DEMOGRAFİK DEĞİŞKENLERİN İŞYERİ YALNIZLIĞINA ETKİLERİ: HİZMET SEKTÖRÜNDE BİR ARAŞTIRMA

Çalışmanın amacı, işyeri yalnızlığının demografik değişkenlere göre farklılıklarının olup olmadığını belirlemektir. Araştırmanın örneklemini hizmet sektöründe çalışan 211 beyaz yakalı personel oluşturmaktadır. Çalışmada işyeri yalnızlığı kavramı sosyal arkadaşlık ve duygusal yoksunluk olmak üzere iki boyutta incelenmiştir. Öncelikle işyeri yalnızlığı kavramı açıklanmış olup, kavramla ilgili yapılmış çalışmalara yer verilmiştir. Ardından kavramı demografik değişkenler üzerinde inceleyen çalışmalara yer verilmiştir. Araştırmanın yöntemi başlığı altında, işyeri yalnızlığını ölçen ölçekler değerlendirilmiş olup, çalışmada kullanılan, Wright, Burt ve Strongman (2006) tarafından geliştirilmiş “İş Yeri Yalnızlığı” ölçeğinin geçerlilik ve güvenilirlik analizleri de yapılmıştır. Analiz sonucunda ortaya çıkan uyum iyiliği değerleri Wright ve arkadaşları (2006) tarafından yapılan DFA analizi ile karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Demografik değişkenler yaş, cinsiyet, eğitim, medeni durum, idarecilik ve mesleki deneyim olarak belirlenmiştir. Çalışmada demografik değişkenler ile işyeri yalnızlığı arasında fark olup olmadığını analiz etmek için, Mann Whitney U-Testi ve Kruskal Wallis HTesti analizleri yapılmıştır. Çalışmada, işyeri yalnızlığının demografik değişkenler üzerinde yapılmış diğer araştırmalarada yer verilmiştir. Analiz sonuçlarına göre, bu örneklem üzerinde işyeri yalnızlığı ile belirlenen demografik değişkenler arasında anlamlı bir fark bulunamamıştır. Bu bulgulara göre, kurulan H1, H2, H3, H4, H5 ve H6 hipotezleri reddedilmiştir. Elde edilen sonuçlarla ilgili yorumlar ilgili başlıkta ve sonuç bölümünde yorumlanmıştır. Yine bulgular, daha önce yapılmış araştırmalarla desteklenerek sonuç kısmında konu edilmiştir. Sonuç bölümünde ileride yapılacak çalışmalara önerilerde bulunularak araştırmanın kısıtları ile ilgili de bilgi verilmiştir.

THE IMPACTS OF DEMOGRAPHIC VARIABLES ON WORKPLACE LONELINESS: A RESEARCH IN THE SERVICE SECTOR

The aim of the study was to determine whether workplace loneliness differs according to demographic variables. The sample of the study consists of 211 white collar personnel working in the service sector. The concept of workplace loneliness was examined in two dimensions as social friendship and emotional deprivation. Firstly, the concept of workplace loneliness has been explained and the studies about the concept have been included. Then, studies examining the concept of demographic variables are included. The scales measuring workplace loneliness were evaluated under the title of the research method and validity and reliability analyzes of the “Workplace Loneliness” scale developed by Wright, Burt, and Strongman (2006) were also performed. The goodness of fit results obtained from the analysis was compared with Wright et al. (2006) in comparison with DFA analysis. Demographic variables were determined as age, gender, education, marital status, management, and professional experience. In this study, Mann Whitney U-Test and Kruskal Wallis H-Test were used to analyzing the differences between demographic variables and workplace loneliness. Other studies on demographic variables of workplace loneliness were also included. According to the analysis results, no significant difference was found between the loneliness and demographic variables determined in this sample. According to these findings, established hypothesis H1, H2, H3, H4, H5, and H6 were rejected. The comments about the results were interpreted in the related title and results section. Again, the findings are supported by previous researches and discussed in the conclusion. In the conclusion part, suggestions were given to future studies and information about the limitations of the research was also given.

___