ARAPÇA KÖKENLİ SÖZCÜKLERİN TÜRKÇE ÖĞRENMEYE ETKİSİNE DAİR ÖĞRENCİ GÖRÜŞLERİ

Bu çalışmanın amacı, Türkçe öğrenen Suriyeli öğrencilerin Arapça kökenli sözcüklerin Türkçe öğretiminde kullanımına dair görüşlerini değerlendirmektir. Çalışma grubu, Türkçe öğrenen ve yaşları 13-15 arasında değişen 34 Suriyeli öğrenciden oluşmaktadır. Çalışma grubunun belirlenmesinde, uygun örnekleme yöntemlerinden amaçlı örnekleme kullanılmıştır. Öğrencilere, yapılandırılmış soruları yanıtlarken herhangi bir yönlendirme yapılmamış, sorulan soruları kendi dilinde anladığı şekilde cevaplaması sağlanmıştır. Nitel araştırma desenli çalışmada veriler, 2 soruluk yapılandırılmış görüşme formuyla toplanmıştır. Formda, öğrencilere “Türkçedeki Arapça kökenli sözcüklerin, anlam bakımından dilinizdeki sözcüklerle benzer olması, öğrenme motivasyonunuzu nasıl etkiliyor?” ve “Türkçedeki Arapça kökenli sözcüklerin, anlam bakımından dilinizdeki sözcüklerle farklı olması, öğrenme motivasyonunuzu nasıl etkiliyor?” soruları sorulmuştur. Ayrıca öğrencilerin birinci ve ikinci soru içerisinde örneklemiş oldukları, Türkçede bulunan benzer ve farklı anlamlı Arapça kökenli sözcükler ele alınmış, listesi çıkarılmıştır. Verilerin analizinde içerik analizi kullanılmıştır. Çalışma sonucunda soruları öğrencilerin %50’sinin sadece Arapçayla %26,5’inin sadece Türkçeyle %23,5’inin Türkçe ve Arapçayla yanıtladıkları saptanmıştır. Çalışmada Arapça kökenli sözcüklerin Türkçeyle benzer anlamlı olmasının öğrencilerin çoğunu olumlu etkilediği tespit edilmiştir. Farklı olmasından sadece Arapça yazan öğrencilerin etkilenmediği; ancak sadece Türkçe ile yazan öğrenciler ile Türkçe-Arapça yazan öğrencilerin çoğunun bu durumda zorlandıkları belirlenmiştir. Öğrencilerin benzer anlamlı sözcükleri kalem (f=12), kitap (f=12), defter (f=8) ve saat (f=7) şeklinde; farklı anlamlıları dolap (f=6) ve yalancı (f=6) olarak sıraladıkları belirlenmiştir.

STUDENTS’ VIEWS ON THE EFFECT OF THE WORDS OF ARABIC ORIGIN ON LEARNING TURKISH

Aim of this study was to evaluate views of the Syrian students who are learning Turkish as a foreign language on use of words of Arabic origin in teaching Turkish. The study group was consisted of 34 Syrian students who were learning Turkish and aged between 13-15. For determining the study group, purposive sampling, one of the convenience sampling methods, was used. While answering the structured questions the students were not guided and were provied to answer the questions in their own language. The data of this qualitative research design study were collected through a structured interview form consisting of 2 questions. In the form, the students were asked questions “How does the fact that Arabic words in Turkish similar in meaning to the words in your language affect your learning motivation? and “How does the fact that Arabic words in Turkish differ in meaning from the words in your language affect your learning motivation? ”. In addition, Arabic origin words in Turkish which had similar and different meaning with Arabic language and which were sampled in the first and second questions by the students were examined and list was prepared. Content analysis was employed for data analysis. As a result of the study, it was revealed that 50% of the students responded the questions only in Arabic, 26,5% of them responded only in Turkish, and 23,5% of them responded in Turkish and in Arabic. It was concluded that the fact that words of Arabic origin have similar meanings with Turkish affected most of the students positively. Moreover, it was found that the meaning-based differences of words of Arabic origin in Turkish did not affect just the students who responded the questions “only in Arabic”. However, it caused difficulty for the students who responded “only in Turkish” and “in Turkish- Arabic”. While the most frequently used words of similar meanings were kalem (f=12), kitap (f=12), defter (f=8) and saat (f=7), the most frequently used words of different meanings were dolap (f=6) and yalancı (f=6).

___

  • Açık, F. (2013). Temel Türkçe (A1/A2) için söz dağarcığı tespit denemesi. (Ed. Celal Demir ve Hayrettin Parlakyıldız) Abdurrahman Güzel için armağan kitabı (Türkçenin eğitimi ve öğretimi) içinde (s. 257-275). Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Akar, A. (2010). Türkçe–Arapça arasındaki sözcük ilişkileri. Karadeniz-Blacksea-Черное море, 8, 9- 16.
  • Aksan, D. (2000). Her yönüyle dil (Ana çizgileriyle dilbilim). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • Boylu, E. ve Pınar, Ç. A. L. (2018). Suriyeli mültecilerin Türkçe kursuna başlamadan önceki söz varlığı durumları. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 6(1), 68-94.
  • Büyüköztürk, Ş., Akgün, Ö. E., Demirel, F., Karadeniz, Ş. ve Çakmak, E. K. (2015). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
  • Dursunoğlu, Halit (2011). Türkiye Türkçesi’ndeki Arapça sözcükler ve bu sözcüklerdeki ses olayları. (Ed. Zeki Dilek) 38. TCANAS uluslararası Asya ve Kuzey Afrika çalışmaları kongresi: Dil bilimi, dil bilgisi ve dil eğitimi içinde (C: I, s. 517-528). Ankara: Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Yayınları.
  • Ercilasun, A. B. (2004). Başlangıçtan yirminci yüzyıla Türk dili tarihi. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Ergenç, İ. ve Subaşı Uzun, L. (1993). “Türkçe Sözlük’te Maddebaşı Değişimlerinin İçeriksel ve Sayısal Görünümleri”, VII. Dilbilim Kurultayı Bildirileri 13-14 Mayıs 1993 (Yayınlayan: K. İmer ve N. E. Uzun), s. 123-139, Ankara: Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Yayını.
  • Ergene, O. (2014). Alıntı sözcükler için verilen kaynak dil ve özgün biçim bilgileri açısından Türkçe sözlüklerin karşılaştırılması. Turkish Studies, 9(3), 647-674.
  • İltar, L. (2014). Yabancılara Türkçe öğretiminde Arapça-Türkçe ortak kelimeler yardımıyla etkinlik geliştirme ve uygulama (Mısır örneği). Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • İnan, R. ve Öztürk, M. (2015). Değişkenler açısından Araplara Türkçe öğretimi (Ürdün-Mısır örneği). Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(18), 377-392.
  • İşihara, A. (2005). Yazı dilindeki alıntı kelimelerin Türkçeleşme süreçleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • İşler, E. (1997). Türkçede anlam kaymasına uğrayan Arapça kelime ve kelime grupları. İstanbul: Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı Yayınları.
  • Kaplan, M. (2001). Kültür ve dil. İstanbul: Dergâh Yayınları.
  • Karaağaç, G. (2008). Türkçe verintiler sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • Kaya, E. B. (2019). Suriyelilerin Türkçe öğrenirken yaşadıkları dil sorunları. Uluslararası Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi Dergisi, 2(1), 73-92.
  • Kirik, E. (2018). “Yabancılara Türkçe Öğretiminde Karşılaşılan Sorunlar Üzerine Tespitler ve Teklifler: Sudan-Kur’an-ı Kerim ve İslami Bilimler Üniversitesi Örneği” içinde Ed. (Prof. Dr. Osman Köse Dr. Esra Kirik) Bilimsel Araştırmalarda Yeni Yaklaşımlar 1, Ankara: Berikan Yayınevi, s. 319-340.
  • Korkmaz, E. (2018). Yabancılara Türkçe öğretiminde yaşanan bazı sorunlar ve çözümleri. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15(1), 89-104.
  • Tüfekçioğlu, B. (2019). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenicilerinin sözcük dağarcıkları üzerine bir inceleme. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. Advance online publication. DOI:10.16986/HUJE.2019051661
  • URL 1: http://www.worldometers.info/world-population/ (30.01.2019 tarihinde erişilmiştir.)
  • URL 2: https://www.ethnologue.com/guides/how-many-languages (30.01.2019 tarihinde erişilmiştir.)
  • Uzun, N. E. (2012). Türkçenin dünya dilleri arasındaki yeri. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Türkoloji Dergisi, 19(2), 115-134.