PEDAGOJİK FORMASYON EĞİTİMİ ALAN ÖĞRENCİLERİN ÖĞRETMENLİK MESLEĞİNE YÖNELİK DEĞER VE TUTUMLARI (KARABÜK VE KASTAMONU ÜNİVERSİTESİ ÖRNEĞİ)

Eğitim öğretim sürecinin her kademesinde geçmişten bugüne pek çok sistem değişikliği yaşanmış olsa da bu sürecin günümüze kadar değişmeden varlığını koruyan iki temel öğesi öğretmen ve öğrenci olmuştur. Öğretmenlerin statü ve rollerinin, toplumdaki konumlarının, görevler ve sorumluluklarının zaman içinde değiştiği bilinmektedir. Ancak öğretmenler eğitim-öğretim sürecindeki ağırlıklarını her dönem korumuşlardır. Bireylerin öğrenmesinde rehberlik etme, öğrenmeyi yönlendirme gibi önemli sorumlulukları olan öğretmenler günümüze kadar her toplumda özel bir konuma sahip olmuş ve kendine diğer mesleklerin üstünde bir yer edinmiştir. Öğretmenlik mesleğine uygun adayların seçilmesinin önemli olduğu kadar öğretmen adaylarının yetiştirilme süreci de büyük önem taşımaktadır.Bu sebeple, bireylerin yetiştirilmesinde çok önemli bir pozisyona sahip olan öğretmenler iyi eğitilmelidir. Bugün dünyada ve Türkiye'de farklı öğretmen yetiştirme sistemleri bulunmaktadır. Bu programların amacı öğretmen adaylarına öğretmenlik mesleği için gerekli becerileri kazandırmaktır. Bu programlardan birisi de pedagojik formasyon programıdır. Bu çalışmanın temel hareket noktası, öğretmen yetiştirme programına dâhil olan ya da olma amacı taşıyan öğretmen adaylarının mesleğe dair beklentilerini değerlendirmektir. Bu amaçla çalışmanın ana odağına Fen Edebiyat Fakültesi ve Edebiyat Fakültesi öğrencileri yerleştirilmiştir. Çalışmada Eğitim Fakültesi öğrencileri araştırmanın kapsamı dışında tutulmuştur. Çalışmanın araştırma sahası Karabük ve Kastamonu Üniversitesi olarak belirlenmiştir. Araştırmanın temel sorunsalı, öğretmen adayı öğrencilerin öğretmenlik mesleğine karşı değer ve tutumlarını belirlemektir. Çalışmada nitel araştırma tekniği olarak mülakat kullanılmıştır. Bu bağlamda Kastamonu Üniversitesi ve Karabük Üniversitesi'nden toplamda 30 kişi ile görüşülmüştür. Araştırmada öğrencilerin öğretmenlik mesleğine yönelik değer ve tutumların öğrencilerin üniversiteleri ve bölümlerine göre farklılaştığı tespit edilmiştir

THE VALUES AND ATTITUDES OF THE STUDENTS WHO TAKE PEDAGOGICAL FORMATION EDUCATION TO THE TEACHING PROFESSION (SAMPLE OF KARABÜK AND KASTAMONU UNIVERSITY

Even if at all levels of education process from past to today many system changes occurred, two basic elements of this process that existed unchanged until today have been teachers and students. It is known that the status and the social roles of teachers, their position in the society, their duties and responsibilities change in time. However teachers have preserved their weight in the teaching learning process in every period. The teachers that had important responsibilities such as guiding individuals' learning, routing the learning had a special position in every society until today and gained a place at the top of the other professions. As well as the choosing the suitable candidate to the teaching profession is important, the teacher training process is also critically important. Therefore the teachers that have a very important position in the upbringing of individuals should be trained very well. Today there are different teacher training systems in the world and in Turkey. The goal of these programs is to help teacher candidates gain necessary skills for teaching profession. One of these programs is also pedagogical formation program. The basic starting point of this study is to evaluate the expectations towards the profession of the teacher candidates which included teacher training program or intent to include to the program. For this purpose, the Faculty of Arts students and the Faculty of Science students have been placed to the main focal point of the study.In the study Faculty of Education students were excluded from the scope of the research. The research site was designated as Karabük and Kastamonu University. The basic problematic of the research is to determine the values and attitudes of the teacher candidates to the teaching profession. Interviewing was used as the qualitative research technique in the study and in this context 30 people were interviewed from Kastamonu and Karabük University. In the study the values and attitudes of the students towards teaching profession were found to differ according to the university and the departments of the students

PDF

___

Abazaoğlu, İ., Yıldırım, O. Ve Yıldızhan, Y. (2014). “Türkiyenin Öğretmen Profili”, Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 9/2, Winter 2014, p.1-20, ISSN: 1308-2140, www.turkishstudies.net, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.6491, Ankara/Turkey.
Alkan, H. (2005). “Yarının Öğretmenlerinin Yetiştirilmesi ve Görevlendirilmesi”, edt. M. Özbay, Eğitim Fakültelerinin Yeniden Yapılandırmanın Sonuçları ve Öğretmen Yetiştirme Sepozyumu Bildiriler Kitabı, Ankara: Gazi Üniversitesi Yayınları, ss.219-240.
Ball, D. L. And Cohen, D. K. (1999). “Developing Practice, Developing Practitioners-Toward a Practice-Based Theory of Professional Education”, in: G. Sykes and L. D. Hammond (edt.), Teaching as the Learning Profession: Handbook of Policy and Practice, San Francisco : Jossey-Bass, pp.3-32.
Bandura, A. (1977). “Self-efficacy: Toward a Unifying Theory of Behavioral Change”, Psychological Review, Volume:84, pp.191-215.
Bandura, A. (1993). “Perceived Self-efficacy in Cognitive Development and Functioning”, Educational Psychologist, Volume: 28/2, pp.117-148.
Bell, S.M.; Cihak, D.F.; Judge, S. (2010). “A Preliminary Study: Do Alternative Certification Route Programs Develop the Necessary Skills and Knowledge in Assistive Technology?”, International Journal of Special Education, Volume: 25/3, pp.110-118.
Çapa, Y., ve Çil, N. (2000). ''Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Tutumlarının Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi'', Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi , Sayı:18, ss.69-73.
Çetin, Ş. (2006). ''Öğretmenlik Mesleği Tutum Ölçeğinin Geliştirilmesi (Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması)'', Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı: 18, ss.28-37.
Çuhacı, O. (2009). “Öğretmen Pilotların ve Öğretmen Pilot Adaylarının Öğretmenliğe Yönelik Tutumlarının İncelenmesi”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Dalgıç, G., Doyran, F. ve Vatanartıran, S. (2012). “Ücretli Öğretmenlerin, Katıldıkları Pedagojik Formasyon Programına İlişkin Deneyimleri”, Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, Sayı:11, ss.39-54.
Darling-Hammond, L. (2000). “Teacher Quality and Student Achievement: A Review of State Policy Evidence”, Education Policy Analysis Archives, Volume:8/1, pp.1-44.
Epçaçan, C. (2016). “Öğretmen Adaylarının KPSS ve Öğretmenlik Atamaları Hakkındaki Görüşleri”, Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 11/3, Winter 2016, p.1065-1090, ISSN: 1308-2140, www.turkishstudies.net, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.9390, Ankara/Turkey.
Felder, R. M., & Brent, R. (2005). “Understanding Student Differences”, Journal of Engineering Education, Volume: 94/1, pp.57-72.
Goe, L. and Stickler, L. M. (2008). Teacher Quality and Student Achievement: Making the Most of Recent Research, Washignton D. C.: National Comprehensive Center for Teacher Quality, http://files.eric.ed.gov/fulltext/ED520769.pdf, Erişim Tarihi:12.09.2016, pp.1-28.
Güngör, G., ve Göksu, A. (2013). “Türkiye’de Eğitimin Finansmanı ve Ülkelerarası Bir Karşılaştırma'', Yönetim ve Ekonomi, Cilt:20, Sayı:1, ss.59-72.
Gür, B. S. (2008). “Öğretmenlerin Proletaryalaşması”, Yayın Tarihi: 18.12.2006, http://www.haber10.com/yazar/dr_bekir_s_gur/ogretmenlerin_proletaryalasmasi19886, Erişim Tarihi: 16.09.2016.
Gür, B. S. (2009). Türkiye’de Milli Eğitim Sistemi Yapısal Sorunları ve Öneriler, Seta Yayınları (Siyaset, Ekonomik ve Toplum Araştırmaları Vakfı), Analiz Raporu, http://file.setav.org/Files/Pdf/20121126140909_setaturkiyede_milli_egitim_sistemi.pdf,Erişim Tarihi:12.09.2016.
Kayabaş, Y. (2008). “Öğretmenlerin Hizmetiçi Eğitimde Yetiştirilmesinin Önemi ve Esasları”, Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, Sayı:12/1, ss.9-32.
Kuş, E. (2003). Sosyal Bilimlerde Araştırma Teknikleri Nitel mi, Nicel mi?, Ankara: Anı Yayıncılık.
Manalova, O. (2011). “Mesleki Etik İlkelerine İlişkin Türkiye ve Moldova'daki İlköğretim Okul Öğretmenlerinin Görüşleri”, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
MEB (2008). Öğretmen Yeterlilikleri: Öğretmenlik Mesleği Genel ve Özel Alan Yeterlilikleri, Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
Özoğlu, M. (2010). Türkiye’de Öğretmen Yetiştirme Sisteminin Sorunları, Seta Yayınları (Siyaset, Ekonomik ve Toplum Araştırmaları Vakfı), Analiz Raporu, http://arsiv.setav.org/ups/dosya/20275.pdf, Erişim Tarihi:11.09.22016.
Pajares, F. (1996). “Self-efficacy Beliefs in Academic Settings”, Review of Educational Research, Volume:66, pp.533-578.
Pajares, F. Ve Schunk, D. H. (2001). “Self-beliefs and School Success: Self-efficacy, Self-concept and School Achievement”, in: R. Riding and S. Rayner (edt.), Self Perception, London: Ablex Publishing, pp.239-266.
Polat, S. (2013). “Pedagojik Formasyon Sertifika Programı ve Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Tutumlarının İncelenmesi”, E-international Journal of Educational Research, Volume:4/2, ss.48-60.
Rockoff, J. E. (20044). “The Impact of Individual Teachers on Student Achievement: Evidence from Panel Data”, Inequality and Social Policy Program at Harvard’s Kennedy School of Government, Erişim Tarihi: 18.09.2016, pp.247-254, https://www0.gsb.columbia.edu/mygsb/faculty/research/pubfiles/3841/impact_roc koff.pdf.
Rosenberg, M. S., & Sindelar, P. T. (2001). The Proliferation of Alternative Routes to Certification in Special Education: A Critical Review of the Literature. Arlington, VA: The National Clearinghouse for Professions in Special Education, The Council for Exceptional Children,http://copsse.education.ufl.edu/docs/RS-10/1/RS-10.pdf, Erişim Tarihi: 19.09.2016.
Saracaloğlu, A. S., Bozkurt, N., Serin, O. ve Serin, U. (2004). ''Öğretmen Adaylarının Mesleğe Yönelik Tutumlarınını Etkileyen Faktörler'', Çağdaş Eğitim Dergisi, Sayı:29, ss.16-27.
Temizkan, M. (2008). ''Türkçe Öğretmeni Adaylarının Öğretmenlik Mesleğine Yönelik TutumlarıÜzerine Bir Araştırma'', Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, Cilt:6/3, ss.461-486.
Üstüner, M. (2004). “Geçmişten Günümüze Türk Eğitim Sisteminde Öğretmen Yetiştirme ve Günümüz Sorunları”, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı:5/7, ss.63-82.
Üstüner, M. (2006). ''Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Tutum Ölçeğinin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması'', Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, Sayı:45, ss.109-127.
Yapıcı, M. ve Yapıcı, Ş. (2013). “Öğretmen Adaylarının Pedagojik Formasyona İlişkin Metaforları”, Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature andHistory of Turkish or Turkic, Volume 8/8, Summer 2013, p.1421-1429, ISSN: 1308-2140,www.turkishstudies.net, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.5338, Ankara/Turkey.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
YÖK (2007). Öğretmen Yetirme ve Eğitim Fakülteleri (1982-2007), Ankara: Yükseköğretim KuruluYayını.