SINIF ÖĞRETMENLERİNİN BİTİŞİK EĞİK YAZIYA YÖNELİK TUTUMLARININ İNCELENMESİ
İlköğretim programlarında köklü reformların yapıldığı 2005 yılında önemli değişikliklerden biri de ilk okuma yazma programındaki bitişik eğik yazısı uygulamasıdır. Günümüzde de bitişik eğik yazı uygulaması tartışmaları sürmektedir. Bu araştırmanın amacı sınıf öğretmenlerinin bitişik eğik yazıya ilişkin tutumlarını belirlemektir. Araştırmacılar tarafından geliştirilen bitişik eğik yazı tutum ölçeğinin deneme formu 8'i olumlu, 8'si olumsuz 16 tutum maddesinden oluşmaktadır. Deneme formu 2014-15 güz döneminde 202 sınıf öğretmenine uygulanmıştır. Açımlayıcı faktör analizi sonucunda ölçeğin tek boyutlu homojen bir yapıya sahip olup toplam varyansın % 69'unu açıkladığı görülmüştür. Ölçek toplam 9 maddeden oluşmakta olup bu maddelerin 5'i olumlu, 4'ü olumsuz ifadeden oluşmaktadır. Ölçeğin maddelerinin Cronbach ? iç tutarlılık katsayısı 0,94 olarak bulunmuştur. Geliştirilen ölçek 2015-16 öğretim yılı güz döneminde Batı Karadeniz bölümünün bir ilçesinde görev yapan 265 sınıf öğretmenine uygulanmıştır. Araştırmada sınıf öğretmenlerinin bitişik eğik yazıya yönelik tutumlarının olumsuza yakın düzeyde olduğu bulgusuna ulaşılmıştır. Ayrıca sınıf öğretmenlerinin bitişik eğik yazıya yönelik tutumlarının cinsiyete, bitişik eğik yazıya yönelik ders alma durumlarına ve hizmet sürelerine göre farklılaşmadığı bulunmuştur. Ayrıca özel okullarda görev yapan sınıf öğretmenlerinin bitişik eğik yazıya yönelik tutumlarının devlet okullarında görev yapan öğretmenlere göre ve eğitim enstitüsü mezunu sınıf öğretmenlerinin eğitim fakültesi mezunu öğretmenlere göre tutumlarının anlamlı şekilde yüksek olduğu bulgusuna ulaşılmıştır
INVESTIGATION OF PRIMARY SCHOOL TEACHERS’ ATTITUDES TOWARDS CURSIVE ITALIC HANDWRITING
One of the important reform made in 2005 that radical reforms are made about primary school curriculum is the practice of cursive italic handwriting. Today, there is an ongoing debate on the practice of cursive italic handwriting. The aim of this research is to determine classroom teachers’ attitudes towards cursive italic handwriting. The test form of attitude scale of cursive italic handwriting which is developed by researchers consists of totally 16 attitude items of which 8 is positive and 8 is negative. The test form is applied to 202 classroom teachers in fall term of 2014-2015 academic year. As a result of exploratory factor analysis, it is seen that the scale has one dimensional homogeneous structure and it clarify 69 percent of total variance. The scale consists of totally 9 items of which 5 is positive and 4 is negative. Cronbach’s alpha internal consistency coefficient is found 0,94. The scale is applied to 264 classroom teachers who carry out a duty in one of the district of Western Black Sea Region, in fall term of 2015-2016 academic year. As a result of the research, it is found that classroom teachers’ attitudes towards cursive italic handwriting is substantially negative. Also, it is found that primary school teachers’ attitudes towards cursive italic handwriting is not differentiate according to their gender, the case of taking course in cursive italic handwriting or not, and their seniority. Besides, it is found that private school classroom teachers’ attitudes towards cursive italic handwriting is higher than public school classroom teachers and attitudes of classroom teachers who graduate from training institute is higher than teachers who graduate from faculty of education
___
- Akçaalan, M. Arslan, A. ve Sıcak A. (2015). İlköğretim öğrencilerinin bitişik eğik yazıya yönelik tutum ölçeğinin geliştirilmesi. Gazi Eğitim Bilimleri Dergisi, 1 (2), 77-92.
- Akkaya, A. ve Kara, Ö. T. (2012). 6. Sınıf Öğrencilerinin Bitişik Eğik Yazıda Yaşadıkları Sorunların Nedenleri Üzerine Görüşleri. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(2), 313- 336.
- Akyol, H. (2005). Türkçe İlk Okuma Yazma Öğretimi (3. Baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
- Arslan, D. ve Ilgın, H. (2010). Öğretmen Ve Öğrencilerin Bitişik eğik Yazı İle İlgili Görüşleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 11 (2), 69-92.
- Arslan, A., Sıcak, A. ve Ayan, C. (2015). Sınıf öğretmenlerinin bitişik eğik yazıya yönelik tutum ölçeğinin geliştirilmesi. 14. Uluslararası Katılımlı Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu’nda sunulan bildiri, Bartın.
- Ayan, C. Arslan, A. ve Sıcak, A. (2015). Sınıf öğretmeni adaylarının bitişik eğik yazıya yönelik tutum ölçeğinin geliştirilmesi. 14. Uluslararası Katılımlı Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu’nda sunulan bildiri, Bartın.
- Aybek, B. ve Aslan, S. (2014). Birleştirilmiş sınıflarda görev yapan öğretmenlerin ses temelli cümle yönteminin uygulanmasında yaşamış oldukları sorunlara ve çözüm önerilerine yönelik görüşlerinin incelenmesi (nitel bir araştırma). Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 9/5 Spring 2014, p. 251- 263. http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.6805, Ankara-Turkey DOI Number:
- Başaran, M. ve Karatay, H. (2005). Eğik El Yazısı Öğretimi. Milli Eğitim Dergisi. 33(168)
- Bay, Y. (2010). Ses temelli cümle yöntemiyle ilk okuma-yazma öğretiminin değerlendirilmesi. Kuramsal Eğitimbilim, 3(1), 164-181.
- Bayraktar, Ö. (2006). İlköğretim Birinci Sınıf Öğrencilerinin Bitişik Eğik Yazıda Yaptıkları Hatalar. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Boyle, J. ve Scanlon, D. (2009). Methods and strategies for teaching students with mild disabilites: A case-based approach. Belmont: Wadsworth Cengage Learning.
- Bratcher, S. Stroble, J. E. (1994). ''Determining The Progression From Comfortto Confidence: A Longitudinal Evaluation Of A National Writing Project Site Based O Multiple Data Sources''. Research In The Teaching of English, 28(1), 66-88
- Büyüköztürk, Ş. (2014). Veri Analizi İçin El Kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
- Cornill, H ve Case-Smith, J. (1996). “Factors that relate to good and poor handwriting”, The American Journal of Occupational Therapy, 50 (9): 732-739.
- Coşkun, H. (2011). İlköğretim Okullarındaki Bitişik Eğik Yazı Uygulamalarının Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Mustafa Kemal Üniversitesi, Hatay.
- Coşkun, E. ve Coşkun, H. (2014). İlkokul ve Ortaokullardaki Bitişik eğik Yazı Uygulamalarına İlişkin Öğretmen, Öğrenci ve Veli Görüşleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 11 (26), 209-223.
- Çelenk, S.(2007). İlkokuma- Yazma Programı ve Öğretimi. Ankara: Maya Akademi Yayınları.
- Erdem, İ., Yılmaz, F. ve Bozkurt, E. (2014). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Bitişik Eğik Yazıya İlişkin Tutumları. İnönü Eğitim Fakültesi Dergisi. 15 (1), 1-26.
- Ferah, A. (2007). Türkçe İlk okuma Yazmayı Öğrenme (3. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Gömleksiz, M. Sinan, A.T. ve Demir, S. (2010). İlköğretim Türkçe Öğretim Programındaki Yazma Öğrenme Alanının Etkililiğinin Değerlendirilmesi. Turkish Studies. International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic 5(4), 1135-1173
- Graham, S., Harris, K.R., ve Fink, B. (2000). Is Handwriting Causally Related to Learning to Write? Treatment of Handwriting Problems in Beginning Writers. Journal of Educational Psychology. 92, 620–633.
- Graham, S. ve Weintraub, N. (1996). A review of handwriting research: Progress and prospects from 1980 to 1994. Educational Psychology Review, 8, 7–87.
- Güneş, F. (2007). Ses temelli Cümle Yöntemi ve Zihinsel Yapılandırma. Ankara: Nobel Yayınları
- Güney, N., Aytan, T. ve Gün, M. (2010). İlköğretim II. Kademe Türkçe Programı İle Çoklu Zeka Kuramının Örtüşme Düzeyi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 3 (12), 213-229.
- Kadıoğlu, H. (2012). Bitişik Eğik Yazıya İlişkin Öğrenci Görüşleri. Akademik Bakış Dergisi. 31, 1- 10.
- Karasar, N. (2002). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Nobel yayıncılık.
- Karataş, Z. Arslan, D ve Karataş, M.E. (2014). Öğretmenlerin Sürekli, Durumluk Kaygı ve Bitişik Eğik Yazı Kaygılarının İncelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri. 14 (1), 229- 248
- Keskinkılıç, K. ve Keskinkılıç, S. B. (2007). Türkçe ve İlkokuma Yazma Öğretimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
- Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). (2005). İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu (1- 5. Sınıflar).
- Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). (2009). İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu (1- 5. Sınıflar).
- Susar Kırmızı, F. ve Kasap, D. (2013). İlk okuma Yazma Öğretimi Sürecinde Bitişik Eğik Yazı ve Dik Turkish Studies Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 8(8). Summer 2013, p.1167-1186, Ankara
- Şahin, A. (2012). Bitişik Eğik Yazı Öğretiminde Karşılaşılan Problemler. Eğitim ve Bilim Dergisi. 37 (165), 168-179.
- Tok, Ş., Tok, T. N. ve Mazı, A. (2008). İlk okuma ve yazma öğretiminde çözümleme ve ses temelli cümle yöntemlerin değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi. 53, 123-144.
- Turan, M. (2010). Birinci sınıf öğretmenlerinin ses temelli cümle yöntemi ve yazı türlerine ilişkin görüşleri. Milli Eğitim Dergisi. 39 (187), 8-22.
- Turan, M., Güher, Ö. ve Şahin, Ç. (2008). "Sınıf Öğretmenlerinin Yazı Türlerine İlişkin Görüşleri". VII. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyum (2-4 Mayıs 2008) Bildirileri, Çanakkale: Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Yay., s.683-686.
- TDK (Türk Dil Kurumu). (2005). Türkçe Sözlük. Ankara: TDK Yayınları
- Uysal, S. (2008). İlköğretim Yazı Dersi Programının Tarihsel Değişim Süreci İçerisinde Bitişik Yazı Eğitimi. Kastamonu Eğitim Dergisi. 16(1), 303-314.
- Rhoades, J. (2004). Rhoades to reading: Teacher handbook (4th ed.). USA: The Reading Company.
- Yaşar, Ş., Güvey Aktay, E., Okuma Becerisi Açısından Cümle Yöntemi ve Ses Temelli Cümle Yöntemi, Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 10/7 Spring 2015, p. 1-18, ISSN: 1308-2140, www.turkishstudies.net, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.8113, ANKARA-TURKEY
- Yıldız, M. ve Ateş, S. (2010). İlk okuma yazmayı farklı yöntemlerle öğrenen ilköğretim 3. sınıf öğrencilerinin yazılarının okunaklılık ve yazım hataları bakımından karşılaştırılması. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 14(1), 11-30.