EMİNE KAHRAMAN, ÖZLEM KORAY, Seçil TURAN, ÖZGÜR MURAT ÇOLAKOĞLU

Ortaöğretim Öğrencileri İçin Değerlendirme Deneyimi Ölçeğini Uyarlama Çalışması

Öğrenme süreci içerisindeki öğrencilerin değerlendirme deneyimleri öğretmen, öğrenci, öğretim materyali, öğretim yöntemi gibi unsurları kapsamaktadır. Değerlendirme deneyimi, öğrencilerin çalışma çabasının miktarını ve dağılımını, öğrencilerin öğrenme yaşantılarını, sınavların ve ödevlerin niteliğini içeren bir süreçtir. Bu bağlamda, öğrencilerin mevcut ödevlerin niteliğini ve çalışma miktarını tespit ederek değerlendirme deneyimlerini ölçen, geçerli ve güvenilir bir ölçme aracının eksikliği dikkat çekmektedir. Bu çalışmada orijinali Gibbs ve Simpson (2003) tarafından geliştirilen (Assessment Experience Questionnaire) ölçeğinin Türkçeye uyarlaması amaçlanmıştır. Çalışma öğrencilerin varolan değerlendirme deneyimlerine yönelik veri kaynağı olması ve ortaya koyulması açısından önemlidir. Ölçek uyarlama sürecinde alan yazın incelenmiş ve ek maddeler eklenmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu, ilk uygulama için 222 ve son uygulama için 1041 ortaöğretim öğrencisine uygulanmıştır. Değerlendirme Deneyimi Ölçeği; ödevler ve öğrenme, sınav ve öğrenme, çalışma çabasının miktarı ve dağılımı olmak üzere üç alt boyuttan oluşmaktadır. Uyarlanan ölçme aracından; maddelerinin birden fazla boyuta yüklenmesi, her bir boyutun en az üç maddeden oluşması, boyut yükünün 3’ün üzerinde değer alması, istatiksel ve teorik olarak aynı boyutu oluşturan maddelerin aynı boyutta toplanması için bazı maddeler çıkarılmıştır. Veriler, SPSS kullanılarak Açıklayıcı Faktör Analizi ve AMOS kullanarak Doğrulayıcı Faktör Analizi yapılmıştır. Ölçeğin güvenirlik ve geçerlik analizlerinin yapılması için madde analizi ve güvenirlik katsayısı bulunmuştur. Ölçeğin uygulama öncesi ilk formu 31 maddeden oluşmaktadır. Uyarlama işlemleri sonrasında 13 maddelik bir ölçek formu oluşturulmuştur. Uyarlanan ölçek farklı grup öğrencilerinin değerlendirme deneyimlerini ortaya koymakta kullanılabilir.

Adaptation of Assessment Experience Questionnaıre for Secondary School Students

In education, the experiences of students related to factors such as students, teachers, teaching methods, teaching materials. What students experience in the process; the amount and distribution of study efforts, examinations and learning, assignments and learning are included in the assessment process. In this context, the lack of a valid and reliable instrument that can measure the assessment experience of existing students to determine the amount of study and the nature of the assignments is remarkable. In this study, the Assessment Experience Questionnaire(AEQ), originally developed by Gibbs and Simpson (2003), was adapted to Turkish. The study is important in terms of being a source of data and providing the students' current assessment experiences. During the scale development process, additional items were included to the scale by literature review and final version of it was formed. The study group of the study consisted of 222 students for the first application and 1041 students for the last application. The AEQ consists of three subdimensions; the amount and distribution of the study effort, the examination and learning, assignments and learning. Some items have been eliminated from the adapted instrument because loading of the factors that make up the factors into more than one factor, factor load values are at least 3 items, and statistically, factorforming substances are theoretically in the same factor structure. Data were analyzed by exploratory factor analysis using the SPSS. To conduct the reliability and validity analyses of the scale, item analysis, factor analysis, and reliability coefficient were found. A scale of 13 items was formed from the item pool consisting of 31 items before the application of the scale. The adapted scale can be used to reveal the assessment experiences of different groups of students.

PDF

___

Anderson, J. C. & Gerbing, D. W. (1984). The effect of sampling error on convergence, improper solutions, and goodness-of-fit indices for maximum likelihood confirmatory factor analysis. Psychometrika, 49, 155-173.
Atılgan, H. (2017). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Anı Yayınları.
Atılgan, M. (1998). Üniversite öğrencilerinin ders çalışma alışkanlıkları ile akademik başarılarının karşılaştırılması (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziantep.
Bahar, M., Bıçak, B., Durmuş, S., & Nartgün, Z. (2014). Geleneksel-tamamlayıcı ölçme ve değerlendirme teknikleri öğretmen el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
Baykul, Y. (1979). Örtük özellikler ve klasik test kuramları üzerine bir karşılaştırma (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Baykul, Y. (2000). Eğitimde ve psikolojide ölçme: klasik test teorisi ve uygulaması. Ankara: ÖSYM yayınları.
Bentler, P. M., & Bonett, D. G. (1980). Significance tests and goodness of fit in the analysis of covariance structures. Psychological Bulletin, 88(3), 588.
Browne, M. W., & Cudeck, R. (1993). Alternative ways of assessing model fit. Sage Focus Editions, 154, 136-136.
Büyüköztürk, Ş. (2006). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Byrne, B. M., & Campbell, T. L. (1999). Cross-cultural comparisons and the presumption of equivalent measurement and theoretical structure: A look beneath the surface. Journal of Cross-Cultural Psychology, 30(5), 555-574.
Cemiloğlu, M. (2001). Anadilimiz Türkçe.” Türk Yurdu Türkçeye Saygı Dergisi, 2(Özel Sayı), 162- 163.
Cole, D. A. (1987). Utility of confirmatory factor analysis in test validation research. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 55, 1019-1031.
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Çok değişkenli istatistik SPSS ve LISREL uygulamaları (Birinci baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Diamantopoulos, A. & Siguaw, J. (2000). Introducing LISREL: A Guide for the Uninitiated (Introducing Statistical Methods Series). London: Sage Publications.
Doğan, H. (1997). Eğitimde program ve öğretim tasarımı. Ankara: Önder Matbaacılık.
Fidan, N. (1996). Okulda öğrenme ve öğretme. İstanbul: Alkım Yayınevi.
Gelbal, Selahattin ve Hülya Kellecioğlu (2007); “Öğretmenlerin Ölçme Değerlendirme Yöntemleri Hakkındaki Yeterlik Algıları ve Karşılaştıkları Sorunlar,” Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 33, Sayı 4, s. 135-145.
Gibbs, G., & Simpson, C. (2003). Measuring the response of students to assessment: the assessment experience questionnaire. 11th Improving Student Learning Symposium, 26–30 Ağustos, Padova, s.3–31.
Graue, M. Elizabeth (1993); “Integrating Theory and Practice Through İnstructional Assessment,” Educational Assessment, Cilt 1, Sayı 4, s. 283-309.
Gülbahar, Y & Büyüköztürk, Ş. (2008). Değerlendirme Tercihleri Ölçeğinin Türkçeye Uyarlanması, Adaptatıon Of Assessment Preferences Inventory To Turkısh. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education), 35, 148-161.
Jöreskog, K. G., & Sörbom, D. (1993). LISREL 8: Structural equation modeling with the SIMPLIS command language. Mooresville: Scientific Software International.
Kenny, D. A., & McCoach, D. B. (2003). Effect of the number of variables on measures of fit in structural equation modeling. Structural Equation Modeling, 10(3), 333-351.
Kızılboğa, M. (2017). 7. sınıf öğrencilerinin çalışma alışkanlıkları ve tutumlarının akademik başarı ile ilişkisi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Toros Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
Kline, R. B. (2005). Principles and practice of structural equations modeling. New York: Guilford.
Linn, R., & Gronlund, N. (1995). Measuremant and assesment in teaching, Upper Saddle River: Printice-Hall Inc.
Liu N. F., & Carless, D. (2006). Peer feedback: the learning element of peer assessment. Teaching in Higher Education, 11(3), 279-290.
Marsh, C.J., & Willis, G. (2007). Curriculum: Alternative approaches, ongoing issues. New Jersey: Pearson Prentice Hall.
Marsh, H. W., Balla, J. R., & McDonald, R. P.(1988). Goodness-of-fit indexes in confirmatory factor analysis: The effect of sample size. Psychological Bulletin, 103, 391-410.
OECD, (2005). Formative assessment: Improving learning in secondary classrooms. Policy Brief, Retrieved from http://www.oecd.org/publications/Policybriefs/
Patton, M.Q. (1997). How to use qualitative methods in evaluation. Newbury park CA: SAGE Publications.
Schumacker, R. E., & Lomax, R. G. (2004). A beginner's guide to structural equation modeling. New Jersey: Lawrence Erlbaum Ass.
Semerci, Ç. (2008). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Emin Karip (Ed), Ölçme ve Değerlendirme içinde, (s. 1–15). Ankara: Pegem Akademi.
Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenirlik ve geçerlilik. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş: Temel ilkeler ve lisrel uygulamaları. Ankara: Ekinoks Yayıncılık.
Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2001). Using multivariate statistics (Ed.), 4th Needham Heights. MA: Allyn & Bacon.
Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2007). Using multivariate statistics. Boston: Allyn and Bacon.
Taras, M. (2002). Using assessment for learning and learning from assessment. Assessment & Evaluation in Higher Education, 27(6), 501–510.
Taras, M. (2003). To feedback or not to feedback in student self-assessment. Assessment & Evaluation in Higher Education, 28(5), 549-565.
Yavuzer, H. (1994) Çocuk psikolojisi. Ankara: Remzi Kitapevi.
Yılmaz, V. & Çelik, H. E. (2009). Lirsel ile yapısal eşitlik modellemesi-1. Ankara: Pegem Yayıncılık.
Yiğit, B. (2014). Ortaokul öğrencilerinin ders çalışma alışkanlıklarının incelenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dicle Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsi, Diyarbakır.