YABANCI DİL OLARAK TÜRKÇE ÖĞRENEN C1 DÜZEYİNDEKİ ÖĞRENCİLERİN BAĞLAYICI BİLGİ DÜZEYLERİ

Bağlayıcılar, sözcükleri birbirleriyle ilişkilendirerek cümleler arasında bağ kurmayı sağlarlar. Fakat görevi sadece bunlarla sınırlı olmayıp, aynı zamanda paragraflar arası uyumu da sağlayan bağlayıcılar, bu yönleriyle sözlü ya da yazılı olarak oluşturulan metinlerin anlamsal bütünlüğü açısından oldukça önemli işlevlere sahiptir. Diller İçin Avrupa Ortak Öneriler Çerçevesi’nde C1 düzeyinde bulunan dil öğrenicilerinin net, çok akıcı ve iyi yapılandırılmış şekilde konuşabilmeleri, bölümleme ve bağlaç araçlarına hâkim olduklarını gösterebilmeleri gerektiği belirtilmektedir. Ancak yapısal ve anlamsal açıdan oldukça çeşitlilik gösteren bağlayıcıların doğru ve yerinde kullanılması Türkçe öğrenen yabancı öğrenciler için kolay olmayabilir. Bu çalışmanın amacı Türkçe öğrenen C1 düzeyindeki yabancı öğrencilerin yapısal (alta sıralama, yana sıralama, söylem belirteci) ve anlamsal olarak (zamansallık, nedensellik, karşılaştırma, genişleme) sınıflandırılan bağlayıcılara ilişkin bilgi düzeylerini belirlemektir. Çalışma, tarama (betimsel) modelinde desenlenmiş nicel bir araştırma olup çalışma grubu C1 düzeyinde Türkçe öğrenmekte olan 33 öğrenciden oluşmaktadır. “Bağlayıcı Testi” kullanılarak toplanan verilerin çözümlenmesinde yüzde ve sıklık (frekans) hesaplamasına başvurulmuştur. Çalışmadan elde edilen sonuçlardan biri C1 düzeyinde Türkçe öğrenen yabancı öğrencilerin bağlayıcı bilgi düzeylerinin genel olarak yeterli olmadığı yönündedir. Öğrencilerin ek hâlinde bulunan ya da yan tümce kurmaya yarayan alta sıralama bağlayıcılarını kullanmakta zorlanmaları araştırmadan elde edilen diğer bir sonuçtur. Öte yandan çalışma, öğrencilerin bağlayıcı bilgi düzeylerinin anlamsal ulamlar açısından (zamansallık, genişleme, nedensellik, karşılaştırma) düşük oranlarda farklılaştığını ortaya koymaktadır.

THE STUDENTS’ CONJUNCTION KNOWLEDGE LEVELS WHO LEARNING TURKISH AS A FOREIGN LANGUAGE AT LEVEL C1

Conjunctions are important in terms of establishing links between words, ensuring cross-paragraph consintency, associating words with each other; in other words, in term of providing semantic integrity in making oral and written text. It has been emphasized that the students who are situated at level C1, should be able to speak clearly, fluently and well-structured sentence and must be competent in segmentation and conjunction tools in Common European Framework of Reference for Languages, CEFR. The aim of this study is to determine the knowledge level of the students who learning Turkish as a foreign language at level C1 pertaining to conjunctions in terms of structural (subordination, coordinator, discourse adverb) and semantic (temporal, causal, adversative, additive). The study is a qualitative research that figured in descriptive model. The participants of the study consist of 33 students who learning Turkish at level C1. The “Conjunctive Test” was used to collect data. It has been applied calculation of percentage and frequency in data analysis. One of the results of the study is that the level of knowledge of foreign students learning Turkish at level C1 is generally not sufficient. The other result is that the students have difficulty in using subordinating conjunctions constructing clauses or the ones being supplement. On the other hand, the study reveals that the level of conjunction knowledge of the students differs at low rates in terms of semantic conjunctions.

PDF

___

Aidinlou, N. A. (2012). The effect of discourse markers instruction on EFL learners’ writing. World Journal of Education, 2(2), 10.
Ang, Z. (2014). The effects of discourse markers on the reading comprehension and speed of Chinese learners of English. International Journal Of English Language and Linguistics Studies, 2(2), 27-49.
Beaugrande, R.A. & W.U. Dressler. (1981). Introduction to Text Linguistics. London: Longman.
Creswell, J., W. (2016). Araştırma Deseni: Nitel, Nicel ve Karma Yöntem ve Yaklaşımları. Selçuk Beşir Demir (Çev. Ed.), 2. Baskı, Ankara: Eğiten Kitap.
Çetinkaya, G., Ülper, H. & Hamzadayı, E. (2014). Views on the use of connectives in students’ written discourse. İçinde H. Arslan, G. Raţă, E. Kocayörük & M. A. İçbay (Ed.), Multidisciplinary perspectives on education. (pp. 471-476). Newcastle: Cambridge Scholars Publishing.
Çetinkaya, G., Ülper, H., & Bayat, N. (2014). Bağlayıcı Kullanımına İlişkin Yanlışların Çözümlenmesi. Journal Of Theoretical Educational Science, s. 198-213.
Çetinkaya, G., Ülper, H., & Bayat, N. (2016). Developing Connectives Test And Examining Students’ connectives Knowledge Based On Various Variables. International Journal of Language Academy. s. 88-98.
Daif-Allah, A. S., & Albesher, K. (2013). The Use of Discourse Markers in Paragraph Writings: The Case of Preparatory Year Program Students in Qassim University. English Language Teaching, 6(9), 217-227.
Gedik, E. ve diğerleri. (2013). İstanbul Yabancılar İçin Türkçe Ders Kitabı A1. (F. Aslan, ve F. Keskin, Ed.) içinde (ss. 9-38). İstanbul: Kültür Sanat Basımevi.
Gençer, Y. (2013). Türkçe Metinlerdeki Bağlantı Ögeleri İle Okuyucuların Okuduğunu Anlama Durumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Niğde Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Niğde.
Günay, D. (2013). Metin Bilgisi. (4. Baskı). İstanbul: Papatya Yayıncılık.
Halliday, M.A.K. & Hasan, R. (1976). Cohesion in English. London and New York: Longman
İşsever, S., (1995), Türkçe Metinlerdeki Bağlantı Ögelerinin Metinbilim ve Kullanımbilim Açısından İşlevleri, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Ens., Ankara.
Kamalı, F. ve Noori, H. (2015). The impact of discourse markers instruction on improving writing of intermediate EFL learners. Cumhuriyet Science Journal, 36(3), 944-949.
Karatay, H. (2010). Bağdaşıklık Araçlarını Kullanma Düzeyi ile Tutarlı Metin Yazma Arasındaki İlişki. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13, 373–385.
Khatib, M. ve Safari, M. (2011). Comprehension of discourse markers and reading comprehension. English Language Teaching, 4(3), 243.
Korkmaz, Z. (2005). Bağlaçlar ve Türkiye Türkçesindeki Oluşumları. Türk Dili, S, 638.
Kurtul, K. (2011). Türkçe ve İngilizcedeki Bağlaçların Yazılı Metinlerde Kullanımı. (Yayımlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
MEB, (2013). Diller İçin Avrupa Ortak Öneriler Çerçevesi. Yayımlayan: Telc GmbH, Frankfurt/Main, Almanya.
Onursal, İ. (2003). Türkçe Metinlerde Bağdaşıklık ve Tutarlılık. (ed. Kıran A., Korkut E. ve Ağıldere S.). Günümüz Dil Bilim Çalışmaları. Ankara: Multilingual Yayınları, s. 121- 133.
Uçku, Ç. (1996). The impact of discourse markers on developing reading skills in English at intermediate level: A case study. Yüksek Lisans Tezi. Orta Doğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü: Ankara.
Webber, B., Joshi, A., Stone, M. ve Knott, A., (2003), “Anaphora and Discourse Structure”, Computational Linguistics, S.29.
Webber, B., Joshi, A., Miltsakaki, E., Prasad, R., Dinesh, N., Lee, A., & Forbes, K. (2006). A short introduction to the Penn Discourse Tree Bank. Copenhagen Studies in Language, 32(9).
Yedi İklim Türkçe A1. (2015). (Ed. E. Barın; Ş. Çobanoğlu; Ş. Ateş; M. Balcı; C. Özdemir). Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
Yedi İklim Türkçe A2. (2015). (Ed. E. Barın; Ş. Çobanoğlu; Ş. Ateş; M. Balcı; C. Özdemir). Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
Yedi İklim Türkçe B1. (2015). (Ed. E. Barın; Ş. Çobanoğlu; Ş. Ateş; M. Balcı; C. Özdemir). Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
Yedi İklim Türkçe B2. (2015). (Ed. E. Barın; Ş. Çobanoğlu; Ş. Ateş; M. Balcı; C. Özdemir). Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
Yedi İklim Türkçe C1. (2015). (Ed. E. Barın; Ş. Çobanoğlu; Ş. Ateş; M. Balcı; C. Özdemir). Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
Yeni Hitit Yabancılar İçin Türkçe Ders Kitabı: Orta 2. (2017). (Ed. N.E. Uzun). Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
Yeni Hitit Yabancılar İçin Türkçe Ders Kitabı: Temel 1. (2017). (Ed. N.E. Uzun). Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
Yeni Hitit Yabancılar İçin Türkçe Ders Kitabı: Yüksek 3. (2017). (Ed. N.E. Uzun). Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
Zeyrek, D. & Webber, B. L. (2008). A Discourse Resource for Turkish: Annotating Discourse Connectives in the METU Corpus. In IJCNLP (pp. 65-72).
Zeyrek, D., Demirşahin, I. ve Sevdik, Ç. (2008). ODTÜ Metin Düzeyinde İşaretlenmiş Derlem Projesi Tanıtımı. Mersin Üniversitesi Sempozyumu Bildirileri. 544-553.