An Investigation on the History of Written Communication and Its Cultural Impacts

The joint activities of a sender and a recipient are called communication. Communication can be categorized as verbal, non-verbal, written, or visual in nature. It can be expressed as the symbols revealed by the Sumerians, one of the Anatolian civilizations in 3500 BC. This invention is more than just a form of communication that records the sharing of people's feelings and thoughts; it is of great importance because it is defined as the beginning of history. This type of writing, which expresses the message to be conveyed by drawing pictures, later became widespread because of the Phoenician civilization's development of the alphabet, and contributed to writing, which is a civilization’s tool of communication. In this way, verbal communication has gained a universal dimension with the invention of writing and the printing press. Communication gained a massive dimension with the printing press, which was found by the Chinese civilization in 593 A.D. for the first time. In addition, with the invention of printing press of Gutenberg in the 15th century, communication turns into a mass communication form. Invention and developmental stages of writing could be related with the cultural transformation process that societies undergo. The spread of written communication with both interpersonal and bilateral information exchange has had a significant influence on disciplines such as education, religion, politics, and law. As a result, cultural, social and scientific developments have improved via written communication and there has been an improvement in educational opportunities with an increased literacy rate in the world. In addition, with the printing press, the spread of the printing of not only scientific but also religious texts, and the loss of authority of those who tried to keep religion under control, were also seen.

Yazılı İletişim Tarihi ve Kültürel Etkileri Üzerine Bir İnceleme

Kaynak ve alıcının ortak faaliyetlerine iletişim denilmektedir. İletişim: sözlü, sözsüz, görsel ve yazılı iletişim olarak kategorize edilebilir. Yazılı iletişimin başlangıcı; M.Ö. 3500’de Anadolu uygarlıklarından biri olan Sümerlerin çivi aracılığıyla ortaya çıkardığı semboller olarak ifade edilebilir. Bu icat yalnızca insanların duygu ve düşüncelerine yönelik paylaşımlarını kayıt altına alan bir iletişim biçimi olmanın ötesinde; tarihin başlangıcı olarak tanımlanması bakımından büyük öneme sahiptir. İletilmek istenen mesajı resimler çizerek ifade eden bu yazı türü, daha sonra Fenike uygarlığının alfabeyi geliştirmesi neticesinde yaygınlaşmış her uygarlık bir iletişim aracı olan yazıya katkı sağlamıştır. Bu sayede bir iletişim türü olan sözlü iletişim, yazının icadı ile birlikte düşüncelerin daha hızlı aktarılmasını sağlayan bir araç olan matbaa ile evrensel bir boyut kazanmıştır. İlk defa Çin uygarlığı tarafından M.S. 593’te bulunan ve 15.yüzyılda Gutenberg’in icadı ile günümüzdekine benzer haline ulaşan matbaa ile iletişim kitlesel bir boyut kazanmıştır. Yazının ortaya çıkışı ve geçirdiği değişim toplumların geçirdiği kültürel dönüşüm sürecinin sonucudur. Gerek kişilerarası gerekse toplumlararası bilgi alışverişi ile sağlanan yazılı iletişimin yaygınlaşması ile birlikte eğitim, din, siyaset, hukuk gibi disiplinlerde ciddi etkiler görülmüştür. Sonuç itibariyle yazılı iletişim ile kültürel, sosyal ve bilimsel gelişmeler ivme kazanmış ve dünyada okuma yazma oranı artmış eğitim olanaklarında gelişme kaydedilmiştir. Ayrıca matbaa ile yalnızca bilimsel değil dini kitapların da basımı yaygınlaşmış ve bu sayede dini kontrol altında tutmaya çalışanların otoritelerinin sarsılması gibi etkiler de görülmüştür.

___

Akgün P. D. (2019). Anayasa hukukunda sanat özgürlüğü. (Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi.

Azertürk, S. İ. (2011). Çin yazısının tarihçesi ve Çincede sözcük türetme yolları. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 51(1), 89-106.

Aziz, A. (2016). İletişime giriş. 5. Baskı.Hiperlink Yayınları.

Baldini, M. (2000). İletişim tarihi. Çev. Gül Batuş. Avcıol Basım Yayın.

Beals, R. L., Hoıjer, H., & Erginer, G. (2018). Antropolojinin konusu ve alanı. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 35(2), 1-26.

Binbaşıoğlu C. (1999). İlk okuma ve yazma öğretiminin ve alfabe kitaplarının tarihsel gelişimi. Eğitim ve Bilim,14 (114), 8-34.

Braudel F. (1995). Uygarlıkların grameri. İmge Kitabevi.

Crowley, D. & Heyer, P. (2017). İletişim tarihi. (Berkay Ersöz, çev). Siyasal Kitabevi.

Çaman, Ö. & Özbek, M. (2011). Eskimolarda kültür ve sağlık: batı dünyası ile etkileşimin sağlığa yansımaları. Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Lokman Hekim Tıp Tarihi ve Folklorik Tıp Dergisi, 63-64. Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/mutftd/issue/46993/589961

Davulcu, F. & Kıpçak, H. (2016). Başlangıcından harf devrimi’ne kadar Türkiye’de basım ve yayının kısa bir tarihçesi. Türk Kütüphaneciliği, 30(2), 251-260. Retrieved fromhttps://dergipark.org.tr/tr/pub/tk/issue/48654/618799

Dereoğlu, N. (2000). İletişimin gelişmesi açısından işaretler ve semboller, Medya ve Kültür, 1. Uulusal İletişim Sempozyumu Bildirileri, İletişim Dergisi Yayınları, 385-396.

Ergin, A. (2020). Eğitimde etkili iletişim. 8. Baskı. Anı Yayıncılık. Erdoğan, İ & Alemdar, K. (2010). Öteki kuram: Kitle iletişim kuram ve araştırmalarının tarihsel ve eleştirel değerlendirmesi. Pozitif Matbaacılık.

Eroğlu E. (2014). Ege göçleri ve M.Ö I. binde anadolu. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 1(1), 43-55.

Fiske, J. (2015). İletişim çalışmalarına giriş. Çev. Süleyman İrvan. Pharmakon Yayınevi.

Frey, L., Botan, C., Friedman, P., Kreps, G. (1991). Investigating communication: An ıntroduction to research methods, Prentice-Hall, Englewood Cliffs, N. J.

Geray, H. (2003). İletişim ve teknoloji: Uluslararası birikim düzeninde yeni medya politikaları. Ütopya yayınevi.

Grim, J. A. (1987). The shaman: Patterns of religious healing among the ojibway Indians (Vol. 165), University of Oklahoma Press.

Günay, V. D. (2000). Göstergebilim ve siyasal afiş çözümlemesi, Medya ve Kültür, 1. Uulusal İletişim Sempozyumu Bildirileri, İletişim Dergisi Yayınları, 405-427.

Güven, M. (2018). Çağdaş Türk resminde bir sanatçı portresi: Nevin Çokay. Art-e Sanat Dergisi, 11 (21), 31-49. http://dx.doi.org/10.21602/sduarte.393103

Güngör, N. (2011). İletişim kuramlar ve yaklaşımlar. Siyasal Kitapevi.

Jung, C. G. (1994). Approaching the unconscious. C. G. Jung (Ed.) Man and his symbols. (18-103). Anchor Press Doubleday.

Lester, P. M. (2013), Visual communication: Images with Messages, 6nd Ed., Wadsworth.

Maigret, E. (2012). Medya ve iletişim sosyolojisi. Çev. Halime Yücel. İletişim Yayınları.

Ong, W. O. (2003). Sözlü ve yazılı kültür. Çev. Sema Postacıoğlu Banon. Metis Yayınları.

Osgood, C. E., Suci, G. J., & Tannenbaum, P. H. (1957). The measurement of meaning (No. 47). University of Illinois press.

Oskay, Ü. (2000). XIX. yüzyıldan günümüze kitle iletişiminin kültürel işlevleri. Der yayınları.

Oskay, Ü. (2001). İletişimin A B C’si. Der Yayınları.

Öztay, O. H. (2020). Osmanlı’nın siyasal hayatında basının rolü: 19. yy örneği. Social Mentality and Researcher Thinkers Journal. 6 (29):235-246.

Öztürk, T. (2017). Paleolitik, neolitik ve ilk çağda bilim teknoloji ve sosyal değişme. Ata, B. (Ed.). Bilim Teknoloji ve Sosyal Değişme. Pegem Akademi.

Öztürk, Z, Şı̇mşek, A . (2019). Tarih öncesi dönemdeki ilk barınma alanları ile Anadolu’daki Körtik Tepe, Hallan Çemi, Nevali Çori ve Aşıklı Höyük yerleşimlerinde, inanç ve kültürün etkisinin incelenmesi. İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 1 (3) , 14-22. Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/izufbed/issue/50128/644236

Poe, M. T. (2014). İletişim tarihi. Çev. Umut Yener Kara.Islık yayınları.

Ronan, C. A. (2003). Bilim tarihi: Dünya kültürlerinde bilimin tarihi ve gelişimi. (Çevirenler: Prof. Dr. Ekmeleddin İhsanoğlu ve Prof. Dr. Feza Günergun). TÜBİTAK.

Tamur, E. (2006). Karşılaştırmalı bir perspektiften 19.yüzyılda Çin ve Osmanlı İmparatorluğu’nda protestan misyoner faaliyetleri. Çağdaş Türkiye Tarihi Araştırmaları Dergisi, 5 (12), 3-20. Retrieved from https://dergipark.org.tr/en/pub/cttad/issue/25235/266779

Tosun Durmuş, B. (2017). Matbaa teknolojisinin Osmanlı devletine giriş koşulları ve tartışmalar. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 5(2), 950-968. http://dx.doi.org/10.19145/e-gifder.285754

Usluata, A. (1995). İletişim, İletişim Yayınları.

Uzman, M. (2005). Değişimin lokomotifi: Alfabe devrimi. Muhafazakâr Düşünce Dergisi, 1(4), 57- 63.

Zıllıoğlu, M. (2010). İletişim nedir? Cem Yayınevi