Pandemi Döneminde Eğitime Verilen Zorunlu Aranın İlkokullardaki Eğitim Açısından Yarattığı Değişimin Etkilerinin Değerlendirilmesi

2019 – 2020 eğitim öğretim yılı içerisinde tüm dünyayı saran Covid 19 salgın hastalığının ortaya çıkması eğitim öğretim sürecini olumsuz yönde etkileyerek bu sürece zorunlu olarak ara verilmesine neden olmuştur. Eğitime verilen bu zorunlu ara ile Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti eğitim sistemi içerisinde bilgisayar destekli eğitim ve uzaktan eğitimin önemi ortaya çıkarmıştır. Yapılan bu araştırmada eğitime verilen zorunlu aranın yarattığı değişimin, öğretmen ve yöneticilerin mesleki ve yönetsel gelişimlerine olan etkisinin ortaya konulması hedeflenmiştir. Araştırmanın verileri 2019-2020 eğitim – öğretim yılında KKTC’deki devlet ilkokullarında görev yapan 30 öğretmen ve 12 yönetici ile nitel araştırma yöntemleri arasında yer alan yarı yapılandırılmış görüşme tekniğinden yararlanarak oluşturulan sorular yoluyla elde edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre elde edilen bulgular; pandeminin (covid 19) ortaya çıkışı ile birlikte Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti eğitim sisteminin değişime tam olarak açık olmadığı ve bunun nedeninin ise öğrencilerin fırsat eşitliğinin olmamasından dolayı kaynaklandığı, öğretmen ve yöneticiler ise görevlerini internet üzerinden kısmen yerine getirdikleri, eğitimin aksamaması için sürekli aile ile iletişimde oldukları, sürecin sonunda ise öğretmenlerin konuları özetlemesi gerektiği ve yöneticilerin toplantılar yaparak süreci yönetmesi, eğitimde yaşanan kaybın en aza indirilmesi için tam gün eğitime geçilmesi, bilgisayar destekli eğitim ile bilgiye kolay ulaşılır olması ve bu süreçte ailelerin eğitime katkısı ile öğrenci motivasyonunun arttığı sonuçlarına ulaşılmıştır.

During the Pandemic Evaluating The Impact of the Change Caused to Elementary School Education In Light of the Compulsory Suspension of Education

The emergence of the global pandemic that is COVID-19, during the academic year of 2019-2020, negatively impacted the education and teaching period, thus, causing it to be compulsorily suspended. At the time of the aforementioned compulsory suspension TRNC education system, concepts such as IT supported education and distance learning, surfaced. The aim of this research has been to evaluate the impact of the change which this compulsory suspension of education has caused, on the vocational and administrative development of both teaching staff and administrators. In the research conducted, data was obtained through the application of numerous questions composed in respect of a qualitative research method, known as the semi-structured interview technique, by using a sample of 30 teachers and 12 administrators who were employed at TRNC state elementary schools during the academic year of 2019-2020. According to the findings acquired through the study, the emergence of the pandemic (covid 19) allowed for the following conclusions to be made; The TRNC education system is not open to change, due to the lack of equal opportunities amongst students, as well as the partial completion of online duties by teaching and administrative staff – although remaining in constant contact with families in order to prevent any hinderance in education; the subjects taught throughout, ought to be summarised by the teachers, at the end of the affected period; administrators managed the period through regular meetings; the transition was made to full-time education, in order to minimise the loss in teaching; IT supported education granted accessibility to information and the involvement of families to the education system during this period augmented students’ motivation.

PDF

___

Akbey, S. S. (2006). Güneydoğu Anadolu Bölgesinde Eğitimin Fırsat Eşitliği Açısından Değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dicle Üniversitesi, Diyerbakır.
Akcan, A. & Ergün, A. (2017). Okul Öncesi Dönemde Saldırgan Davranışın Önlenmesinde Bir Girişim Programı. Türkiye Klinikleri Hemşirelik Bilimleri. 9(2),177- 184. https://doi.org/10.5336/nurses.2016-52864
Bayraktar, V., Güven G. & Temel, Z. F. (2016). Okul Öncesi Kurumlarında Görev Yapan Öğretmenlerin Aile Katılım Çalışmalarına Yönelik Tutumlarının İncelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(2). 755-770. https://doi.org/10.26449/sssj.462
Biber, A. Ç., Tuna, A., Polat, A. C., Altunok, F. & Küçükoğlu U. (2017). Ortaokullarda uygulanan destekleme ve yetiştirme kurslarına dair öğrenci görüşleri. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 12 (23), 103-119. https://doi.org/10.21764/efd.84291
Can, E. & Serençelik, G. (2017). Okul Öncesi Eğitim Öğretmenlerinin Okul Yönetimine Katılımlarının İncelenmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 525-542. https://doi.org/10.14582/duzgef.791
Canbeldek, M. & Erdoğan, N. I. (2017). The Effects Of Early Childhood Classroom Size And Duration On Development Of Children. Eurasian Journal of Educational Research, 68, 257- 271, http://dx.doi.org/10.14689/ejer.2017.68.14
Canpolat, U. & Koçer, M. (2017). Destekleme Ve Yetiştirme Kurslarının TEOG Bağlamında Sosyal Bilgiler Öğretmenlerinin Görüşlerine Dayalı Olarak İncelenmesi. Anadolu Journal of Educational Sciences International, 7 (1), 123-154.
Craswell, J., W. (2013). Nitel Araştırma Yöntemleri. Siyasal Kitapevi.
Çalık, C. (2007). Okul-Çevre İlişkisinin Okul Geliştirmedeki Rolü: Kavramsal Bir Çözümleme. Gazi Üniversitesi, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27(3). 123-139. https://doi.org/10.17152/gefad.435923
Çelebi, N. Güner, H. Taşçıkaya, G. & Korumaz, M.(2014). Neoliberal Eğitim Politikaları ve Eğitimde Fırsat Eşitliği Bağlamında Uluslararası Sınavların (PISA, TIMSS ve PIRLS) Analizi. Journal of History Culture and Art Research. Vol. 3 (3). https://doi.org/10.7596/taksad.v3i3.329
Çetinkaya, B. (2010). Türkiye’de okul öncesi eğitim ve sorunlar (Bahçelievler İlçesi Örneği). (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Yönetimi Anabilim Dalı Eğitim Yönetim Denetimi Bilim Dalı. İstanbul. https://doi.org/10.5152/turkpediatriars.2016.48048
Demirel, Ö. (2011). Eğitimde Yeni Yöntemler. Pegem Akademi.
Demirtaş, H. Üstüner, M. Özer, N. ve Cömert, M. (2008). Öğretmenler Kurulu Toplantılarının Etkililiğine İlişkin Öğretmen Görüşleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. Cilt: 9 (15), 55–74. https://doi.org/10.17679/inuefd.539258
Dikmen, M. & Tuncer, M. (2018). Bilgisayar Destekli Eğitimin Öğrencilerin Akademik Başarıları Üzerindeki Etkisinin Meta-Analizi: Son 10 Yılda Yapılan Çalışmaların İncelenmesi. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education. 9 (1), 97-121.
Dinçer, S. (2006). Bilgisayar Destekli Eğitim Ve Uzaktan Eğitime Genel Bir Bakış. Conference Paper · February 2006. https://www.researchgate.net/publication/298192658
Dönmez, İ. Gürbüz, S. & Tekçe, M.(2018). Destekleme ve Yetiştirme Kurslarının Yönetici, Öğretmen ve Öğrenci Görüşlerine Dayanarak Fırsat Eşitliği Açısından Değerlendirilmesi. Estüdam Eğitim Dergisi. Cilt 3(2). S:45-58 https://doi.org/10.30831/akukeg.346604
Ekici, F. Y. (2017). Okul Öncesi Eğitim Kurumlarındaki Aile Katılım Çalışmalarına Katılan ve Katılmayan Ailelerin Çocuklarının Sosyal Beceriler Açısından Karşılaştırılması. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 167-186. https://doi.org/10.17218/hititsosbil.299033
Ekici, G.(2003). Uzaktan Eğitim Ortamlarının Seçiminde Öğrencilerin Öğrenme Stillerinin Önemi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 24 : 48-55. https://doi.org/10.1501/egifak_0000000670
Fırat, E. A. Fırat, S. & Köksal, M. S. (2018). Araştırma Görevlilerinin Sosyal Ağların Eğitimde Kullanımına İlişkin Görüşlerinin Belirlenmesi. International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic. 12(32), p. 1-15. https://doi.org/10.7827/turkishstudies.12395
Gezgin, E. (2016). Eğitimde fırsat eşitliği mi dediniz?: Çanakkale Fevzipaşa Mahallesi’nde öğrenci olmak. Journal of Human Sciences, 13(2), 2768-2792. doi:10.14687/jhs.v13i2.3872
Göksoy, S. (2013). Türkiye ve Avrupa Birliği Ülkelerinde Zorunlu Eğitim Uygulamaları. Asya Öğretim Dergisi, 1(1), 30-41. https://www.bbc.com/turkce/haberler-dunya-51177538
İra, N. (2004). Örgüt Kültürü. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Malatya.
Kahraman, M. (2019). İlköğretim Okulu Yöneticilerinin Yetki Kullanımında Ve Yetki Devrinde Yaşadıkları Sorunlar (Kars İli örneği). Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi. 6 (3), S 345-380. https://doi.org/10.11611/yead.482685
Karabulut, B. & Canbay, A. (2017). Türkiye’deki Devlet Konservatuvarlarında Verilen Yarı Zamanlı Çalgı Eğitimine Yönelik Bir Değerlendirme. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(22), 341-357. https://doi.org/10.20875/makusobed.353857
Kavanagh, M. H. & Ashkanasy, N. M. (2006). “The Impact of Leadership and Change Management Strategy on Organizational Culture and Individual Acceptance of Change during a Merger”. British Journal of Management. 17, (S1) 81-103. https://doi.org/10.1111/j.1467- 8551.2006.00480.x
Kaya, Ö. (2019). Akademik Müzik Eğitimi Alan Öğrencilerin Derslerinde Müzik Teknolojilerinin Kullanılmasına İlişkin Görüşlerinin İncelenmesi. İdil Sanat ve Dil Dergisi. 57, 703–711. https://doi.org/10.7816/idil-01-05-25
Kırık, A. M. (2014). Uzaktan Eğitimin Tarihsel Gelişimi ve Türkiye’deki Durumu. Marmara İletişim Dergisi. 21, 73-94. https://doi.org/10.17829/midr.20142110299
Kırık, A. M.(2014). Uzaktan Eğitimin Tarihsel Gelişimi Ve Türkiye’deki Durumu. Marmara İletişim Dergisi. 21: 73-94. https://doi.org/10.17829/midr.20142110299
Kocabaş, E. Ö. (2016). Eğitim Sürecinde Aile Katılımı: Dünyada ve Türkiye’deki Çalışmalar. Türk Psikolojik Danışma Ve Rehberlik Dergisi, 3(26), 143-153. https://doi.org/10.14527/9786053184614.09
Kocabaş, E. Ö. (2016). Eğitim Sürecinde Aile Katılımı: Dünyada Ve Türkiye’deki Çalışmalar. Türk Psikolojik Danışma Ve Rehberlik Dergisi, 3(26), 143-153. https://doi.org/10.14527/9786053184614.09
Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994).Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. CA: Sage.
Ortaş, İ. (2018). Bilgi ve İletişim Çağında Bilimsel Bilgiye Erişimin Önemi ve Türkiye'nin Bilgiye Erişim Potansiyeli. Türk Kütüphaneciliği, 32, (3) , 223-232. https://doi.org/10.24146/tkd.2018.39
Özsırkıntı, D. Akay, C. & Yılmaz Bolat, E. (2014). Okul öncesi öğretmenlerinin okul öncesi eğitim programı hakkındaki görüşleri (Adana İli Örneği). Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 15(1), 313-331. https://doi.org/10.24315/trkefd.366706
Sırakaya, M & Sırakaya, D. A. (2018). Artırılmış Gerçekliğin Fen Eğitiminde Kullanımının Tutum ve Motivasyona Etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 26(3), 887-896. https://doi.org/10.24106/kefdergi.4003
Şahin, M. K. (2018). Okul Öncesi Eğitimde Aile İletişim Etkinliklerine Yönelik Öğretmen ve Yönetici Bakış Açıları. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(55), 1307-9581. https://doi.org/10.17719/jisr.20185537238
Tavşancıl, E. & Aslan, E. (2001). İçerik Analizi ve Uygulama Örnekleri. Epsilon Yayıncılık.
Tekin, H. H. (2006). Nitel Araştırma Yönteminin Bir Veri Tekniği Olarak Derinlemesine Görüşme. İstanbul Üniversitesi Sosyoloji Dergisi, (13), 101-116.
Tunca, N. & Şahin, A. S. (2014). Öğretmen adaylarının bilişötesi (üst biliş) öğrenme stratejileri ile akademik öz yeterlik inançları arasındaki ilişki. Anadolu Journal of Educational Sciences International, 4(1), 47-56. https://doi.org/10.18039/ajesi.8959
Tümkan, Ş. & Altınay, Z.(2019). Yöneticilerin Çevre Ve Okul Liderliği Durumlarının Örgüt Kültürü Temelinde Değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Yakın Doğu Üniversitesi. Lefkoşa.
Türkünlü, A. (2000). Eğitimbilim Araştırmalarında Etkin Olarak Kullanılabilecek Nitel Bir Araştırma Tekniği: Görüşme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, (24), 543- 559. https://doi.org/10.14527/kuey.2014.005
Uçar, H. (2016). Uzaktan Eğitimde Motivasyon Stratejilerinin Öğrenenlerin İlgileri, Motivasyonları, Eylem Yeterlikleri Ve Başarıları Üzerine Etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Eskişehir. https://doi.org/10.18505/cuifd.48040
Uslu, S. & Akgün, A. (2016). İlköğretim II. Kademede Fen ve Teknoloji Öğretiminde Çalışma Yapraklarının Akademik Başarı Üzerine Etkisinin İncelenmesi. Bayburt Üniversitesi Eğitim Fakültesi, 7(2), 157-168. https://doi.org/10.17522/balikesirnef.570616
Uzun, N. & Keleş, Ö. (2010). Fen öğrenmeye yönelik motivasyonun bazı demografik özelliklere göre değerlendirilmesi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(2),561-584.
Ünsal, S. & Korkmaz, F. (2016). Destekleme ve yetiştirme kurslarının işlevlerine ilişkin öğretmen görüşlerinin incelenmesi, KSÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 13 (12), 87-118. https://doi.org/10.13159/susbid.36
Yalçın, F. A. & Yalçın, M.(2018). Okul Öncesi Öğretmenlerin Okul Öncesi Eğitimin Sorunlarıyla İlgili Görüşleri: Ağrı İli Örneği. İlköğretim Online, 2018; 17(1): s.367-383. https://doi.org/10.17051/ilkonline.2018.413784
Yamamoto, G. T. & Altun, D. (2020). Coronavirüs ve Çevrimiçi (Online) Eğitimin Önlenemeyen Yükselişi. Üniversite Araştırmaları Dergisi. 3 (1), 25-34. https://doi.org/10.32329/uad.711110
Yeşil, Y. ve Tokbaş, M. (2018). Mesleki Eğitimde Öğrencilerin Motivasyonlarının ve Beklentilerinin İncelenmesi: Honaz Meslek Yüksekokulu'nda Bir Araştırma. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 17 (67), 938-948. https://doi.org/10.17755/esosder.326666
Yıldırım, F.(2018). Tükenmişlik Düzeyinin Sanal Kaytarma Davranışına Etkisinde İş Doyumunun Aracılık Rolü. https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/471154
Yıldırım, M. C. & Dönmez, B. (2008). Okul-aile işbirliğine ilişkin bir araştırma: istiklal ilköğretim okulu örneği. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi (www.esosder.org), 7(23), 98-115. https://doi.org/10.17755/esosder.304701
Zhong, R. (2020). The Coronavirus Exposes Education’s Digital Divide. nytimes.com: https://www.nytimes.com