ABDULVAHAP ALTÜRK, Gökhan YEL, Tuğba ARIK YÜKSEL, UMUT BALCI

TURİZM FAKÜLTE VE YÜKSEKOKULLARINDA YABANCI DİL EĞİTİMİ

Turizm sektörü dünyada hızla büyüyen ve ülkemizde mevcut tarihikültürel kaynakların iyi değerlendirilmesi durumunda bugünden çok daha iyi seviyelere gelebilecek bir sektördür. Turizm sektörünün ülke bazında geliştirilmesi ve bu sektörden elde edilen gelirin arttırılması için öncelikli olarak turizm işletmelerinin sayı ve kapasitelerinin arttırılması ve bu artışa paralel olarak da hizmet kalitesinin en üst seviyeye çekilmesi gerekmektedir. Hizmet kalitesi ise turizm sektöründe çalışan personelin dil becerisi ile doğrudan bağlantılıdır. Ülkemizi ziyaret eden turistlerle önyargılara sebep olmayacak sağlıklı bir iletişim kurmak, tarihi ve kültürel değerlere sahip yerleri kusursuz bir şekilde tanıtmak iyi bir dil becerisiyle mümkündür. Dolayısıyla turizm sektörüne iyi bir dil eğitimi almış ve sektörde kendini iyi yetiştirmiş elemanlar kazandırmak önem kazanmaktadır. Dil ve turizm arasındaki bu bağlantıdan yola çıkarak, bu çalışmada Turizm Fakülte ve Yüksekokullarındaki lisans ve lisansüstü programlarında verilen dil eğitimine yönelik dersler analiz edilmiş ve bu derslerin turizm sektörüne iyi derecede dil becerisine sahip elemanlar yetiştirme konusunda yeterli olup olmadığı tartışılmıştır. Ayrıca iyi dil bilen elemanlar yetiştirmek için turizm ile ilgili lisans ve yüksek lisans programlarının iyileştirilmesi için öneriler getirilmiştir. Araştırma materyali olarak 68 üniversitenin müfredatları kullanılmıştır. Çalışma betimsel analiz yöntemi kullanılarak incelenmiş; veri toplama aracı olarak da tarama modeli ve doküman inceleme yöntemlerinden faydalanılmıştır. Araştırmanın sonucunda 94 lisans programının hepsinde İngilizce dersinin zorunlu olarak verildiği görülmüş, ikinci yabancı dil olarak ise ağırlıklı olarak Almanca, Rusça ve Fransızca eğitiminin verildiği saptanmıştır. Turizm Fakülte ve Yüksekokullarının yüksek lisans ve doktora programlarında ise dil eğitiminin tamamen ihmal edildiği saptanmıştır

FOREIGN LANGUAGE EDUCATION IN TOURISM FACULTIES AND HIGHER SCHOOLS

Tourism is a rapidly growing industry worldwide and considering our country it would be much better then today if our existing cultural and historical assets are well utilized. In order to develop tourism sector through whole country and increase the total revenue derived from this industry, primarily the number and capacity of tourism enterprises should be increased at the same time the best service quality should be reached. Service quality in tourism enterprices is directly connected with the language skills of employees. Good language skills will provide to establish an effective communication with tourists visiting our coountry by preventing any prejudices and introducing historical anc cultural sites perfectly. Therefore providing tourism industry with well trained employees that has had a good language education comes into prominence. Based on this connection between tourism and language skills, in this study, lessons towards foreign language education which are educated in Tourism Faculties and Higher School’s graduate and postgraduate programs was analyzed and it was discussed whether these lessons are satisfactory for tourism sector about training qualified person having good command of foreign language or not. Moreover, suggestions about improving graduate and postgraduate’s tourism programs about training qualified person having good command of foreign language was given. The curriculums of 68 universities are assigned as study material. Study conducted with descriptive analysis method and methods of screening model and document review model used as data collection tool. Results point out that English lesson is given by all 94 graduate programmes as compulsory lesson and German, Russian and French languages are educated as second foreign language mainly besides English education. Furthermore, it was identified that foreign language education is totally neglected in all postgraduate programs of Tourism Faculties and Higher Schools

PDF

___

Balcı, T. (1997). Das Germanistik- bzw, DaF-Studium in der Türkei. Probleme und Lösungsvorschlaege. InfoDaF. Nr.:24.5., S. 621-624.
Balcı, T. (1998). Türkiye’de Germanistik ve Turizm Eğitimi. Sorunlar ve Somut Çözüm Önerileri. ÇÜ Eğitim Fakültesi Yayınları. No: 15. Adana.
Balcı T. (2015). Die Erweiterung des Wortschatzes: Eine Analyse am Beispiel Türkisch-Deutsch. Festschrift für Prof. Dr. Yılmaz Özbek zum 67. Geburtstag , Sarı, A., Ed., Çizgi, Konya, ss.73-82.
Batumlu, Z. D. /Erden, M. (2007). Yıldız Teknik Üniversitesi Yabancı Diller Yüksek Okulu Hazırlık Öğrencilerinin Yabancı Dil Kaygıları İle İngilizce Başarıları Arasındaki İlişki. Egitimde Kuram ve Uygulama 3 (1), s. 24-38.
Bayyurt, Y. (2013). 4+4+4 Eğitim Sisteminde Erken Yaşta Yabancı Dil Eğitimi. Sarıçoban, A. & Öz, H. (Eds.), Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi İngiliz Dili Eğitimi Anabilim Dalı 1. Yabancı Dil Eğitimi Çalıştayı Bildirileri Ankara: Hacettepe University Publishing House, 115-125.
Boyacı Belet, Ş. D. / Yaşar, E. (2015). Sınıf Öğretmeni Adaylarına Göre 4+4+4 Biçimindeki Yapılanmanın Okuma Yazma Öğretimine Etkileri. Turkish Studies, International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 10(11), s. 275-292.
Cangil, B. E. (2004). Küreselleşme ve Avrupa Birliği yabancı dil eğitim politikaları ışığında 2000’li yıllarda Türkiye’de yabancı dil ve yabancı dil öğretmeni yetiştirme politikalarına bir bakış. İstanbul Üniversitesi Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 273-282.
Çakır, M. (2015). Yabancı Dilde Eğitim İçin Hazırlık Sınıfı Uygulaması, International Journal of Languages’ Education and Teaching, UDES, Mannheim. S. 1882-1897
Darancık, Y. (2015). Das Soziale Netzwerk »Facebook« und Seine Wirkung Auf Das Deutschlernen – The Journal of Academic Social Science Studies Spring 33 , s. 393-409.
Demirel, Ö. (2003). Yabancı Dil Öğretimi – Dil Pasaportu, Dil Biyografisi, Dil Dosyası. Ankara: Pegema Yayıncılık.
Ertay, M. (1980). Yüksek Öğretimde Yabancı Dil Eğitimi Sorunları, İzlem, Yabancı Dil Öğretim Dergisi, 4, s. 31-50.
Gökdemir, C. V. (2005). Üniversitelerimizde Verilen Yabancı Dil Öğretimindeki Başarı Durumumuz, Atatürk Üniversitesi Sosyal bilimler Enstitüsü Dergisi, 6 (2). s. 251-264.
Güler, G. (2005). Avrupa Konseyi Ortak Dil Kriterleri Çerçeve Programı Ve Türkiye’de Yabancı Dil Öğretim Süreçleri, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 6 (1) s. 89-106.
Günday, R. / Çamlıoğlu, Y. T. (2015). Yabancı Dil Ve Gramer Öğretiminde Dijital Medyayı Kullanma. Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 10 (15), s. 471-484.
Gürsoy, E. (2015). Elt Teacher Qualifications for Teaching English to Young Learners, International Journal of Language Academy, 3 (4) s. 14/24.
Hanbay, O. (2014). Motive der Tourismus-Studierenden für die Wahl des Deutschen als zweite Fremdsprache. Route Educational and Social Science Journal, 1(3), s. 421-427.
Haznedar, B. (2010). Türkiye’de Yabancı Dil Eğitimi: Reformlar, Yönelimler ve Öğretmenlerimiz. International Conference on New Trends in Education and Their Implications b11-13 November, 2010 Antalya-Turkey, s.747-755.
İşigüzel, B. (2013). Turizm İşletmeciliği ve Otelcilik Programlarındaki Mesleki Almanca Dersleri Üzerine Bir Araştırma. NWSA-Humanities, 4C0174, 8, (4), S. 63-371.
Karasar, N. (2014). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Nobel Akademik Yayıncılık, Ankara
Keklik, S. (2013). Yeni Eğitim Sistemi (4+4+4) Değişikliği Kapsamında Türkçe Öğretmenliği Lisans Programının İncelenmesi ve Öneriler, Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic 8(1) s. 1911-1930.
Kırmızı, B. (2012). The Effect Of Computer Assisted Teaching Methods On Student Success When Teaching Grammar In German Lessons. The Journal of Academic Social Science Studies, International Journal of Social Science. 5 (7), s. 467-481.
Sağlam, M./ Özüdoğru, F./ Çıray, F. (2011). Avrupa Birliği Eğitim Politikaları ve Türk Eğitim Sistemi’ne Etkileri, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi. 8 (1) s. 87‐109.
Serindağ, E. (2005). Zur Relevanz des bewussten Einsatzes des Englischen im Unterricht "Deutsch als zweite Fremdsprache" bei Muttersprachlern des Türkischen. Zeitschrift für Interkulturellen Fremdsprachenunterricht, 10 (2), s. 1-16.
Tapan, N. (2000): Fremdsprachenunterricht im Primarbereich der Türkei. Erziehung zur Zwei- und Mehrsprachigkeit. Konzepte, Modelle und Rahmenbedingungen am Beispiel von Deutschland, Australien und der Türkei. Ernst Apeltauer (Hrsg.). In Flensburger Papiere zur Mehrsprachigkeit und Kulturvilefalt im Unterricht, Heft 24/25, S. 40-60.
Yıldırım A. /Şimşek H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Seçkin Yayıncılık ,Ankara
Zengin, D. (2005). Yabancı Dil Öğretimi Kuramları ve Sözcük Öğretimi, Türk Dili, TDK, Cilt: XC, Sayı: 646, Ekim 2005, s. 360-368. Online Kaynaklar:
Bilkent Üniversitesi: http://www.thm.bilkent.edu.tr/thm_curriculum_univ.php (Erişim: 21.12.2015).
Milli Eğitim Bakanlığı (2012): 12 Yıl ZorunluEğitim/Sorular-Cevaplar. http://www.meb.gov.tr/duyurular/duyurular2012/12Yil_Soru_Cevaplar.pdf 14.12.2015).
UNWTO (2015):http://www.e-unwto.org/doi/book/10.18111/9789284416899 (Erişim: 05.01.2016).
YÖK: http://www.yok.gov.tr/web/guest/universitelerimiz (Erişim: 13.12.2015).