Pre-Service Teachers’ Opinions and Perceptions of Ethnobotany and Medicinal Plants

Ethnobotanics is the science of human interaction with plants. The aim of this research is to determine the opinions and perceptions of prospective teachers towards ethnobotanical and medicinal plants. Research was conducted in 2014-15 academic year, the education faculties in Turkey. The data were obtained from 96 (61 women, 30 men) pre-service primary class teachers and science teacher. In the research carried out using the descriptive method, the data were collected in two stages. In the first step, a questionnaire consisting of 7 open-ended questions was prepared by the researchers and given to prospective teachers. In the second step, semi-structured interviews were held with 10 pre-service teachers in order to examine their views and perceptions in this regard in more detail. The data were analyzed by content analysis. The information about the prospective teachers' ethnobotanical, medicinal plants and their usage, sources of such information are analyzed and summarized in the findings section. According to the findings of the study, preservice teachers knew that ethnobotany was a science, but they could not define it correctly. In addition, information sources have often been their families. In their daily lives, they used the plants for various purposes (such as food, furniture, toys). In the case of disease, they stated that the plants consumed every part of the plant in the form of tea for drug purposes. It is a remarkable finding that the audiovisual media have an important place in terms of giving information about the medicinal plants and explaining their usage. In addition, pre-service teachers are aware that they should be careful when using such plants. In order to transfer ethnobotanical science to future generations and to attract students' attention, it is considered necessary and recommended to enter this subject in the curriculum.

Öğretmen Adaylarının Etnobotanik ve Tıbbi Bitkiler ile İlgili Görüş ve Algıları

Etnobotanik, insanların bitkilerle etkileşimi bilimidir. Bu araştırmanın amacı öğretmen adaylarının etnobotanik ve tıbbi bitkilere yönelik görüş ve algılarını belirlemektir. Araştırma 2014-15 öğretim yılında Türkiye'deki bir eğitim fakültesinde gerçekleştirilmiştir. Veriler 96 (61 kadın, 30 erkek) sınıf öğretmeni ve fen bilgisi öğretmeni adaylarından elde edilmiştir. Betimsel yöntem kullanılarak gerçekleştirilen araştırmada veriler iki aşamada toplanmıştır. İlk adımda 7 açık uçlu sorudan oluşan bir anket araştırmacılar tarafından hazırlanmış ve öğretmen adaylarına verilmiştir. İkinci adımda, 10 öğretmen adayı ile onların bu konudaki görüş ve algılarını daha ayrıntılı incelemek amacıyla yarı yapılandırılmış görüşmeler yapılmıştır. Verilerin tümü içerik analizi ile analizi ile değerlendirilmiştir. Öğretmen adaylarının etnobotanik, tıbbi bitkiler ve kullanımları hakkındaki bilgileri, bu tür bilgilerin kaynakları bulgular bölümünde analiz edilmiş ve özetlenmiştir. Araştırmanın bulgularına göre, öğretmen adayları etnobotaniğin bir bilim olduğunu bilmişler fakat doğru olarak tanımlayamamışlardır. Ayrıca bilgi kaynakları genellikle aileleri olmuştur. Günlük hayatlarında bitkileri çeşitli amaçlarla (yemek, mobilya, oyuncak gibi) kullanmışlardır. Hastalık durumunda ise bitkileri ilaç niyetine çay formunda ve bitkinin her bölümünü tükettiklerini ifade etmişlerdir. Öğretmen adaylarına göre görsel-işitsel medyanın tıbbi bitkiler hakkında bilgi vermesi, kullanımını açıklaması bakımından önemli bir yere sahip olduğu dikkat çekici bir bulgudur. Ayrıca öğretmen adayları bu tür bitkiler kullanırken dikkatli olmaları gerektiğinindefarkındadırlar. Gelecek nesillere etnobotanik biliminin aktarılmasıve öğrencilerin dikkatinin çekilmesi için bu konunun öğretim müfredatlarınagirmesi gerekli görülmekte ve önerilmektedir.

PDF

___

Afyon, A. (1994). Isparta yöresinin yenen mantarları. XII. Ulusal Biyoloji Kongresi, 6-8.

Aktan, T. (2011). Yenişehir (Bursa) köylerinin etnobotanik özellikleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Celal Bayar Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Manisa.

Altay, V., & Çelik, O. (2011). “Antakya semt pazarlarındaki bazı doğal bitkilerin etnobotanik yönden araştırılması”. Biyoloji Bilimleri Araştırma Dergisi, 4(2), 137-139.

Avcı, M. (2008). “Kentsel biyoçeşitlilik açısından bir değerlendirme: İstanbul örneği”. Kentsel Ekoloji ve Yaşanabilir Kent Sempozyumu, İzmir, Türkiye, 81-105.

Barlin, D. (2018). Yetişkin bireylerin sindirim sistemi problemlerinde besin ve bitkisel ürün kullanım durumları. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Başkent Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Başaran, A. A. (2015). Fitoterapi nasıl, nereye kadar. (Erişim Tarihi 31.12.2015). http://www.eczacinizadanisin.info/fitoterapi.pdf

Berkes, F. & Turner, N. J. (2006). “Knowledge, learning and the evolution of conservation practice for social-ecological system resilience”. Human ecology, 34(4), 479. https://doi.org/10.1007/s10745-006-9008-2

Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2011). Bilimsel araştırma yöntemleri (10. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.

Dahlberg, A. C. & Trygger, S. B. (2009).” Indigenous medicine and primary health care: The importance of lay knowledge and use of medicinal plants in rural South Africa”. Human Ecology, 37(1), 79-94. https://doi.org/10.1007/s10745-009-9217-6

Demirci, S. (2010). Andırın (Kahramanmaraş) ilçesinde etnobotanik bir araştırma. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Ecevit Genç, G. (2003). Çatalca yöresinde etnobotanik bir araştırma. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Fraenkel, J. R., & Wallen, N. E. (2006). How to design and evaluate research in education (6. Baskı). USA: McGrawHill.

Grenier, L. (1998). Working with indigenous knowledge: A guide for researchers. International Development Research Centre, Ottawa, Canada.

Kendir, G. & Güvenç, A. (2010). “Etnobotanik ve Türkiye’de yapılmış etnobotanik çalışmalara genel bir bakış”. Hacettepe Üniversitesi Eczacılık Fakültesi Dergisi, (1), 49-80.

Keskin, M. & Özhatay, N. (2007). “The additional records for the flora of Istanbul [a2(a) Istanbul: Ömerli, formula 1 area]”. Journal of Faculty Pharmacy of Istanbul University, 39, 143-150.

Kızılarslan, Ç. (2008). İzmit Körfezi’nin güney kesiminde etnobotanik bir araştırma. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Little J. W. (2004). “Complementary and alternative medicine: impact on dentistry”. Oral Surgery, Oral Medicine, Oral Pathology, Oral Radiology and Endodontics, 98(2):137-145. https://doi.org/10.1016/j.tripleo.2004.05.011

Öztürk, M. & Özçelik, H. (1991). Doğu Anadolu’nun Faydalı Bitkileri, Siirt İlim Vakfı Yay., Ankara.

Sarıcı, S.U., Kul, M., Candemir, G., Aydin, H. I., Alpay, F. & Gökçay, E. (2004). “Adaçayı yağının yanlış kullanımına bağlı neonatal konvülziyon”. Gülhane Tıp Dergisi. 46 (2): 161-162.

Saya, Ö., Ertekin, A. S., Özen, H. Ç., Hoşgören, H. & Toker, Z. (2001). GAP Yöresindeki Endemikve Tıbbî Bitkiler, Türkiye Çevre Vakfı Yay.: Ankara.

Turner, N. (1995). Ethnobotany today in northwestern North America. Pp. 264-283 in Ethnobotany: Evolution of a discipline. Edited by R.E. Schultes & S. Von Reis. Dioscorides Press: Portland, Oregon.

Uğulu, İ. & Aydın, H. İ. (2011). “Research on students' traditional knowledge about medicinal plants: case study of high schools in Izmir, Turkey”. Journal of Applied Pharmaceutical Science, 1(9), 43-46.

Vanderbroeck, I., Balick, M.J., 2012. Globalization and loss of plant knowledge: challenging the paradigm. PLoS One 7, https://doi.org/10.1371/journal.pone.0037643

Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin yayınları: Ankara.