Antrenör Adaylarının Genel Öz Yeterlilik ve İletişim Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Araştırmanın etik kurulu 03.06.2020 tarihli ve 15 numaralı toplantıda 2020-SBB-0109numaralı başvuru sonucunda alınmıştır.Bu araştırmanın amacı üniversitede öğrenim gören antrenör adaylarının genel öz yeterlilik ve iletişim düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi ve genel öz yeterlilik ve iletişimindemografik değişkenler açısından farklılaşma durumunun belirlenmesidir. Araştırmaya Bartın Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi Antrenörlük Eğitimibölümündeki 150 antrenör adayı katılmıştır. Araştırmacınınoluşturduğu “Kişisel Bilgi Formu”, “Genel Öz Yeterlilik Ölçeği (GÖYÖ)” ve “İletişim Becerilerini Değerlendirme Ölçeği (İBDÖ)” veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Veriler “SPSS 23.0” programında analiz edilmiştir. Demografik değişkenler için frekans ve yüzdenin yanı sıra aritmetik ortalama ve standart sapma, farklılaşma durumlarına yönelik T-testi ve ANOVA, ilişki durumlarına yönelik Korelasyon testi yapılmıştır. Ayrıca, gruplar arasındaki farklılıkları betimlemek için TUKEY testi kullanılmıştır. Araştırmaya yönelik bütün analizlerde anlamlılık seviyesi (p

Investigation of the Relationship between the General Self-Efficacy and Communication Levels of the Coach Candidates

The ethics committee of the study was taken as a result of the application numbered 2020-SBB-0109at the meeting number 15 dated 03.06.2020.The aim of this study is to investigate the relation between the general self-efficacy and communication levels of the coach candidates studying at the university and to determine the differentiation status of the general self-efficacy and communication in terms of demographic variables. 150 trainer candidates from the Bartın University, Faculty of Sport Sciences, Department of Coaching Educationparticipated in the study. The “Personal Information Form” created by the researcher, “General Self-Efficacy Scale (GSS)” and “The Communication Skills Scale (CSS)” were used asdata collection tools. The data were analyzed in “SPSS 23.0” program. For demographic variables, besides frequency and percentage, arithmetic mean and standard deviation, T-test and ANOVA for differentiation situations, Correlation test for relationship situations were performed. In addition, TUKEY test was used to describe the differences between the groups. The significance level was evaluated as (p

___

  • Abakay, U. (2010). Futbolcu-Antrenör iletişiminin farklı statülerdeki futbolcuların başarı motivasyonuyla ilişkisi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
  • Alkaya, Y. (2004). Lise Öğrencilerinin İletişim ve Empati Becerilerinin Sosyo-Demografik Değişkenler Açısından İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Altunçekiç, A., Yaman, S. & Koray O. (2005). Öğretmen adaylarının öz-yeterlik inanç düzeyleri ve problem çözme becerileri üzerine bir araştırma (Kastamonu ili örneği). KastamonuEğitim Dergisi, 93-102.
  • Arslan, F, Bayraktar, G. & Akdoğan, S. (2006). Beden eğitimi ve spor yüksekokulunda amatör ve profesyonel spor yapan öğrencilerle aktif spor yapmayan öğrencilerin kişilik özelliklerinin incelenmesi.Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve SporBilimleriDergisi,8(2), 40-47.
  • Aspegren, K. (1999). Teachingand learning communication skills in medicine-A review with quality grading of articles. MedicalTeacher, 6(21), 565-570.
  • Aydın, O., Kul, M., Yaşartürk, F. ve Aydın, B. (2018). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu öğrencilerinin iletişim beceri düzeylerinin incelenmesi (Bartın Üniversitesi örneği),International Journal of Cultural and Social Studies (IntJCSS), December, 4(SI): 37-47.
  • Aydıner, B.B. (2011). Üniversite öğrencilerinin yaşam amaçlarının alt boyutlarının genel öz-yeterlilik yaşam doyumu ve çeşitli değişkenlere göre incelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Aypay, A. (2010). Genel öz yeterlik ölçeği’nin (GÖYÖ) Türkçe’ye uyarlama çalışması.İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2), 113-131.
  • Bandura, A. (1997). Self-efficacy in changing societies. In Bandura, A. (Ed.) Exercise of personal and collective efficacy in changing societies (pp. 1-45).Cambridge University Pres.
  • Biçer, E. (2009). Parçalanmış ve tam aileye sahip ergenlerin atılganlık ve sosyal yetkinlik beklenti düzeylerinin bazı demografik değişkenler açısından incelenmesi,Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi.
  • Can, A. (2014). Spss ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi. (Üçüncü Baskı). Pegem Akademisi, 250.Cengiz, R. (2009). İletişim. Türkiye Futbol Federasyonu Futbol Eğitim Yayınları, s. 2-45.
  • Dalkılıç, M. (2006). Lise öğrencilerinin ana-baba ve ergen ilişkilerinde algıladıkları problem çözme ve iletişim becerilerinin bazı değişkelere göre incelenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitisü.
  • Dalkılıç, M. (2011). İlköğretim öğrencilerinin sportif faaliyetlere katılımdüzeyi ve iletişim becerileri arasındaki ilişkilerinincelenmesi, YüksekLisans Tezi, Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Görür, D. (2001). Lise öğrencilerinin iletişim becerilerini değerlendirmelerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Gülbahçe, Ö. (2010). Kazım Karabekir eğitim fakültesi öğrencilerinin iletişim becerilerinin incelenmesi. Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 12(2), 12-22.
  • Güven, Ö. (1996). 12-16 Yaş grubu sporcuların müsabaka motivasyonu ve antrenör davranışları konusunda karşılaştıkları bazı sorunlar. Gazi BedenEğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 1(1), 29-40.
  • Karancı, N., Dirik, G. & Yorulmaz, O. (2007). Eysenck kişilik Anketi–Gözden geçirilmiş kısaltılmış formunun (EKA-GGK) Türkiye’de geçerlik ve güvenilirlik çalışması. TürkPsikiyatri Dergisi, 18(3), 1-8.
  • Kılıç, D. & Yaşartürk, F. (2020). The study of the relationship between the attitudes of students in secondary education institutions towards physical education and sports lessons and their social skill levels.The Online Journal of Recreation and Sport, 9(2), 13-25.
  • Koçak, V.C. (2019).Antrenör adaylarının antrenör öz yeterlik düzeylerinin incelenmesi. Spormetre, 17(1),55-62.
  • Korkut, F. (1996). İletişim becerilerini değerlendirme ölçeğinin geliştirilmesi: güvenirlik ve geçerlik çalışmaları.PsikolojikDanışma ve Rehberlik Dergisi, 2(7), 18-23.
  • Korkut, F. (2005). Yetişkinlere yönelik iletişim becerileri eğitimi.Hacettepe Üniversite Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 143-149.
  • Kowalski, C.L. (2007). An analysis of coaching efficacy in volunteer soccer coaches,Master Thesis, North Iowa University.
  • Kozcu-Çakır, N. & Şenler, B. (2007). Fen bilgisi ve sınıf öğretmenliği anabilim dalında öğrenim gören öğretmen adaylarının öz-yeterlik inançlarının belirlenmesi (Muğla Üniversitesi örneği). 16. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi.
  • Kumar, R. & Lal, R. (2006). The role of self-efficacy and gender difference among the adolescents.Journal of the Indian Academyof Applied Psychology, 32(3), 249-254.
  • Kurbanoğlu, S.S.(2004). Öz-yeterlik inancı ve bilgi profesyonelleri için önemi.Bilgi Dünyası, 5(2), 137-152.
  • Lazar, J. (2001). İletişim Bilimi.(Çev. Anık)C. 1.Baskı,Vadi Yayınları.
  • Luszczynska, A., Scholz,U. & Schwarzer R. (2005). The general self-efficacy scale: Multicultural validation studies.The Journal of Psychology, 139(5), 439-457.
  • Pajares (2002).Overview of social cognitive theory and of self-efficacy. http://www.emory.edu/EDUCATION/mfp/eff.html. 09.11.2020.
  • Sandıkçı, M.B. (2017). Sportif rekreasyon etkinliklerine katılımın fiziksel aktivite düzeyi ve genel öz yeterlilik inancı ile ilişkisinin incelenmesi, Doktora Tezi, Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
  • Saygıdeğer, A. (2004). Benlik saygısı düzeyleri farklı genel lise öğrencilerinin bazı kişisel özelliklerine göre iletişim becerilerine ilişkin algılarının incelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi EğitimBilimleri Enstitüsü.
  • Schwarzer, R. (2014). Self-Efficacy: Thought Control of Action. Taylor & Francis.
  • Sherer, M. Maddux, J.E. & Mercandante, B. (1982).The self-efficacy scale: construction and validation.Psychol Rep, 51, 663-671.
  • Tekeli Ö, (2018). Elit düzeydeki kız ve erkek voleybolcular ile basketbolcuların iletişim becerilerinin incelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi SağlıkBilimleri Enstitüsü.
  • Telef, B.B. & Karaca, R. (2011). Ergenlerin öz-yeterliklerinin ve psikolojik semptomlarının incelenmesi.Mustafa Kemal Üniversitesi SosyalBilimler Enstitüsü Dergisi, 16, 499-518.
  • Tepeköylü, Ö. (2007). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu (Besyo) öğrencilerinin iletişim becerisi algılarının bazı değişkenler açısından incelenmesi,Yüksek Lisans Tezi, Celal Bayar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
  • Tepeköylü, Ö., Soytürk, M., Daşdan Ada, E.N. & Çamlıyer, H. (2011). Comparing communication skill levels between the students being athlete at university teams and the students not doing sport. Hacettepe J. of Sport Sciences, 22(2), 43–53.
  • Totan, T., İkiz, E. & Karaca, R. (2010). Duygusal öz-yeterlik ölçeğinin türkçeye uyarlanarak tek ve dört faktörlü yapısının psikometrik özelliklerinin incelenmesi. D.E.Ü. Buca Eğitim FakültesiDergisi, 28,71-95.
  • Turan, M,. Karaoğlu, B., Kaynak, K. & Pepe, O. (2016). Özel yetenek sınavlarına giren adayların genel öz yeterlilik düzeylerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. Spor Bilimleri AraştırmalarıDergisi, 1(1), 17-26.
  • Vardarlı, G. (2005). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin öz-yeterlik düzeylerinin yordanması, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi.
  • Yardımcı, F.K. (2007). İlköğretim öğrencilerinde algılanan sosyal destek ile öz yeterlik ilişkisi ve etkileyen değişkenlerin incelenmesi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ege Üniversitesi.
  • Yaşartürk, F. (2019). Analysis of the relationship between the academic self-efficacy and leisure satisfaction levels of university students.Journalof Education and Training Studies,7(3), 106-115.
  • Yeşilyaprak, B. (2002). Gelişim ve öğrenme psikolojisi,Pegem Yayıncılık.
  • Yıldırım, F. &İlhan, İ.Ö. (2010). Genel öz yeterlilik ölçeği Türkçe formunun geçerlilik ve güvenilirlik çalışması.Türk Psikiyatri Dergisi, 21(4), 301-308.
Turkish Studies - Social Sciences-Cover
  • ISSN: 2667-5617
  • Yayın Aralığı: Yılda 6 Sayı
  • Başlangıç: 2006
  • Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ