Üniversite Öğrencilerinin Genel Erteleme Davranışları ile Akademik Erteleme Davranışları Arasındaki İlişki

Amaç:Erteleme davranışı bireyin amaçlarına ulaşmasını geciktiren hatta engelleyen bir davranış olarak dikkat çekmektedir. Öğrencilerin genel erteleme davranışlarının akademik erteleme davranışına etkisinin olabileceği düşüncesi konuyu araştırmaya değer kılmaktadır. Bu nedenle çalışmanın amacı; üniversite öğrencilerinin genel ve akademik erteleme davranışlarını ve bu iki davranışın ilişkisini ortaya koymak şeklinde belirlenmiştir. “Üniversite öğrencilerinin genel erteleme davranışları ile akademik erteleme davranışları arasındaki ilişki nasıldır?” sorusu temel araştırma sorusu olarak belirlenmiştir.Yöntem:Araştırmanın örneklemini Anadolu Üniversitesi Eskişehir Meslek Yüksekokulu’nun Büro Yönetimi ve Yönetici Asistanlığı ve Emlak ve Emlak Yönetimi Bölümü 1. ve 2. Sınıf öğrencileri (140 gönüllü) oluşturmaktadır. Nicel araştırma yöntemiyle tasarlanan araştırmada veriler belirtilen bölümlerdeki öğrencilerden tesadüfi örnekleme yöntemine göre toplanmıştır. Araştırmada Çakıcı (2003) tarafından geçerliği ve güvenirliği kanıtlanmış olan “Akademik Erteleme” ve “Genel Erteleme” ölçekleri kullanılmıştır. Verilerin sonuçları çeşitli bilimsel yöntemler yardımıyla analiz edilerek genel veğ akademik erteleme eğilimi arasındaki bağ ve etki ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır. Sonuç:Yapılan analizler sonucunda öğrencilerin genel ve akademik erteleme eğilime sahip oldukları ortaya çıkmıştır. Elde edilen verilere göre öğrencilerin genel ve akademik erteleme eğilimleri arasında anlamlı, yüksek düzeyde ve pozitif bir ilişki bulunmaktadır. Bu sonuç genel erteleme eğiliminde olan bireyin akademik erteleme eğiliminin de olacağı; ya da tersi akademik erteleme davranışı gösteren bir kişinin genel erteleme davranışını da göstereceği şeklinde yorumlanabilir.

The General Procrastination Behavior of University Students and The Relationship Between The Academic Procrastination Behavior

Deferring behavior stands out as a behavior that delays or even prevents the individual from achieving his goals. The idea that students' general procrastination behavior may have an effect on academic procrastination behavior makes the subject worth researching. Therefore, the purpose of the study is; It was determined to reveal the general and academic procrastination behaviors of university students and the relationship between these two behaviors. “What is the relationship between General postponement behaviors of university students and academic postponement behaviors?"his question has been designated as a fundamental research question.Methods:The sample of the study consists of 1st and 2nd grade students (140 volunteers persons) from the Department of Office Management and Executive Assistantship and Department of Real Estate and Real Estate Management of Anadolu University Eskişehir Vocational School. In the research designed with quantitative research method, the data were collected from the students in the specified sections according to random sampling method. In the research, "Academic Procrastination" and "General Procrastination" scales, whose validity and reliability have been proved by Çakıcı (2003), were used. The results of the data were analyzed with the help of various scientific methods and the effect of general procrastination behavior on academic procrastination behaviors was determined.Results:The analyzes revealed that students have a tendency to postpone general and academic. According to the data obtained, there is a significant, high and positive relationship between students' academic procrastination tendencies and general procrastination tendencies. This result will show the academic procrastination behavior of the individual who shows general procrastination behavior; or vice versa, it can be interpreted that a person who shows academic procrastination behavior will also show the general procrastination behavior.

___

  • Akça, F. (2012). An investigation into the self-handicapping behaviors of undergraduates in terms of academic procrastination, the locus of control and academic success. Journal of Education and Learning, 1(2), 288-297. Journal of Education and Learning; Vol. 1, No. 2; 2012
  • Akdemir, T. N. (2013). İlköğretim öğrencilerinin Facebook tutumları ile akademik erteleme davranışları ve akademik başarıları arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Akinsola, M.K., Tella, A., & Tella, A. (2007). Correlates of academic procrastination and mathematics achievement of university undergraduate students. Eurasia Journal of Mathematics, Science & Technology Education, 3(4), 363-370.
  • Akkaya, E. (2007). Academic procrastination among faculty of education students: The role of gender, age, academic achievement, perfectionism and depression. Yayınlanmamış Doktora Tezi. METU, Ankara.
  • Alpar, R. (2010). Spor, sağlık ve eğitim bilimlerinden örneklerle uygulamalı istatistik ve geçerlikgüvenirlik. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Andreassen, C. S. (2012). Development of a Facebook addiction scale. Psychological Reports, 110(2), 501–517.
  • Arıkan, H. E. (2016). Öğretmen adaylarının öğrenilmiş güçlülük düzeyleri ile akademik erteleme eğilimleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Cumhuriyet Üniversitesi, Sivas.
  • Aydoğan, D.( 2008). Akademik erteleme davranışının benlik saygısı, durumluluk kaygı ve öz yeterlilik ile açıklanabilirliği. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Aydoğan, D. &Özbay, Y. (2012). Akademik erteleme davranışının benlik saygısı, durumluluk kaygı, öz-yeterlik açısından açıklanabilirliğinin incelenmesi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 2 (3), 1-9.
  • Ayyıldız, F. (2016). Ergenlerin sahip oldukları değerler ile akademik erteleme ve genel erteleme düzeyleri arasındaki yordayıcı ilişkiler. Yüksek Lisans Tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
  • Balkıs, M. (2007). Öğretmen adaylarının davranışlarındaki erteleme eğiliminin, karar verme stilleri ile ilişkisi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 67-83.
  • Balkıs, M.&Duru, E. (2010). Akademik erteleme eğilimi, akademik başarı ilişkisinde genel ve performans benlik saygısının rolü, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 159-170.
  • Balkıs, M., & Duru, E. (2009). Prevalance of academic procrastination among pre-service teachers, and its relationship with demograp-hics and individual preferences. Journal of Theory and Practice in Education, 5(1), 18-32.
  • Balkıs, M., Duru, E., Buluş, M.&Duru, S. (2006). Üniversite öğrencilerinde akademik erteleme eğiliminin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Ege Eğitim Dergisi, 2(7), 57-73.
  • Baltacı, A. (2017). Sınıf öğretmenlerinin erteleme davranışı eğilimleri ve kişilik özellikleri arasındaki ilişkiler, OPUS – Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 7(12), 54-81.
  • Beck, B. L., Koons, S. R., & Milgram, D. L. (2000). Correlates and consequences of behavioral procrastination: The effects of academic procrastination, self-consciousness, self-esteem and self-handicaping. Journal of Social Behavior and Personality [Special Issue], 15, 3-13.
  • Beswick, G., Rothblum, E. D., & Mann, L. (1988). Psychological antecedents of student procrastination. Australian Psychologist, 23 (2), 207- 217.
  • Bulut, R. (2015). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının akademik erteleme davranışlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(39), 595- 603.
  • Burka, J. B. & Yuen, L. M. (1983). Procrastination: Why you do it, what to do about it. New York: Addison-Wessley.
  • Chun Chu, A. H., & Choi, J. N. (2005). Rethinking procrastination: Positive effects of "active" procrastination behavior on attitudes and performance. The Journal of Social Psychology, 145(3), 245-264.
  • Çakıcı, D. Ç. (2003). Lise ve Üniversite Öğrencilerinde Genel Erteleme ve Akademik Erteleme Davranışının İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Çam, Z. (2013). Ergenlerde genel ve akademik erteleme davranışının yordayıcısı olarak beş büyük kişilik özelliği. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(2), 89-96.
  • Çelik, B.Ç.&Odacı, H. (2015). Akademik erteleme davranışlarının bazı kişisel ve psikolojik değişkenlere göre açıklanması, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30 (3), 31- 47.
  • Çelikkaleli, Ö., & Akbay, S. E. (2013). Üniversite öğrencilerinin akademik erteleme davranışı, genel yetkinlik inancı ve sorumluluklarının incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(2), 237-254.
  • Çetin, Ş. (2009). Eğitim fakültesi öğrencilerinin akademik erteleme davranışlarına ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 1-7.
  • De Raad, B. (2000). The big five personality factors: The psycholexical ap-proach to personality. New York: Hogrefe & Huber Publishers.
  • Deniz, M. E., & Akdoğan, A. (2014). Farklı depresyon anksiyete stres düzeylerine sahip üniversite öğrencilerinin akademik erteleme davranışlarının incelenmesi. PSİDE Psikolojik Danışma ve Eğitim Dergisi, 1(1), 28-44.
  • Deniz, M.E., Traş, Z.&Aydoğan, D. (2009). Akademik erteleme ve denetim odağının duygusal zekâ açısından incelenmesi, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 9 (2), 607-632.
  • Doğan, T., Kürüm, A.&Kazak, M. (2014). Kişilik özelliklerinin erteleme davranışını yordayıcılığı. Başkent University Journal of Education, 1(1), 1-8.
  • Duru, E., & Balkıs, M. (2014). Kendinden şüphe duyma, benlik saygısı ve akademik başarı arasındaki ilişkilerde akademik erteleme eğiliminin rolü. Eğitim ve Bilim, 39(173), 274-287.
  • Dünyaoğulları, Ö. (2011). Üniversite son sınıf öğrencilerinin kendilerini gerçekleştirme engelleriyle genel erteleme eğilimi ve umutsuzluk düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Ekşi, H. & Dilmaç, B. (2010). Üniversite öğrencilerinin genel erteleme, karar vermeyi erteleme ve akademik erteleme düzeylerinin sürekli kaygı açısından incelenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(2), 433-450.
  • Ekşi, H., Turgut, T., & Sevim, E. (2019). The mediating role of general procrastination behaviors in the relationship between self-control and social media addiction in university students. Addicta: The Turkish Journal on Addictions, 6, 715−743.
  • Ellis, A., & Knaus, W. J. (1977). Overcoming procrastination. New York: Signet Books.
  • Erdem, R., Pirinçci, E., & Dikmetaş, E. (2005). Üniversite öğrencilerinin zaman yönetimi davranışları ve bu davranışların akademik başarı ile ilişkisi. Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14(7), 167-177.
  • Ferrari, J. R. (1991). Self-handicapping by procrastinators: Protecting self-esteem, social esteem, or both? Journal of Research in Personality, 25, 245-261.
  • Ferrari, J. R., & Beck, B. L. (1998). Affective responses before and after fraudulent excuses by academic procrastinatior. Education, Summer, 118, 529- 538.
  • Ferrari, J. R., Johnson, J. L. & McCown, W. G. (1995). Procrastination and task avoidance: Theory, research, and treatment. New York: Plenum Press.
  • Ferrari, J.R., O’Callaghan, J., & Newbegin, I. (2005). Prevalence of procrastination in the United States, United Kingdom, and Australia: Arousal and avoidance delays among adults. North American Journal of Psychology, 7, 1-6.
  • Ferrari, J. R., & Scher, S. J. (2000). Toward an understanding of academic and nonacademic tasks procrastinated by students: The use of Daily logs. Psychology in the Schools, 37 (4), 359- 366.
  • Flett, G. L., Hewitt, P. L., & Martin, T. R. (1995). Dimensions of perfection-ism and procrastination.
  • In J. R. Ferrari, J. L. Johnson & W. G. McCown (Eds), Procrastination and task avoidance: Theory, research and treatment. New York: Springer.
  • Green, J. C., Krayder, H., & Mayer, E. (2005). Combining qualitative and quantitative methods in social inquiry. In B. Somekh & C. Lewin (Eds.), Research methods in the social sciences (pp. 275-282). London: Sage.
  • Gülebağlan, C.(2003). Öğretmenlerin işleri son ana erteleme eğilimlerinin, mes-leki yeterlilik algıları, mesleki deneyimleri ve branşları bakımından karşılaştırılmasına yönelik bir araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Gün, N.(2010). Küçük turuncu şimdi kitabı. İstanbul: Kuraldışı Yayıncılık.
  • Gün, F., Turabik, T., & Atanur-Baskan, G. (2019). Akademik özyeterlik ile akademik erteleme eğilimi ilişkisi: Aday öğretmenler üzerine bir çalışma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1 (15), 1-14.
  • Güner, D. (2008). İlköğretim okullarında görev yapan sınıf ve branş Öğretmenlerinin Erteleme Eğilimleri ve Kaygı Düzeyleri, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.
  • Gür, S. H., Bakırcı, Ö., Karakaş, B., Bayoğlu, F.&Atli, A. (2018). Üniversite öğrencilerinin sosyal medya bağımlılığının akademik erteleme davranışları üzerindeki etkisi. İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 5(10), 68–77.
  • Gürültü, E. (2016). Lise öğrencilerinin sosyal medya bağımlılıkları ve akademik erteleme davranışları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • He, S. (2017). A Multivariate investigation into academic procrastination of university students. Open Journal of Social Sciences, 5(10), 12-24.
  • Işık, S. (2019). Erken dönem uyumsuz şemalar ile erteleme davranışı arasındaki ilişki: şema terapi modelinde bir inceleme. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Şehir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Johnson, J. L., & Bloom, A. M. (1992). The relationship between procrastination and personality. Unpublished Manuscript, Villanova University.
  • Kagan, M. (2009). Determining the variables which explain the behavior of academic procrastination in university students. Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 42(2), 113-128.
  • Kandemir, M. (2010). Akademik erteleme davranışını açıklayıcı bir model. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Kandemir, M. (2014). A model explaining academic procrastination behavior. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 4(3), 51-72.
  • Kandemir, M., İlhan, T., Özpolat, A. R., & Palanci, M. (2014). Analysis of academic self-efficacy, self-esteem and coping with stress skills predictive power on academic procrastination. Educational Research and Reviews, 9(5), 146-152.
  • Karataş, H. & Bademcioğlu, M. (2015). The explanation of the academic procrastination behavior of pre-service teachers with five factor personality traits. Educational Research Association the International Journal, 6(2), 11-25.
  • Kızılkaya Cumaoğlu, G.&Diker Coşkun, Y. (2012). Öğretmenlerin akademik erteleme davranışı ile teknoloji kullanım durumları arasındaki ilişki. Electronic Turkish Studies, 7(4), 2237–2247.
  • Klassen, R.M., Krawchuk, l. L. & Rajani, S. (2008). Academic procrastination of undergraduates: Low self-efficacy to self-regulate predicts higher levels of procrastination. Contemporary Educational Psychology, 33(4), 915–931.
  • Knaus, W. J. (2000). Procrastination, blame, and change. Journal of Social Behavior and Personality, 15, 153-166.
  • Kothari, C.R. (2004). Research methodology: methods and techniques. New Delhi: New Age International Publishers.
  • Mert, A.&Akın, A. (2018). Üniversite öğrencilerinde akıllı telefon bağımlılığının(nomofobi) genel erteleme üzerindeki etkisi. III. Uluslararası Gençlik Araştırmaları Kongresi, Nahcivan, Azerbaycan.
  • Milgram, N. (1992). El retraso: Una enfermedad de los tempos modernos [Procrastination: A malady of modern time]. Boletin de Psicologia, 35, 83–102.
  • Milgram, N. A., Batori, G., & Mowrer, D. (1993). Correlates of academic procrastination. Journal of School Psychology, 31, 487–500.
  • Milgram, N., & Marshevsky, S. (1995). Correlates of academic procrastination: Discomfort, task aversiveness and task capability. Journal of Psychology, 129, 145-155.
  • Milgram, N., Mey-Tal, G., & Levinson, Y. (1998). Procrastination, generalized or specific, in colege students and their parents. Personality and Individual Differences, 25, 297-316.
  • Milgram, N. A., Sroloff, B., & Rosenbaum, M. (1988). The procrastination of everyday life. Journal of Research in Personality, 22, 197–212
  • Milgram, N. & Tenne, R. (2000). Personality correlates of decisional and task avoidant procrastination. European Journal of Personality, 14, 141- 156.
  • Milgram, N., & Toubiana, Y. (1999). Academic anxiety, academic procras-tination, and parental involvement in students and their parents. British Journal of Educational Psychology, 69, 345-361.
  • Nunnally, J. C. (1978). Psychometric theory (2. Baskı). New York: McGraw-Hill.
  • Odacı H., & Kaya F., (2019). Mükemmeliyetçilik ve umutsuzluğun akademik erteleme davranışı üzerindeki rolü: Üniversite öğrencileri üzerinde bir araştırma. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 9(1), 43-51.
  • Orpen, C. (1998). Th e causes and consequences of academic procrastination: A research note. Westminster Studies in Education, 21, 73-75.
  • Özdemir, O. S. (2012). İlköğretim okulu yönetici ve öğretmenlerinin genel erteleme davranışları eğilimleri ile düşünme stillerinin analizi. Yüksek lisans tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
  • Özer, K. (2002). Kaygı: Sınanma duygusuyla baş edebilme. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
  • Özer, A., & Altun, E. (2011). Üniversite öğrencilerinin akademik erteleme nedenleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(21), 45-72.
  • Patrzek, J., Sattler, S., van Veen, F., Grunschel, C., & Fries, S. (2015). Investigating the effect of academic procrastination on the frequency and variety of academic misconduct: A panel study. Studies in Higher Education, 40(6), 1014-1029.
  • Rothblum, E. D., Solomon, L. J., & Murakami, J. (1986). Affective, cognitive, and behavioral differences between high and low procrastinatiors. Journal of Counseling Psychology, 33, 387-394.
  • Saddler, C. D., & Sacks, L. (1993). Multidimensional perfectionism and academic procrastination: Relationship with depression in university students. Psychological Reports, 73, 863-871.
  • Sarıkaya-Aydın, K.&Koçak, S. (2016). Üniversite öğrencilerinin zaman yönetimi becerileri ile akademik erteleme düzeylerinin incelenmesi. Uşak Üniversitesi Eğitim Araştırmaları Dergisi, 2 (3), 17-38.
  • Saruhan, Ş. C.&Özdemirci, A. (2011). Bilim, felsefe ve metodoloji (2. Baskı). İstanbul: Beta Yayınevi.
  • Schouwenburg, H. C., & Lay, C. H. (1995). Trait procrastination and the big-five factors of personality. Personality and Individual Differences, 18(4), 481-490. Schouwenburg, H.C., Lay, C., Pychyl, T.A.&Ferrari, J.R. (2004). Counseling the procrastinator in academic settings. Washington, DC: American Psychological Association.
  • Sekaran, U. (2003). Research methods for business: A skill building approach (4. Baskı). New York: John Wiley & Sons, Inc.
  • Sirois, F. M. (2007). ‘‘I’ll look after my health, later’’: A replication and extension of the procrastination–health model with community-dwelling adults. Personality and Individual Differences, 43, 15–26.
  • Sirois, F. M. & Tosti, N. (2012). Lost in the moment? An investigation of procrastination, mindfulness, and well-being. Journal of Rational-Emotive & Cognitive-Behavior Therapy,30, 237–248.
  • Sirois, F. M., Melia-Gordon, M. L., & Pychyl, T. A. (2003). I’ll look after my health, later: An investigation of procrastination and health. Personality and Individual Differences, 35(5), 1167–1184.
  • Solomon, L., & Rothblum, E. (1984). Academic procrastination: Frequency and cognitive behavioral correlates. Journal of Counseling Psychology, 31, 503-509.
  • Şirin, E. F. (2011). Academic procrastination among undergraduates attending school of physical education and sports: Role of general procrastination, academic motivation and academic self-efficacy. Educational Research and Reviews, 6(5), 447-455.
  • Tabachnick, B. G.&Fidell, L. S. (2007). Using multivariate statistics (5. Baskı). Boston: Allyn and Bacon.
  • Tekbıyık, A. (2015). İlişkisel araştırma yöntemi. M. Metin (Editör), Kuramdan uygulamaya eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri içinde (2. Baskı) (s. 101-114). Ankara: Pegem Akademi.
  • Tice, D. M. & Baumeister, R. F. (1997). Longitudinal study of procrastina-tion, performance, stress, and health: The costs and benefits of dawdling. Psychological Science, 8, 454-458.
  • Topal, N. (2015). Akademisyenlerde erteleme ile kişilik özellikleri ve mükemmeliyetçilik arasındaki ilişkiler. Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
  • Tufan, E., & Gök, M. (2009). Müzik öğretmeni adaylarının genel ve akademik erteleme eğilimlerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi, 8. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu, Samsun. 23-25.
  • Ural, A. &Kılıç, İ. (2013). Bilimsel araştırma süreci ve SPSS ile veri analizi (4. Baskı). Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Uzun, B.&Demir, A. (2015). Erteleme: Türleri, bileşenleri, demografik etkenler ve kültürel farklılıklar. Ege Eğitim Dergisi, 16(1), 106–121.
  • Uzun-Özer, B. (2005). Academic procrastination: Prevalence, sef-reported rea-sons, gender difference and it's relation with academic achievement. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ortadoğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
  • Vestervelt, C. M. (2000). An examination of the content and construct validity of four measures of procrastination. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Carleton Üniversitesi, Kanada.
  • Vivian, R. (2011). University students informal learning practices using Facebook: Help or hindrance? New York, NY: Springer Berlin Heidelberg.
  • Wang, Z. & Englander, F. (2010). A cross-disciplinary perspective on explaining student performance in introductory statistics. What is the relative impact of procrastination? College Student Journal, 44, 458-471.
  • Watson, D. C. (2001). Procrastination and the five-factor model: A facet level analyses. Personality and Individual Differences, 30, 149-158.
  • Yazıcı, H., & Bekaroğlu, B. (2012). Örgün eğitim kurumlarında görev yapan müdürlerin erteleme davranışlarının okul yönetimine etkisi. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2), 169-180.
  • Yeboah, J., & Ewur, G. D. (2014). The Impact of Whatsapp messenger usage on students performance in tertiary institutions in Ghana. Journal of Education and Practice, 5(6), 157– 164.
  • Yeşil, R., & Şahan, E. (2012). Öğretmen adaylarının akademik işlerini erteleme nedenleri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 12 (2), 219-236.
  • Yıldırım, N. N. (2014). Üniversite öğrencilerinde erteleme davranışının mükemmeliyetçilik ve denetim odağı ile ilişkisinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
  • Yıldız, S., & Yıldız, K. (2016). The relationship between academic procrastination and hopelessness perceptions of primary school teaching department students. International Online Journal of Educational Sciences, 8(3), 234-251.