Gülsüm MARANGOZ, Hasan AYDIN, TUFAN ADIGÜZEL

ÖĞRETMENLERİN ÇOKÜLTÜRLÜ EĞİTİME KARŞI ALGISI

Çokkültürlü ve çokkültürlülük kavramları son dönemlerde birçok alanda tartışılan ve önemsenen bir fenomen durumundadır. Çokkültürlülük bir sosyal felsefe ve politika olarak, çeşitliliği kabul edip, değer vermek farklı kültürel gruplardan ve farklı etnik gruplardan uyumlu bir toplum oluşturma çabasını ifade eder (Aydın, 2013). Çokültürlü eğitim, çokkültrülülüğün eğitim boyutunu ifade eder. Çokkültürlü eğitim, hangi kültürden olursa olsun bütün bireylerin eşit eğitim imkânına sahip olması gerektiğini savunur. Bu eğitim türü hangi cinsiyet, sosyal sınıf, ırk ve kültürden olursa olsun bireylerin okulda eşit eğitim imkânına sahip olmaları gerektiğini savunur. Çokkkültürlü eğitim, zenginleştirdiğini, yaşanan bireysel veya toplumsal sorunlarda çözüm yöntemlerini artırdığını savunur (Aydın, 2013). Bu araştırmanın amacı, İstanbul ilinde görev yapan okul yöneticileri ve öğretmenlerin çokkültürlülük, çokkültürlü eğitim, kendini çokkültürlü eğitim konusunda yeterli hissetme, çokkültürlü eğitim hakkındaki algılarını belirlemektir. Bu amaçla oluşturulan ölçek İstanbul ilinde görev yapan 382 öğretmen, 38 Okul yöneticisi olmak üzere toplam 420 katılımcıya uygulanmıştır. Ölçeğin Cranbahch Alpha iç tutarlık katsayısı hesaplanmış ve bu katsayı .90 olarak bulunmuştur. Yapılan faktör analizi sonucunda, ölçekteki 20 maddenin tek boyutu için varyansın % 44'ünü açıkladığı tespit edilmiştir. Verilerin analizi ortalamalara bakılarak yorumlanmış, ayrıca demografik değişkenlerle olan ilişkileri Mann Whitney U ve Kruskal Wallis Testleri yapılarak incelenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, öğretmenlerin çokkültürlü eğitim konusunda algılarının yüksek düzeyde olduğu tespit edilmiştir

THE PERCEPTION OF TEACHERS TOWARDS MULTICULTURAL EDUCATION

Is there a meaningful difference between the perception of school administrators and teachers working at primary and secondary school towards the multicultural education and age, sex, ethnic origin, educational status, anteriority variable?

PDF

___

AYDIN, H. (2013). Dünyada ve Türkiye’de Çokkültürlü Eğitim Tartışmaları ve Uygulamaları. Ankara: Nobel Yayıncılık
BANKS, A. J. (2013). Çokkültürlü Eğitime Giriş. H.Aydın Çev. Ankara: Anı Yayıncılık.
BANKS, A. J, C.A.McGeeBanks. (1993). Multicultural Education: Issues and Perspectives. 2. Bs. Boston: Allyn and Bacon.
BANKS, A. J. (2004). Teaching for Social Justice, Diversity and Citizensship in a Global Word. The Educetional Forum. s. 68
BANKS, A. J. (2005). Improving Multicultural Education: Lessons From The Intergroup Education Movement. New York: Teachers College Press.
BANKS, A. J. (2013). Multicultural Education: Characteristics and goals. In J. A. Banks& C. A.
M. Banks (Eds), Multicultural education: Issues and perspectives (8th ed., pp. 3-23). Hoboken. NJ: Wiley
BAŞBAY, A. (2014). Çokkültürlü Eğitim Kapsamındaki Derslerinin İncelenmesi: Georgia State Üniversitesi Örneği. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri. 14(2). 1-24.
BENNET, C. M. (2001). Genres of Researc in Multicultural Education. Review of Educational Research. C.7. s. 2: 171-217.
BÜYÜKÖZTÜRK, Ş. (2012). Sosyal Bilimler için Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
BÜYÜKÖZTÜRK, Ş., ÇOKLUK, Ö., KÖKLÜ, N. (2013). Sosyal Bilimler için İstatistik. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
CRESSWELL, J. (2012). Education Research: Planning, Conducting, and Evaluating Quantitative and Qualitative Research. Saddle River, NJ: Prentice Hall.
EĞİTİM SEN, (2004). Aralık. Çokdilli, Çokkültürlü Toplumlarda Eğitim: Eğitimde Çokkültürlülük: Anadil, Çokdillilik ve Kültürel Kimlikler. 4. Demokratik Eğitim Kurultayı. GAY, G. (1994). A Synthesis of Scholarship in Multicultural Education. htt://www.ncrel.org/sdrs/areas/issues/educatrs/leadrshp/le0gay.htm.
HERRİNG, R. D.,White, L. M. (1995). School Counselors, Teacher and teh Culturally Compatible Classroom: Partnerships in Multicultural Education. Journal of Humanistic Education and Development. C.34. s. 2: 52-65
KAYA, İ., AYDIN, H.(2013). Türkiye’de Anadilde Eğitim Sorunu: Zorluklar, Deneyimler ve İkidilli Eğitim Modeli Önerileri. İstanbul: UKAM Yayınları.
KAYA, Y., SÖYLEMEZ, M., (2014). Öğretmenlerin Çokkültürlülük ve Çokkültürlü Eğitim Hakkındaki Görüşlerinin Belirlenmesi: (Diyarbakır Örneği). Dicle Üniversitesi Soyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. (DÜSBED) ISSN: 1308-6219.
KONDA, (2011). Kürt Meselesi’nde Algı ve Beklentiler. (Perceptions and Expectations in the Kurdish Question). İstanbul, Turkey: İletişim Yayınları.
KYMLİCKA, W. (1998). Çokkültürlü Yurttaşlık: Azınlık Haklarının Liberal Teorisi. İstanbul: Ayrıntı Yayınları
KELM, J., Warring, D. R., Rau, R. (2001). Impact of Multıcultural Training on School Psycholog and Education Student. Journal of Instructional Psycholog. c. 2. s. 4: 249-252.
PAREKH, B. (2002). Çokkültürlülüğü Yeniden Düşünmek (kültürel çeşitlilik ve siyasi teori). B. Tanrıseven, Çev. Ankara: phoenix Yayınevi.
MONTECİNOS, C., RİOS, F. (1999). Assessing Preservice Teachers’ Zones of Concern and Comfort with Multicultural Education. Teacher Education Quarterly. c. 26. s. 3: 7-24