MATEMATİK BECERİLERİNDE YETERSİZLİK GÖRÜLEN İLKOKUL ÖĞRENCİLERİNİN REHBERLİK VE ARAŞTIRMA MERKEZİNDEKİ EĞİTSEL TANILAMA SÜREÇLERİNİN İNCELENMESİ

Bu araştırmanın amacı, rehberlik ve araştırma merkezi personelinin, sınıflarında kaynaştırma öğrencisi bulunan sınıf öğretmenlerinin ve matematik becerilerinde yetersizlik yaşadığı için kaynaştırma eğitimi alan öğrencilerin velilerinin, Rehberlik ve Araştırma Merkezindeki (RAM) eğitsel değerlendirme ve tanılama süreçlerine ilişkin görüşlerinin incelenmesidir. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu RAM’da çalışan 7 personel, matematik becerilerini kazanmada yetersizlik yaşadığı için RAM'a öğrenci yönlendiren 7 sınıf öğretmeni ve çocukları ilkokul çağında olan ve matematiksel becerileri kazanmada yetersizlik yaşaması sebebiyle RAM'dan hizmet alan 7 veli oluşturmaktadır. Veri toplama tekniği olarak “yarı yapılandırılmış görüşme tekniği” kullanılmıştır. Yapılan görüşmelerde, örneklemdeki kişilere; ilk belirleme aşamasından başlayarak, gönderme öncesi süreç, gönderme, ayrıntılı değerlendirme, özel eğitim hizmetleri için uygunluğuna karar verme, yerleştirme, BEP hazırlama, uygulama ile değerlendirme-izleme gibi aşamalardan oluşan sorular yöneltilmiştir. Araştırmada elde edilen veriler, içerik analizi yöntemiyle analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda, RAM personelinin, eğitsel değerlendirme ve tanılama sürecinde, RAM’lardaki iş yoğunluğu, personel yetersizliği ve fiziksel şartların yetersiz olması gibi sebeplerle sorunlar yaşadığı görülmüştür. Sınıf öğretmenleri ile yapılan görüşmelerde, öğrencilerin en çok soyut kavramları öğrenmede zorluk yaşadıkları, öğretmenlerin bu öğrencilerle ilgili özel çalışmalar yaptıkları ve özel materyaller kullandıkları görülmüştür. Velilerin, yöneltilen sorulara verdikleri cevaplarda, çocuklarının matematik becerilerini kazanmada yetersizlik yaşadığı söylendiğinde üzülme, endişe ve korku gibi tepkiler verdiği ifade edilmiştir. Ayrıca veliler bu süreçte kendilerine sınıf öğretmenlerinin ve rehberlik öğretmenlerinin yardımcı olduğunu, RAM’ın çalışmalarından ise genel olarak memnun olduklarını belirtmişlerdir. Yine bu çalışmada, RAM personelinin, sınıf öğretmenlerinin ve velilerin özel eğitim ile ilgili bazı çalışmalar yaptıkları görülmüştür. Bu çalışmaların niteliklerin arttırılması ve tüm bu paydaşların iş birliği içinde çalışmalarının sağlanması için RAM’lara ve okul idarelerine eğitim faaliyetleri düzenlemeleri, Bakanlığa ise yasal düzenlemeler yapması önerilmiştir.

THE INVESTIGATION OF EDUCATIONAL IDENTIFICATION PROCESSES IN THE COUNSELING AND RESEARCH CENTER OF PRIMARY SCHOOL STUDENTS WITH INADEQUATE MATH SKILLS

In this study, it is aimed to determine the opinions of the counseling and research center staff, primary school classroom teachers with inclusive students in their classes, and the parents of students who had undergone inclusive education because of inadequacy in mathematical skills, regarding educational evaluation and identification processes in Guidance and Research Center (RAM). In the study, case study was used from qualitative research methods. The research sample consisted of 7 staff members working in RAM, 7 classroom teachers guiding students to RAM because they were inadequate in acquiring mathematical skills, and 7 parents whose children are in the age of primary school and received services from RAM due to inadequacy in acquiring mathematical skills. "Semi-structured interview technique" was used as data collection technique. In the interviews, starting from the initial identification stage, progressive questions such as pre-sending process, submission, detailed evaluation, deciding appropriateness for special education services, placement, BEP preparation, implementation and evaluation-monitoring were asked to the people in the sample. The data obtained in the study were analyzed by content analysis method. As a result of the research, it has been found that RAM staff have some difficulties in educational evaluation and identification process because of workload, personnel insufficiency and physical conditions in the RAMs. In interviews with classroom teachers, it has been seen that students experience difficulty mostly in learning abstract concepts, and that teachers have been doing special studies on these students and using special materials. In the parents’ answers to the questions asked, when they were told that their children had been inadequate in acquiring mathematical skills, they were reacted with sadness, anxiety and fear. The parents also expressed that the classroom teachers and the guidance teachers were helpful in this process and stated that they were generally satisfied with the work of RAM. In addition, in this study, it has been seen that RAM staff, class teachers and parents have been doing some studies about special education. It has been proposed that RAMs and school administrations should organize training activities, and the Ministry should make legal arrangements to increase the qualifications of these studies and ensure that all these partners work collaboratively.

PDF

___

Akçamete, A. G. (2015). Genel eğitim okullarında özel gereksinimi olan öğrenciler ve özel eğitim. Ankara: Kök Yayıncılık.
Arıkan, R. 2011. Araştırma Yöntem ve Teknikleri. Ankara: Nobel Yayın.
Arslanoğlu, İ., Keleş, Ö. (2016). Bilimsel yöntem ve araştırma teknikleri ders notları. Ankara: Gazi Kitabevi.
Aydın, E. (2009). Rehberlik ve araştırma merkezi yönetici ve öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimine yönelik tutumlarının değerlendirilmesi (İstanbul İli Örneği). Yüksek Lisans Tezi. Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Batu, S., İftar-Kırcaali, G. (2016). Kaynaştırma. Ankara: Kök Yayıncılık.
Bayar, M., Üstün, A. (2017). İlkokullarda Görev Yapmakta Olan Öğretmenlerin Kaynaştırma Eğitimine İlişkin Duygu, Tutum ve Kaygılarının Değerlendirilmesi. Turkish Studies- International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 12/17, p. 73-88. DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies. 11872 ISSN: 1308-2140, ANKARA-TURKEY
Berkant, H. G., Avşar Tuncay, A. (2012). İlköğretim Birinci Kademedeki Sınıf Öğretmenlerinin Rehberlik Hizmetlerindeki Yeterlilikleri Gerçekleştirme Düzeylerinin Değerlendirilmesi. Turkish Studies- International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 7/3, Summer 2012, p. 617-635, ANKARA-TURKEY
Cafoğlu, Z. ve diğ. (2007). Eğitim bilimine giriş. Ankara: Grafiker Yayıncılık.
Ceylan, R., Aral, N. (2005). Entegre eğitim. Gazi Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 69-79.
Coşkun, Y., Akkaş, G. (2009). Engelli çocuğu olan annelerin sürekli kaygı düzeyleri ile sosyal destek algıları arasındaki ilişki. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi. 10, 213-227.
Demir, K. M., Açar, S. (2010). Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimine ilişkin düşünceleri. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(3), 749-770.
Doğru-Yıldırım, S. S ve diğ. (2014). Öğrenme güçlükleri. Ankara: Eğiten Kitap.
Elzein, L. H. (2009). Attitudes toward inclusion of children with special needs in regular schools (A case study from parents' perspective). Educational Research and Review. 4, 164-172.
Güven, Y. (1998). Kız ve erkek çocuklarda matematik yeteneği ve matematik başarısı konusunda okulöncesi ve ilkokul (ilköğretim) öğretmenlerinin görüşlerinin değerlendirilmesi. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 10, 121-138.
Kargın, T. (2007). Eğitsel değerlendirme ve bireyselleştirilmiş eğitim programı hazırlama süreci. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 8(1), 1-13.
Kargın, T., Acarlar, F., Sucuoğlu, B. (2003). Öğretmen yönetici ve anne babaların kaynaştırma uygulamalarına ilişkin görüşlerinin belirlenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 4(2),55-76.
Keçeli-Kaysılı, B. (2008). Akademik başarının arttırılmasında aile katılımı. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 9(1), 69-83.
Koster, M., Han Nakken, S. J. P., Houten, E. V. (2010). Social participation of students with special needs in regular primary education in the netherlands. International Journal of Disability, Development and Education, 1,59–75.
Kroesbergen, E, Van Luit, J. E. H. (2003). Mathematics interventions for children with special educational needs: a meta-analysis. Remedial and Special Education. 3, 97-114.
Millî Eğitim Bakanlığı Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. (2006). Resmî Gazete. 26184, Mayıs.
Millî Eğitim Bakanlığı Rehberlik Hizmetleri Yönetmeliği. (2017). Resmî Gazete. 30236, Kasım.
Özak H., Vural, M., Avcıoğlu, H (2008). Rehberlik araştırma merkezi müdürlerinin gönderme tanılama yerleştirme izleme ve değerlendirmeye ilişkin görüş ve önerileri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 189-206.
Özsoy, Y., Özyürek, M., Eripek, S. (1998). Özel Eğitime Giriş: Özel Eğitime Muhtaç Çocuklar. Ankara: Karatepe Yayıncılık.
Saraç, T., Çolak, A. 2012. Kaynaştırma uygulamaları sürecinde ilköğretim sınıf öğretmenlerinin karşılaştıkları sorunlara ilişkin görüş ve önerileri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 13-28.
Sucuoğlu, B., Özokçu, O. (2005). Kaynaştırma öğrencilerinin sosyal becerilerinin değerlendirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 6(1), 41-57.
Sucuoğlu, B., Ünsal, P., Özokçu, O. (2004). Kaynaştırma sınıfı öğretmenlerinin önleyici sınıf yönetimi becerilerinin incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5(2), 51-64.
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası. 1982.
Vaughn, S., Thompson, L. S. (2003). What is special about special education for students with learning disabilities? The Journal Of Special Education, 3, 140–147.
Yönter, S. (2009). İlköğretim kaynaştırma sınıfı öğretmenlerinin zihinsel yetersizliği olan öğrencilere yönelik matematik öğretimi uyarlamalarına ilişkin görüşleri. Yüksek Lisans Tezi. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Yurtsever, Ş. (2013). Eğitsel tanılama ve değerlendirme sürecinde görev alan rehberlik ve araştırma merkezi personelinin karşılaştığı sorunların belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Zigmond, N. (2003). Where should students with disabilities receive special education services? Is one place better than another? The Journal of Special Education, 3, 193-199.