YAPILANDIRMACI YAKLAŞIMA GÖRE DİL BİLGİSİ ÖĞRETİMİNE YÖNELİK ÖĞRETMEN GÖRÜŞLERİ

Millî Eğitim Bakanlığının 2005 yılında yaptığı değişiklikle birlikte ülkemizde uygulanan öğretim programları yapılandırmacı yaklaşım temelli olarak hazırlanmış ve uygulamaya konulmuştur. Çalışmanın amacı, mevcut Türkçe öğretim programlarında yer alan uygulamaların yapılandırmacı yaklaşıma göre kullanım durumlarını öğretmen görüşlerine dayandırarak değerlendirmektir. Araştırmanın katılımcı grubunu, Bursa ilinde Millî Eğitim Bakanlığına bağlı ortaokullarda çalışan 22-65 yaş aralığındaki 100 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırmanın yöntemini “nitel araştırma” oluşturmaktadır. Bu yönteme bağlı olarak araştırmanın desenini “durum saptaması” oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak “yarı yapılandırılmış görüşme formu” kullanılmıştır. Elde edilen verilerin çözümlenmesinde “içerik çözümleme” tekniği kullanılmıştır. Her bir alt problem cümlesini oluşturan öğretmen görüşleri öncelikle “kodlama” tekniğiyle daha sonra “kategorizasyon” işlemi ile çözümlenmiştir. Her bir alt soru kendi içinde tematik olarak ayrılmış, daha sonra kategorize edilerek sınıflandırılmıştır. Ayrıca araştırmada ilk iki alt problem cümlelerine yönelik frekans değerleri verilerek nicel bulgular saptanmıştır. Elde edilen verilere göre öğretmenlerin, sadece %50’sinin yapılandırmacı anlayışa göre dil bilgisi öğretimi gerçekleştirdikleri saptanmıştır. Öğretmenler, yapılandırmacı yaklaşıma göre dil bilgisi öğretimi gerçekleştirirken müfredatın yoğunluğunun, sınıf mevcutlarının fazlalığının, materyallerin yetersizliğinin, ders kitaplarının yaklaşımdan uzak ve yetersiz olmasının, sürenin yetmemesinin, merkezi sınav sisteminin yaklaşıma uygun olmamasının yaklaşımı verimli şekilde uygulama konusunda güçlük yarattığını belirtmişlerdir. Bunun yanı sıra araştırma, katılımcıların yapılandırmacı yaklaşımın yararları ile ilgili görüşlerini de ortaya çıkarmıştır. Öğretmenler yapılandırmacı yaklaşım ile gerçekleştirilen dil bilgisi öğretiminin daha kalıcı öğrenme gerçekleştirdiğini, öğrencilerin ilgi ve isteklerini olumlu yönde etkilediğini ve dil bilinci kazandırmada etkili olduğunu belirtmişlerdir. Öğretmenler, öğretim programının daha etkili ve verimli uygulanabilmesi için müfredatın yoğunluğunun azaltılmasının, merkezi sınavın yaklaşıma uygun hâle getirilmesinin, sınıf mevcutlarının azaltılmasının, program geliştirme sürecinde öğretmenlerin görüşlerinin alınması gibi önerilerde bulunmuşlardır.

TEACHERS’ VIEW ON THE SUBJECT OF GRAMMAR EDUCATION ACCORDING TO CONSTRUCTIVISM

With the amendment of the Ministry of Education in 2005, the curricula implemented in our country have been prepared and put into practice based on constructivist approach. The aim of the study is to evaluate the utilization situations of existing Turkish teaching programs according to constructivist approach based on teacher's views. The participant group of the study constitutes 100 numbers of teachers in the age group of between 22-65 to whom are working in secondary schools attached to the Ministry of Education in the province of Bursa. Qualitative research is the method of research. Depending on this method, the design of the study is constituted by "state determination". "Semi-structured interview form" was used as data collection tool. "Content analysis" technique was used to analyze the obtained data. Teacher opinions forming each sub-problem cul- ture were first solved by "categorization" operation with "coding" technique. Each of the six questions was separated thematically in-house, then categorized and categorized. In addition, quantitative findings were determined by giving frequency values for the first two sub-problem cues. According to the obtained results, it was determined that only 50% of the teachers performed language teaching according to constructivist understanding. When teachers were teaching Turkish grammer according to constructivist approach, they pointed out that the intensity of the curriculum makes it difficult to apply the approach efficiently because of the excessiveness of the classroom, the inadequacy of the classroom, the absence of the textbooks, the inadequacy of lecture books. In addition, research has also revealed the opinions of teachers on the benefits of the constructivist approach. Teachers stated that the constructivist approach to teaching grammer is more permanent, that it affects the interests and desires of the students positively and is effective in giving language awareness. Teachers have made suggestions such as reducing the intensity of the programme in order to make the programme more effective and efficient, adapting the approach of the central examination, reducing the class presence, and taking the viewpoints of teachers in the programme development process.

___

  • Arıcı, A. F. (2005). İlköğretim Okullarında Dil Bilgisi Öğretimi Üzerine Öğretmen Görüşleri. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 12.
  • Aydın, Ö. (1999). Ortaokullarda Dilbilgisi Öğretimi Üzerine Öğretmen Görüşleri. Dil Dergisi. 81, 23- 29.
  • Börekçi, M. (2008). Atatürk’ün Nutkunda Söz Dizimi ve Üslûp Özellikleri. Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1(5), 123.
  • Börekçi, M. (2009). Türk Dili Edebiyatı ve Türkçe Öğretmenlerinin Yetiştirilmesi Sürecinde Dilbilim ve Türkçe Öğretimi. Turkish Studies, 4(3), 419-429.
  • Börekçi, M. (2015). Bir Bilim Alanı Olarak Türkçe ve Türkçe Eğitimi. Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(2), 405-414.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2011). Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Pegem Akademi.
  • Güneş, F. (2011). Dil Öğretim Yaklaşımları ve Türkçe Öğretimindeki Uygulamalar. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15).
  • Güneş, F. (2012). Testlerden Etkinliklere Türkçe Öğretimi. Dil ve Edebiyat Eğitim Dergisi, 1(1), 31-42.
  • Güneş, F. (2013). Yapılandırmacı Yaklaşımla Dil Bilgisi Öğretimi. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 9(3), 171-187.
  • Güven, A. Z. (2011). İlköğretim II. Kademe Türkçe Dersi Öğretim Programına İlişkin Öğretmen Görüşleri. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 29.
  • Kerimoğlu, C. (2007). Türkçe Dil Bilgisi Öğretiminde Yapı Bakımından Cümle Sınıflandırmaları. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 21.
  • Kırkkılıç, A. ve Akyol, H. (2009). İlköğretimde Türkçe Öğretimi.(2. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Kırmızı, F. S. ve Akkaya, N. (2009). Türkçe Öğretimi Programında Yaşanan Sorunlara İlişkin Öğretmen Görüşleri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(25), 42-54.
  • Millî Eğitim Bakanlığı (2018). İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu. Ankara: MEB Devlet Kitapları Müdürlüğü.
  • Millî Eğitim Bakanlığı, (2005). İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu. Ankara: MEB Devlet Kitapları Müdürlüğü.
  • Özbay, M. (2006). Özel Öğretim Yöntemleri I -II. Ankara: Öncü Kitap.
  • Sağır, M. (2002). İlköğretim Okullarında Dil bilgisi Öğretimi. Türk Dili, 601, 56-59.
  • Sever, S. Kaya, Z. ve Aslan, C. (2006). Etkinliklerle Türkçe Öğretimi. İstanbul: MORPA Kültür Yayınları.
  • Ülper, H. (2017). Türkçe Ders Kitabı Çözümlemeleri. Pegem Atıf İndeksi, 1-264.
Turkish Studies (Elektronik)-Cover
  • ISSN: 1308-2140
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 2006
  • Yayıncı: Mehmet Dursun Erdem
Sayıdaki Diğer Makaleler

GRUP ORTAMLARINDAKİ OYUNUN DEĞERLENDİRİLMESİ (GOOD) GÖZLEM FORMUNUN GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

EMİNE AHMETOĞLU, Manolya AŞIK ÖZTÜRK, İbrahim Hakkı ACAR

ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN KITA, OKYANUS VE ÜLKE İLE İLGİLİ HARİTA BİLGİLERİ VE ÜLKELERE KARŞI DUYUŞSAL TAVIRLARI

UFUK KARAKUŞ, Feyza AŞCI

İNGİLİZCEYİ YABANCI DİL OLARAK ÖĞRENEN TÜRK ÖĞRENCİLERİN HAZIRLIK SINIFI EĞİTİMİ BAKIMINDAN MOTİVASYONEL YÖNELİMLERİ

Erkan YÜCE

RELATIONSHIP OF ORGANIZATIONAL ACCOUNTABILITY LEVELS OF HIGHER EDUCATION INSTITUTIONS TO ORGANIZATIONAL COMMITMENT AND ORGANIZATIONAL TRUST LEVELS OF THE ACADEMIC STAFF

MÜNEVVER ÇETİN, İSMAİL KARSANTIK, Esra YAZICI, İSMAİL EROL

SOSYAL BİLGİLER ÖĞRETİMİNDE SANAL TUR UYGULAMALARI

NUSRET KOCA, İSKENDER DAŞDEMİR

KÜLTÜRLEŞME STRESİ KISKACINDAKİ SURİYELİ ÖĞRENCİLER

KASIM KARATAŞ, MUSTAFA BALOĞLU

MULLER-RUSCH BAŞLANGIÇ KEMAN METODUNUN İÇERİK ANALİZİ

SONAT COŞKUNER, BAHAR AYDIN

1-8. SINIFLAR TÜRKÇE DERSİ ÖĞRETİM PROGRAMI KAZANIMLARININ SARMAL PROGRAMLAMA YAKLAŞIMI AÇISINDAN İNCELENMESİ

BEKİR DİREKCİ, MEHMET YAVUZ

5 YAŞ ÇOCUKLARININ SORUMLULUK KAZANMA DÜZEYLERİ İLE SOSYAL BECERİLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ

BURCU ÖZDEMİR BECEREN, FATMA ÖZGE ÜNSAL, HİLAL İLKNUR TUNÇELİ

TÜRKÇENİN YABANCI DİL OLARAK ÖĞRETİMİNDE REKLAM FİLMLERİNİN FARKLI BECERİ VE SEVİYELERDE KULLANIMI

HASAN HÜSEYİN MUTLU, Üzeyir SÜĞÜMLÜ