OKUL ÖNCESİ EĞİTİM ÖĞRETMENLERİNİN EMPATİK EĞİLİMLERİ İLE İLETİŞİM BECERİLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ

Bu araştırmanın genel amacı, okul öncesi öğretmenlerinin empatik eğilimleri ile iletişim becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Bunun yanında araştırmada, okul öncesi öğretmenlerinin empatik eğilimleri ve iletişim becerileri ile kişisel değişkenlerden yaş ve çalışma yılı arasındaki farklılıklar da incelenmiştir. İlişkisel tarama modelinde düzenlenen araştırmanın evreni, 2015-2016 eğitim-öğretim yılında Konya ili merkez Selçuklu ve Meram ilçelerinde Milli Eğitim Müdürlüğü'ne bağlı anaokulu, ilkokul ve ortaokullarda görev yapmakta olan okul öncesi öğretmenlerinden oluşmaktadır. Araştırmanın çalışma grubunu ise adı geçen kurumlardan tesadüfi olarak seçilen 144 okul öncesi öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmada verilerin toplanması amacıyla, araştırmacı tarafından hazırlanan ve öğretmenlerin bazı demografik özelliklerini belirlemeye yönelik "Kişisel Bilgi Formu", Dökmen (1988) tarafından geliştirilmiş "Empatik Eğilim Ölçeği" ve Bedur (2007) tarafından geliştirilmiş "İletişim Becerileri Ölçeği" kullanılmıştır. Verilerin analizinde empatik eğilim toplam puanları ile iletişim becerileri toplam puanlarının yaş ve çalışma yılı değişkenlerine göre farklılaşıp farklılaşmadığını belirlemek amacıyla tek yönlü varyans analizi (Anova) ve empatik eğilim toplam puanları ile iletişim becerileri toplam puanları arasındaki ilişkinin belirlenmesi amacıyla "korelasyon" analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, yaş ve çalışma yılı değişkenlerinin okul öncesi öğretmenlerinin empatik eğilimleri ve iletişim becerilerine bir etkisinin olmadığı belirlenmiştir. Ayrıca okul öncesi öğretmenlerinin empatik eğilimleri ile iletişim becerileri arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Bu bulgu, okul öncesi öğretmenlerinin empatik eğilimlerinin iletişim becerilerine pozitif etkisinin olduğunu göstermektedir

INVESTIGATION OF THE RELATIONSHIP BETWEEN THE EMPATHY TENDENCY AND THE COMMUNICATION SKILLS OF PRESCHOOL EDUCATION TEACHERS

The main aim of this research is to examine the relationship between the empathic tendencies of pre-school teachers and their communication skills. In addition, the empathic tendencies and communication skills of pre-school teachers were examined in terms of their age and working year in the study. The population of the research conducted based on the relational screening model consists of pre-school teachers who are working in kindergarten, primary and middle schools which are affiliated to the Directorate of National Education in Selçuklu and Meram districts of Konya province in 2015-2016 academic year. The study group of the study consists of 144 pre-school teachers selected randomly from the mentioned institutions. "Personal Information Form", "Empathy Tendency Scale" developed by Dökmen (1988) and "Communication Skills Scale" developed by Bedur (2007) are used to collect data to determine some demographic characteristics of the them in the research. "Correlation" analysis was used to determine the relationship between total scores of empathic tendencies and communication skills in order to determine whether the total scores of communication skills varied according to age and working year. As a result of the research, it was determined that there is no correlation among age and working years with empathic tendencies and communication skills. There was also a significant relationship between the empathic tendencies of pre-school teachers and communication skills. This finding suggests that the empathic tendencies of pre-school teachers have a positive effect on communication skills

PDF

___

Akbulut, E. (2010). Sınıf Öğretmenlerinin Empatik Eğilim Düzeyleri, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü: Sakarya.
Akkök, F. (1996). İlköğretimde Sosyal Becerilerin Geliştirilmesi. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
Alkaya, Y. (2004). Lise Öğrencilerinin İletişim Ve Empati Becerilerinin Sosyo-Demografik Değişkenler Açısından İncelenmesi, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü: İzmir
Alper, D. (2007). Psikolojik Danışmanlar ve Sınıf Öğretmenlerinin Duygusal Zekâ Düzeyleri- İletişim Ve Empati Becerilerinin Karşılaştırılması, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü: İzmir.
Angın, E., & Öztürk Samur, A. (2016). Çocukların Sosyal Beceri ve Problem Davranış Düzeylerinin İncelenmesi Üzerine Bir Araştırma.1. Uluslararası Akademik Araştırmalar Kongresi, 2-5 Kasım, Antalya.
Arslantaş, H. (2016). Okul Öncesi Öğretmenlerin Empatik Eğilim Düzeyleri İle Duygusal Zekâ Düzeyleri Arasındaki İlişki, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü: Kahramanmaraş.
Bacanlı, H. (2006). Duyuşsal Davranış Eğitimi (3. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Baydar Posluoğlu, D. F. (2014). İlkokul Öğretmenlerinin İletişim Yeterlilikleri İle Empati kurma Becerileri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü: İstanbul.
Bayram, S. (2013). Okul Öncesi Öğretmenlerinin Empatik Düşünme Becerileri İle Öğrencileri Motive Etme Düzeylerinin İncelenmesi, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Erciyes Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü: Kayseri.
Bedur, S. (2007). Sınıf Öğretmenlerinin Öğrencilerle İletişimleri, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü: Isparta.
Dev, N. (2010). İlköğretim Okullarında Görevli Yönetici ve Öğretmenlerin Empatik Beceriler Açısından Karşılaştırılması (Kartal Örneği), Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü: İstanbul.
Cüceloğlu, D. (2013). Yeniden İnsan İnsana (45. Baskı). İstanbul: Remzi Kitabevi.
Çağdaş, A. (2015). Anne-Baba-Çocuk İletişimi (2. Baskı). Ankara: Erek Ofset.
Çelik, E. M. (2014). Ergenlerde İnternet Sosyal İletişim Ağlarının Kullanımı, Empati Ve İletişim Becerileri, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü: İstanbul.
Dökmen, Ü. (1988). Empati Becerileri Envanteri, Empatinin Yeni Bir Modele Dayanılarak Ölçülmesi ve Psikodrama İle Geliştirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 21(1-2), 177-178.
Dökmen, Ü.(2005). İletişim Çatışmaları ve Empati (33. Baskı). İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Dutoğlu, G., & Tuncel, M. (2008). Aday Öğretmenlerin Eleştirel Düşünme Eğilimleri İle Duygusal Zekâ Düzeyleri Arasındaki İlişki. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 15- 16.
Ergin, H. (2003). İletişim Becerileri Eğitimi Programının Okul Öncesi Dönem Çocuklarının İletişim Beceri Düzeylerine Etkisi, Yayımlanmamış doktora tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü: İstanbul.
Gemci, H. (2012). İlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerine Uygulanan Etkili İletişim ve Empatik Beceri Eğitiminin Öğrencilerin İletişim ve Empatik Becerilerine Etkisinin İncelenmesi, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü: İzmir.
Gömleksiz, M. N., & Serhatlıoğlu, B. (2013). Okul Öncesi Öğretmenlerinin Öz-Yeterlik İnançlarına İlişkin Görüşleri, Türkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 8/7 Summer 2013, p. 201-221, ISSN: 1308-2140, www.turkishstudies.net, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.5336, ANKARA/TURKEY.
Gürsel, H. E. (2016). Branş Öğretmenlerinin Empatik Eğilim Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi (Avcılar Örneği), Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul Aydın Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü: İstanbul.
Hacıoğlu, M. (2007). Okul Öncesi Yöneticilerinin Sergiledikleri İletişim Becerilerinin Algıları İle Öğretmenlerinin Empati Düzeyleri Arasındaki İlişki, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü: İstanbul.
Hamarta, E., & Kırteke, S. (2016). Ergenlerin Beden İmgeleri İle Karşı Cinsle İlişkide Sosyal Yetkinlik Beklentisi Arasındaki İlişki. 1. Uluslararası Akademik Araştırmalar Kongresi, 2- 5 Kasım, Antalya.
Kahriman, M. (2014). İlkokul 3.Sınıf Hayat Bilgisi Dersi Benim Eşsiz Yuvam Temasındaki Konuların Drama Yöntemine Dayalı Öğretiminin Öğrencilerin İletişim, Empati Becerileri ve Değer Algıları Üzerine Etkisi, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Mustafa Kemal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü: Hatay.
Karasar, N. (2007). Araştırmalarda Rapor Hazırlama (14. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Karasar, N. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntem (20. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kesicioğlu, O. S., & Güven, G. (2014). Okul Öncesi Öğretmen Adaylarının Özyeterlik Düzeyleri İle Problem Çözme, Empati ve İletişim Becerileri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Türkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 9/5 Spring 2014, p. 1371-1383, ISSN: 1308-2140, www.turkishstudies.net, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.6784, ANKARA/TURKEY.
Kuzgun, Y. (2009). Rehberlik ve Psikolojik Danışma (10. Baskı) Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Liew, J., Eisenberg, N., Losoya, S. H., Fabes, R. A., Guthrie, I. K., & Murphy, B. C. (2003). Children’s Physiological Indices of Empathy and Their Socioemotional Adjustment: Does Caregivers’ Expressivity Matter? Journal Of Family Psychology, 17(4), 584-597.
Motataianu, T. I. (2014). The Empathy and Communication-Pride Personality's Dimensions Of The Teacher. Social and Behavioral Sciences, 142, 708-711.
Mete-Otlu, B., Ekinci-Vural, D. & Şahin Fırat, N. (2016). Communication Skills and SelfCompassion Levels of Teacher Candidates / Öğretmen Adaylarının İletişim Becerileri ile Öz-Duyarlık Düzeyleri. Türkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 11/9 Spring 2016, p. 635-658, ISSN: 1308-2140, www.turkishstudies.net, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.9570, ANKARA/TURKEY.
Pala, A. (2008). Öğretmen Adaylarının Empati Kurma Düzeyleri Üzerine Bir Araştırma. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 13-23.
Stepien, A., Kathy, B.S., & Baernstein, A. (2006). Educating for Empathy, Stepien and Baernstein, Educating for Empathy. JGIM 525-530. DOI: 10.1111/j.1525-1497.2006.00443
Suchman, A., Markakis, K., Beckman, H. B., & Frankel, R. (1997). A Model Of Empathic Communication In The Medical Interview, The Patient-Physician Relationship. The Journal of the American Medical Association, 277(8), 678-682.
Tepeli, K., & Arı, R. (2011). Okul Öncesi Eğitim Öğretmeni ve Öğretmen Adaylarının İletişim ve Sosyal Becerilerinin Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 26, 385-394.
Tomaç, S. (2009). Anaokulu Öğretmenlerinin İletişim Becerileri Açısından Yöneticileri Algılamaları, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü: İstanbul.
Tuncay, A. (2008). İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Aile Hayatı-Çocuk Yetiştirme Tutumları, Öğrenci Kontrol Eğilimleri ve Empati Eğilimleri Arasındaki İlişkilerinin İncelenmesi, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü: İstanbul.
Yılmaz, N. (2011). Okul Öncesi Öğretmenlerinin İletişim Becerileri, Problem Çözme Becerileri Ve Empatik Eğilim Düzeyleri, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Muğla Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü: Muğla.