ÖĞRETMENLİK UYGULAMASI DERSİ İLE İLGİLİ ÖĞRETMEN GÖRÜŞLERİNİN İNCELENMESİ

Eğitim sisteminin temel ve göz ardı edilemez öğesi olan öğretmenlik, toplumu tüm yönleriyle etkileme gücüne sahip mesleklerin başında gelmektedir (Şimşek, 2005) ve öğretme işinin temel sorumlusu öğretmendir. Öğretmen; Yükseköğretim kurumlarında genel kültür, özel alan ve pedagojik formasyon eğitimi alarak yetişmiş olan her derece ve türdeki örgün ve yaygın eğitim kurumları ile kurs ve seminerlerde eğitimöğretim hizmetlerini yürüten kişilere denilmektedir. Sistemin en stratejik öğesi olan öğretmenlerin yetiştirilmesinde hizmet öncesi öğretmen eğitimi programlarının niteliklerinin önemli olduğu bilinmektedir (Gürdal, Sağırlı ve Üredi, 2000). Öğretmen eğitimi; programa yerleştirme, hizmet öncesi ve hizmet içi eğitim olmak üzere üç aşamalı olarak ele alınmaktadır. Öğretmen eğitiminin ilk aşaması öğretmenlik eğitimi programına öğrenci yerleştirmedir. Öğretmen eğitiminde önemli olan ikinci aşama hizmet öncesi eğitimdir. Bu dönemde öğretmen eğitimi alan bilgisi, öğretmenlik meslek bilgisi ve genel kültür üzerinde temellendirilerek öğretmen adaylarına mesleki yeterliklerin kazandırılması amaçlanmalıdır. Nitelikli okul uygulama çalışmaları ise söz konusu programın üçüncü boyutunu oluşturmaktadır. Bu araştırma, öğretmenlik uygulaması dersine karşı uygulama öğretmenlerinin tutumlarının bazı değişkenlere göre incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmaya 122 kadın, 118 erkek olmak üzere 250 öğretmen katılmıştır. Araştırmada, Çevik ve Alat (2012) tarafından geliştirilen “Uygulama Öğretmeni Öğretmenlik Uygulaması Dersine Yönelik Tutum Ölçeği” kullanılmıştır. Ölçek 5’li likert tipi puanlanmaktadır ve İsteklilik, İletişim, Değerlendirme, Mesleki Yeterlik ve Gereklilik şeklinde 5 alt boyuttan oluşmaktadır. Ölçeğin orijinalinin Cronbach Alpha (α) iç tutarlılık katsayısı ,86, bu çalışma için ise ,85 olarak hesaplanmıştır. Araştırmada elde edilen veriler frekanslar, yüzdeler, “t” testi ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA) test teknikleri kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırma bulgularına göre ölçekten alınan puanların yüksek olması uygulama öğretmenlerinin öğretmenlik uygulaması dersine yönelik tutumlarının yüksek olduğunu göstermektedir. Değişkenler açısından incelendiğinde cinsiyet, yaş ve hizmet yılı açısından uygulama öğretmenlerinin öğretmenlik uygulaması dersine yönelik tutum puanları arasında anlamlı fark bulunamamıştır (p>0,05).

INVESTIGATION OF TEACHERS' VIEWS ON TEACHING PRACTICE COURSE

Teaching, which is the basic and indispensable element of the education system, is one of the professions that have the power to influence society in all its aspects (Şimşek, 2005) and the teacher is the main responsible of the teaching work. Teacher; It is said to the people who carry out education services in formal and non-formal education institutions and courses and seminars that are educated in higher education institutions by taking general culture, special field and pedagogical formation education. It is known that the qualifications of pre-service teacher training programs are important in the training of teachers, which is the most strategic element of the system (Gürdal, Sağırlı and Üredi, 2000). Teacher training consists of; program placement, pre-service and in-service training. The first stage of teacher training is the placement of students in the teacher education program. The second stage in teacher education is pre-service education. In this period, teacher education should be based on knowledge of the profession, knowledge of teaching profession and general culture and it should be aimed to gain the professional competencies to the prospective teachers. Qualified school implementation activities constitute the third dimension of this program. This research was carried out to examine the attitudes of the practice teachers towards the teaching practice course according to some variables. A total of 250 teachers (122 female and 118 male) participated in the study. In the study, ”Attitude Scale towards Teaching Practice Lesson of Practice Teacher" developed by Çevik and Alat (2012) was used. The scale is scored as 5-point Likert-type and consists of 5 sub-dimensions: Willingness, Communication, Evaluation, Professional Competence and Requirement. The Cronbach's alpha (α) internal consistency coefficient of the original scale was calculated as .86 and .85 for this study. The data obtained from the study were analyzed by using frequencies, percentages, t test and one way variance analysis (ANOVA) test techniques. According to the findings of the study, the high scores obtained from the scale indicate that the attitudes of the practice teachers towards the teaching practice lesson are high. When attitude scores of the practice teachers' towards teaching practice lesson were examined in terms of variables of gender, age and years of service, there was not found any significant difference between them (p> 0.05).

PDF

___

Atmiş, S. (2013). Sınıf öğretmeni adaylarının öğretmenlik uygulaması sürecini değerlendirmelerine yönelik görüşlerinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Karadeniz Teknik Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
Aytaçlı, B. (2012). İlköğretim matematik öğretmenliği lisans programında yer alan okul deneyimi ve öğretmenlik uygulaması derslerinin değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Bilen, M. (1999). Plandan Uygulamaya Öğretim. Ankara:Anı Yayınevi.
Büyükkaragöz, S. Ş., Muşta, M. C., Yılmaz, H., Pilten, Ö. (1998). Öğretmenlik Mesleğine Giriş (Eğitimin Temelleri), Mikro Basım-Yayım- Dağıtım, Konya.
Canakay, E. U., (2006). Müzik Teorisi dersine ilişkin tutum ölçeği geliştirme. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu Bildirisi, 26-28 Nisan 2006, Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Denizli.
Çevik, C., Alat, K. (2012) Uygulama Öğretmenlerinin Öğretmenlik Uygulaması dersine Yönelik Tutum Ölçeği Geliştirme. Uludağ Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi. 25 (2). 359-380
Erden, M. (1998). Öğretmenlik Mesleğine Giriş. Ankara: Alkım Yayınları.
Eroğlu, B., (2011). Öğretmenlik uygulamasının beden eğitimi öğretmeni adaylarının mesleki yeterlilikleri ve mesleğe yönelik tutumları üzerine etkileri. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
Evertson, C.M. & M.W. Smithey, (2000). Mentoring effects on protégés’ classroom practice: An experimental field study. The Journal of Educational Research, 93(5), 294-304
Giebelhaus, C. & Bowman, C. L., (2002). Teaching mentors: Is it worth the effort? The Journal of Educational Research, 95(4), 246-254.
Gökçe, E. ve Demirhan, C. (2005). Öğretmen adaylarının ve ilköğretim okullarında görev yapan uygulama öğretmenlerinin öğretmenlik uygulaması etkinliklerine ilişkin görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 38(1), 43-71.
Gündüz, N. ve Sunay, H., (2007). Türkiye’de beden eğitimi ve spor öğretmeni adaylarının öğretmenlik uygulaması dersinin etkinliğine ilişkin görüşleri, Çağdaş Eğitim Dergisi, 339, 28-38.
Gürdal, A., Sağırlı M. ve Üredi L. (2000). "Okul Deneyimi-I'in Öğretmen Adayı ve Uygulama Öğretmeni Üzerindeki Etkileri." VIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Bilimsel Çalışmaları. Cilt:1, Ss. 559- 568. Trabzon.
Hsu, S. (2005). Help-seeking behaviour of student teachers. Educational Research, 47(3), 307-318.
Karagözoğlu, G., Arıcı, H. Bülbül, S., Çoker, N. (1995). “Türkiye’de Öğretmen Eğitim Politikaları ve Modelleri” Avrupa Konseyi Ülkeleri Öğretmen Yetiştirme Politikaları ve Modelleri Toplantısı Milli Eğitim Basımevi Yayın No: 3 Ankara .
Katrancı, M. (2008). Öğretmenlik uygulamasında uygulama okulu koordinatörleri ve uygulama öğretmenlerinin görev ve sorumluluklarını yerine getirme düzeyleri (Kırıkkale ili örneği).
Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Kırıkkale Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Kaya, Y. K. (1974) İnsan Yetiştirme Düzenimiz. Üçüncü Basım. Ankara: Gül Yayınevi.
Kırksekiz, A., Uysal, M., İşbulan, O., Akgün, Ö. E., Kıyıcı, M., Horzum, M. B. (2015). Okul Deneyimi ve Öğretmenlik Uygulaması Derslerine Eleştirel Bir Bakış: Problemler, Beklentiler ve Çözüm Önerileri. Bartin University Journal of Faculty of Education, 4(2), 433-451.
Kiraz, E. (2002). Öğretmen adaylarının hizmet öncesi mesleki gelişiminde uygulama öğretmenlerinin işlevi. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 1(2),
Köse, E. Ö. (2014) Okul Deneyimi Ve Öğretmenlik Uygulaması Derslerine Yönelik Öğrenci Ve Öğretmen Öğretim Elemanı Tutumları (Erzurum Örneği). Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 1-17.
MEB (2002) “Öğretmenlik Mesleği Genel Yeterlikleri”.
MEB (1973) 1793 Sayılı Millî Eğitim Temel Kanunu.
MEB. (2005). İlköğretim Öğretim Programı ve Kılavuzu. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı.
Seferoğlu, S. S. (2001). Sınıf Öğretmenlerinin Kendi Mesleki Gelişimleri ile Görüşleri, Beklentileri ve Önerileri. Milli Eğitim Dergisi, (149), 12-14
Şahin, Ç. (2010). Öğretmenlik Uygulaması Dersinde Öğrenme- Öğretme Sürecinin Cinsiyet Açısından Değerlendirilmesi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5 (1), 271-289.
Şimşek, H. (2005). Ortaöğretim alan öğretmenliği tezsiz yüksek lisans programına devam eden öğrencilerin öğretmenlik mesleğine yönelik tutumları. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Elektronik Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1),2-26.
Yıldız, M. A. (2012). Türkçe öğretmenliği lisans programında yer alan “Öğretmenlik Uygulaması” dersinin değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Kilis 7 Aralık Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kilis.
YÖK/Dünya Bankası (1999). "Türkiye'de Öğretmen Eğitiminde Standartlar ve Akreditasyon." Ankara: Milli Eğitimi Geliştirme Projesi Hizmet Öncesi Öğretmen Eğitimi. Ankara yok.gov.tr/web/guest/icerik/-/journal_content/ (01.09.2018 tarihinde erişilmiştir)
Woodhall, M. (1994) “İnsan Sermayesi Kavramı”, Eğitim Ekonomisi. Çeviren: Yüksel Kavak ve Berrin Burgaz. Ankara: Pegem Yayınları. ss. 19-27.