OKUL MÜDÜRLERİNİN OKUL GÜVENLİĞİNİ SAĞLAMAYA YÖNELİK STRATEJİLERİ

Bu araştırmada okul müdürlerinin okul güvenliğini sağlamaya yönelik kullandıkları stratejileri belirlemek amaçlanmıştır. Nitel araştırma desenlerinden olgubilim deseninde tasarlanan bu araştırmanın çalışma gurubu maksimum çeşitlilik örnekleme yöntemi kullanılarak belirlenmiştir. Araştırmanın çalışma grubu Adıyaman ili merkez ilçe okullarında görev yapan 15 okul müdüründen oluşmaktadır. Araştırmanın verileri yarı yapılandırılmış görüşme formu aracılığıyla toplanmıştır. Görüşme formunun birinci bölümünde okul müdürlerine ilişkin kişisel bilgilere (cinsiyet, mesleki kıdem, yöneticilik kıdemi, branş ve görev yapılan okul türü) yer verilmiştir. Görüşme formunun ikinci bölümünde ise okul müdürlerinin okul güvenliğini sağlama stratejilerini belirlemeye yönelik 4 soru ve bu sorulara ilişkin 12 sonda soru yer almıştır. Elde edilen verilerin analizinde betimsel ve içerik analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda okul müdürlerinin okul güvenliği sorununa yönelik farklı stratejiler kullandıkları belirlenmiştir. Araştırmanın sonuçları incelendiğinde okul müdürlerinin okul güvenliğini sağlamaya yönelik stratejilerinde polis modeli ve okul iklimi- kültürü yaklaşımına uygun stratejiler bulunmakla birlikte okul müdürlerinin öğrenciler arasında oluşabilecek güvenlik tehditlerine yönelik kullandıkları stratejilerin çoğunlukla okul iklimi-kültürü yaklaşımı; okulun fiziki koşullarından kaynaklanabilecek güvenlik tehditlerine, okul dışından gelebilecek güvenlik tehditlerine yönelik stratejileri ve okul güvenliğini sağlamaya yönelik önerileri çoğunlukla polis modeli yaklaşımı olduğu belirlenmiştir. Araştırma sonucundan yola çıkılarak okul müdürlerinin okullarda yaşadıkları güvenlik sorunlarının türüne göre polis modeli ve okul iklimi-kültürü yaklaşımlarını kullandıkları söylenebilir.

SCHOOL SECURITY STRATEGIES OF SCHOOL PRINCIPALS

The present study aimed to determine the strategies school principals utilize to ensure school security. The study group of the study, which is designed with phenomenological method, a qualitative research design, was determined with the maximum diversity sampling method. The study group included 15 school principals employed in Adıyaman province central district schools. Study data were collected with a semi- structured interview form. In the first section of the interview form, personal information about the school principals (gender, professional seniority, administrative seniority, branch and school type of employment) was collected. The second section of the interview form included 4 questions that aimed to determine the strategies of school principals to ensure school security and 12 probe questions related to the initial 4 questions. Data analysis was conducted with descriptive and content analysis. Study findings demonstrated that school principals utilized different strategies for school security issues. As a result of the study, although the strategies of school principals to ensure school security included police model and school climate-culture approaches, it was determined that the strategies used by school principals to deal with the security issues among the students included mostly school climate- culture approach and school principals generally utilized the police model approach to tackle the security threats that arise from the physical school conditions, against external security threats and they proposed the same model to ensure the school security. In conclusion, it can be stated that school principals use police model and school climate-culture approaches based on the type of the security problems experienced in their schools.

PDF

___

Astor, R. A., Benbenishty, R. & Estrada, J. N. (2009). School violence and theoretically a typical schools: The principal’s centrality in orchestrating safe schools. American Educational Research Journal, 46(2), 423-461, doi: 10.3102/0002831208329598.
Astor, R. A., Meyer, H. N. & Behre, W. J. (1999). Unowned places and times: Maps and interviews about violence in high schools. American Educational Research Journal, 36(1), 3-42.
Ayyıldız, A. ve Akın, U. (2016). Okul güvenliğinin sağlanmasında nöbetçi öğretmen uygulamasına ilişkin öğretmen görüşleri. Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 11(3), 345-370. www.turkishstudies.net, Doi: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.9246, ISSN: 1308-2140, ANKARA-TURKEY.
Bucher, K. T. & Manning, M. L. (2005). Creating safe schools. The Clearing House: A Journal of Educational Strategies, Issues and Ideas, 79(1), 55-60.
Buckner, K.G. & Flanary, R. A. (1996). Protecting your school and students: The safe schools handbook. NASSSP Bulletin, 80(579), 44-48.
Caulfield, S. L. (2000). Creating peaceable schools. ANNALS, AAPSS, 567, 170-185.
Çalık, T., Kurt, T. ve Çalık, C. (2011). Güvenli okulun oluşturulmasında okul iklimi: Kavramsal bir çözümleme. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 1(4), 73-84.
Dönmez, B. (2001). Okul güvenliği sorunu ve okul yöneticisinin rolü. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 25, 63-74.
Dwyer, K., Osher, D. & Warger, C. (1998). Early warning, timely response: A guide to safe schools. Retrieved from http://files.eric.ed.gov/fulltext/ED418372.pdf.
Erol, F. (2009). Okulda güvenlik sorununa yol açan etkenlerin belirlenmesi. Ankara, TC Milli Eğitim Bakanlığı Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Başkanlığı.
Furlong, M. J., Morrison, R. & Clontz, D. (1996). Broadening the scope of school safety. In S. Miller, J. Brodine & T. Miller (Eds.), Safe by design: Planning for peaceful school communities (pp. 21-32). Seattle: Committee for children.
Işık, H. (2004). Okul güvenliği: Kavramsal bir çözümleme. Milli Eğitim Dergisi, 164. http://dhgm.meb.gov.tr/yayimlar/dergiler/Milli_Egitim_Dergisi/164/isik.htm adresinden alındı.
Jimerson, S. R., Brock, S. E. & Cowan, K. C. (2005). Threat assessment: An essential component of a comprehensive safe school program. Student Counseling, October. Retrieved from http://c.ymcdn.com/sites/www.sswaa.org/resource/resmgr/imported/nassp_threat%20assess ment.pdf.
Johnson, D. W. & Johnson, R. T. (1995). Reducing school violence through conflict resolution. Virginia: Association for Supervision and Curriculum Development.
Kadel, S., Watkins, J., Follman, J. & Hammond, C. (1999). Reducing school violence: Building a framework for school safety. (3rd ed.). Retrieved from http://files.eric.ed.gov/ fulltext/ED435111.pdf
Lewicki, R. J., McAllister, D. J. & Bies, R. J. (1998). Trust and distrust: New relationships and realities. Academy of Management Review, 23(3), 438-458.
Maslow, A. H. (1970). Motivation and personality. Retrieved from walker.org.uk/pubsebooks/pdfs/ Motivation_and_Personality-Maslow.pdf. http://s-f-
Memduhoğlu, H. B. ve Taşdan, M. (2007). Okul ve öğrenci güvenliği: Kavramsal bir çözümleme. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(34), 69-83.
Morrison, B. E. (2003). Regulating safe school communities: Being responsive and restorative. Journal of Educational Administration, 41(6), 690-704.
Morrison, G. M., Furlong, M. J. & Morrison, R. L. (1994). School violence to school safety: Reframing the issue for school psycologists. School Psychology Review, 23(2), 236-256.
Netshitahame, N. E. & Van Vollenhoven, W. J. (2002). School safety in rural schools: Are schools as safe as we think they are? South African Journal of Education, 22(4), 313 – 318.
Noonan, J. (2004). School climate and the safe school: Seven contributing factors, Educational Horizons , 83 (1),61-65.
Özer, N. (2006). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin okul güvenliğine ilişkin algıları. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.
Özer, N. ve Dönmez, B. (2007). Okul güvenliğine ilişkin kurumsal etkenler ve alınabilecek önlemler. Milli Eğitim Dergisi, 173, 299-313.
Özer, N. ve Dönmez, B. (2013). Güvenlik kameraları ve okul güvenliği: Bir ölçek geliştirme çalışması. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8(3), 437-448, www.turkishstudies.net, Doi: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.4584, ANKARA-TURKEY.
Phaneuf, S. W. (2006). School security practices: Investigating their consequences on student fear, bonding and school climate. Unpublished doctoral dissertation, University of Maryland.
Pollack, I. & Sundermann, C. (2001). Creating safe schools: A comprehensive approach. Juvenile Justice, 8(1), 13-20.
Sugai, G., Sprague, J. R., Horner, R. H., & Walker, H. M. (2000). Preventing school violence: The use of office discipline referrals to assess and monitor school-wide discipline interventions. Journal of Emotional and Behavioral Disorders, 8(2), 94-101.
Taşdemir, M. (2015). Öğretmen adaylarının Türk Milli Eğitim Sistemi üzerine algıladıkları sorunlar. Turkish Studies International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 10(7), 881-898. www.turkishstudies.net, Doi: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.7898, ISSN: 1308-2140, ANKARA-TURKEY.
Töremen, F., Çankaya, İ. ve Avanoğlu, Y. (2008). Okul anneliği: Okul güvenliğine yönelik bir model önerisi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi 10, 56-69.
Tschannen-Moran, M. (2001). Collaboration and the need for trust. Journal of Educational Administration, 39(4), 308-331.
Turhan, M. ve Turan, M. (2012). Ortaöğretim kurumlarında güvenlik. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 18(1), 121-142.
Twemlow, S. W., Fonagy, P. & Sacco, F. C. (2002). Feeling safe in school. Retrieved from http://www. backoffbully.com/PDF%20files/FEELING_SAFE_IN_SCHOOL.pdf.
Welsh, W. N. (2000). The effects of school climate on school disorder. The Annals of the American Academy of Political and Social Science, 567(1), 88-107.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (8. Baskı). Ankara: Seçkin.