Empedokles Felsefesinin Kökenleri

M.Ö. 5. yy.da (M.Ö. 495-435) yaşadığı kabul edilen Empedokles, ozan, devlet adamı, hatip, dini lider ve filozof kimliği ile kendinden önce gelen doğa bilimcilerinin görüşlerine spritüel bir yorumlama getirerek yeni bir düşünce yapısı tesis etmiştir. Evrenin özünü oluşturan ilk maddenin sorgulamasına güçlü bir iddia ortaya koyarak evrenin varoluşunda tek bir maddenin temel teşkil etmediğini öne sürmüş ve dört element kuramını ortaya atmıştır. Bu fikrini savunmak için dinsel olguları kullanmış ve tanrısal varlıkların sahip olduğu niteliklerin her birinin bir elementi simgelediğini ifade ederek felsefiçıkarımlara dinsel bir yaklaşım kazandırmıştır. Empedokles, fikri hayatına efsanevi bir kimlik katarak yaşadığı dönemin toplumuna mistik bir anlayış getirmeyi başarmıştır. Böylece doğa filozoflarının salt metodik düşünce yapısını olağandışı bir dinsel örgüye büründürmüş ve mitolojik bir anlatış ile bilimi arka plana atan bir doktrini desteklemiştir. Bu nedenle hayatı ve düşünceleri kendinden sonraki dönemlerde bile ciddi bir merak uyandırarak üzerinde yüzyıllarca tartışma konusu olmuştur. Bu çalışmada asırlarca süren bu açmaz üzerine farklı bir söylem sunarakEmpedokles felsefesinin hellenik unsurlarının dışında başka hangi kültür ile bağlantısı olabileceğini ve dönemsel yorumlamaların meydana getirdiği yanlış algılamaların üzerinde durulmaktadır. Özellikle Orphizm akımının sebep olduğu dinsel etkileşim ile Mısır felsefesinin Yunan düşünce yapısına olan etkisi ve bu kültürde yetişen filozofların iki kültürün yer aldığı katışık yapıda nasıl seyir aldığı çalışmanın temel savını oluşturmaktadır.

The Origins of The Empedocles Philosophy

Empedocles, who is accepted to have lived in the 5th century B.C. (495-435 B.C.), established a new mindset by bringing a spiritual interpretation to the views of natural scientists who came before him with the identity of bard, statesman, orator, religious leader and philosopher. He put forward a strong claim to the questioning of the first matter that constitutes the essence of the universe, claiming that no single substance constitutes the basis of the existence of the universe and put forward the four-element theory. He used religious facts to defend this idea and gave a religious approach to scientific inferences by stating that each of the qualities possessed by divine beings symbolizes an element. Empedocles has managed to bring a mystical understanding to the society of the period he lived by adding a legendary identity to his intellectual life. Thus, he transformed thepurely methodical mindset of natural philosophers into an extraordinary religious pattern and supported a doctrine that puts science into the background with a mythological narrative. For this reason, his life and thoughts have been the subject of discussion for centuries, arousing serious curiosity even in the periods after him.In this study, it is emphasized that the philosophy of Empedocles can be related to other cultures other than the Hellenic elements and the misperceptions caused by periodic interpretations by bringing a new perspective on this centuries-long dilemma. Especially, the main point of this study is the religious interaction caused by the Orphism movement and the effect of Egyptian philosophy on the Greek mindset and how the philosophers, who grew up in this culture, proceeded in the mixed structure of the two cultures.

PDF

___

Aristoteles, (1996). Metafizik. (çev. Ahmet Arslan), Sosyal Yayınları.
Anonim.(2008). Homeros ilahileri. (çev: Ayşen Eti Sina). Arkeoloji ve Sanat Yayınları.
Arda, Z., Şahin, H., Büyükkol, S. (2013). İlkçağdan modernizme; bilim, sanat ve felsefe buluşmaları. c.2, s. 3. Journal of Research in Education and Teaching.
Balkaya, A. (2012). Kozmogeni anlatılarında dikotomik akgının nedenselliği,Turkish Studies, 7/4, 987-994. http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.3900
Bernal, M. (1998). Kara Athena: eski Yunan uydurmacası nasıl imal edildi? 1785-1985.Kaynak Yayınları.
Berthelot, M. (1885). Les origenes de l’alchimie.
Betz, H. D. (1980). Fragments from a catabasis ritual in a Greek magical papyrus.History of Religions,19(4), 287-295.https://doi.org/10.1086/462853
Bidez, J. (1894).La biographie d'Empédocle. (Vol. 12). Georg Olms Verlag.
Bidez, J., & Cumont, F. (1938).Les mages hellénisés: Zoroastre: Ostanès et hystaspe. Les Belles Lettres.
Bolay, S. H. (2004). Felsefeye giriş.Akçağ Yayınları.
Brunner, H. (1957).The new aspect of ancient Egypt. Universitas 1:3.267-296.
Burkert, W. (1969). Das proömium des parmenides und die katabasis des pythagoras.Phronesis,14, 1.
Burnet, J. (2013). Erken Yunan felsefesi. (çev. Aziz Yardımlı). İdea.
Campailli, S. (1987). La leggenda di Empedocle. Filologa e forme letterarie.s. Abt. 1, Della Corte.
Cornford, F. M. (1952). Principium sapientiae: A study of the origins of Greek philosophical thought. Cambridge University Press.
Erdem, Z. (2004). Antik çağ mitoslarında ölüm ve yeniden doğuş inancı.Sanat ve İnanç/1.MGSÜ-TSTUAM Yayınları.275-285.
Erhat, A. (2000). Mitoloji sözlüğü.Remzi Kitabevi.
Baydur, N.. (2004). IAO. VII. Tüba-Ar.189-196. http://dx.doi.org/10.22520/tubaar.2004.0015
Buresch, K. (1889).Klaros, untersuchungen zum orakelwesen des späteren altertums. Aalen: Scientia-Verlag.
Freeman, K. (1957). Ancilla to the Pre-Socratic Philosophers:A complete translation of the fragments in Deils,Fragmente der Vorsokratiker.Harvard University Press.
Graf, F. (1974). Eleusis und die orphische Dichtung Anthens in vorhellenstischer Zeit.Illinois Classical Studies.
Groningen, B.A. van(1956). Le fragment 111 d’Empédocle.Classica et mediaevalia,17, 47-61.
Guthrie, W. K. C. (1999). İlkçağ felsefesi tarihi.Gündoğan Yayınları.
Guthrie, W. K. C. (2011). Yunan felsefe tarihi. Sokrates öncesi ilk filozoflar ve pythagorasçılar.Kabalcı Yayınevi.
Heidel, W. A. (1912). “On anaximander”. Classical philology.The Universitiy of Chicago Press.Vol. 7. 212-234.
Heidel, W. A. (1913). On certain fragments of the presocratics.Proceedings of the American Academy, 48. 681-734.
Herodotos. (2016). Tarih.(çev. Müntekim Ökmen), (12. Baskı). Türkiye İş Bankası Yayınları.Hornung, E. Mısır Tarihi.(çev. Zehra Aksu Yılmazer). Kabalcı Yayınevi.
Işık, İ (2020). Marsyas Mitolojisinde Tanrılar Savaşı. Journal of History School, 47, 2964-2988.http://dx.doi.org/10.29228/joh.44439
Johnston, S. I. (1990).Hekate Soteira: a study of Hekate's roles in the Chaldean oracles and related literature. Scholars Press.
Kingsley, P. (1994). Greeks, shamans and magi.Studia iranica.23(2), 187-198.
Kingsley, P. (2002). Antik felsefe gizem ve büyü. “Pythagoras ve Empedokles Geleneği”,Kabalcı Yayınevi
Kranz, W. (1984). Antik felsefe metinler ve açıklamalar.(çev. Suad Y. Baydur).Sosyal Yayınları.
Lauer, J. P. (1960). Observations sur les pyramides.Bibliothèque d'étude.
Lippman, E. A. (1964).Musical thought in ancient Greece. Columbia University Press.
Long, H. S. (1948). A Study of the Doctrine of Metempsychosis in Greece from Pythagoras form Plato.Unpublished doctoral dissertation, Princeton University.
Mansel, A. M. (1999). Ege ve Yunan tarihi. Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Platon (1963). Phaidon, (çev. S. K. Yetkin ve H. R. Atademir, Çev.). Ankara Üniversitesi.
Richardson, N. J. (1974).The Homeric hymn to demeter. Oxford University Press.
Sá, L. F. F. (2005).The myth of orpheus in Milton's L'allegro, Il penseroso, and lycidas. Faculdade de Letras/UFMG.
Snodgrass, A. M. (1971).The dark age of Greece: an archaeological survey of the eleventh to the eighth centuries BC. Edinburg Universitiy Press.
Thomas, H. W. (1938).Epekeina: untersuchungen über das überlieferungsgut in den jenseitsmythen Platons.
Vlastos, G. (1947). Equality and justice in the early Greek cosmogonies.Classical philology. The Universitiy of Chicago Press.
West, M. L. (1966). Hesiod: Theogony,Oxford Research Encyclopedia of Classics.
Wilamowitz-Moellendorff, U. V. (1931). Der Glaube der Hellenen,2.Weidmannsche Buchhandlung.
Wright, M. R. (1981). Empedocles: the extant fragments,Yale University Press.
Zhmud, L. J. (1989). "All is number"?.Phronesis,34(1-3).Brill.270-292.https://doi.org/10.1163/156852889X00189
Zuntz, G. (1971). Persephone: Three essays on religion and thought in Magna Graecia.Oxford Clarendon Press.

ISSN: 2667-5617
Yayın Aralığı: Yılda 6 Sayı
Başlangıç: 2006
Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ