194109

SOSYAL BİLGİLER ÖĞRETMEN ADAYLARININ KAMU HİZMETİ MOTİVASYONU ALGILARI VE SOSYAL ADALET İDEALLERİ

Eğitim-öğretim sürecinin ana ögelerinden olan öğretmenlerin farklılıklara saygılı olmayı bilen, empati becerisine ve sosyal adalet bilincine sahip öğrenciler yetiştirme noktasında çok değerli yönlendiriciler olduğu görülmektedir. Öğretmenler öğrencilerine değer ve beceri kazandırırken kendi yaşanmışlıkları ve tecrübeleri de bu süreçte belirleyici olmaktadır. Bu çalışmanın amacı sosyal bilgiler öğretmen adaylarının kamu hizmeti motivasyonu algıları ve sosyal adalet ideallerini incelemektir. Çalışmada nitel ve nicel araştırma yöntemlerini içeren karma yöntem kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Türkiye’nin güneyinde bulunan bir devlet üniversitesinde öğrenim gören seksen beş sosyal bilgiler öğretmen adayı oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak kişisel bilgi formu, yarı yapılandırılmış “Sosyal Adalet İdealleri Formu” , “Kamu Hizmetleri Motivasyon Ölçeği” ve “Adalet Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin analiz edilmesi sonucunda öğretmen adaylarının “Sosyal adaleti nasıl tanımlarsınız?” sorusuna verdikleri cevaplar; üç kategori altında, “Sosyal Adaleti teşvik etmeyi düşündüğünüz herhangi bir etkinliğin içerisinde yer alsaydınız ya da sosyal adaletsizliği ele alan bir konuyu araştırmak isteseydiniz bunlar neler olurdu?” sorusuna verdikleri yanıtlar ise on dört kategori altında toplanmıştır. Nicel verilerin analiz edilmesi sonucunda öğretmen adaylarının kamu hizmeti motivasyon puanları ve adalet algısı puanları arasında anlamlı bir ilişkinin olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Keza, kamu hizmeti motivasyon puanları ile cinsiyet, yerleşim birimi ve aylık gider değişkenleri arasında anlamlı bir ilişkinin olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Yine öğretmen adaylarının adalet algısı puanları ile yerleşim birimi ve aylık gider değişkenleri arasında da anlamlı bir ilişkinin olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Öğretmen adaylarının adalet algısı puanları ile cinsiyet değişkenleri arasında ise anlamlı bir ilişkinin olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

PUBLIC SERVICE MOTIVATION PERCEPTIONS AND SOCIAL JUSTICE IDEALS OF PRESERVICE SOCIAL STUDIES TEACHERS

As the key components of the educational process, the teachers are considered as highly valuable guides in educating students with respect for differences, with empathy skills and social justice consciousness. While teachers have added value and skill to their students, their own experiences and experiences are also determinants in this process. The purpose of this study is to examine the social service teachers' perceptions of public service motivation and social justice ideals. A mixed method containing qualitative and quantitative research methods was used in the study. The study group consists 85 pre-service teachers who are studying in the Department of Social Studies Teaching (faculty of education) at a state university located in a large provincial in southern Turkey. Personal information form, semi-structured "Social Justice Ideal Form", "Public Service Motivation Scale" and "Justice Scale" were used as data collection tools. As a result of analysing the data, the answers given by the pre-service teachers for the question " How would you describe the concept of social justice?" were collected under the three categories, the answers given in the questions " What would it be if you were involved in an activity that you might promote social justice or if you investigated a topic addressing social justice?" were collected under the four categories. Analysis of the quantitative data has led to the conclusion that pre- service teachers do not have a significant relationship between public service motivation scores and justice perception scores. Likewise, there is no significant relationship between public service motivation scores and gender, settlement unit and monthly expense variables. Besides, it was concluded that there isn’t a significant relationship between justice perception scores of the pre-service teachers and the settlement unit and monthly expenditure variables. It is concluded that there is a significant relationship between pre-service teachers’ scores of justice perception and gender variables.

PDF

___

Alsbury, T. L. & Shaw. N. L. (2005). Policy implications for social justice in school district consolidation. Leadership and Policy in Schools, 4, 105–126.
Banks, J. A. & Banks C. M. (2007). Multicultural Education, Issues and Perspectives. (6th Editon). Hoboken, NJ: John Wiley.
Bell, L. A. (1997). Theoretical foundations for social justice education. In M. Adams, L. Bell, & P. Griffin (Eds.), Teaching for diversity and social justice: A sourcebook (pp. 3-15) New York, NY: Routledge.
Bursa, S. (2015). Sosyal Bilgiler Öğretmenlerinin Sosyal Adalet Algı ve Deneyimleri. (Yayımlanmamış yüksek Lisans Tezi), Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Creswell, J. W. (2003). Research design. Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches. Second Edition. Sage publications Inc.
Çelebi Öncü, E. ve Özenç İra, G. (2016). Bir Uygulama Modeli Olarak Sınıf İçi Kurallar İle Yaşama Yönelik Değerler Kazandırma. Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 11/19 Fall 2016, p. 215-228, ISSN: 1308-2140, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.9944, ANKARA- TURKEY
Dalbert, C., Montada, L. & Schmitt, M. (1987). Glaube an eine gerechte Welt als Motiv: Validierungskorrelate zweier Skalen (Belief in a just world as motive: Validity correlates of two scales). Psychologische Beiträge, 29, 596-615.
Demirkaya, H. (2009). Prospective primary school teachers’ understanding of the environment: A qualitative study. European Journal of Educational Studies, 1(1), 75-81.
Demirkaya, H. ve Ünal, O. (2016). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının sosyal adalet algıları, 1. Internatıonal Academıc Research Congress (INESS), Antalya, pp. 554-563
Genç, H., Demirkaya, H. ve Karasakal, G. (2010). İlköğretim yedinci sınıf öğrencilerinin orman kavramını algılamaları: fenomenografik bir araştırma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 1, 34-48.
Good, R. A. (2010). Social Studies Teachers Who Teach Toward Social Justice: An Examination of Life Histories. (Unpublished doctoral dissertation). University of Missouri, St. Louis.
Grant, C. & Gibson, M. (2013). The path of social justice: A human rights history of social justice education. Equity & Excellence in Education, 46, 81-99.
Gürdoğan Bayır, Ö., Balbağ, N. L. ve Çengelci Köse, T. (2017). Öğrencilerin Ve Öğretmenlerin Bakış Açısıyla Barış. Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 12/28, p. 343-364, ISSN: 1308-2140, www.turkishstudies.net, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.12405, ANKARA-TURKEY
Gürkan, Ü. (2001). Sosyal adalet. Adalet Kavramı. Türkiye Felsefe Kurumu Derneği, pp.115-124, Ankara.
Karacan, H., Bağlıbel, M. ve Bindak, R. (2015) Ortaokullarda Sosyal Adalet Ölçeğinin Geliştirilmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(31), 54-68.
Karasar, N. (1998). Bilimsel araştırma yöntemi kavramlar, ilkeler, teknikler. Ankara: Nobel Yayınları.
Kaya, P. A. (2000). Sosyal Adaletin Teorik Çerçevesi Üzerine Bir Değerlendirme. Prof. Dr. N. Ekin'e Armağan (ss. 229–244). Ankara: TUHİS yayınları. Yayın No: 38.
Kim, S. (2009). Revising Perry's Measurement Scale of Public Service Motivation. The American Review of Public Administration, 39(2), 149-163.
Lewis, J. B. (2001). Social justice, social studies, social foundations. The Social Studies, 92(5), 189- 192.
Lund, D. E. (2006). Waking up the neighbors: surveying multicultural and antiracist education in canada, the united kingdom, and the united states. Multicultural Perspectives, 8(1), 35-43.
McGee, E. O. & Hostetler, A. L. (2014). Historicizing mathematics and mathematizing social studies for social justice: a call for integration. Equity & Excellence in Education, 33(1), 28-34.
Miller, D. (2005). What is social justice. In: N. Pearce, and W. Paxton (Eds.), Social Justice: Building Fairer Britain (pp. 5-7), Politico’s, UK.
Novak, M. (2000). Defining social justice. First Things, 108, 11-13.
Perry, J. L. (1996). Measuring public service motivation: An assessment of construct reliability and validity. Journal of Public Administration Research and Theory, 6, 5-22.
Polat, S. (2007). Eğitim Politikalarının Sosyal Adalet Açısından Sonuçları Konusunda Yönetici ve Öğretmen Görüşleri. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Rubin, B. C. ve Justice, B. (2005). Preparing social studies teachers to be just and democratic: problems and possibilities. In Michelli, N. M. & Keiser, D. L. (Ed.), Teacher Education for Democracy and Social Justice (s. 79–103). New York, NY: Routledge.
Stewart, D. L. (2012). Promoting moral growth through pluralism and social justice education. New Directions for Student Services, 139, 63-72. doi: 10.1002/ss.20023.
Sömen, T. ve Bilgili, A. S. (2017). Sosyal Bilgiler Öğretmenlerinin Öğrencilere Sosyal Katılım Becerisi Kazandırma Durumları. Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 12/33, p. 403-426, ISSN: 1308-2140, www.turkishstudies.net, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.126161, ANKARA-TURKEY
Sunal, O. (2011). Sosyal politika: sosyal adalet açısından kuramsal bir değerlendirme. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 66(3), 283-305.
Tavşancıl, E. ve Aslan, E. (2001). Sözel, yazılı ve diğer materyaller için içerik analizi ve uygulama örnekleri. İstanbul: Epsilon.
Tomul, E. (2009). İlköğretim okullarındaki sosyal adalet uygulamalarına ilişkin yönetici görüşleri. Eğitim ve Bilim, 34(152), 126-137.
Ülgen, G. (2001). Kavram Geliştirme, Uygulama ve Kuramlar (3. Basım). Ankara: Pegem A. Yayıncılık.
Yıldırım, F. (2011). Üniversite gençliği “Sosyal Adalet” ten ne anlıyor? Sosyal adalet ilkelerinin sosyal adalet algısı üzerindeki etkisi. Aile ve Toplum, 12(7), 113-124.