TÜRK ÖĞRENCİLERİN ARAPÇA YAZILI ANLATIM BECERİLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ (ANKARA YILDIRIM BEYAZIT ÜNİVERSİTESİ ÖRNEĞİ)

Yabancı dil öğretiminde dört beceriden biri olan yazma becerisini öğrenciye kazandırmak belki de öğretmenlerin ya da programların en önemli amaçlarındandır. Her ne kadar dil becerileri sayılırken yazma becerisi dinleme, konuşma ve okumadan sonra son sırada sayılsa da aslında bir yabancı dildeki en son varılacak noktadır. Aynı zamanda yazılı anlatım bir yabancı dilin öğretilmesinde önemli bir ölçme tekniğidir. Bu araştırma, 2018-2019 eğitim-öğretim yılında Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Arapça Mütercim-Tercümanlık Anabilim Dalı 1. sınıf öğrencilerinin Arapça yazılı anlatım dersinde yapmış oldukları sistematik hataları tespit etmek, hata çözümlemesi ışığında sınıflandırmak, yapılan hataların sebepleri üzerinde durmak ve bu yanlışları öğrencilere yardımcı olmak amacıyla dilsel ve psikolojik olarak yorumlamak için yapılmıştır. Araştırmada Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi, Arapça Mütercim-Tercümanlık 1. Sınıf öğrencilerine iki farklı kompozisyon konusu verilmiş ve bu konulardan birinde kompozisyon temel yazım kurallarını göz önünde bulundurarak bir kompozisyon yazmaları istenmiş ve elli dakika süre verilmiştir. Bu çalışmada, elde edilen veriler yanlış çözümleme yaklaşımına göre değerlendirilmiştir. Veriler analiz edilerek gruplandırılmıştır. Sonuç olarak, öncelikle yapılan hataların büyük bir bölümü kısmî hatalar dediğimiz ve karşımızdakiyle iletişime engel olmayan hatalardır. Bu sevindirici bir durumdur. Çünkü bu hataların zaman içinde düzeltilebilme şansları vardır. Yapılan kısmî hataların çoğu gramer hatalarından oluşmaktadır. Arapça cümle kuruluşları ve özellikle de isim cümlesi konusunda fazla hata yapıldığı görülmüştür. Öte yandan morfolojik yapının iyi bilinmemesi ve yazım hataları da önemli yer tutmaktadır. Elde edilen verilerde bütüncül hataların oranını %13 olması öğrencilerin Arapçanın temel yapıları öğrenmiş oldukları şeklinde değerlendirilmiştir.

EVALUATION OF ARABIC WRITTEN SKILLS OF TURKISH STUDENTS (SAMPLE OF ANKARA YILDIRIM BEYAZIT UNIVERSITY)

It is perhaps one of the most important goals of teachers or programs to acquire writing skills which are one of the four skills in foreign language teaching. Although language skills are considered, writing skills are the last point in a foreign language, although writing, speaking and reading are the last ones. At the same time, written expression is an important measurement technique in teaching a foreign language. In this study, in the 2018-2019 academic year, the students of Ankara Yıldırım Beyazıt University Arabic Translation and Interpretation Department have been able to identify the systematic errors in Arabic written expression course, classify them in the light of error analysis, explain the reasons of errors and help students in order to be interpreted linguistically and psychologically. In the research, two different composition subjects were given to the students of the Department of Arabic Translation and Interpretation at Ankara Yıldırım Beyazıt University and in one of these subjects, they were asked to write an essay by considering the basic rules of composition and fifty minutes were given to write this composition. In this study, the data obtained were evaluated according to the wrong analysis approach. Data were analyzed and grouped. As a result, most of the mistakes made in the first place are errors that we call partial errors and do not interfere with our communication. This is pleasing. Because these errors have the chance to be corrected over time. Most of the partial errors are composed of grammatical errors. It was seen that there were too many mistakes in Arabic sentence institutions and especially in the name sentence. On the other hand, the morphological structure is not well known and spelling mistakes also play an important role. The fact that the rate of total errors is 13% in the obtained data is an indication that the students learn the basic structures of Arabic.

___

  • Ağca, H. (1999). Yazılı Anlatım, Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
  • Akçay, C. (2001). Arapça Yazılı Anlatım Öğretiminde Hata Çözümlemesi ve Değerlendirilmesi. Ekev Akademi Dergisi, 3/1, 279-291.
  • Akçay, C. (2001). Arapçanın Yabancı Dil Olarak Öğretiminde Sınav Hazırlama ve Değerlendirme.G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi . 21/ 3 , 1-18.
  • Akçay, C. (2016). Arapça Konuşma Öğretiminde Hata Çözümlemesi ve Değerlendirmesi. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum, 107-120.
  • Altun, A. (2017). Türklere Arapça Öğretim Yöntem ve Teknikleri. İstanbul: Akdem Yayınları.
  • Ciğerci, A. E. (2011). İngilizcenin Yabancı Dil Olarak Öğretimi Bağlamında Hata Çözümlemesi Denemesi. Akademik Bakış Dergisi, Sayı: 25, Celalabat- Kırgızistan, Temmuz-Ağustos.
  • Demirel, Ö. (1993). Yabancı Dil Öğretimi: İlkeler Yöntemler Teknikler. Ankara: Usem yayınları.
  • Doğan, C. (1989). Arapça Öğretim Metot ve Teknikleri. Ankara. el-Fûzân, A. (2017). İdaât. Konya: Tekin Kitabevi.
  • el-Hûlî, M. (2000). Arapça Öğretim Metotları. (Çev. Cihaner Akçay). Ankara: Bizim Büro Basımevi.
  • er-Rahban, vd., (2017). Yabancılara Arapça Öğretimi İçin Arapça Öğretim Rehberi: Alan uygulamaları. İstanbul: Akdem.
  • Karasar, N. (1999), Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Özcan, M., vd. (2018). Kuramdan Uygulamaya Arapça Dil Becerilerinin Öğretimi. İstanbul: Akdem Yayınları.
  • Tekin, Halil, (1996). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: Yargı Yayınları.
  • Ünalan, Ş. (1999). Yeni Gelişmeler Işığında Türkçe Öğretimi. Çanakkale: G.Ü. İletişim Fakültesi Basımevi.
  • Yılmaz, Y. (2006). Yazma Öğretimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.