ÜNİVERSİTE GENÇLİĞİ: HAYAT TARZI VE KİMLİK

Bu çalışmada üniversitede okuyan öğrencilerin modern-geleneksel ve dini-siyasi-ideolojik düzlemde kimlik algıları ölçülmüştür. Araştırma kapsamında Gümüşhane Üniversitesi’nde farklı bölüm ve sınıflarda okuyan öğrenciler arasından basit tesadüfü örneklem yöntemi kullanılarak belirlenen 284 öğrenciye anket uygulanmıştır. Araştırmanın saha çalışması Mart 2018’de yapılmıştır. Araştırmaya katılanların % 50’si (142) kadın, % 50’si (142) erkektir. Katılımcıların, % 29,6’sı Karadeniz, % 10,9’u Marmara, % 8,5’i Ege, % 13,4’ü Akdeniz, % 15,8’i İç Anadolu, % 11,6’sı Doğu Anadolu, % 10,2’si Güney Doğu Anadolu bölgesindendir. Araştırmaya göre, katılımcılar hayat tarzı bakımından kendilerini % 37,3’ü modern, % 48,6’sı geleneksel muhafazakâr, % 14,1’i dindar muhafazakâr olarak tanımlamıştır. Siyasi-dini-ideolojik olarak birinci sıradaki ilk üç kimlik, Müslüman (% 76,1), Milliyetçi (% 7,7), Atatürkçü (% 5,6); ikinci sıradaki ilk üç kimlik, Milliyetçi (% 25,4), İslamcı (% 15,1), Muhafazakâr (% 10,6); üçüncü sıradaki ilk üç kimlik ise Dindar-Ülkücü (% 12), Milliyetçi (% 10,6), Atatürkçü-İlericidir (% 9,2). Toplumsal aidiyet/kimlik düzleminde ise, katılımcıların % 6’sı kendini Müslüman, % 6’sı Türk, % 67,3’ü Türk-Müslüman, % 20,4’ü ise İnsan olarak tanımlamıştır. Araştırmanın amacı, gençlerin hayat tarzı bakımından ve dinî, siyasî ve ideolojik kimlikler açısından kendilerini nasıl konumlandırdıklarını incelemektir. Bu bağlamda araştırma, üniversite öğrencilerinin toplumsal aidiyet/kimlik algıları nasıldır?, siyasi-dini- ideolojik düzlemde hangi kimlikleri kendisine uygun görüyorlar?, bu kimlikler cinsiyet, bölge ve hayat tarzına göre farklılık gösteriyor mu? gibi soruların cevaplarını aramaktadır. Türkiye’deki nüfusun önemli bir kısmını genç nüfus oluşturmasına rağmen gençlerle ilgili araştırma sayısının yetersiz olduğu görülmektedir. Araştırmanın güncel veriler ile konuya katkı yapacağına inanmaktayız.

UNIVERSITY YOUTH: LIFE STYLE AND IDENTITY

In this study, the students' perceptions of identity in the modern- traditional and religious-political-ideological level were measured. Within the scope of the research, 284 student questionnaires were applied in Gumushane University using simple coincidence sampling method among the students who read in different departments and classes. The fieldwork of the research was carried out in March 2018. 50 % (142) of the participants and 50 % (142) of the participants were surveyed. 29.6 % are in the Black Sea, 10.9 % in the Marmara, 8.5 % in the Aegean, 13.4 % in the Mediterranean, 15.8 % in the Central Anatolia and 11.6 % in the East Anatolia, 10.2 % in the South East Anatolia region. According to the survey, the participants defined themselves as 37.3 % modern, 48.6 % conservative and 14.1 % religious conservatives in terms of lifestyle. The first three identities in political, religious and ideological terms are Muslim (76.1 %), Nationalist (7.7 %), Kemalist (5.6 %); the first three identities were Nationalist (25,4 %), Islamist (15,1 %), Conservative (10,6 %); Third, the first three identities are Religious-Nationalist (12 %), Nationalist (10,6 %), Atatürkism-Progressive (9,2 %). On the level of social belonging / identity, 6 % of the participants identified themselves as Muslim, 6 % as Turks, 67,3 % as Turk-Muslims and 20,4 % as Human. The purpose of the research is to examine how young people position themselves in terms of their lifestyle and their religious, political and ideological identities. In this context, the research is how university students' perceptions of social belonging / identity?, what identities do they see fit on the political-religious-ideological level?, do these identities differ by gender, region and lifestyle? are looking for answers to such questions. Although a significant portion of the population in Turkey is seen as insufficient to create the number of young people with youth- related research. We believe that the researcher will contribute to the issue with current data.

PDF

___

Akşit, B., Şentürk, R., Küçükural, Ö., Cengiz, K. (2012). Türkiye’de Dindarlık. İstanbul: İletişim Yay.
Assmann, J. (2001). Kültürel Bellek. (Çev. Ayşe Tekin). İstanbul, Ayrıntı Yayınları.
Barbarosoğlu, F. (2016). Şov ve Mahrem. İstanbul: Profil Yayınları.
Bauman, Z. (2001). Parçalanmış Hayat. (Çev.İsmail Türkmen). İst.: Ayrıntı Yay.
Berkes, N. (2016). Türk Düşününde Batı Sorunu. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Bilgin, N. (2001). İnsan İlişkileri ve Kimlik. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Bocock, R. (2005), Tüketim. (Çev. İrem Kutluk). Ankara: Dost Kitabevi.
Bostancı, M.,N. (1999). Bir Kolektif Bilinç Olarak Milliyetçilik. İst.: Doğan Yay.
Castells, M. (2013). Kimliğin Gücü (Çev.Ebru Kılıç). İst.: Bilgi Üniversitesi Yay.
Chaney, D. (1999). Yaşam Tarzları (Çev. İrem Kutluk). Ankara:Dost Kitabevi.
Conally, W.E. (1995). Kimlik ve Farklılık (Çev. Ferma Lekesizalım). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Çetintaş, İ. (2014). “Türk-İslam Kimliği Etrafında Gelişen Paradigmal Değişimler”, Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 9/5 Spring 2014, p. 575-589, ANKARA-TURKEY.
Çınar, A. (2017). Avrupalı Müslüman Türkler’de Kimlik. Ankara: Sentez Yayıncılık.
Çiçek, A. (2014). “Sosyal Hareketlerin Anatomisi”, Hikmet Yurdu Dergisi, Sayı:14, 89-107.
Drake, M.S. (2016). Siyaset Sosyolojisi (Çev.Hüsamettin İnaç). İstanbul: Bilge Kültür Sanat Yay.
Ergur, A. (2008). “Sanayi ve Sanayi-Sonrası Sektör Çalışanlarında Kimlik Stratejisi Olarak Tüketimin Sınıf Ölçülerini Görünmezleştirici Etkisi”, Toplum ve Bilim, Sayı:112, 7-30.
Featherstone, M. (2005). Postmodernizm ve Tüketim Kültürü (Çev. Mehmet Küçük). İstanbul: Ayrıntı Yay.
Göka, E. (2006). İnsan Kısım Kısım: Topluluklar, Zihniyetler, Kimlikler. Ankara: Aşina Kitaplar.
Göka, E. (2017). Türklerin Psikolojisi. İstanbul: Kapı Yayınları.
Göle, N. (1998). “Batı-Dışı Modernlik Üzerine Bir İlk Desen”. Doğu-Batı Dergisi, Sayı:2, 55-62.
Göle, N. (2017). Melez Desenler. İstanbul: Metis Yayınları.
Güvenç, B. (1996). Kültür ve Demokrasi. Ankara: Gündoğan Yayınları.
İnalcık, H. (2017). Türklük Müslümanlık ve Osmanlı Mirası. İstanbul: Kırmızı Yay.
Kara, İ. (2010). Cumhuriyet Türkiyesi’nde Bir Mesele Olarak İslam. İstanbul: Dergâh Yay.
Karpat, K.H. (2017a). Osmanlı’dan Günümüze Kimlik ve İdeoloji. (Çev. Güneş Ayas). İstanbul: Timaş Yayınları.
Karpat, K.H. (2017b). Osmanlı’dan Günümüze Etnik Yapılanma ve Göçler. (Çev. Bahar Tırnakçı). İstanbul: Timaş Yayınları.
Karpat, K.H. (2017c). Osmanlı Modernleşmesi.(Çev.Ceren Elitez). İstanbul: Timaş Yayınları.
Kaya, M. (2015). “Batı Dışı Modernleşme Örneği Olarak Türkiye Modernleşmesi: Süreklilikler, Kopuşlar ve Çatallanmalar”, Turkish Studies- International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 10/2 Winter 2015, p. 545-564, ANKARA-TURKEY
Konda (2011). Türkiye Gençliği Araştırması. http://konda.com.tr, (10.03.2018).
Kongar, E. (2000). 28 Şubat ve Demokrasi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Küçükömer, İ. (2001). Batılaşma, Düzenin Yabancılaşması, İstanbul:Bağlam Yayınları.
Mardin, Ş. (1992). Türkiye’de Din ve Siyaset. İstanbul: İletişim Yayınları.
Mardin, Ş. (2014). Din ve İdeoloji. İstanbul: İletişim Yayınları.
Ortaylı, İ. (2006). Osmanlı Barışı. İstanbul: Ufuk Kitap.
Said, E. W. (1998). Kültür ve Emperyalizm (Çev. N. Alpay). İstanbul: Hil Yay.
Sosyal, Ekonomik ve Kültürel Araştırmalar Merkezi[SEKAM]. (2013). Türkiye Gençlik Raporu. İstanbul: SEKAM Yayınları.
Sezen, Y. (2012). Sosyolojiden İdeolojiye Küresel ve Milli Arasında Türkiye. İstanbul: İz Yayınları.
Smith, A. D. (1999). Millî Kimlik (Çev. Bahadır S. Şener). İstanbul: İletişim Yay.
Türkiye İstatistik Kurumu [TÜİK] (2017a). İstatistiklerle Kadın 2016.
Türkiye İstatistik Kurumu [TÜİK] (2017b). İstatistiklerle Gençlik 2016.
Türkiye İstatistik Kurumu [TÜİK] (2018). Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi Sonuçları, 2017.