ÜNİVERSİTELERDE GİRİŞİMCİLİK EĞİTİMİ KİMLERE VERİLMELİDİR?

Bu çalışma üniversiteye giriş puanına göre öğrencilerin girişimcilik davranışlarını belirlemek ve girişimci olabilecek davranış sergileyen öğrencilerin bu tutumlarını geliştirmek için yapılabilecek çalışmalara odaklanmaktadır. Girişimciliğin gelişmesine en çok katkı sağlayan kurumlardan birinin üniversiteler olduğu düşünüldüğünde, üniversitelere bu konuda da önemli görevler düşmektedir. Üniversite öğrencileri üzerinde yapılan bilimsel çalışmaların ağırlıklı olarak işletme, iktisat, mühendislik ve diğer bilim dallarında olduğu görülmektedir. Bu düşünce sayısal puanla öğrenci alan bölümlerin (işletme, iktisat, mühendislik vb.) daha fazla elle tutulur ve ticari değeri olan ürünler yaratacağı yaklaşımından kaynaklanmaktadır. Girişimcilik eğitiminin sadece sayısal bölümleriyle sınırlı kalmaması eğitimin her kademesinde ve her bölümünde çeşitli yöntemler ve uygulamalarla kendisini göstermesi gerekmektedir. Farklı alan olan sözel ve özel yetenek gibi bölümlere yerleşen öğrencilerin de daha girişimci eğilimi olduğu bu çalışmada görülmektedir. Üniversiteler girişimcilik eğitimi verirken öğrencilerin giriş puan türü ya da bölümlerine göre değerlendirmemeli ve her bir öğrenciye “girişimci adayı” gibi eşit eğitim fırsatı sunmalıdır. Bu bakış açısıyla tüm öğrenciler yetiştirmeli ve üniversiteden potansiyel birer girişimci olarak mezun olmaları sağlanmalıdır. Çalışmamızda bu fikirlerden hareket ederek öğrencilere 17 sorudan oluşan ve dünyada girişimciliğe adanmış en büyük vakıf olan Ewing MarionKauffman Foundation tarafından geliştirilmiş KauffmanFastTrac Girişimcilik Karakter Anketi uygulanmıştır. Çalışmamız girişimciliğin öğrenilebilir ve bireysel düzeyde geliştirilebilir bir davranış olduğu fikrinden hareket ederek girişimcilik eğitimlerinin puan türüne göre sözel ve özel yetenek bölümlerine de girişimcilik için önemli bir kaynak olduğuna inanmaktadır ve girişimcilik eğitimleri verilmesinin ülkenin tüm potansiyelini kullanma konusunda önemli olduğunu savunmaktadır. Ayrıca çalışmamızın girişimcilik eğitimlerinin yanı sıra hangi çalışmaların öğrencilerin girişimcilik davranışlarının gelişmesine katkı sağlayacağı sorularını cevap bulmaya yardımcı olmasını ummaktadır.

WHOM SHOULD BE THE ENTREPRENEURSHIP EDUCATION GIVEN TO AT UNIVERSITIES?

This study focuses on determining the entrepreneurial behaviors of students according to the university entrance score and the studies that can be done to improve the attitudes of the students who may be entrepreneur. Considering that one of the institutions contributing most to the development of entrepreneurship is the universities, universities have important duties in this regard. It is seen that the scientific studies on university students are mainly in the fields of business, economics, engineering and other sciences. This is due to the approach that the departments (business, economics, engineering, etc.) that take students with numerical points will create products with more tangible and commercial value. Entrepreneurship education is not limited to only the numerical sections of education and at every level of education and each section should show itself through various methods and practices. It is seen in this study that the students who have settled in different fields such as verbal and special ability have more entrepreneurial tendency. In this study, KauffmanFastTrac Entrepreneurship Character Questionnaire, developed by Ewing MarionKauffman Foundation, which is the largest foundation dedicated to entrepreneurship in the world, was applied to students with 17 questions. Universities should not evaluate students' entry points according to their type or departments while providing entrepreneurship training and provide equal education opportunities for each student such as point entrepreneur Candidate University. With this point of view, all students should be educated and should be graduated from the university as a potential entrepreneur. Our study believes that entrepreneurship education is an important source of entrepreneurship in verbal and special.

___

  • Arroyo-Vázquez, Mónica, van der Sijde, Peter ve Jiménez-Sáez, Fernando (2010),Innovativeand Creative EntrepreneurshipSupport Services at Universities,Service Business, 4 (1), 63-76.
  • Büyük, Yılmaz, O., Karakaya, A. ve Yıldıran, C., (2015). Girişimcilik Eğitimi Alan Bireylerin Demografik Özellikleri Açısından Girişimcilik Eğilimleri Arasındaki Farklar. Journal of Entrepreneurship&Development/Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi. Winter 2015, Volume: 10, Issue: 2, p.105-125.
  • Cansız, M. (2014). Innovative Entrepreneurs Of Turkey: The Case Of TurkishTechnoparks, Republic Of Turkey Ministry Of Development Publication No: 2892, http://www.mod.gov.tr/lists/ recentpublications/attachments/74/Innovative%20entrepreneurs%20of%20Turkey%20the%20 Case%20of%20Turkish%20Technoparks.Pdf.
  • Cruz, N. M., Escuredo, A. I. R., Barahona, J. H., & Leitao, F. S. (2009). The effect of entrepreneurship education programmes on satisfaction with innovation behaviour and performance. Journal of European Industrial Training, 33, 198-214.
  • Demir, A.Z., Eliöz, M., Çebi, M., Sezen, S. (2015). Girişimcilik Ve Girişimci Üniversite: Spor Fakültesi Öğrencileri Üzerine Bir Çalışma, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, cilt34,sayı1, sayfa: 199-212.
  • Demir, A.Z. (2017). Yenilikçi girişimcilik için ihtiyaç duyulan kamu politikaları ve yaklaşımları yenilikçi girişimci merkezler, vol:3, issue:17, pp: 190-204 (ISSN: 2149-8598)
  • Geri, S. (2013). Research on entrepreneurial characteristics of students in school of physical education and sports. Turkish Journal of Education 2(3): 50-60.
  • İşcan, Ö.F. & Kaygın, E. (2011). Üniversite öğrencilerinin girişimcilik eğilimlerini belirlemeye yönelik bir araştırma. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15 (2): 443-462.
  • Jana, N. (2015). Developing the entrepreneurial competencies of sport management students. ProcediaSocial and Behavioral Sciences, 174: 3916–3924.
  • Karıman, E. (2018). Girişimci Üniversite Olma Yolunda Ondokuz Mayıs Üniversitesi Öğrencileri Üzerine bir Çalışma; Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi Ve Spor, Anabilim Dalı,Yüksek Lisans Tezi, Samsun.
  • Kılıç, R., Keklik, B. ve Çalış, N. (2012,). Üniversite Öğrencilerinin Girişimcilik Eğilimleri Üzerine Bir Araştırma: Bandırma İşletme Bölümü Örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 17(2).
  • Kirby, D. (2006). Creating Entrepreneurial Universities in the UK: Applying Entrepreneurship Theorty to Pratice, Journal of Teknology Transfer, 31(5), 599-603.
  • Köksal, Y., Penez, S. Yüksek girişimcilik eğilimli üniversiteli gençlerin demografik özellikleri ve sektör tercihleri, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2015; 20(1):155-167.
  • Özmen, Ç. (2015). Rekreasyon ve Spor Yöneticiliği Bölümü Öğrencilerin Girişimcilik Düzeylerinin Değerlendirilmesine Yönelik bir Çalışma. Yüksek Lisans Tezi, Burdur. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi.
  • Reimers-Hild, C. I. (2005). Locus of control, need for achievement and risk tasking propensity: A frame work for theentrepreneuriallearner of the 21st century, PHD, Lincoln: University of Nebraska. Schulte, P. (2004). “The Entrepreneurial University:A Strategy ForInstitutional Development”, Higher EducationIn Europe, 29(2), s.188.
  • Şeşen, H., Basım, H. (2012). Demografik faktörler ve kişiliğin girişimcilik niyetine etkisi: spor bilimleri alanında öğrenim gören üniversite öğrencileri üzerine bir araştırma,Ege Akamedik Bakış Dergisi/Academic Review Özel Sayı, (12) 21-28.
  • Tağraf, H. ve Halis, M. (2008). Üniversitelerdeki Girişimcilik Eğitiminin “Girişimsel Öz Yetkinlik” Algısı Üzerindeki Etkisi: Bir Araştırma, Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 3(2), ss.91-104.
  • Yelkikalan, N.,Akatay, A., Yıldırım, H. M., Karadeniz, Y., Köse, C., Koncagül, Ö., Özer, E. (2010).
  • Dünya ve Türkiye Üniversitelerinde Girişimcilik Eğitimi: Karşılaştırmalı Bir Analiz. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 12 (19): 51-59.
Turkish Studies - Social Sciences-Cover
  • ISSN: 2667-5617
  • Yayın Aralığı: Yılda 6 Sayı
  • Başlangıç: 2006
  • Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ