TAKIM-OYUN-TURNUVA’NIN SOSYAL BİLGİLER DERSİNDE AKADEMİK BAŞARIYA ETKİSİ

İşbirlikli öğrenme, günümüzde öğretmenlere sınıflarında kullanmaları için en çok önerilen öğrenci merkezli yöntemlerdendir. İşbirlikli öğrenmede öğrenciler küçük gruplar halinde, karşılıklı olumlu bağımlılık içinde birbirlerini teşvik ederek ve yönlendirerek öğrenirler. Alanyazın işbirlikli öğrenmenin gerek akademik başarıyı dolaylı olarak etkileyen becerileri geliştirdiğini, gerekse akademik başarıyı doğrudan etkilediğini gösteren çalışmalarla doludur. Takım-oyun-turnuva da (TOT) öğretim ortamlarında en çok uygulanan işbirlikli öğrenme yöntemlerinden biridir. Öğretmenin sunumun ardından oluşturulan takımların birbirlerine soru sormaları biçiminde yarıştıkları bir yöntemdir. Bu çalışmada geleneksel öğretim yöntemiyle TOT’un 5. sınıfların sosyal bilgiler dersi başarı düzeylerine etkisi ölçülmüştür. Araştırmada gerçek deneme modellerinden öntest- sontest kontrol gruplu model kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2017-2018 öğretim yılında Artvin ilinin Orta mahallesinde bulunan Atatürk Ortaokuluna devam eden 40 5. Sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmada 20 kişilik olan 5-A sınıfı deney grubu olarak, 20 kişilik olan 5-B sınıfı da kontrol grubu olarak seçilmiştir. Deney ve kontrol grubundaki öğrencilere Etkin Vatandaşlık öğrenme alanı kapsamındaki MEB sosyal bilgiler öğretim programında yer alan kazanımlar ölçüt ve hedef alınarak uygulanmıştır. Veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından çoktan seçmeli bir test olarak geliştirilen başarı testi kullanılmıştır. Elde edilen veriler SPSS 17 istatistik paket programı yardımıyla analiz edilmiştir. Araştırmanın sonucunda çalışma grubundaki öğrencilerin takım oyun turnuva yönteminin geleneksel yönteme göre sosyal bilgiler başarısı üzerindeki etkisinin anlamlı biçimde fazla olduğu görülmektedir.

THE IMPACTS OF TEAMS-GAMES-TOURNAMENTS ON ACADEMIC ACHIEVEMENT IN SOCIAL STUDIES COURSE

Cooperative learning is one of the most students centered methods that is suggested to teachers for today’s learning environments. The aim of this study is to compare the effects of (TGT), which is one of the cooperative methods, and conventional teaching method on 5th graders’ academic achievement in a social studies course. Pretest-posttest model with a control group that is one of the true experimental designs was used. The study group of the research consisted of 40 5th graders who attended Atatürk Secondary School in Artvin central district in 2017- 2018 school year. 5-A class (n=20) was chosen as experimental group and 5-B class (n=20) was chosen as control group for the research. Objectives in Ministry of National Education Social Studies Curriculum, as part of Active Citizenship learning domain, applied to the students in both experimental and control groups as criterion. Academic achievement test was used as data collection tool which was developed by the researchers as a multiple choice test. Obtained data was analyzed by using the Statistical Package for the Social Sciences (SPSS). At the end of the study it was found that using TGT is more effective than using the conventional method on 5th graders academic achievement in social studies course.

___

  • Açıkgöz, K. (1993). İşbirliğine dayalı öğrenme ve geleneksel öğretimin üniversite öğrencilerinin akademik başarısı, hatırda tutma düzeyleri ve duyuşsal özellikleri üzerindeki etkileri. Ankara Üniversitesi, I. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, 25-28.
  • Açıkgöz, K. Ü. (2003). Aktif öğrenme. İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
  • Aksoy, G. (2006). İşbirlikçi öğrenme yönteminin genel kimya lâboratuvarı dersinde akademik başarıya, lâboratuvar malzemesi tanıma ve kullanma becerisine etkisi. Yüksek lisans tezi. Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • Aksoy, G. (2011). Öğrencilerin fen ve teknoloji derslerindeki deneyleri anlamalarına okuma yazma uyulama ve birlikte öğrenme yöntemlerinin etkileri. Doktora tezi. Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • Balcı, A. (2006). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntem, Teknik ve İlkeler, 6. Baskı.
  • Bayrakçeken, S., Doymuş, K., ve Doğan, A. (2013). İşbirlikli öğrenme modeli ve uygulanması. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı, istatistik, araştırma deseni spss uygulamaları ve yorum. 15.Baskı, Ankara: Pegem Akademi.
  • Can, A. (2017). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi. 5. Baskı. Ankara: Pegem Akademi.
  • Demirel, Ö. (2002). Plandan değerlendirmeye öğretme sanatı. Ankara: Pegem Akademi.
  • DeVries, D. L. Mescon, I. T. & Shackman, S. L. (1975). Teams-Games-Tournament (TGT) effects on reading skills in the elementary grades. Johns Hopkins Univ., Baltimore. Report No. 200.
  • Doran, M. S. (1994). The effects of individual, cooperative and collaborative learning structures using a computer simulation in accountinng. Doctoral dissertation. Arizona state University.
  • Doymuş, K., Şimşek, Ü., ve Bayrakçeken, S. (2004). İşbirlikçi öğrenme yönteminin fen bilgisi dersinde akademik başarı ve tutuma etkisi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 1 (2), 103-115.
  • Efe, R., Hevedanlı, M, Ketani, Ş., Çakmak, Ö. & Aslan Efe, H. (2008). İşbirlikli Öğrenme; Teori ve Uygulama, Ankara; Eflatun Yayınevi.
  • González, A., Jennings, D., & Manriquez, L. (2014). Multi-faceted impact of a team game tournament on the ability of the learners to engage and develop their own critical skill set. International Journal of Engineering Education, 30(5) 2014, pp.1213-1224.
  • Gömleksiz, M.(1997). Kubaşık öğrenme. Adana: Baki Kitabevi.
  • Green, S. B, Salkind, N.J (2005). Using SPSS for Windows and Macintosh: Analyzing and undestanding data. 4th Edition, New Jersey: Pearson.
  • Harmandar, M.,& Çil, E., (2008). The effects of science teaching through team game tournament technique on success levels and affective characteristics of students. Journal of Turkish Science Education, 5(2), 26.
  • Johnson, D. W., Johnson, R. T., Holubee, E. J., and Roy, P. (1984). Circles of learning. Cooperation in the classroom. Association for Supervision and Curriculum Development, St., Alexandria.
  • Johnson, D. W., Johnson, R. T. (1999). What makes cooperative learning work. In JALT Applied Materials, 23-26. Tokyo: Japan Association for Language Teaching.
  • Johnson, D. W., Johnson, R. T., & Smith, K. A. (1991). Cooperative learning: Increasing college faculty instructional productivity. ASHE-ERIC Higher Education Report No. 4. Washington, DC: The George Washington University, School of Education and Human Development.
  • Johnson, D., W., & Johnson, R. T. (2008) Social interdependence theory and cooperative learning: the teacher’s role. Gillies, R. M., Ashman, A. F., & Terwel, J. (Ed.) The Teacher’s Role in Implementing Cooperative Learning in the Classroom içinde (s. 9-37). Springer Science+Business Media, New York.
  • Karasar, N. (2017). Bilimsel araştırma yöntemi, 31. Basım, Ankara: Nobel.
  • Kasap, H. (1996). İşbirlikli öğrenme, fen başarısı, hatırda tutma, öğrenci yüklemeleri ve işbirlikli öğrenme gruplarındaki etkileşim.Yüksek lisans tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  • Ke, F. & Grabowski, B. (2007). Gameplaying for maths learning: cooperative or not? British Journal of Educational Technology, 38(2), 249-259.
  • Kıncal, R. Y., Ergül, R., & Timur, S. (2007). Fen bilgisi öğretiminde işbirlikli öğrenme yönteminin öğrenci başarısına etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32 (32), 156-163.
  • Kuzucuoğlu, G. (2006). İşbirlikli öğrenme yönteminin ilköğretim 5. sınıf öğrencilerinin matematik dersindeki başarılarına etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi.
  • Laatsch-Lybeck, L. J. (2000). Effects on cooperative learning on achievement and attitudes toward teamwork in medical technology students. Doctoral dissertation. Marquette University, Milwaukee.
  • Maden, S. (2011). Takım oyun turnuva tekniğinin yazım kuralları ve işaretleri eğitiminde kullanımı. Einternational journal of educational research.
  • Muhammad, Z. (2010). Effects of cooperative learning intervention on mathematics achievement outcomes and attitudes of non-science college majors. Southern University and Agricultural and Mechanical College.
  • Mutlu, A. (2018). Comparison of two different techniques of cooperative learning approach: Undergraduates' conceptual understanding in the context of hormone biochemistry. Biochemistry and Molecular Biology Education, 46(2), 114-120.
  • Nadrah, N., Tolla, I., Ali, M. S., & Muris, M. (2017). The Effect of Cooperative Learning Model of Teams Games Tournament (TGT) and Students’ Motivation toward Physics Learning Outcome. International Education Studies, 10(2), 123.
  • Nakiboğlu, C. (2001). Maddenin yapısı ünitesinin işbirlikli öğrenme yöntemi kullanılarak kimya öğretmen adaylarına öğretilmesinin öğrenci başarısına etkisi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21 (3), 131-143.
  • Salam, A., Hossain, A., & Rahman, S. (2015). Effects of using teams games tournaments (TGT) cooperative technique for learning mathematics in secondary schools of Bangladesh. Malaysian Online Journal of Educational Technology, 3(3), 35-45.
  • Slavin, R. E. (1975). Teams-games-tournament: A student team approach to teaching adolescents with special emotional and behavioral needs. Johns Hopkins University, Baltimore.
  • Slavin, R. E. (1978). Using student team learning. The Johns Hopkins Team Learning Project. Johns Hopkins University, Baltimore.
  • Slavin, R. E.,& Karweit, N. L. (1979). An Extended Cooperative Learning Experience in Elementary School. The Johns Hopkins University Baltimore, Maryland.
  • Slavin, R. E.,& Karweit, N. L. (1981). Cognitive and affective outcomes of an intensive student team learning experience. The Journal of Experimental Education, 50(1), 29-35.
  • Slavin, R. E. (1991). Student team learning: A practical guide to cooperative learning. National Education Association Professional Library, PO Box 509, West Haven
  • Sucuoğlu, H. (2003). İşbirlikli öğrenmenin öğrencilerin yükleme, edim ve strateji kullanımı üzerindeki etkileri ve işbirlikli öğrenme gruplarındaki etkileşim örüntüleri. Doktora tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Şahin, A. (2011). Türkçe öğretmeni adaylarının takım oyun turnuvaları tekniğinin uygulanmasına yönelik görüşleri. Ekev Akademi Dergisi. 46(1), 489-498.
  • Taşpınar, M. (Tarihsiz). Öğretim İlke ve Yöntemleri.Ankara: Üniversite Kitabevi.
  • Tombak, B. & Altun, S. (2016). The effect of cooperative learning: University example. Eurasian Journal of Educational Research, 64, 173-196.
  • Ulaş, A. H., Epçaçan, C., Mutlu Aydın, S., Kurtlu, Y. (2015). İlkokul 4. sınıf öğrencilerine cümlenin ögelerinin öğretiminde işbirlikli öğrenme tekniklerinden takım oyun turnuvanın akademik başarıya etkisi, Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 10(7), 935-950.
  • Veloo, A.,& Chairhany, S. (2013). Fostering students’ attitudes and achievement in probability using teams-games-tournaments. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 93, 59-64.
  • Veloo, A., Md-Ali, R., & Chairany, S. (2016). Using Cooperative Teams-Game-Tournament in 11 Religious School to Improve Mathematics Understanding and Communication. Malaysian Journal of Learning and Instruction, 13(2), 97-123.
  • Wodarski, J. S.,& Feit, M. D. (2011). Adolescent preventive health and Team-Games-Tournaments: Five decades of evidence for an empirically based paradigm. Social work in public health, 26(5), 482-512.
  • Yalçın, Y. (2008). Su dalgaları konusunun öğretiminde işbirlikli öğrenme yönteminin öğrenci başarısına etkisi. Yüksek lisans tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.