RESMİ ANAOKULUNA DEVAM EDEN ÇOCUKLARIN ÖĞRETMEN GÖRÜŞLERİNE GÖRE SAHİP OLDUKLARI DEĞER DÜZEYLERİNİN BELİRLENMESİ

Bu araştırma, resmi anaokuluna devam eden beş-altı yaşındaki çocukların öğretmen görüşlerine göre değer düzeylerinin belirlenmesini amaçlayan betimsel bir çalışmadır. Çalışmanın evrenini Ankara'da resmi anaokullarında eğitim gören beş-altı yaş gurubu 14.218 çocuk oluşturmuştur. Çalışma grubunu Seçkisiz örnekleme yöntemlerinden tabakalı örneklem yöntemiyle seçilen beş yaştan 172, Altı yaştan 202, toplamda 374 çocuk oluşturmaktadır. Araştırmada, araştırmacı tarafından geliştirilen "Aile Bilgi Formu" ve "Okul Öncesi Değerler Ölçeği Öğretmen Formu" kullanılmıştır Gruplar arasındaki farklılıklar incelenirken normal dağılımdan gelmeyen değişkenler için Mann Whitney U ve Kruskal Wallis-H Testlerinden yararlanılmıştır. Kruskal Wallis-H Testinde anlamlı farklılıkların görülmesi durumunda Post-Hoc Çoklu Karşılaştırma Testi ile aralarında farklılık olan gruplar belirlenmiştir. Normal dağılımdan gelmeyen değişkenler arasındaki ilişkiler incelenirken Spearman's Korelasyon Katsayısından yararlanılmıştır. Sonuçlar yorumlanırken anlamlılık düzeyi olarak 0,05 kullanılmış olup; p0,05 olması durumunda ise anlamlı bir ilişkinin olmadığı belirtilmiştir. Araştırma sonucunda; çocukların sırasıyla en fazla Dostluk/Arkadaşlık, Paylaşım, İşbirliği, Sorumluluk, Saygı ve Dürüstlük değerlerini edindikleri saptanmıştır. Kızların test puanları, erkeklerin test puanlarından anlamlı derecede yüksek bulunmuştur. Yüksek ve orta gelir grubunda olan çocukların puanlarının düşük gelir grubunda yer alan çocukların puanlarından anlamlı derecede yüksek bulunmuştur. Çocukların yaşı arttıkça değer edinim düzeyleri artmaktadır. Kardeş sayısı, doğum sırası, ebeveynlerin yaşı ve öğrenim durumlarıyla değer edinim düzeyleri arasında anlamlı bir ilişkinin olmadığı saptanmıştır

DETERMINING THE VALUE LEVELS OF CHILDREN ATTENDING OFFICIAL KINDERGARTENS ACCORDING TO TEACHER VIEWS

This descriptive study aims to determine the value levels of children in the age group of five-six attending official kindergartens according to teacher views. Target population of the study consisted of 14.218 children in the age group of five-six attending official kindergartens in Ankara. Study group consisted of 172 children from the age group of five, 202 children from the age group of six and a total of 374 children who were selected with stratified sampling method, which is among random sampling methods. “Family Information Form” that was developed by the researcher and “Teacher’s Form for Preschool Values Scale” that was developed were used in the study. Differences between the groups were examined by using Mann Whitney U and Kruskal Wallis-H tests for normally distributed variables. Groups that had significant differences in the Kruskal Wallis-H Test were determined by using Post-Hoc Multiple Comparison Test. Relations between the variables that were not normally distributed were examined by using Spearman’s Correlation Coefficient. As a result of the study; it was determined that children respectively adopted the values of; Friendship, Sharing, Cooperation, Respect and Honesty. Test scores of girls were significantly higher than test scores of boys. Children in the high and moderate income group had significantly higher scores than children in the low income group. Value acquisition levels of children increased in parallel with the increase of their age. It was determined that there was no significant relationship between the number of siblings, order of birth, age and educational background of parents and value acquisition levels

PDF

___

Akbaş, O. (2004). Türk milli eğitim sisteminin duyuşsal amaçlarının ilköğretim 2. kademedeki gerçekleşme derecesinin değerlendirilmesi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Akman, B. (2011). Okul öncesi dönem değerler eğitiminde ailenin rolü. (Editör: Arzu Arıkan). Okulöncesi Dönemde Değerler Eğitimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Web-Ofset Tesisi, 149-164.
Aladağ, K. ve Kabadayı, A. (2010) Farklı ilköğretim kurumlarına devam eden öğrencilerin ahlaki gelişimlerinin çeşitli değişkenler açısından değerlendirilmesi, International journal of Human Science 7 (1), 878-898.
Alpöge, G. (2011). Okulöncesinde Değerler Eğitimi. İstanbul: Bilgi Yayınevi.
Balat, G. U., Yalçın A., Yemenici, F., Sabancı, H., Kalaycı, K.K., Halisdemir, M., Bakülü, N., Hazar, R.G.,Köse, S., Ünsal, Y. (2012). Okul öncesinde değerler eğitimi ve etkinlik örnekleri. Ankara: Pegem Akademi.
Bardi, A. & Schwartz, S. H. (2003). Values and behavior: strength and structure of relations. Personality Socia İpsychology Bulletin, (29), 1207- 1220.
Berkant, H. G., Efendioğlu, A., & Sürmeli, Z. (2014). Değerler Eğitimine Yönelik Öğretmen Görüşlerinin İncelenmesi. Turkish Studies-International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 9/5 Spring 2014, p. 427-440, ISSN:1308-2140, http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.6732, Ankara-Turkey.
Cooper, D. (2014). Character education: a study of an elementary school leadership Academy. Wilmington University, Wilmington.
Çelebi Öncü, E. & Özenç İra, G. (2016). “Bir Uygulama Modeli Olarak Sınıf İçi Kurallar İle Yaşama Yönelik Değerler Kazandırma / Values Education For Life: A Model For Values Education in Classroom”, TURKISH STUDIES -International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic-, ISSN: 1308-2140, Volume 11/19 Fall 2016, ANKARA/TURKEY, http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.9944, p. 215-228.
Dereli, İ. E. (2014). Değerler eğitimi programının 5-6 yaş çocukların sosyal gelişimine etkisi: Sosyal beceri, psiko-sosyal gelişim ve sosyal problem çözme becerisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 14(1), 249-268
Deveci, H. ve Dal, S. (2008) Primary school teachers’optinions on the efficacy of social studies program in value gain. Humanity&Social Sciences Journal, 3(1), 1-11.
Dinç, B. (2011). Okulöncesi dönemde değerler eğitiminin yeri ve önemi (Editör: Arzu Arıkan). Okulöncesi Dönemde Değerler Eğitimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Web-Ofset Tesisi, 149-164.
Günap, A. ve Kabadayı, A. (2017). Anne-baba tutumlarının okulöncesi eğitim çağındaki çocukların özgüven duygusunun gelişimine etkisi. Journal of Human Sciences, 14(3), 2762-2776.
Güngör, E. (1993). Değerler Psikolojisi. Amsterdam: Hollanda Türk Akademisyenler Birliği Vakfı Yay. No: 8
Howard, R., Berkowitz, M. & Schaeffer, E. (2004). Politics of character education. Educational Policy, 18 (1) 188-215.
Hökeleki, H. (2011). Ailede, okulda ve toplumda değerler psikolojisi ve eğitimi. İstanbul: Timaş Yayınları.
Hökelekli, H. ve Gündüz, T. (2007). Üstün yetenekli çocukların değer yönelimleri ve eğitimleri. Değerler ve Eğitimi Uluslararası Sempozyumu, İstanbul: Değerler Eğitimi Merkezi Yayınları. 26-28 Kasım 2004.
Kabadayi, A. (2010) Investigating demographic characteristics and teaching perceptions of Turkish preschool teachers, Early child development and care,180 (6), 809-822.
Karasar,,N.(1984). Bilimsel Araştırma Metodu. Ankara: Hacetepe Taş Kitapçılık
Neslitürk S., Çeliköz N., "Okul öncesi değerler ölçeği aile ve öğretmen formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması", Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, cilt.24, ss.19-42, 2015
Neslitürk, S. (2013). Anne değerler eğitimi programının 5-6 yaş çocuklarının sosyal beceri düzeyine etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Ogelman, G. H. & Sarıkaya, E. H. (2015). Okul öncesi eğitimi öğretmenlerinin değerler eğitimi konusundaki görüşleri: Denizli İli Örneği. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi; (29), s. 81-100.
Rokeach, M. (1973). The nature of human values. New York: Free Pres.
Sapsağlam, Ö. & Ömeroğlu, E. (2016). Examining the effect of social values education program being applied to nursery school students upon acquiring social skills. Educational Research and Review, 11 (13), p. 1262-1271.
Sapsağlam, Ö. (2016a). Okul öncesi eğitim programlarında yer alan hedeflerin değerler açısından incelenmesi / Examination of Targets in Preschool Education Programs in Terms of Values, TURKISH STUDIES -International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic-, ISSN: 1308-2140, Volume 11/9 Spring 2016, ANKARA/TURKEY, www.turkishstudies.net, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.9571, p. 683-700.
Sapsağlam, Ö. (2016b). Okul öncesi dönemde karakter ve değerler eğitimi (Edt. Prof. Dr. Esra Ömeroğlu). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Sapsağlam, Ö. (2017). Okul öncesi dönem çocuklarının değer algılarının çizdikleri resimler ve sözlü anlatımlarına göre incelenmesi: Sorumluluk Değeri Örneği. Eğitim ve Bilim, 42 (189), s. 287- 303.
Schaefer, M. P. (2012). Determining methods for teaching character education in elementary schools (Yayımlanmamış doktora tezi). Northcentral University, Arizona.
Sridhar, Y.N. (2001). Value development. National Council for Teacher Education (NCTE),New Delhi Two Four day Residential courses in Value Orientation in Teacher Education 18-21 and 26-29 December 2001. http://www.ncte-india.org/pub/rimse/spk3.htm
Thompson, M. (2011). Developing moral values in children: observations from a preschool. Ife PsychologIA; 19(2), 2011, 394-411.
Turan, S. ve Aktan, D. (2008). Okul hayatında var olan ve olması düşünülen sosyal değerler. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(2), s.230
Ulusoy, K. Ve Dilmaç, B. (2012). Değerler Eğitimi. Ankara: Pegem Akademi.
Uyanık Balat, G. ve Balaban Dağal, A. (2009). Okulöncesi dönemde değerler eğitimi etkinlikleri. Ankara: Kök Yayıncılık.
Uyanık Balat, G.,Özdemir Beceren, B. Ve Adak Özdemir, A. (2011). The evaluation of parents’ views related to helping pre-school children gain some universal values. Procedia Social and Behavioral Sciences (15) 908-912.
Yaka, Ş., Yalçın, D. ve Denizli, E. (2014). Okul öncesi eğitimde verilecek öncelikli değerlere ilişkin veli görüşleri. Değerler Eğitimi Dergisi, Cilt 12, No 28, 169- 192
Yazar, T., ve Erkuş, S. (2013). Okul öncesi öğretmenlerinin okul öncesi eğitim programındaki değerler eğitimine ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 20, 196 - 211.