TÜRKİYE’DE SİYASAL PARTİLERİN 24 HAZİRAN 2018 GENEL SEÇİMLERİ SEÇİM BİLDİRGELERİNDEN HAREKETLE SİVİL TOPLUMA BAKIŞLARI

Sivil toplumun kökeni Antik Yunan’a kadar uzanmakla birlikte devlet aygıtından bağımsız alan olarak kabul görüşü liberalizmin gelişimi ile yeknesak bir biçimde 19. Yüzyıl olarak karşımıza çıkmaktadır. Sivil toplum bugün itibariyle temsili demokrasinin yaşadığı kriz ile birlikte ve katılımcı demokrasinin gereği olarak olmazsa olmaz hüviyettedir. Bu çerçevede her ülke gerçekliğinde farklı dinamiklere sahip olan sivil toplum genel-geçer olarak gelişimi arzulanan bir yapı halini almıştır. Nitekim sivil toplum özellikle Türkiye gibi gelişmekte olan ülkelerde demokratik standartların artırılması için bir manivela olarak değerlendirilmektedir. İşte bu nedenle Türkiye gerçekliğinde parlamentoda temsil edilen siyasal partilerin sivil topluma bakışı bir nevi demokratik standartları ne kadar arzuladıklarının karinesi niteliği taşımaktadır. Diğer taraftan iktisadi alt yapının beraberinde getirdiği siyasal parti programlarında benzeşmeyi beraberinde getirmiştir. İşte bu kapsamda herhangi bir siyasi parti tarafından atılacak olumlu bir adım çarpan etkisiyle diğer siyasal partileri de program ve söylem olarak etkileyecektir. Sivil toplum kuruluşlarına dünya örneklerinde kalkınma misyonu, yönetişim ile karar alma mekanizmalarında direkt olarak yer alma, neo-liberal politikaların tetiklediği kimlik politikalarında çatı ve temsil görevi, sosyal politika ve bölüşüm politikalarına etkileri hatta piyasa ekonomisinin ortaya koyduğu çarpıklıklara karşı tampon görevi üstlenme gibi geniş bir misyon yüklenmektedir. Buna karşın sivil toplum kuruluşlarına Türkiye’de arzu edilen bir seviyede rol verilmediği gözle görülmektedir. Türkiye’de sivil toplum kuruluşlarına bu kapsamda verilecek rolün demokrasinin gelişmesine doğrudan etki yapması beklenmektedir. Bu çalışmada 24 Haziran 2018’de eş zamanlı olarak gerçekleştirilen Cumhurbaşkanlığı ve genel seçimde parlamentoda temsil edilen siyasal partilerin seçim bildirgelerinden hareketle sivil topluma bakış açıları mukayeseli olarak analize tabi tutulacaktır.

THE PERSPECTIVES OF POLITICAL PARTIES TOWARDS NON-GOVERNMENTAL ORGANIZATIONS IN TERMS OF THEIR 24 JUNE 2018 GENERAL ELECTIONS DECLARATIONS IN TURKEY

Although the origin of civil society goes back to Ancient Greece, its view as an area independent from the state apparatus emerges as the 19th century in a uniform manner with the development of liberalism. Recently civil society is a sine qua non with the crisis of representative democracy and as a requirement of participatory democracy. In this regard, civil society, which has different dynamics in the reality of each country, has become a structure needs to be developed. Indeed, civil society is considered as a lever for boosting democratic standards, especially in developing countries such as Turkey. That is why civil society perspective on some sort of democratic standards in Turkey political parties represented in parliament in reality the nature of how carries the presumption that they desire. Neo-liberal economics, on the other hand, brought similarities in political party programs. In this context, a positive step taken by any political party will affect the other political parties as a program and discourse. The mission of civil society organizations in the world examples, direct involvement in governance and decision-making mechanisms, the roof and representation duty in the identity policies triggered by neo-liberal policies, the impact on social policy and distribution policies, and even the undertaking of a buffer mission against the distortions posed by the market economy it is installed. In contrast to civil society organizations in Turkey are opting not given a role in a desired level. Turkey is expected to have a direct impact on the development of democracy in this context the role will be given to civil society organizations. In this study, political parties represented in the parliament on June 24, 2018 will be subjected to comparative analysis in the context of their declarations of election.

PDF

___

Arslan, O.(2001), Kuramsal ve Tarihsel Aşamalarıyla Sivil Toplum ve Türkiye Gerçeği, Bayrak Yayınları, İstanbul.
Ashman D. and C.L.Sugawara(2013), Civil Society Networks Options for Network Design, Nonprofit Management* Leadership, Vol.23, No: 3 Spring 2013, pp.389-406.
Bayhan, V.(2002), Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Mayıs 2002, Cilt 26, No. 1, ss.1-13.
Brand, L.A. (2001), “Displacement for Development? The Impact of Changing State – Society Relations”, World Development, Vol. 29, No. 6, pp.961-976.
Çulhaoğlu, M.(2001), “Devlet, Sivil Toplum ve Demokratikleşme”, Sivil Toplum: Devletin Büyümesi, YGS Yayınları, İstanbul, ss. 19-65.
Göymen, K.(2004), "Küresel Sivil Toplum: Gereksinme, Fırsatlar ve Engeller". I. Ulusal Sivil Toplum Kuruluşları Kongresi, Küresel Demokrasinin Gelişmesi ve Katılım Sağlanması Açısından Sivil Toplum Kuruluşları Bildiriler Kitabı, 4-6 Haziran 2004, ss.67-71.
Kadıoğlu, A. (2002), Devlet ve Sivil Toplum Bağlamında Halk Katılımcılığı ve Sivil Toplum Kuruluşları, Gelecekte Devlet ve Sivil Toplum Örgütlerinin İşbirliğine Yönelik Sonuç Yorumları, Konrad Adenauer Vakfı, Ankara, ss. 131-132.
Kaldor, M.(2013), Global Civil Society, Blackwell Publishing Ltd., Cambridge , UK.
Keane, J. (2004), “Despotizm ve Demokrasi”, Sivil Toplum ve Devlet, Avrupa’da Yeni Yaklaşımlar, Der. John Keane, Çev: Levent Köker vd. Yedi Kıta Yayınları, ss.47-90.
Onbaşı, F.(2005), Sivil Toplum, Leyla ve Mecnun Yayıncılık, İstanbul.
Radon J. and L.C. Pecharroman(2017), Civil Society: The Pulsating Heart of a Country, İts Safety Valve, Journal of International Affairs, Fall/Winter 2017, Vol. 71, No. 1, pp.31-49.
Savran, G.A(2013), Sivil Toplum ve Ötesi, Dipnot Yayınları, Ankara.
Şahin, L. ve M. Öztürk, (2008), Küreselleşme Sürecinde Sivil Toplum Kuruluşları ve Türkiye’deki Durumu, Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, Sayı 54, ss. 3-29.
Şenkal, A.(2003), Küreselleşme, Sosyal Politikanın Dönüşümü ve Sivil Toplum Örgütleri, Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi İstanbul Üniversitesi 45. Kitap, ss. 97 – 123.
Talas, M.(2011), Sivil Toplum Kuruluşları ve Türkiye Perspektifi, Sayı 29, ss.387-401.
Tosun, G.(2001), Türkiye’de Devlet-Sivil Toplum İlişkisi Bağlamında Demokrasinin Pekişmesinin Önündeki Engellere İlişkin Kuramsal ve Pratik Bir Yaklaşım, Ege Akademik Bakış Dergisi, Cilt 1, Sayı 1, ss.224-243.
Tosun, E.K. (2007), Avrupa Birliğine Üyelik Sürecinde Türkiye’de Yerel Yönetimler ve Sivil Toplum Kuruşları, Paradoks, Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi (e-dergi), http: //www.paradoks.org, ISSN 1305-7979, Yıl: 3 Sayı: 2 (Temmuz-2007), ss.1-16. Yıldırım, M.(2003), Sivil Toplum ve Devlet, Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Aralık 2003, Cilt 27, No.2, ss.226-242.
Zariç, S.(2018), Demokratikleşme Açısından Sivil Toplum ve Osmanlı’dan Türkiye Cumhuriyeti’ne Konumu, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı 31, Nisan 2018, ss.303-314.
Adalet ve Kalkınma Partisi Seçim Bildirgesi, file: ///C: /Users/lenova/Downloads/2018secimbeyannamesi%20(2).pdf, Erişim Tarihi: 13.12.2018
Cumhuriyet Halk Partisi Seçim Bildirgesi, http: //secim2018.chp.org.tr/files/CHP-SecimBildirgesi2018-icerik.pdf, Erişim Tarihi: 20.12.2018
HDP Seçim Bildirgesi, https: //drive.google.com/file/d/1E8L6KtBHbuctB4TxNM3YURSWdZ34Zj7/view, Erişim Tarihi: 21.12.2018
İyi Parti Seçim Bildirgesi, https: //iyiparti.org.tr/assets/pdf/secim_beyani.pdf, 2018: 8, Erişim Tarihi: 23.12.2018
MHP Seçim Bildirgesi, Bildirgesi, https: //www.mhp.org.tr/usr_img/_mhp2007/kitaplar/24haziran2018_secim_beyannamesi_tam_w eb.pdf, Erişim Tarihi: 22.12.2018