Uğur DEMİRCİ, Hakan ARSLAN, Erdal KILINÇ, Özkan BARAN

Danışman Geribildiriminden Öğrenileni Anlamlandırma: Afganistan’da Bir Eylem Araştırması

Afganistan hükümetinin durumunun iyileştirilmesi ve güvenlik kabiliyetlerinin oluşturulması amacıyla ISAF sonrasında 2015 yılında Kararlı Destek Misyonu kurulmuştur. Bu Misyon bünyesinde görev yapmak üzere Kabil’deki eğitim yardım ve danışmanlık görevleri Türk unsurlarına verilmiştir. Kabilde konuşlu bulunan bu birlik bünyesinde Şubat 2019 tarihinde 2 yeni tim kurulmuştur. Bu timlerden birisi Ulusal Polis Eğitim Merkezine, diğeri de Kabil’deki ilçe birimlerine eğitim, yardım ve danışmanlık faaliyetleriyle görevlendirilmiştir. Ulusal Polis Eğitim Merkezinde görevli olan tim faaliyetlerine başlamadan önce Afganistan İçişleri Bakanlığı Stratejik Planı çerçevesinde bu eğitim merkezinde Kabil’deki ilçelerde görev yapan polislere yönelik eğitim planlanmıştır. Eğitimi inceleyen danışmanlar eksiklikler tespit etmiştir. Bunun üzerine eğitimin nasıl geliştirilebileceğine dair soruya cevap bulmak amaçlanmıştır. Yapılan alan yazın incelemesi neticesinde geribildirim için gereken şartların oluştuğu anlaşılmış ve danışman geribildiriminin eğitimin geliştirilmesinde nasıl etkin kullanılabileceği sorusuna cevap bulmak için araştırma başlatılmıştır. Araştırma eylem araştırması şeklinde desenlenmiştir. Araştırmanın verileri Kabil Ulusal Eğitim Merkezi eğitmenleri ile burada eğitim gördükten sonra görevleri başına dönen personelden toplanmıştır. Veri toplama araçları Eğitici Bilgi Formu, araştırmacı günlüğü, Geribildirim Değerlendirme Formu ve danışman gözlemleridir. Veri analizinde betimsel analiz kullanılmıştır. Araştırma sonucunda danışman geribildirimiyle kurulan mekanizma eğitimin geliştirilmesinde yararlı olmuştur. Bununla birlikte eğitim merkezinde verilen eğitim esnasında danışmanlar tarafından eğitmenlere yapılan anlık geribildirimin yararlı olmasına rağmen, eğitim aldıktan sonra görevlerine dönen personelin uygulamaları esnasında kendilerine danışmanlar tarafından yanlış uygulamanın düzeltilmesine ilişkin yapılan anlık bildirimin yeteri kadar yararlı olmadığı öğrenilmiştir.

Making Sense of Learning from Advisor Feedback: An Action Research in Afghanistan

: In order to improve the situation of the Afghan government and build security capabilities, after ISAF, in 2015, Resolute Support Mission was established. Train, assist and advice duties in Kabul have been given to Turkish forces, provided that they serve under this Mission. Within this command based in Kabul, on February 2019, two new teams were established. One of these teams was assigned to train, assist and advice to National Police Training Center and the other to the district units in Kabul. Before the team starts its duties at National Police Training Center, within the framework of strategic plan of the Ministry of Interior of Afghanistan, training was planned for the police working in the districts of Kabul at this training center. The advisors who examined the training identified deficiencies. Upon this, it was aimed to find the answer to the question on how to improve the training. As a result of the literature review, it was understood that the necessary conditions for feedback were established and the research was started to answer the question of how to use advisor feedback effectively in the development of training. The research was designed as an action research. Research data were collected from Kabul National Training Center trainers and the personnel returned to their duties after the training. Data collection tools include the Trainer Information Form, researcher diary, Feedback Assessment Form, and advisor’s observations. Descriptive analysis was used to analyze the data. As a result of the research, the mechanism established with advisor feedback has been beneficial in the development of the training. it was also learned that although the instant feedback given to the trainers by the advisors during the training in the training center was beneficial, the instant feedback given to the personnel, who returned to their duties after the training, by the advisors about the correction of the wrong practice during their duties was not sufficiently useful.

PDF

___

Akalın, S. (2014). Performans geribildirimi ile öğretmenlerin mesleki gelişimini destekleme. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 15 (1), 57-68.
Andre, T. ve Thieman, A. (1988). Level of adjunct question, type of feedback, and learning concepts by reading. Contemporary Educational Psychology, 13 (3), 296-307. https://doi.org/10.1016/0361-476x(88)90028-8
Andrew P, J. (2005). A short guide to action research. United States of America: Pearson Education
Anseel, F. ve Lievens, F. (2007). The long-term impact of the feedback environment on the job satisfaction: A field study in a Belgian context. Applied Psychology, 56 (2), 254-266. https://doi.org/10.1111/j.1464-0597.2006.00253.x
Arcario, P. 1994. Post-observation conferences in TESOL teacher education programs. (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Teachers College, Columbia University.
Baraz, A. B. (2013). İşe alıştırma ve insan kaynağı eğitimi (İçinde: İnsan Kaynakları Yönetimi, Ed: R.Geylan ve H.Z.Tonus). T.C. Anadolu Üniversitesi Yayın No: 2900.
Benligiray, S. (2013). Yönetsel bir araç olarak çok kaynaklı geribildirim. Nobel Akademik Yayıncılık.
Berg, Bruce L. (2001). Qualitative research methods for the social sciences (4th ed.). Boston: Allyn and Bacon
Brinko, K. T. (1990). Optimal Conditions for Effective Feedback, Paper Presented to The Annual Meeting of The American Educational Research Association, Boston, 16-20 April
Brown, J. (2002). Training needs assessment. A must for developing an effective training program. Public Personnel Management, 31 (4), 569-578. https://doi.org/10.1177/009102600203100412
Copland, F. 2008. Feedback in pre-service English language teacher training: Discourses of process and power. (Yayınlanmamış Doktora Tezi), The School of Education, The University of Birmingham
Dysvik, A. ve Kuvaas, B. (2008). The relationship between perceived training oportunities, work motivation and employee outcomes. International Journal of Training and Development, 12 (3), 138-157. https://doi.org/10.1111/j.1468-2419.2008.00301.x
Egan, G. (2002). The skilled helper a problem-management and opportunity- development approach to helping. Pacific Grove: Brooks/Cole.
Farooq, M. ve Khan, M.A. (2011). Impact of training and feedback on employee performance. Far East Journal of Psychology and Business, 5 (1), 23-33.
Geiser, S., Hertel, G. ve Konradt, U. (2006). Effects of process feedback on motvation, satisfaction, and performance in virtual teams. Small Group Research, 37 (5), 459-489. https://doi.org/10.1177/1046496406292337
Geylan, R. (1994). Personel yönetimi, Eskişehir.
Guthrie, J.P. ve Schwoerer, C.E. (1994). Individual and contextual influences on self-assessed training needs. Journal of Organizational Behavior, 15, 405-422. https://doi.org/10.1002/job.4030150506
Hand, L. ve Rowe, M. (2001). Evaluation of student feedback. Accounting Education, 10 (2), 147– 160.
Hattie ve Timperley (2007). The power of feedback. Review of Education Research, 77 (1), 81-112.
Kardam, A. (2019). Geribildirim: Her gün karşılaştığımız sorunlara uzman çözümler. (Çev. Ahmet Kardam). Harvard Business School Publishing Corporation. ISBN:978-9944-186-08-7.
Kayapınar, P.Y. (2017). İletişimde geri besleme sürecinin önemi. Balkan ve Yakın Doğu Sosyal Bilimler Dergisi, 3, 117-126.
Kaymaz, K. (2007). Davranış boyutuyla performans geri bildirim olgusu ve süreci. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 62 (4), 141-178. https://doi.org/10.1501/sbfder_0000002097
Kaynak, R. ve Bülbül, M. (2008). 360-Derece geribildirim sisteminde değerlendirme farklılıkları. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, 13 (1), 269-292.
Khen, D. K. (1999). Through the eyes of the learner: Learner observations of teaching and learning. ELT Journal, 53 (4): 240–246. https://doi.org/10.1093/elt/53.4.240
Koçdar, S. (2006). Uzaktan eğitim ders kitaplarının geribildirim açısından değerlendirilmesi: Anadolu Üniversitesi’nin uzaktan eğitim veren işletme ve iktisat fakülteleri örneği. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Kuhlavy, R.W. (1977). Feedback in written instruction. Review of Educational research, 47 (1), 211- 232.
Kulhavy, R.W. ve Richard, C.A. (1972). Delay retention effect with multiple choise test. Journal of Educational Psychology, 63 (5), 505-512.
Kulik, J. A. ve Kulik, C.L.C. (1988). Timing of feedback and verbal learning. Review of Educational Research, 58(1), 79–97. https://doi.org/10.3102/00346543058001079
Kurtoğlu-Hooton, N. 2016. From ‘Plodder’ to ‘Creative’: Feedback in teacher education. ELT Journal 70: 39–47. https://doi.org/10.1093/elt/ccv050
Magill, R.A. (1998). Motor learning: Concepts and applications (5th Edition). Madison, WI: WCB/McGraw-Hill.
Mortenson, B.P. ve Witt, J.C. (1998). The use of weekly performance feedback to increase teacher implementation of a prereferral intervention. School Psychology Review, 27, 613-627.
Nadler, D.A. (1976). The use of feedback for organizational change: Promises and pitfalls. Group & Organization Studies; Beverly Hills, 1 (2), 177-186. https://doi.org/10.1177/105960117600100205
Ogunbedede, N. (2016). In service training and job satisfaction in the Nigerian Public Service: A theoretical analysis. International Journal of Academic Research in Business and Social Sciences, 6(5), 141-151. https://doi.org/10.6007/ijarbss/v6-i5/2122
Örücü, E., Kılıç, R. ve Tarakçı, A. (2007). Hizmet içi eğitimin işgörenlerin verimlilik, motivasyon ve yaratıcılığına etkisi üzerine bir araştırma. Mevzuat Dergisi, 118, 1-8.
Özer, E. (2010). Yiyecek içecek servisi bölümü işgörenlerinin hizmet içi eğitiminin iş tatminine etkisi: Afyonkarahisar’daki beş yıldızlı otel işletmelerinde bir uygulama. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Ramaprasad, A. (1983). On the definition of feedback. Behavioral Science, 28 (1), 4-13.
Sabuncuoğlu, E.T. (2007). Eğitim, örgütsel bağlılık ve işten ayrılma niyeti arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Ege Akademik Bakış, 7 (2), 613-628. https://doi.org/10.21121/eab.2014418014
Sabuncuoğlu, Z. (2000). İnsan Kaynakları Yönetimi, Ezgi Kitabevi Yayınları.
Saruhan, Y. (2000). İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: Beta yayınları
Scheeler, M.C., Ruhl, K.L. ve McAfee, J.K. (2004). Providing performance feedback to teachers: a review. Teacher Education and Special Education, 27, 396-407. https://doi.org/10.1177/088840640402700407
Schimmel, B. (1988). Providing meaningful feedback in courseware. (Içinde: D. Jonassen (Ed.), Instructional designs for microcomputer courseware (pp. 183-195). Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
Schmidt, R. A. (1991). Motor learning and performance: From principles to practice. Human Kinetics, Champaign.
Uyargil, C., Zeki, A., İsmail, D. A., Ahmet, C. A., Oya, Ö., Gönen, D., Ömer, S. ve Lale, T. (2009). İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: Beta Yayınları.
Waite, D. (1993). Teachers in conference: A qualitative study of teacher-supervisor face-to-face interactions. American Educational Research Journal 30(4): 675–702. https://doi.org/10.3102/00028312030004675
Wilkinson, L.A. (2007). Assessing treatment integrity in behavioral consultation. International Journal of Behavioral Consultation and Therapy, 3 (3), 420-432. https://doi.org/10.1037/h0100816

ISSN: 2667-5617
Yayın Aralığı: Yılda 6 Sayı
Başlangıç: 2006
Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ