TÜRKİYE’DEKİ BİTİŞİK EĞİK YAZI UYGULAMALARININ BİLİMSEL ARAŞTIRMA SONUÇLARINA GÖRE DEĞERLENDİRİLMESİ

Türkiye’de 2005-2006 eğitim öğretim yılından itibaren değiştirilen Türkçe programı ile birlikte ilkokul birinci sınıfta öğrencilere yazı öğretiminin bitişik eğik yazı ile gerçekleştirilmesi öngörülmüştür. 2009, 2011, 2015 program revizelerinde ve 2017 taslak programında da bu durum değişmemiştir. Aradan geçen 12 yıl içerisinde programlarda kabul edilmiş olan bitişik eğik yazı ile ilgili olarak bilim insanları ve eğitimciler tarafından uygulamalarda karşılaşılan olumlu ve olumsuz sonuçları içeren birçok araştırma yapılmıştır. Ancak konuyla ilgili sorunlara dair tartışmalar günümüze kadar artarak devam etmiştir. Bu sorunların artık aşılamayacağını düşünen Millî Eğitim Bakanlığı da Mart ayının son günlerinde bir sosyal medya hesabından 2017-2018 öğretim yılında yazı öğretiminde yeniden dik temel yazıya geçileceği belirtilmiştir. Daha sonra bakanlık yetkilileri tarafından basına yapılan açıklamalarda bu durumun gerekçeleri sıralanmıştır. 2005 tarihinden günümüze kadar yapılmış olan bilimsel çalışmaların, basına yansıyan bu gerekçeleri destekleyip desteklemediğinin ortaya konulması için hazırlanmış olan bu çalışmada bitişik eğik yazı ile ilgili olarak yapılan araştırmaların tümden gelimci bir bakış açısıyla incelenerek çıkarımlara ulaşılması hedeflenmiştir. Çalışma kapsamında alanyazın taramasında içeriğine ulaşılabilen tüm lisansüstü çalışmalar (13 tez) ile hakemli dergilerde yayımlanmış olan tüm araştırma makaleleri (42 makale), doküman incelemesi yoluyla taranmış ve betimsel içerik analizi ile değerlendirilmiştir. Yapılan analizler neticesinde; en fazla araştırmanın 2016 ve 2012 yıllarında yapıldığı, araştırmaya dâhil edilen makalelerin büyük çoğunluğunun nitel, tezlerin ise necil ve karma yöntemlerle gerçekleştirildiği belirlenmiştir. Araştırma kapsamında incelenen çalışmalarda ulaşılan sonuçlara göre bitişik eğik yazı ile ilgili en fazla yaşanan sorunun; “okunaklı yazamama, harfleri kuralına uygun yazamama (yön, alt, üst uzantılar vb.) ve harfleri doğru birleştirememe, bağlantı noktalarını ayarlayamama” olduğu belirlenmiştir.

EVALUATING CURSIVE HANDWRITING APPLICATION SCIENTIFIC RESEARCH RESULTS IN TURKEY

Teaching writing to first year elementary school students in Turkey was predicated to follow cursive handwriting with the Turkish curriculum change in the 2005-2006 academic year. This was unchanged in the 2009, 2011, 2015 program revisions and the 2017 draft program. Several studies have been conducted by scientists and educators regarding positive and negative outcomes in practice with regard to the cursive handwriting adopted in the programs within the past 12 years. However, discussions on the issues have continued to intensify. Considering that these problems can no longer be overcome, the Ministry of National Education announced on a social media account that in the last days of March in the 2017-2018 school year, upright normal fundamental writing will be adopted. The reasons for this situation were later listed in the statements made by the ministry officials. It was aimed to reach the conclusions by examining the researches made about the cursive handwriting from a pedagogical point of view in this study which was prepared to show whether the scientific studies carried out up to the day of 2005 were supporting these reasons reflected in the press. Within the scope of the literature, all graduate studies (13 theses) and all peer-reviewed articles (42 articles) published were scanned through document examination and evaluated by descriptive content analysis. It has been determined that most of the researches carried out in 2016 and 2012, most of the articles included in the research were qualitative and the theses were carried out by quantitative and mixed methods. According to the results obtained in the researches, it was determined that the most common problem related to cursive handwriting was "inability to write clearly, inability to comply with rules of letters (direction, lower, upper extensions, etc.) and joining the letters correctly, and inability to seperate connection points."

___

  • Acat, B., Özsoy, U. (2006). Ses Temelli Cümle Yöntemiyle İlk Okuma-Yazma Öğretiminde Karşılaşılan Güçlükler. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Kongresi Gazi Üniversitesi Bildiri Kitabı 1. Cilt. Ankara: Kök Yayıncılık.
  • Akyol, H. (2000). Yazı öğretimi. Millî Eğitim. Sayı: 146. s.: 37-48.
  • Anadolu Ajansı, (2 Nisan 2017), http://aa.com.tr/tr adresinden 20 Mayıs 2017 tarihinde erişilmiştir.
  • Aslan, D. ve Ilgın, H. (2010). Öğretmen ve Öğrencilerin Bitişik Eğik Yazı ile İlgili Görüşleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 11(2): 69–92
  • Balcı, A. (2001). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntem, Teknik ve İlkeler. Ankara: Pegem Aakademi Yayıncılık.
  • Başaran, M. (2006) İlkokuma yazma öğretimi sürecinde öğrencilerin yaptıkları yazım yanlışları. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Kongresinde sunulmuş bildiri, Ankara.
  • Bayraktar, Ö. (2006). İlköğretim birinci sınıf öğrencilerinin bitişik eğik yazıda yaptıkları hatalar (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Berninger, V. W., Vaughan, K. B., Abbott, R. D., Abbott, S. P., Woodruff Rogan, Brooks, A., Reed, E., & Graham, S. (1997). Treatment Of Handwriting Problems İn Beginning Writers: Transfer From Handwriting To Composition. Educ. Psycho,. 89,652-666.
  • Bonny, A. M. (1992). Understanding And Assessing Handwriting Difficulties: Perspective From TheLiterature. Aust. Occup. Ther. J. 39:7-15
  • Coşkun, E. ve Coşkun, H. (2012). İlköğretim Öğrencileri ile Sınıf ve Türkçe Öğretmenlerinin Bitişik Eğik Yazı Başarı Düzeylerinin Değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (GEFAD) 32(3): 761-776
  • Erdoğan, T. (2012). İlköğretim Birinci Sınıf Öğrencilerinin Bitişik Eğik Yazı Yazma Gelişimlerinin İncelenmesi. Eğitim ve Bilim. 37(165): 93-103.
  • Graham, S., & Weintraub, N. (1996). A Review Of Handwriting Research: Progress And Prospects From 1980-1994. Educ. Psychol. Rev. 8.
  • Graham, S., Harris, K. R., Mason, L., Fink-Chorzempa, B., Moran, S., & Saddler, B. (2008). How do primary grade teachers teach handwriting? A national survey. Reading and Writing, 21(1- 2), 49-69.
  • Güneş, F. (2006). Niçin Bitişik Eğik Yazı? MEB Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi. 71. s.: 17-19.
  • http://www.meb.gov.tr/ilkokul-birinci-sinifta-quotbitisik-el-yazisiquot-tercihe birakildi/haber/13931/tr
  • Kazu, H., Ersözlü, Z. N. (2006). Yeni Müfredatla Gelen Bitişik Eğik Yazıya İlişkin Öğretmen Görüşleri. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Kongresi Gazi Üniversitesi. Bildiri Kitabı 2. Cilt. Ankara: Kök Yayıncılık.
  • Medwell, J. Ve Wray, D. (2007). Handwriting: What Do We Know And What Do We Need To Know? Literacy Nisan, 41, 1.
  • Millî Eğitim Bakanlığı (MEB). (2005). İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programı, Ankara: Millî Eğitim Basımevi.
  • Rosenblum, S., Weiss, P. Ve Parush, S. (2003). Product and Process Evaluation of Handwriting Difficulties. Educational Psychology Review, 15, 1.
  • Sidekli, S., Coşkun, İ. ve Gökbulut, Y. (2008). İlköğretim üçüncü sınıf öğrencilerinin yazma becerileri. VII. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumunda sunulmuş Bildiri, Çanakkale.
  • Sönmez V. ve Alacapınar, F. G. (2011). Örneklendirilmiş Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Singer, Y. ve Tishby, N. (1994). Dynamical Encoding of Cursive Handwriting. Biological Cybernetics. 71(3):227-237.
  • Şahin, A. (2012). Bitişik Eğik Yazı Öğretiminde Karşılaşılan Problemler. Eğitim ve Bilim. 37(165); 168-179.
  • Turan, M., Güher, Ö. ve Şahin, Ç. (2008). "Sınıf Öğretmenlerinin Yazı Türlerine İlişkin Görüşleri". VII. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyum(2-4 Mayıs 2008) Bildirileri, Çanakkale: Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Yay., s.683-686.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011): Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. (8. baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Turkish Studies (Elektronik)-Cover
  • ISSN: 1308-2140
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 2006
  • Yayıncı: Mehmet Dursun Erdem