FUNDA UĞURLU, AHMET DOLMACI, Filiz Evran ACAR

UZAKDOĞU ÜLKELERİNDE ÖĞRETMENLERİN MESLEKİ GELİŞİM MODELLERİ

Öğretmenlerin mesleki gelişimi son yıllarda eğitimin geliştirilmesinde önemli bir faktör olmuştur. Öğretmenlerin mesleki gelişimine oldukça önem veren ülkelerin ise uluslararası sınavlardaki başarısının, eğitim sistemlerinin niteliğinin ve öğrencilerinin öğrenme çıktılarının da ileri düzeyde arttığı görülmektedir. Bu nedenle öğrenciler için gelişmiş eğitim çıktılarının ortaya çıkarılması amacıyla öğretmenlerin ihtiyaç duydukları becerilerin, tutumların ve yetkinliklerin iyileştirilmesi hedeflenmektedir. Bu çalışmanın amacı; son yıllarda eğitimdeki başarılarıyla dikkat çeken Güney Kore, Japonya, Singapur ve Çin (Şangay) olmak üzere dört uzakdoğu ülkesindeki öğretmenlerin mesleki gelişim sürecine ilişkin kullanılan modellerin neler olduğunu araştırmaktır. Çalışma belirli bir konu ile ilgili bilgilerin özetini ve/veya bir sentezini sunduğundan bir derleme makalesi niteliği taşımaktadır. Araştırmada uzak doğu ülkelerinde öğretmenlerin mesleki gelişimi için uygulanmakta olan modellerin yanı sıra bu modellerin ülkelere göre benzer ve farklı yönlerine de odaklanılmıştır. Bu alt amaçlar dahilinde detaylı bir yerli ve yabancı literatür taraması yapılmıştır. Elde edilen verilere göre uzak doğu ülkelerindeki öğretmenlerin mesleki gelişimlerini sağlamak için mentorluk, uzman öğretmenlik, araştırma izni sistemleri-ücretli/ücretsiz izin sistemleri, ders araştırması, çevrimiçi öğrenme, öğretmen araştırma grupları ve öğretmen transferi gibi modelleri kullandıkları tespit edilmiştir. Bu uygulamalar kapsamında öğretmenler deneyimli-uzman öğretmen desteği alabilmekte, araştırma iznine sahip olabilmekte, işbirlikli olarak ders planlama ve öğretimi gerçekleştirebilmekte, gözlem yapabilmekte, sorunları tespit edip çözüm önerileri getirebilmekte, internet ortamlarından yararlanabilmekte ve çeşitli araştırmalar yapabilmektedirler. Böylece elde edilen sonuçlar eğitimin kalitesini arttırmada, öğretmen yetiştirme sürecinde yapılabileceklere ilişkin önemli fikirler ortaya koymaktadır.

PROFESSIONAL DEVELOPMENT MODELS OF TEACHERS IN THE FAR EAST COUNTRIES

The professional development of teachers has been an important factor in the development of education in recent years. It is seen that the success of the countries which give importance to the professional development of the teachers in the international examinations, the quality of the education systems and the learning outputs of the students also increased. For this reason, it is aimed to improve the skills, attitudes and competencies that teachers need in order to uncover advanced educational outcomes for students. The purpose of this study is to investigate what the models used in the professional development process of teachers in four far east countries, South Korea, Japan, Singapore, and China (Shanghai), which have attracted attention in recent years with their success in education. The study is a review article as it provides a summary and / or a synthesis of information on a particular topic. The study focused on similar and different aspects of these models in the far eastern countries as well as models that are being applied for professional development of teachers. A detailed domestic and foreign literature search was carried out within these sub-objectives. Models such as mentoring, master/ head teacher, research sabbatical systems - paid / unpaid leave of absence, lesson study, online learning, teacher research groups and teacher transfer have been reached in the far eastern countries in order to ensure the professional development of the teachers. These practices have made it possible for teachers to take the support of expert or experienced teachers, to have the permission for research, to do lesson plans collaboratively, to do class observations, to analyze problems and to bring solutions or suggestions, to benefit from websites or web applications and to do various research studies. Thus, the results to be acquired can uncover important ideas in raising teaching quality and in teacher training process

PDF

___

Abazaoğlu, İ., Yıldırım, O., ve Yıldızhan, Y. (2014). Türkiye’nin Öğretmen Profili. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 9(2): 1-20.
Avcı, Ü., ve Seferoğlu, S.S. (2011). Bilgi toplumunda öğretmenin tükenmişliği: teknoloji kullanımı ve tükenmişliği önlemeye yönelik alınabilecek önlemler. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 9: 13‐26.
Bautista, A., Wong, J., ve Gopinathan, S. (2015). Teacher Professional Development in Singapore: Depicting the Landscape. Psychology, Society & Education, 7(3): 311-326.
Bensen, J., ve Farmeri J. (2013). School turnaround in Shanghai: The empowered-management program approach to improving school performance. Center for American Progress. https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED561063.pdf adresinden 29.11.2018 tarihinde erişilmiştir.
Blandford, S. (2000). Managing Professional Development in Schools. London: Routledge Taylor and Francis.
Driskel, N. (31 Mayıs 2018). International Spotlight: Teaching and Research Groups in Shanghai. NCEE.http://ncee.org/2016/05/international-spotlight-cieb-visits-teaching-and-research- groups-in-shanghai/ adresinden 05. 12. 2018 tarihinde erişilmiştir.
Fujita, H., ve Dawson, P. (2007). The qualifications of the teaching force in Japan. In R. M. Ingersoll (Ed.), A Comparative Study of Teacher Preparation and Qualifications in Six Nations. The USA: CPRE.
Goodwin, A. L., Low, E., ve Darling - Hammond, L. (2016). Empowered Educators in Singapore: How High-Performing Systems Shape Teaching Quality. Jossey Band: NCEE.
Guskey, T. R. (2000). Evaluating Professional Development. California: Corwin Press.
Hassel, E. (1999). Professional development: Learning from the best. Oak Brook, IL: North Central Regional Educational Laboratory.
Jensen, B., Downing, P., ve Clark, A. (2017). Preparing to Lead: Lessons in Principal Development from High-Performing Education Systems. Washington, DC: NCEE.
Kang, B., ve Miller, M. T.(1999). An Overview of the Sabbatical Leave in Higher Education: A Synopsis of the Literature Base. https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED430471.pdf adresinden 10. 05. 2018 tarihinde erişilmiştir.
Kim., E. (2007). The quality and qualifications of the teaching force in the republic of Korea. In R. M. Ingersoll (Ed). A Comparative Study of Teacher Preparation and Qualifications in Six Nations. The USA: CPRE.
MEB (Milli Eğitim Bakanlığı), (2015). PISA 2015 Özel Raporu. Ankara: MEB Ölçme Değerlendirme ve Sınav Hizmetleri Genel Müdürlüğü.
MOE of Korea (Ministry of Education), (2017). Globalization of Korean Education- Education in Korea. Seoul: Ministry of Education. http://english.moe.go.kr/boardCnts/view.do?boardID=282&boardSeq=72461&lev=0&searchT ype=null&statusYN=C&page=1&s=english&m=0303&opType=N adresinden 20.03.2018 tarihinde erişilmiştir.
MOE of Korea (Ministry of Education), (2018). Policies and Programs. Reliable and Respectable Teachers. http://english.moe.go.kr/sub/info.do?m=040101&s=english adresinden 20.03.2018 tarihinde erişilmiştir.
NCEE (National Centre for Entrepreneurship in Education), (2018a). Japonya: Educational Overview and Teachers. http://ncee.org/what-we-do/center-on-international-education- benchmarking/top-performing-countries/japan-overview/ sitesinden 10.04. 2018 tarihinde alınmıştır.
NCEE (National Centre for Entrepreneurship in Education), (2018b). Shanghai-China: Teacher and Principal Quality. http://ncee.org/what-we-do/center-on-international-education- benchmarking/top-performing-countries/shanghai-china/shanghai-china-teacher-and-principal- quality/ sitesinden 07.04. 2018 tarihinde alınmıştır.
NCEE (National Centre for Entrepreneurship in Education), (2018c). “South Korea: Teacher and Principal Quality. http://ncee.org/what-we-do/center-on-international-education- benchmarking/top-performing-countries/south-korea-overview/south-korea-teacher-and- principal-quality/ adresinden 20.03.2018 tarihinde alınmıştır.
NCEE (National Centre for Entrepreneurship in Education), (2018d). South Korea: intructional Systems http://ncee.org/what-we-do/center-on-international-education-benchmarking/top-performing-countries/south-korea-overview/south-korea-teacher-and-principal-quality/ sitesinden 17. 03. 2018 tarihinde alınmıştır
OECD, (2009). Creating effective teaching and learning environments: first results from TALIS.
OECD Publishing. http://www.oecd.org/education/school/43023606.pdf .
OECD, (2011). Lessons from PISA for the United States, Strong Performers and Successful Reformers in Education. OECD Publishing. http://dx.doi.org/10.1787/9789264096660-en .
OECD, (2014a). Results from TALIS 2013-2014: Shanghai (China). OECD Pubishing. http://www.oecd.org/education/school/TALIS-2014-country-note-Shanghai.pdf .
OECD, (2014b). A Teachers’ Guide to TALIS 2013: Teaching and Learning International Survey, TALIS, OECD Publishing. http://dx.doi.org/10.1787/9789264216075-en .
Pautasso, M., ve Bourne, P. (2013). Ten simple rules for writing a literature. Computational Biology, 9(7): 1-4.
Qiu, C. (2015). The professional development of teacher educators in Shanghai. PhD thesis. School of Education College of Social Science University of Glasgow.
Rappleye, J., ve Komatsu, H. (2017). How to make Lesson Study work in America and worldwide: A Japanese perspective on the onto-cultural basis of (teacher) education. Research in Comparative & International Education, 12(4): 398–430.
Reese, S. (2010). Bringing effective professional. Techniques. 85(6): 38-43.
Searby, L., ve Tripses, J. (2012). Etkili mentorlar olabilmeleri için okul liderlerini hazırlama. Yirci, R., & Kocabaş, İ. (Ed). Dünyada mentorluk uygulamaları içinde. (s. 1-16). Ankara: Pegem Akademi.
Seferoğlu, S. S. (2003). Öğretmenlerin hizmet-içi eğitiminde yeni yaklaşımlar. Çağdaş Eğitim Sistemlerinde Öğretmen Yetiştirme Ulusal Sempozyumu, Eğitimde Yansımalar: VII, s. 149- 167.
Seo, K. (2012). Lessons from Korea. Educational Leadership, 75-79. http://sites.miis.edu/comparativeeducation/files/2013/01/Lessons-from-Korea.pdf adresinden 7 Aralık 2018 tarihinde erişilmiştir.
Stewart V. (2010). Raising Teacher Quality. Educational Leadership, 68(4): 16-20.
Tan, S. K. S., ve Wong, A. F. L. (2007). The Qualifications of the Teaching Force: Data From Singapore. In R. M. Ingersoll (Ed.), A Comparative Study of Teacher Preparation and Qualifications in Six Nations. The USA: CPRE.
Taşdemir, M. (2015). Öğretmen Adaylarının Türk Milli Eğitim Sistemi Üzerine Algıladıkları Sorunlar. International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 10(7): 881-898. ISSN: 1308-2140: www.turkishstudies.net, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.7898, Ankara-TURKEY.
The Holmes Group. (1996). Tomorrow’s teachers: A report of the Holmes Group. East Lansing, MI: The Holmes Group.
Western Regional Educational Laboratory (WestEd). (2000). Teachers Who Learn, Kids Who Achieve – A Look at Schools with Model Professional Development. San Francisco: WestEd.
Zhang, M., ve Kong, L. (2012). An exploration of reasons for Shanghai's success in the OECD Program for International Student Assessment (PISA) 2009. Frontiers of Education in China,7(1): 124 – 162.
Zhang, M., Ding, X., ve Xu, J. (2016). Developing Shanghai’s Teachers. Washington, DC: NCEE..