201115

MENDİL KAPMACA OYUNU İLE SORUMLULUK DEĞERİNİN ÖĞRETİMİNİN VIGNETTE TEKNİĞİ İLE İNCELENMESİ

21.yy dünyasında, bilginin paylaşımı hızlı ve sürekli bir şekilde artmaktadır. Bu durum, insanların sosyal yaşamında birçok değişim ve gelişime sebep olmaktadır. Paylaşımların artması ile birlikte kültürler arası etkileşim de hızlanmaktadır. Kültürler arasında ki hızlı etkileşim kimi zaman olumlu yönde olurken kimi zamanda olumsuz sonuçlara sebep olabilmektedir. Popüler kültürün etkisinde kalan toplumlar zamanla kendi kimliklerinden uzaklaşmakta ve kültürlerini yozlaştırmaktadırlar. Değerlerin devamlılığı ve aktarımı bu kadar önemli iken değerler eğitiminin de önemi gün geçtikçe artmaktadır. Özellikle çocukluk döneminde bu eğitimin verilmesi nesillerin sağlıklı yetişmesine katkı sağlayacaktır. Eğitimciler gerek ders içerikleri ile gerek derslerden ayrı etkinlikler ile çocuklara değerler eğitimini vermeye çalışmaktadır. Fiziksel ve duyusal anlamda gelişme çağında bulunan çocuklar için en etkili eğitim öğretim aracı oyun olarak kabul edilebilir. Çünkü oyun çocuğun bütün yaşantısıdır. Bu araştırmada geleneksel çocuk oyunlarından olan mendil kapmaca oyunu ile sorumluluk değerinin öğretilmesi amaçlanmıştır. Nitel araştırma yöntemi ve ön test ve son test kontrol gruplu deneysel desen modelinde gerçekleştirilmiştir. 20 öğrenci deney grubunda 20 öğrenci de kontrol grubunda olmak üzere 40 tane ilkokul üçüncü sınıf öğrencisi araştırmaya dahil edilmiştir. Araştırmaya başlamadan önce deney ve kontrol grupları çeşitli değişkenler açısından denkleştirilmeye çalışılmıştır. Araştırma sonuçları incelendiğinde deney grubunun ön tes ve son testleri arasında anlamlı bir farklılığın olduğu görülmektedir. Kontrol grubunnun ön test ve son testleri arasında ise anlamlı bir farklılık görülmemektedir. Deney grubunda yer alan öğrencilerin sonuçları incelendiğinde sorumluluk değerini öğrendiği gözlenmektedir

INVESTIGATION OF TEACHING THE VALUE OF RESPONSIBILITY WITH DROP HANDKERCHIEF GAME USING VIGNETTE TECHNIQUE

In the world of the 21st century, sharing of information is increasing rapidly and continuously. This situation leads to many changes and developments in the social life of people. Intercultural interaction is accelerated with the increase of sharing. The rapid interaction between cultures can sometimes result in favourable outcomes and sometimes in unfavourable outcomes as well. The societies influenced by the popular culture move away from their own identities and corrupt their own culture. As the continuity and transfer of the values is so important, the importance of values education is also increasing day by day. This training provided especially in childhood will contribute to healthy growth of generations. Educators are trying to give values to the children with both the contents of the course and separate activities. The most effective educational tool for children in the age of physical and sensory development can be considered as games. Because the game is the child's whole life. This study aims at teaching the value of responsibility with drop the handkerchief game, one of the traditional children’s games and is based on qualitative research method and experimental design with pre- test and post-test control group. A total of 40 students of third grade from the primary school, 20 in the experimental group and 20 in the control group, were included in the study. Experimental and control groups were equalized as much as possible in regard to a variety of variables. The results of the research show a significant difference between the pretest and posttest of the experimental group and not a significant difference between the pretest and posttest of the control group. It is observed that the students in the experimental group have learned the value of responsibility.

PDF

___

Aladağ, S. (2009). İlköğretim sosyal bilgiler öğretiminde değer eğitimi yaklaşımlarının öğrencilerin sorumluluk değerini kazanma düzeyine etkisi. Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Aydın, Z. M. (2013). Ailede ahlak eğitimi. İstanbul: Timaş.
Balcı, A. (2011). Sosyal bilimlerde araştırma yöntem, teknik ve ilkeler. Ankara: Pegem
Barter, C., ve Renold, E. (1999). The use of vignettes in qualitative research. social research Update. http://sru.soc.surrey.ac.uk/SRU25.html adresinden alınmıştır.
Berkowitz, M., & Bier, M. (2005). What works in character education: A reportforpolicy makers and opinion leaders. Washington, DC: Character Education Partnership
Büyüköztürk, Ş. (2001). Deneysel desenler. Ankara: Pegem A.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, K. E., Akgün, E. Ö., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem
Can, Ö. (2008). Dördüncü ve beşinci sınıf öğretmenlerinin sosyal bilgiler dersinde değerler eğitimi uygulamalarına ilişkin görüşleri. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Christensen, B.L., Johnson, R. B. ve Turner, L.A. (2015). Araştırma yöntemleri, desen ve analiz. (A. Alpay çev.). Ankara: Anı
Campbell, P.B. (1996). How would ı handle that? using vignettes to promote good math and science education. American Association for the Advancement of Science. Washington, D.C
Carifio, J., ve Lanza, M. (1992). On The need to use control vignettes in social science research. work: a journal of prevention, Assessment, and Rehabilitation. 2(3), (s: 28-38).
Çelenk, S. (2003). Okul başarısının ön koşulu: okul aile dayanışması. İlköğretim Online, 2(2), 28-34.
Duer, M., Parisi, A., & Valintis, M. (2002). Character education effectiveness.[Online] Retrieved on 4- August-2005, at URL: http://www. eric. ed. gov Chicago, Illinois: Master of Arts Action Research Project, Saint Xavier University & SkyLight Professional. Field-Based Masters Program, SO, 34383.
Erdal, K. (2009). Eğitim Değerleri açısından çocuk kitapları. Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi, Sayı: 17.
Fidan, K. N. (2009). Öğretmen adaylarının değer öğretimine ilişkin görüşleri. Kuramsal Eğitimbilim, 2(20), (s: 1-18).
Girgin. M. (2012). Pedagojik değerler. Ankara: Vize
Halstead, J. M. ve Taylor, J. M. (2000): Learning and teaching about values: a review of recent research, Cambridge Journal of Education, 30:2, (s: 169-202).
Horzum, M. B., Tuncay, A. ve Balta, Ö.Ç. (2008). Çocuklar için bilgisayar oyun bağımlılığı ölçeği.Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi. 3(30), (s: 76-88).
Izgar G. (2013). İlköğretim okulu 8. sınıf öğrencilerine uygulanan değerler eğitimi programının demokratik tutum ve davranışlarına etkisi. Doktora Tezi. Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
İşcan, D. C. (2007). İlköğretim düzeyinde değerler eğitimi programının etkililiği. Doktora Tezi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara
Jeffries, C., ve Maeder, D. W. (2004). Using vignettes to build and assess teacher understanding of instructional strategies. The Professional Educator, 26(1-2), (s: 17–28).
Jeffries, C., ve Maeder, D. W. (2009). The effect of scaffolded vignette instruction on student mastery of subject matter, The Teacher Educator, 44(1), (s: 21-39).
Kaymakcan, R. ve Meydan, H. (2014). Ahlak değerler ve eğitimi. İstanbul: Değerler Eğitimi Merkezi.
Kaya, Z. ve Kaya, N. O. (2013). Öğretmen eğitiminde vignette tekniği ve uygulamaları. Eğitim ve Bilim. 38 (168), (s: 129-142)
Keçeli-Kaysılı, B. (2008). Akademik başarının arttırılmasında aile katılımı. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 9(01), (s: 069-083).
Keskinoğlu, Ş. M. (2008). İlköğretim beşinci sınıf öğrencilerine uygulanan mesnevi temelli değerler eğitimi programının ahlaki olgunluğa ve saldırganlık eğilimine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Muscott, H.; O'brien, S. ve T. (1999). Teaching character education to students with behavioral and learning disabilities through mentoring relationships. Education & Treatment of Children. http://www.questia.com/read/1G1-79839616/teaching-character-education-to- students-with-behavioral
Ormanlıoğlu, U. M. (2013). Niçin oyun? Çocuğun gelişiminde ve çocuğu tanımada oyunun önemi. İstanbul: İdeal Kültür Yayıncılık.
Özdoğan, B. (2014). Çocuk ve oyun çocuğa oyunla yardım. Ankara: Anı.
Sevinç, M. (2007). Evrensel ve yerel değerlerin eğitime yansımaları, Yurdagül Mehmedoğlu ve Ali Ulvi Mehmedoğlu (Ed.), Küreselleşme ahlak ve değerler içinde (s: 205-239). İstanbul: Litera Yayıncılık,
Şahin, K. H., (2010). İlköğretim okullarında sosyal bilgiler dersini yürüten 4. ve 5. sınıf öğretmenlerinin sosyal bilgiler dersi öğretim programında yer alan değerlerin kazandırılmasına ilişkin görüşleri. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Tahiroğlu, M., Yıldırım, T., ve Çetin, T. (2010). Değer Eğitimi Yöntemlerine Uygun Geliştirilen Çevre Eğitimi Etkinliğinin, İlköğretim 7. Sınıf Öğrencilerinin Çevreye İlişkin Tutumlarına Etkisi. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, (30), (s: 231-248).
Taşdemir, M. (2009). İlköğretimde değerler eğitimi ve bu değerlerin alevi- bektaşi değerleri ile ilişkileri. Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi, Sayı: 51, (s: 295- 326).
Tettegah, S. (2005). Technology, narratives, vignettes, and the intercultural and cross-cultural teaching portal. Urban Education, 40(4), (s: 368-393).
Turhan, M., Karabatak, S., ve Polat, M. (2014). Okullarda Örgütsel Öğrenme Engellerinin Vignette Tekniği İle İncelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1).
Yalız, D. (2011). Beden eğitimi dersi kapsamındaki fiziksel etkinlik oyunlarının ilköğretim öğrencilerinin karakter gelişimleri üzerindeki etkisi. Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir
Yazar, T. (2012). Öğretmen adaylarının değerler hakkındaki görüşleri. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 2(1), (s: 61-68).
Yenğin, D. (2010). Dijital oyunlarda şiddet kavramı: yeni şiddet. Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.