YABANCI DİL ÖĞRETMENLERİNİN ÖĞRETİM SÜRECİNDE KULLANDIKLARI DÖNÜT TÜRLERİ: ERKEN ÇOCUKLUK DÖNEMİ YABANCI DİL EĞİTİMİNDE BİR MİKRO-ANALİZ

Bu araştırmanın odak noktasını İngilizce öğretmenlerinin öğrenme- öğretme süreçlerinde kullandıkları dönütler oluşturmaktadır. Dönütlerin öğrenmede önemli bir yerinin olduğunun düşünülmesi, araştırmanın temel seçiliş gerekçesini ortaya koymaktadır. İlgili alan yazında birçok dönüt türü sınıflaması bulunmaktadır. Araştırmanın bir parçası olan sınıf içi etkileşim tabanlı mikro-analiz tekniğine daha uygun görüldüğünden, çalışma Schimmel’in (1988) sınıflandırması üzerine yapılandırılmıştır. Bu araştırmanın amacı, öğretmenlerin öğretim sürecinde kullandıkları dönüt türlerini belirleyerek erken çocukluk dönemi yabancı dil eğitiminde karşılaştırmalı analizlerde bulunmaktır. Bu amaç çerçevesinde, 5 yaş grubu öğrencilerin İngilizce eğitimi sürecinde ana dili farklı öğretmenlerin kullandıkları dönüt türlerinin incelenmesi amaçlanmaktadır. Bu amaçtan hareketle, birisi ana dili Türkçe, diğeri ana dili İngilizce olan İngilizce öğretmenlerinin öğrenme- öğretme sürecinde hangi tür dönütleri kullandıklarının karşılaştırılmış ve bu konuda çeşitli tespitler yapılmıştır. Araştırma nitel araştırma türlerinden olan durum çalışması deseninde tasarlanmıştır. Araştırmada öğretmenlerin sınıf içi etkileşimleri, 1 ay boyunca (4 ders saati) video kaydı yapılarak mikro düzeyde bir analiz ile incelenmiştir. Araştırma, gerekli izinler alınarak Muğla ili Menteşe ilçesindeki bir özel öğretim kurumunda görev yapmakta olan 2 İngilizce Öğretmeni ile 5 yaş grubu öğrencilerden oluşan bir yabancı dil sınıfında yürütülmüştür. Araştırmanın amaçları doğrultusunda veriler, gözlem ve görüntü-ses kaydı, görüşme, kontrol listesi, saha notları aracılığıyla toplanmıştır. Toplanan veriler, “Transana 3.01 Programı” aracılığıyla söylem analizi tekniğine uygun olarak analiz edilmiş ve yorumlanmıştır. Elde edilen bulgulara göre, çalışma grubunda bulunan iki İngilizce öğretmeninin de daha çok teyit edici dönüt türünü tercih ettikleri belirlenmiştir. Buna karşın, İngilizce öğretmenlerinin teşhis edici dönüt türünü hiç kullanmadıkları gözlemlenmiştir. Çalışmada elde edilen sonuçlara yönelik çeşitli öneriler geliştirilmiştir.

FEEDBACK TYPES USED BY TEACHERS OF FOREIGN LANGUAGES AT TEACHING PROCESSES: A MICRO-ANALYSIS ON EARLY CHILDHOOD FOREIGN LANGUAGES EDUCATION

The focus of this research is the feedbacks that are used by teachers of English in their learning-teaching processes. The rationale for the research is the fact that the feedbacks are considered very important in learning-teaching processes. There are many classifications of feedbacks in the related field. The study is structured on Schimmel’s (1988) classification due to the fact that classroom interaction, which is a part of the research, is more applicative to the microanalysis method. The objective of this research is to do comparative analyses in foreign language education in the early childhood by identifying the types of feedbacks that are used by teachers in their teaching processes. The aim is to analyze the different types of feedbacks used by both native and non- native teachers at five-year-old grade in English language teaching classes. Based on this purpose, the feedbacks that are used by native Turkish speaking and native English speaking teachers have been compared. As a result, various conclusions have been made. The research has been designed in case study pattern, which is a form of qualitative research. The classroom interactions of the teachers have been examined by micro-level analysis, through a month-long video recording (4 hours of class). The research has been conducted at a foreign language class which has been given by two English teachers and their students from the age group of 5 in a private educational institution in Muğla Province, the district of Menteşe after the required permissions have been obtained. The data have been collected via observations, video- audio recordings, interviews, checklists and field notes. The collected data has been analyzed and interpreted via "Transana 3.01" software, in compliance with discourse analysis method. Based on the results, it has been found that both teachers in the study group commonly use affirmative feedback type. Nevertheless, it has been observed that neither of them uses diagnostic feedback type. Various suggestions and implications have been made based on the results of the study.

PDF

___

Adıgüzel, A. (2009). Sınıf öğretmenlerinin öğrenme etkinliklerini düzenleme ve gerçekleştirme çabalarında zorlanma düzeyleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2), 89- 110.
Barbetta, P. M., Heward, W. L., Bradley, D. M., & Miller, A. D. (1994). Effects of immediate and delayed error correction on the acquisition and maintenance of sight words by students with developmental disabilities. Journal of Applied Behavior Analysis, 27, 177-178.
Başaran, İ. E. (2005). Gelişim, öğrenme ve ortam. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Baykara, K. (2012). İçeriğin ve eğitim durumlarının düzenlenmesi. H. Şeker (Ed.), Eğitimde program geliştirme içinde (1. bs.). Ankara: Anı Yayıncılık.
Bodrova, E. & Leong, D. J. (2007). Tools of the mind: The Vygotskian approach to early childhood education. 2nd ed. Upper Saddle River, NJ: Pearson Education/Merrill.
Brookhart, S. M. (2008). How to give effective feedback to your students. Alexandria, Virginia USA: Association for Supervision and Curriculum Development (ASCD).
Burchinal, M. R., Roberts, J. E., Nabors, L., & Bryant, D. M. (1996). Quality of center infant care and infant cognitive and language development. Child Development, 67, 606-620.
Colvin, G., Sugai, C., & Patching, B. (1993). Precorrection: An instructional approach for managing predictable problem behaviors. Intervention in School and Clinic, 28, 143-150.
Conroy, M. A., Sutherland, K. S., Snyder, A., Al-Hendawi, M., & Vo, A. (2009). Creating a positive classroom atmosphere: Teachers’ use of effective praise and feedback. Beyond Behavior, 18(2), 18-26.
Copland, F. & Garton, S. (2014). Key themes and future directions in teaching English to young learners: Introduction to the Special Issue. ELT Journal 68(3). London. Oxford University Press.
Curby, T., LoCasale-Crouch, J., Konold, T., Pianta, R., Howes, C., Burchinal, M., & Barbarin, O. (2009). The relations of observed pre-K classroom quality profiles to children’s achievement and social competence. Early Education and Development, 20, 346–372.
Çimen Çoşğun, Ü. & Sarı, M. (2015). Düşük ve yüksek mesleki öz-yetkinlik algısına sahip sınıf öğretmenlerinin dönüt verme biçimlerinin incelenmesi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 5(5), 533-548.
Demir, S. B., Doğan, S., & Pınar, M. A. (2013). 4+4+4 Yeni eğitim sistemi’nin yansımaları: Beşinci sınıflardaki eğitim-öğretim sürecinin branş öğretmenlerinin görüşleri doğrultusunda değerlendirilmesi. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8(9), 1081-1098.
Demirel, Ö. (2011). Eğitimde program geliştirme: Kuramdan uygulamaya. (17. bs). Ankara: Pegem Akademi.
Fantuzzo, J., Perry, M. A., & McDermott, P. (2004). Preschool approaches to learning and their relationship to other relevant classroom competencies for low-income children. School Psychology Quarterly, 19, 212-230.
Garton, S., Copland, F., & A. Burns, A. (2011). Investigating global practices in teaching English to young learners. ELT Research Papers 11-01. London: The British Council.
Gordijn, J. & Nijhof, W. J. (2002). Effects of complex feedback on computer-assisted modular instruction. Computers & Education, 39(2), 183-200.
Hall, J. K. & Walsh, M. (2002). Teacher-student interaction and language learning. Annual Review of Applied Linguistics, 22, 186-203.
Hattie, J. (1999). Influences on student learning. Unpublished inaugural lecture presented at the University of Auckland, New Zealand.
Hattie, J. & Timperley, H. (2007). The power of feedback. Review of Educational Research, 77(1), 81-112.
Hyson, M. (2004). The Emotional development of young children: Building an emotion-centered curriculum. New York: Teachers College Press.
Izard, C. E. & Ackerman, B. P. (2000). Motivational, organizational and regulatory functions of discrete emotions. In M. Lewis & J. M. Haviland (Eds.), Handbook of emotions (2nd ed., pp. 253–264). New York: Guilford Press
Karacaoğlu, Ö. C. (2011). Online eğitimde program geliştirme. Ankara: İhtiyaç Yayıncılık.
Kim, J. H. (2004). Issues of corrective feedback in second language acquisition. Working papers in TESOL & Applied Linguistics, 2(4), 1-24.
Kulhavy, R. W. (1977). Feedback in written instruction. Review of Educational Research, 47(1), 211-232.
Lee, B. (2010). Effects of task and feedback types on Korean adult EFL learners’ oral proficiency. English Teaching, 65(2), 101-130.
Li, L. & Walsh, S. (2011). ‘Seeing is believing’: Looking at EFL teachers’ beliefs through classroom interaction. Classroom Discourse, 2(1), 39-57.
Martin, A. J. (2006). Personal bests (PBs): a proposed multidimensional model and empirical analysis. British Journal of Educational Psychology, 76(4), 803-825.
Meyer, W. (1979). The information value of evaluation behaviour. San Francisco: Jossy-Basinc.
Miles, M. B. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. (2nd Edition). California: SAGE Publications.
Moyles, J. (Ed.) (2005). The Excellence of play (2nd ed.). Maidenhead: Open University Press.
Muñoz, C. (2006). Age and the rate of foreign language learning. Clevedon: Multilingual Matters.
NICHD Early Child Care Research Network. (2000). The relation of child care to cognitive and language development, 71(4), 960-980.
Nicol, D. J. & Macfarlane-Dick, D. (2006). Formative assessment and self-regulated learning: A model and seven principles of good feedback practice. Studies in Higher Education, 31(2), 199–218.
Oktay, A. (2015). Foreign language teaching: A problem in Turkish education. Procedia: Social and Behavioral Science, 174, 584-593.
Özgür, H. (2011). Bilgisayar destekli eğitim yazılımlarında kullanılan geri bildirim türlerinin akademik başarıya etkisi. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi,13,1, 127-145.
Pauli, C. (2010). Fostering understanding and thinking in discursive cultures of learning. Unpublished paper presented at the meeting of EARLI SIG 10 and SIG 21, Utrecht, the Netherlands.
Pehlivan, Z. (2012). Beden eğitimi derslerinde istenmeyen öğrenci davranışları, öğretmenlerin sözlü dönüt biçimi ve dönüt biçiminin öğrenci başarı güdüsüne etkisi. Hacettepe Spor Bilimleri Dergisi, 23(3), 144–158.
Peisner-Feinberg, E. S., & Burchinal, M. R. (1997). Relations between preschool children’s experiences and concurrent development: The Cost, Quality, and Outcome Study. Merrill Palmer Quarterly, 43(3), 451-477.
Pianta, R. C. (2003). Standardized observations from pre-K to 3rd grade: A mechanism for improving access to high-quality classroom experiences and practices during the p-3 years (Working paper). New York: Foundation for Child Development.
Pinter, A. (2011). Children learning second languages. Basingstoke: Palgrave Macmillan.
Sadler, R. (1989). Formative assessment and the design of instructional systems. Instructional Science, 18(2), 119-144.
Schimmel, B. J. (1988). Providing meaningful feedback in courseware. In D. Jonassen (Ed.), Instructional Design for Microcomputer Courseware (pp.183-194). New Jersey, USA: Lawrence Erlbaum Associates.
Schunk, D. H. & Swartz, C. W. (1993). Goals and progress feedback: effects on self-efficacy and writing achievement. Contemporary Educational Psychology, 18(3), 337-354.
Senemoğlu, N. (2009). Gelişim, öğrenme ve öğretim. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Sert, O. (2010). A Proposal for a CA-integrated English language teacher education program in Turkey. Online Submission, 12(3), 62-97.
Stipek, D. (1988). Declining perceptions of competence. New Jersey: Prentice Hall.
Stipek, D. J. (2002). Motivation to learn: From theory to practice (4th ed.). Needham Heights, MA: Allyn & Bacon.
van Beuningen, C. (2011). The effectiveness of comprehensive corrective feedback in second language writing. (Doctoral dissertation). Retrieved from Universiteit van Amsterdam Digital Academic Repository.
Vandell, D. L., Belsky, J., Burchinal, M., Steinberg, L., & Vandergrift, N. (2010). Do effects of early child care extend to age 15 years? results from the NICHD study of early child care and youth development. Child Development, 81(3), 737-756.
Voerman, L., Meijer, P.C., Korthagen, A.J., & Simons, R. J. (2012). Types and frequencies of feedback interventions in classroom interaction in secondary education. Teaching and Teacher Education, 28(8), 1107-1115.
Wanjiru, J. (2015). Effect of teachers’ feedback on preschool children’s classroom participation in Embu West Division. A Research Project Submitted in Partial Fulfilment for the Requirements of the Award of Masters Degree in Early Childhood Education in the Department Of Educational Communication And Technology, University Of Nairobi.
Wilkinson, S. S. (1981). The relationship of teacher praise and student achievement: A meta-analysis of selected research. Dissertation Abstracts International, 41 (9–A), 3998.
Yaşar, Ş. (1998). Yapısalcı kuram ve öğrenme-öğretme süreci. VII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi. Konya: Selçuk Üniversitesi, 9–11 Eylül 1998, 695–701.
Yin, R. K. (2009). Case study research: Design and methods (4th Ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
Yoshida, R. (2008) Teachers’ choice and learners’ preference of corrective feedback types. Language Awareness, 17(1), 78-93. doi: 10.2167/la429.0.