19982

İş Sağlığı ve Güvenliği Uygulamaları ve İş Disiplininin Çalışan Performansı Üzerindeki Etkisi: Erzurum Örneğ

İş Sağlığı ve Güvenliği (İSG) özellikle son yıllarda önemi anlaşılmış olan bir kavram olarak karşımıza çıkmaktadır. İş Sağlığı ve Güvenliği, bir işyerinde çalışanların sağlık ve güvenliklerini korumayı, işyerinde meydana gelmesi muhtemel kaza veya meslek hastalıklarını yok etmeyi veya minimum miktara indirmeyi amaçlayan uygulamalar olarak tanımlanabilir. İş Disiplini ise, çalışanların birtakım kurallar çerçevesinde firmanın uzun dönem ve kısa dönem hedeflerinden sapmalarının önüne geçen tüm yaptırımlara verilen isimdir. Bu çalışmanın amacı, İş Sağlığı ve Güvenliği uygulamaları ile İş Disiplini uygulamalarının Çalışan Performansı üzerindeki etkisinin incelenmesidir. Bu bağlamda çalışmanın birinci bölümünde İş Sağlığı ve Güvenliği uygulamalarının neler olduğu açıklanmış, İş Sağlığı ve Güvenliğinin tarihi gelişimi incelenmiş ve bu alandaki yasal zorunluluklar belirtilmiştir. Çalışmanın ikinci bölümünde işyeri ortamında İş Disiplini kavramı açıklanmış, İş Disiplininin neden önemli olduğu konusunda bilgi verilmiş, performans ve Çalışan Performansı kavramları hakkında detaylı bilgi verilerek araştırmanın teorik bölümü tamamlanmıştır. Çalışmanın, uygulama kısmında Erzurum ilinde mamul sektörü ve hizmet sektöründe faaliyet gösteren farklı firmaların çalışanlarına yüz yüze görüşme yöntemi ile anket uygulanmıştır. İş Sağlığı ve Güvenliği uygulamaları ile İş Disiplininin çalışan performansına etkisi teorik olarak açıklanmıştır. Bu doğrultuda geliştirilen hipotezler ve araştırma modeli, çoklu regresyon analizi aracılığı ile test edilmiştir. Sonuç olarak; İş Sağlığı ve Güvenliği uygulamaları ile İş Disiplini uygulamalarının Çalışan Performansı üzerinde etkili olduğu tespit edilmiştir.

The Effect of Occupational Health and Safety and Work Discipline on Employee Performance: The Case of Erzurum the Effect of Occupational Health and Safety And work Discipline on Employee Performance: The Case of Erzurum

Occupational health and safety (OHS) is a concept that has been understood especially in recent years. Occupational health and safety can be defined as practices aimed at protecting the health and safety of employees in a workplace, eliminating or minimizing accidents or occupational diseases that may occur in the workplace. Work discipline is the name given to all sanctions that prevent employees from deviating from the company's longterm and short-term goals within the framework of a set of rules. The purpose of this study is to investigate the relationship between occupational health and safety and work discipline on employee performance. In this context, the occupational health and safety practises, history of occupational health and safety and legal requirements are explained in first part. In the second part work discipline in the work environment is explained by giving legal procedures. Finally, the concept of performance and business performance are given and theoretical part of the research has been completed. In the application part of the study, face to face questionnaire was applied to the employees of different companies that operating in the good and service sector in Erzurum. The effect of occupational health and safety practises and work discipline on employee performance is explained theoretically. The hypothesis and the model of the survey were tested with multiple linear regressions. As a result, it was observed that occupational health and safety practises and work discipline have an impact on employee performance.

PDF

___

Ahmed, Y. M. (2016). Eğitimin çalışan performansı üzerine etkileri (Hormuud Telecom, Somali) örneği.
Akpınar, T. (2014). İş Sağlığı ve iş Güvenliği. Bursa: Ekin Yayınları
Balkır, Z. G. (2012). “İş Sağlığı ve Güvenliği hakkının korunması: işverenin iş Sağlığı ve Güvenliği organizasyonu.” Sosyal Güvenlik Dergisi (SGD), 2(1): 56-91.
Ceylan, H. (2012). Türkiye'deki iş sağlığı ve güvenliği eğitimi sorunlar ve çözüm önerileri. Ejovoc (Electronic Journal of Vocational Colleges), 2(2), 94-104.
ÇASGEM (2013). Meslek hastalıkları, Akarsu, H. V., Ayan, B., Çakmak, E., Doğan, B., Eravcı, D., Karaman, E. ve Koçak, D. (Haz.), Ankara: Özyurt Matbaacılık.
Çopur, Z., Varli, B. E., Avşar, M., & Şenbaş, M. (2006). Ege Üniversitesi Hastanesi'nde çalışan ev idaresi personelinin iş sağlığı ve güvenliği konusundaki görüşlerinin incelenmesi. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 9(1), 39-53.
Demircioğlu, M. ve Centel, T. (2003). İş hukuku. İstanbul: Beta Yayınları.
Diktaş, G. (2018). Örgütsel sinizm ve sosyal zekânın çalışan performansı ve işten ayrılma niyeti üzerindeki etkisi: İstanbul’daki reklam ajansı çalışanlarına yönelik bir araştırma (Master's thesis, Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü).
Doğanay, A. (2014). Liderlik Tarzlarının Çalışanların Bağlılık Seviyesi ve Performansına Etkisi: Başakşehir Belediyesinde Bir Uygulama. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Gerek, N. (2009). İş Sağlığı ve iş Güvenliği. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Gümüştekin, G. E. ve Öztemiz, A. B. (2005). “Örgütlerde stresin verimlilik ve performansla etkileşimi.” Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(1): 271-288.
Güzel, D. (2013). “Erzurum ilinde faaliyet gösteren bayan ve erkek kuaförlerinin, ergonomik çalışma koşulları, mesleki rahatsızlıklar ve iş memnuniyeti yönünden incelenmesi.” Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(3): 345-358.
Ivancevich, J. M. (2010). Human resource management (8 ed.). Boston: Irwin McGraw- Hill.
Karadoğan, E. (2014). Liman işçilerinin Sağlığı ve Güvenliği. Ankara: Liman Iş Yayınları.
Kesen, M. (2015). Örgütsel demokrasinin çalışan performansı üzerine etkileri: örgütsel özdeşleşmenin aracılık rolü. Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(2), 535-562.
Kılıç, L. (2006). İşverenin iş Sağlığı ve Güvenliğini sağlama hükümlülüğü ve sorumluluğu. Ankara: Yetkin Yayınları.
Korkmazer, F., Ekingen, E., & Yıldız, A. (2016). Psikolojik sermayenin çalışan performansına etkisi: Sağlık çalışanları üzerinde bir araştırma. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 19(3), 271-281
Li, S., Xueqiu, H., & Li, C. (2011). “Longitudinal relationship between economic development and occupational accidents in China.” Accident Analysis & Prevention, 43(1): 82-86. Meydanlıoğlu, A. M. A. Sağlık Çalışanlarının Sağlığı ve Güvenliği. Balıkesir Sağlık Bilimleri Dergisi, 2(3), 192-199.
Pekdemir, I., Koçoğlu, M., & Gürkan, G. (2014). Özerklik ve ödüllendirmenin çalışan performansı üzerindeki etkisinde çalışanın inovasyona yönelik davranışının aracılık rolüne yönelik bir araştırma. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 43(2), 332-350.
Putri, D. O., Triatmanto, B., & Setiyadi, S. (2018, April). “The effect of occupational health and safety, work environment and discipline on employee performance in a consumer goods company.” In IOP Conference Series: Materials Science and Engineering, 337(1): 012036. IOP Publishing.
Robinson J. and Elkan R. (1996) Health Needs Assessment. Pearson Professional Limited. New York.
Sekulová, K. & Šimon, M. (2010). The Link Between Ergonomics And Occupational Diseases. Paper presented at the Proceedings of International Conference on Industrail and Information Engineering, France.
Solmaz, M., & Solmaz, T. (2017). Hastanelerde iş sağlığı ve güvenliği. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 6(3), 147-156.
SSGK. (2018). Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu. Erişim Tarihi 05.06.2018, http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5510.pdf
Sunar, F., & Çınar, Ş. (2017). Hastane Çalışanlarının İş Sağlığı ve Güvenliği.
Tanrıverdi, H., Adıgüzel, O., & Çiftçi, M. (2010). Sağlık yöneticilerine ati iletişim becerilerinin çalışan performansına etkileri; Kamu Hastanesi Örneği .Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (11), 101-122.
TDK. (2018). Disiplin Kavramı. Erişim Tarihi 06.07.2018, http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts&arama=kelime&guid=TDK.GTS.5b3f78db 3db172.50741263
TMMOB (2010). İş Sağlığı ve Güvenliği oda raporu. Ankara: Türkiye Makine Mühendisleri Odası Birliği.
Turan, Ö. (2016). Ofis çalışmalarında ergonomik risklerin iş Sağlığı ve Güvenliği açısından değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul Aydın Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Tüzüner, V. L., & Özaslan, B. Ö. (2011). Hastanelerde iş sağlığı ve güvenliği uygulamalarının değerlendirilmesine yönelik bir araştırma. Istanbul University Journal of the School of Business Administration, 40(2), 138-154.
Uçak, A. (2009). Sağlık personelinin maruz kaldığı iş kazaları ve geri bildirimlerinin değerlendirilmesi (Master's thesis, Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü).
Uyargil, C., Adal, Z., Ataay, İ. D., Acar, A .C., Özçelik, O., Dündar, G. ve Tüzüner, L. (2009). İnsan kaynakları yönetimi. İstanbul: Beta Yayınları.
W.W. Daniel – Neil Millward (1983), Workplace Industrial Relations in Britain, London: Heinemann Educational Books.
Yiğit, A. (2011). İş Güvenliği. Bursa: Alfa Akademi

ISSN: 2667-5617
Yayın Aralığı: Yılda 6 Sayı
Başlangıç: 2006
Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ