalogue Manuscrits Turcs I, Paris Bibliotheque National 58 rue de Richelieu.
  • ERSOYLU, Halil (1989). “Seğir-nâme”, Türk Dili Araştırmaları Yıllığı (Belleten) 1985, (Ankara 1989), 27-48.
  • _____; (1992) “Seğir-nâme (II)”, Türk Dili Araştırmaları Yıllığı (Belleten) 1992, (Ankara, 1995), 99-145.
  • GÜLENSOY, Tuncer (2007), Köken Bilgisi Sözlüğü I, TDK Yay., Ankara.
  • KARAATLI, Recep (1999). “Türkçe Bir Seğir-nâme Üzerine”, Türk Dili Araştırmaları Yıllığı-Belleten, 1999/I-II, s. 89-142.
  • KORKMAZ, Zeynep (1997). Türkçede Eklerin Kullanılış Şekilleri ve Ek Kalıplaşması Olayları, TDK Yay., Ankara.
  • _____, Zeynep (2007). Gramer Terimleri Sözlüğü, TDK Yay., Ankara.
  • ÖLMEZ, Mehmet (2003). “Çağataycadaki Eskicil Öğeler Üzerine”, Mustafa Canpolat Armağanı (Yay. Hzl. A. Ata-M. Ölmez), Ankara, Sanat Kitabevi, 135-142.
  • ÖZER, Arif (1969). “Türkçe İki Seğirnâme Kitabı Üzerine”, Türk Kültürü, C.VII, S. 77, Mart 1969, s. 48-52
  • ÖZERGİN, Muammer Kemal (1967). “Eski Bir Seyirme-nâme”, Türk Folklor Araştırmaları, 10, S. 211, Şubat 1967. SERTKAYA, Ayşe Gül (2011). nâme yazması”, 38. Icanas. 10-15.09.2007. Ankara-Türkiye. Bildiriler: Dil Bilimi, Dil Bilgisi ve Dil Eğitimi. Ankara, 2011, s. 1533-1560. “Bilinmeyen bir Seğir
  • SÜER, Fatih Ramazan (2011). “Bir Seğirname Örneği”, Turkish Studies-International Periodical Forthe Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 6/4 Fall 2011, p. 287- 304.
  • SÜMBÜLLÜ, Yusuf Ziya (2007). “Seğir-nâme ve Seğirmek Manaları Üzerine Bir İnceleme”, Atatürk Ün. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, S. 32, Erzurum, 2007, s. 53-69
  • _____, (2008). “İlm-i Tefe’ül ve Tefe’ül-nâme (Ku’rân falı) Üzerine Bir Değerlendirme”, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Volume 1, Issue 2 Winter 2008, s. 383-391.
  • _____, (2010). Seğirname, Fenomen Yay., Erzurum.
  • SÜMBÜLLÜ, Yusuf Ziya-GÖZİTOK, Mehmet Akif (2014). Gaybî İlim Şubesi Olarak İhtilâc-nâmeler ve Mevlânâ Sevâdî’nin Manzum İhtilâc-nâmesi, Dede Korkut Dergisi, C. 3, S. 6, Ordu, s. 105-131.
  • ŞAKAR, Sezer Özyaşamış (2010). “Bir Tür Fal Kitabı: İhtilâc-nâme”, Türk Kültürü İncelemeleri Dergisi, İstanbul, S. 22, s. 213-228.
  • TATÇI, Mustafa (1993). “Türk Edebiyatında İki Tür Seğirname ve Çınname”, Türk Dünyası Araştırmaları, İstanbul, S. 87, s. 237- 242.
  • TİETZE, Andreas (2002). Tarihi ve Etimolojik Türkiye Türkçesi Sözlüğü, C. I, İstanbul.
  • Türkçe Sözlük (2005). TDK Yay., Ankara.
  • VARDAR, Berke (2002). Açıklamalı Dilbilim Terimleri Sözlüğü, Multilingual Yay., İst.