ÖĞRETMEN ADAYLARININ TÜRK DİLİNİN SORUNLARI ÜZERİNE DÜŞÜNCELERİ: BİR DURUM ÇALIŞMASI

Araştırmanın amacı Türkçe Eğitimi Bölümünde son sınıfa gelmiş öğretmen adaylarının Türk dilinin sorunları ile ilgili düşüncelerini tespit etmek ve varsa sorunlara çözüm önerileri getirmektir. Araştırmada, nitel araştırma desenlerinden araştırmanın yapısına uygun olarak durum çalışması deseni kullanılmıştır. Nitel durum çalışmasının en büyük özelliği bir durumun derinlemesine araştırılmasına olanak sağlamasıdır. Verilerin toplanmasında yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılmıştır. Araştırmada toplanan veriler içerik analizi tekniklerinden kategorisel içerik analizi yaklaşımıyla analiz edilmiştir. Araştırma 2011-2012 eğitim öğretim yılında Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Eğitim Fakültesi Türkçe Eğitimi Bölümünde okuyan 13 öğretmen adayı ile gerçekleştirilmiştir. Her bir öğretmen adayıyla gönüllülük esasına dayalı görüşülmüştür. Araştırmanın örneklem grubu olasılık temelli örnekleme alma yöntemine göre belirlenmiştir. Bu örnekleme yönteminde, örnekleme dâhil olma konusunda eşit şansa sahip bireylerin; bir evrenden evreni temsil edebilme büyüklüğüne sahip ve tamamen rastgele yöntemle bir örnekleme seçilmesi öngörülmektedir. Araştırmanın bulguları incelendiğinde görüşleri alınan öğretmen adayları Türk dilinde birden çok sorun olduğunu ifade etmektedirler. Araştırmanın sonucunda öğretmen adayları, öğrenim süreçleri boyunca Türk diliyle ilgili yaşadıkları ve gözlemledikleri sorunları ifade etmişlerdir. Öğretmen adaylarına göre, Türkçenin bir bilim dili olarak görülmemesi Türkçenin en önemli sorunu olarak gözükmektedir. Öğretmen adayları, Türkçede terim sorununun olduğunu düşünmekte ve ortak bir terim anlayışının olmamasına dikkat çekmektedirler. Bunun yanısıra öğretmen adaylarının en çok dil bilgisi öğretimiyle ilgili sorunların üzerinde durdukları gözlemlenmiştir.

PRE-SERVICE TEACHERS OPINIONS ON THE PROBLEMS OF TURKISH LANGUAGE: A CASE STUDY

The aim of the study is to determine the views about the problems faced by fourth grade pre-service Turkish teachers and to present suggestions about the problems faced. In this research, case study design within qualitative research methods was adopted. The most effective feature of case study design is to investigate a case in a deeper way.It was used in this study semi-structured and non-diverting interviewing technique. The obtained data from this research were analyzed in accordance with the categorical content analysis. The study was carried out with fourth grade pre-service 13 students studying in Turkish language teaching department in Çanakkale Onsekiz Mart University in 2011-2012. The interviews were realized with each candidate within a voluntary basis. The sampling of the research was determined by probability-sampling method. In this method, each subject has an equal chance to be selected for the research; that is, subject is anticipated to represent the whole universe in a probability bases. When examined the findings of the research, pre-service teachers to be addressed for stated that there have been so much problem in Turkish language. As a result, theparticipants declared the problems faced and observed in Turkish language teaching process. According to pre-service teachers, not considering Turkish as a science is the biggest problem perceived by them. Pre-service teachers stated that there is a term problem in Turkish language and pointed out a common term insight is not existed among Turkish scholars. In addition, it was observed that pre-service teachers deal with the teaching of grammar the most.

___

AKARSU, B. (1984). Wilhelm Von Humbold"ta Dil-Kültür Bağlantısı. Gstanbul: Remzi Kitabevi.

ALYILMAZ, C. (2010). Türkçe Öğretiminin Sorunları. Turkish Studies. 5(3). 728-749.

AYTAg, G. ve ÇEÇEN, M. A. (2010). Ana Dili Eğitiminde Dil Bilgisi Öğretiminin Yeri ve Önemi. Türklük Bilimi Araştırmaları. 27, 77-89.

BAĞCI, H. (2012). Öğretmen Adaylarının Türkçenin YaGadığı Sorunlara Yönelik Farkındalıkları ve Önerileri (Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Örneği). Turkish Studies.7(1). 291-307.

BGLGGN, N. (2006). Sosyal Bilimlerde İçerik Analizi. Siyasal Kitabevi, Ankara.

ÇGFÇG, M. (2006) Türkçe Öğretiminin Sorunları (77 - 134) Türkçenin ÇağdaG Sorunları içinde, Ed: Gülsevin, G., Boz, E.,(2.Basım). Ankara: Gazi Kitabevi.

ÇGFÇG, M. (2011). Türkçe Öğretmeni YetiGtirme Programı Sorunu. Turkish Studies. 6(1), 399-405.

ERDEM, G. ve ÇELGK, M. (2011). Dil Bilgisi Öğretim Yöntemi Üzerine Değerlendirmeler. Turkish Studies. 6(1). 1030-1041.

ERGGN, M. (1989). Türk Dil Bilgisi. Gstanbul: Bayrak Yayınları.

ERDEM, G. ve BAgARAN, M. (2010). Mezun Oldukları Bölümlerin Öğretmenlerin Dil Bilgisi Öğretimine GliGkin GörüGleri Üzerindeki Etkisi. Türklük Bilimi Araştırmaları, 27, 321- 339.

GÖÇER, A. (2013). Türkçe Öğretmen Adaylarına Göre Türkçenin Güncel Sorunları. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Türkçenin Eğitimi Öğretimi Özel Sayısı, 6(11). 491-515.

GÜNDOĞAN, A. O. (2010). Bilim Dili Olarak Türkçe. edergi.atauni.edu.tr/index.php/taed/article/viewFile/1936/1942. Alıntı tarihi: 24.04.2013

GÜNEg, F. (2007). Türkçe Öğretimi ve Zihinsel Yapılandırma. Ankara: Nobel Yayıncılık.

GÜNEg, F. (2011). Dil öğretim YaklaGımları ve Türkçe Öğretimindeki Uygulamalar. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15), 123 - 148.

GÜNgEN, A. (2006). Ölçünlü Türkçede Yerelleşme Sorunu s. 143-173. Türkçenin ÇağdaG Sorunları içerisinde, Ed: Gülsevin, G. ve Boz, E.(2.Basım). Ankara: Gazi Kitabevi.

KAVCAR, C., SEVER, S. ve OĞUZKAN, F. (2001). Türkçe Öğretimi. Ankara: Engin Yayınevi.

KERGMOĞLU, C. (2006). Türkçe Dil Bilgisi Öğretiminde Söz Dizimi Gle Glgili Kabuller Üzerine I (kelime grupları). Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi. 20, 106-118.

KILIÇ, M. ve AKÇAY, A. (2011). Türkçe Öğretmen Adaylarının GörüGleri Çerçevesinde Dil Bilgisi Eğitimi. Sakarya University Journal of Education. 1(1). 26-31.

MEB (2006). Türkçe Dersi Öğretim Programı ve Klavuzu (6,7,8. Sınıflar). Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.

ÖZDEMGR, E. (1983). Ana Dili Olarak Türkçe Öğretimi. Türk Dili Aylık Dil ve Yazın Dergisi Dil Öğretimi Özel Sayısı. 379, 18-30.

ÖZDEMGR, O. (2011). Üniversitelerde Türkçe Eğitimi Sorunları. Gazi Üniversitesi Türkçe Araştırmaları Akademik Öğrenci Dergisi. 1(1), 85-98.

PGLAV, S.(2008). Terim Sorunu ve Eğitim Öğretimde Terimlerin Yeri ve Önemi. Kastamonu Eğitim Dergisi. 16(1), 267-276.

SEVER, S. (2001). Öğretim Dili Olarak Türkçenin Sorunları ve Öğretme Öğrenme Sürecindeki Etkili YaklaGımlar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 34(1).

gAHGN, A. ve AKÇAY, A. (2009). Türkçe Eğitimi Bölümü Öğrencilerinin Genel Ağda Türkçe kullanımına İlişkin Tutumları. II. Uluslararası Türkçenin Eğitimi-Öğretimi Kurultayı Konferansı. Türkçe Öğretiminde Güncel TartıGmalar kitabı içerisinde, Ankara: Ankara Üniversitesi TÖMER Yayınları. s. 313-318.

TOPUZKANAMIg, E. (2009). Türkçe Eğitimi Bölümü Öğrencileri Gmlâ BaGarıları. Turkish Studies,4(3).

ÜNALAN, g. (2006) Türkçe Öğretimi (3. Baskı). Ankara: Nobel Yayıncılık.

VARIgOĞLU, B., SEVGM, O. ve YAĞMUR gAHGN, E. (2011). Öğretmen Adaylarının Türkçenin Güncel Sorunları Üzerine Farkındalıkları ve GörüGleri. 10. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu. Cumhuriyet Üniversitesi, Sivas-Türkiye.

YELOK, V. S. ve DOLUNAY, S. K. (2007). Telaffuz Meselesi ve Ülkemizde Telaffuz Eğitimi. Türk Yurdu, 27(239). 63-66.

YILDIRIM, A. ve gGMgEK, H. (2011). Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.

YILMAZ, Y. (2008). Türkçede Dil Yanlışları. YayımlanmamıG Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

ZÜLFGKAR, H. (1991). Terim Sorunları ve Terim Yapma Yolları. Ankara:TDK Yayınları.