Uluslararası Diplomasi Aracı Olarak Terörizm ve Türkiye

Sanayi İnkılabı öncesi dönemde diplomasi araçları askeri güç kullanımı, iktisadi kaynakların imtiyaz olarak verilmesi veya ambargo şeklinde uygulanması, rehin usulü ve siyasi evliliklerdi. Sanayi İnkılabından sonra bazı diplomasi araçları önemini yitirdi, bazısı da değişikliğe uğradı. Bunlara yenileri eklendi. Teknoloji ve sermaye transferi, misyoner okulları, milliyetçiliğin tahrik ve teşvik edilmesi, yeni diplomasi araçlarıdır. Konumuz olan terörizmin diplomasi aracı olarak kullanılması da yeni dönemin en yıkıcı aracıdır. Emperyalistlerin hedefi olan ülkelerdeki farklı etnik ve dini unsurların milliyetçilik duyguları tahrik edildi, sonra basit bir sebeple isyan ettirildiler. Bunun sonucu olarak Osmanlı Devletinin Balkan toprakları paylaşıldı. 20. yüzyılda iki büyük dünya savaşı yaşandı ve bu savaşlar çok büyük yıkımlara sebep oldu. Emperyalist devletler için artık kendi orduları ve insan güçleriyle hedef ülkelerde hâkimiyet kurmak pahalı ve siyasi riskler taşıyordu. Onun için tıpkı 19. yüzyılda olduğu gibi farklı etnik unsurları tahrik ederek ayaklandırdılar. Özellikle Türkiye’ye karşı PKK, PYD ve IŞİD gibi terör örgütlerini kurdular. Başta ABD olmak üzere Avrupa devletlerinin büyük çoğunluğu, terör örgütlerini desteklemekte, ülkelerinde barındırmakta ve onlara her türlü kolaylığı sağlamaktadır. Kırk yıldan beri Türkiye’ye karşı yürütülen terör saldırılarında kadın, çocuk, genç, ihtiyar ve güvenlik kuvvetlerimizden binlerce insanı katlettiler, yüzlerce köy boşaltıldı. Bütün terörist faaliyetlerin amacı çok açıktır, o da Türkiye’nin bölünmesidir. Elbette Türkiye’nin buna karşı alacağı tedbirleri vardır ve bu tedbirler kararlılıkla devam etmektedir.

Terrorism as a Tool of International Diplomacy and Turkey

In the period before the Industrial Revolution, diplomacy tools were the use of military force, granting economic resources as a concession, or applying them as an embargo, hostage procedure, and political marriages. After the Industrial Revolution, some diplomacy tools lost their importance, and some changed. New ones have been added to them. Technology and capital transfer, missionary schools, incitement, and promotion of nationalism are new tools of diplomacy. Our subject matter, the use of terrorism as a tool of diplomacy, is also the most destructive tool of the modern era. The nationalistic feelings of different ethnic and religious elements in the countries targeted by the imperialists were provoked, then they were revolted for a simple reason. As a result of this, the Balkan territories of the Ottoman Empire were shared. There were two great world wars in the 20th century, and these wars caused great destruction. For imperialist states to dominate target countries with their armies and human forces, was expensive and carried political risks. For that reason, as in the 19th century, they provoked different ethnic elements to revolt. They have established terrorist organizations such as the PKK, PYD, and ISIL against Turkey. The vast majority of European states, especially the United States, support terrorist organizations and provide all kinds of facilities to host them in their countries. For forty years, thousands of women, children, young, elderly, and security forces have been slaughtered, and hundreds of villages have been evacuated in the terrorist attacks against Turkey. The purpose of all terrorist activities is obvious, and that is the division of Turkey. Of course, Turkey has measures to take against it, and these measures continue with determination.

___

  • Aksu, A. (2008). “Türkiye’de Yabancı Okullar Üzerine Yapılan Çalışmalar.” Türkiye Araştırmaları Literatür Dergisi, 6(2): 207-241
  • Aslantaş, S. (2007). Osmanlı’da Sırp İsyanları: 19. Yüzyılın Şafağında Balkanlar. Kitap Yayınevi.
  • Aşkın, H. (2020). Terör ve Algı Yönetimi. Yayın B.
  • Aydın, M. (2005). Balkanlar’da İsyan/Osmanlı-İngiliz Rekabeti Bosna-Hersek ve Bulgaristan’daki Ayaklanmalar 1875-2876), Yeditepe Yayınları.
  • Başbakanlık Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğü, Osmanlı Arşivi Daire Başkanlığı. (1996). Arşiv Belgelerine Göre Balkanlarda ve Anadolu’da Yunan Mezalimi II.
  • Çoban Döşkaya, F. (2018). “Amerikan Board ve Misyoner Corinna Shattuck’un Urfa Faaliyetleri.” Akademik Tarih ve Düşünce Dergisi, 5(14): 84-119.
  • Esenkal, E. (2007). Yabancı Ülkeler Tarafından Osmanlı Coğrafyasında Açılan Okullar. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.
  • Halaçoğlu, A. (1994). Balkan Harbi Sırasında Rumeli’den Türk Göçleri (1912-1913). TTK Yayınları, https://doi.org/10.9737/hist.2018.587.
  • İpek, N. (1994). Rumeli’den Anadolu’ya Türk Göçleri (1877-1890), TTK Yayınları.
  • Karal, E. Z. (1988). Osmanlı Tarihi VI-VII, TTK Yayınları.
  • Kurmuş, O. (l982). Emperyalizmin Türkiye’ye Girişi. Yordam Kitap.
  • Öztürk, M. (2014). Tarih Felsefesi. 3. Baskı, Akçağ Yayınları.
  • Şimşir, B. (1968). Rumeli’den Türk Göçleri. 3 c. Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü Yayını.
  • Şimşir, B. (2017). Balkan Savaşlarında Rumeli Türkleri/Kıyımlar-Kırımlar-Göçler 1821-1913. Bilgi Yayınları.
  • T.C. Genelkurmay Başkanlığı, (1996). Türk İstiklal Harbi, II nci Cilt, Batı Cephesi, 2 nci Kısım, Genelkurmay ATASE Yayınları.
  • Tekeli, İ., İlkin, S. (1981). Para ve Kredi Sisteminin Oluşumunda Bir Aşama: Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası. T.C. Merkez Bankası Yayınevi. https://doi.org/10.16992/asos.12563
  • Toprak, S. (2019). 19. Yüzyılda Balkanlarda Ulusçuluk Hareketleri ve Avrupalı Devletlerin Balkan Politikası. Gece Akademi Yayınevi.
  • Töreli, T. (2015). PKK Terör Örgütü. Türkiye Âlim Kitapları.
  • Töreli, T., Çoban Döşkaya, F. (2018). “Amerikan Board Misyoneri Olive L. Parmelee Andrus ve Mardin.” D. Karacoşkun, O. Köse (Ed), Geçmişten Günümüze Tarihten İzler içinde (201- 249 ss.), Berikan Yayınevi.
  • Türk Arama Motoru. “Müslüman-Türk Katliamları.” Erişim adresi https://www.turkaramamotoru.com/musluman-turk-katliamlari-40299.html
  • Yalazan, T. (1994). Türkiye’de Yunan Vahşet ve Soy Kırım Girişimi. Genelkurmay Yayını.
  • Yetkin, Ç. (Ed). (2013). Yunan’ın Anadolu’daki Zulmü: Vahşet (Kızılhaç Raporu). (Çev. Necdet Ekinci), 2. Baskı, Gürer Yayınları.