KUANTUM ÖĞRENME MODELİNE DAYALI ÖĞRETİMİN ÖĞRENCİLERİN AKADEMİK BAŞARILARINA VE ÖZ DÜZENLEME BECERİLERİNE ETKİSİ

Bu araştırmanın amacı, Kuantum Öğrenme Modeli’ne dayalı öğretimin ilkokul 4. sınıf öğrencilerinin akademik başarılarına ve öz düzenleme becerilerine etkisini incelemektir. Araştırma 2015-2016 Öğretim Yılı’nda Samsun ili Atakum ilçesinde seçilen bir ilkokulda yapılmıştır. Araştırmada öntest-sontest kontrol gruplu desen (ÖSKD) kullanılmıştır. Araştırmanın bağımsız değişkeni, Kuantum Öğrenme Modeli; bağımlı değişkenleri ise akademik başarı ve öz düzenleme becerisidir. Araştırmada, Sosyal Bilgiler dersi (Üretim, Dağıtım ve Tüketim Öğrenme Alanı 4. Ünite) “Üretimden Tüketime” ünitesi ile ilgili başarı testi ve İsrael (2007) tarafından geliştirilen öz düzenleme ölçeği olmak üzere iki ölçme aracı kullanılmıştır. Deney grubunda “Kuantum Öğrenme Modeli”ne göre araştırmacı tarafından hazırlanan etkinlikler uygulanırken, kontrol grubunda “halen yürürlükteki öğretim programı esas alınarak MEB tarafından hazırlanan ders kitapları, çalışma kitabı ve klavuz kitaplarda yer alan etkinlikler” kullanılmıştır. Deney grubuna haftada iki saat olmak üzere 5 hafta süreyle toplam 10 saat kuantum öğrenme modeline yönelik hazırlayıcı eğitim verilmiştir. Deney ve kontrol grubuna aynı ölçme araçları öntest, sontest ve kalıcılık testi olmak üzere üç kez uygulanmış ve elde edilen veriler SPSS 17 programı ile analiz edilmiştir. Araştırma verilerinin normal dağılıma sahip olduğunun tespit edilmesinden sonra, alt problemler doğrultusunda bağımlı ve bağımsız örneklem t testi kullanılarak veriler analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda kuantum öğrenme modeline dayalı öğretimin ilkokul 4. sınıf öğrencilerinin akademik başarılarını artırdığı, öz düzenleme becerilerini ise, araştırmada ele alınan sekiz boyuttan beşinde (ders izlemenin düzenlenmesi sonuçları kontrol etme, öz değerlendirme, çalışmayı sürdürme, ek çalışmalar yapma) geliştirdiği sonucuna ulaşılmıştır. Diğer boyutlarda (kavramaya çalışma, ders çalışmanın düzenlenmesi ve başarıya odaklanma) etkili olmadığı tespit edilmiştir. Kuantum Öğrenme Modeli’ne göre yapılan öğretimle, geleneksel öğretim yöntemlerine göre yapılan öğretim arasında, akademik başarının kalıcılığı açısından anlamlı bir fark ortaya çıkmamıştır. Aksine akademik başarının kalıcılığı açısından geleneksel öğretim yöntemlerinin daha olumlu sonuç verdiği görülmüştür. Öz düzenleme becerilerinin kalıcılığı açısından da geleneksel öğretim yöntemleri uygulanan grupla, Kuantum Öğrenme Modeli kullanılan grup arasında anlamlı fark ortaya çıkmamıştır.

THE INFLUENCE OF TEACHING BASED ON QUANTUM LEARNING MODEL ON ACADEMIC ACHIEVEMENTS AND SELF-REGULATION SKILLS OF STUDENTS

The aim of this research of the study was to examine the influence of teaching based on Quantum Learning Model on primary school fourth year students academic achievements and self-regulation skills. The research was carried out in 2015-2016 school year at a primary school in Atakum, a town of Samsun. A research model with pre-test post-test control group had been used. The independent variable of the research was Quantum Learning Model and dependent variables are academic achievement and self-regulation skills. Two assessment and evaluation instruments had been used in this research; one of them was the achievement test about the unit “From Production to Consumption in Social Studies (Production, Distribution and Consumption learning field, unit 4) and the other is self-regulation scale developed by Israel (2007). While the activities prepared by the researcher according to Quantum Learning Model were applied in experimental group, the activities in workbooks, guidebooks and textbooks prepared by the Ministry of National Education based on the current curriculum were conducted in the control group. After Experimental and control groups were determined, both experimental group and control groups were given achievement test and self-regulation scale as pre-test. Then the experimental group was given preparatory training about Quantum Learning Model for five weeks, two hours per week, ten hours in total. Upon the completion of the unit, measuring instruments were used again as the post-test for both experimental and control groups. In order to find out the permanence of what was taught, tree months after the completion of the unit the same measuring instruments were used again for both experimental and control group, and the data obtained was analyzed by SPSS 17 program tests of normality (Kolmogorov- Smirnov) were carried out in the analysis of research data to find out whether the necessary pre-suppositions were provided or not. After it was established that the research data had a normal distribution, the data was analyzed by dependent and independent t-tests in line with the hypothesis. The results suggest that teaching based on Quantum Learning Model increased academic achievements of fourth year students of primary school, and, as for the self-regulation, it has improved five out of eight traits (regulation of following the lessons, checking the results, self- assessment, maintaining studies and doing additional studies) dealt with in this research, but it has not been effective on other traits (trying to perceive, regulation of studies and focusing on success). It has been concluded that, education based on the Quantum Learning Model has not proved to be more effective for primary school fourth year students in terms of providing them with permanent academic achievements, and that it did not make their self-regulation skills more permanent. On the contrary it has been establıshed that traditional educational methods yield more positive results regarding the permanency of academic achiement. There is no significant difference between the group which was taught through traditional educational methods and the one for which Quantum Learning Model was used in terms of permanency of self-regulation skills.

PDF

___

Abdullah, Y. (2012). Teaching Reading Using Quantum Teaching And Quantum Learning Method At Sman 1 Cibeber Cıanjur, STKIP Siliwangi Bandung.
Acat, M.B. Ay, Y (2014). Kuantum öğrenme modeline dayalı fen ve teknoloji eğitiminin ilköğretim öğrencilerinin akademik başarı, derse yönelik tutum ve kendi kendine öğrenme becerileri üzerine etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi: Eskişehir.
Akpınar, B. ve Aydın, K. (2009). Kuantum Paradigmasının Eğitim Programlarına Yansıması, Milli Eğitim Dergisi, Sayı:182.
Alaca, Ö. (2014). Kuantum Öğrenme Modeline Dayalı Fen Bilimleri Öğretiminin Ortaokul Öğrencilerinin Akademik Başarı, Tutum ve Öğrenmenin Kalıcılığı Üzerine Etkisi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi: 18 Mayıs Üniversitesi: Çanakkale.
Ay, Y. (2010). Kuantum Öğrenme Modeline Dayalı Fen ve Teknoloji Eğitiminin İlköğretim Öğrencilerinin Akademik Başarı, Derse Yönelik Tutum ve Kendi Kendine Öğrenme Becerileri Üzerine Etkisi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi: Eskişehir.
Barlas, L. ve Arkadaşları (2002). How Quantum Learning Teaching Strategies Affect Learners. A Masters Study About Quantum Learning Effects on Student Attitudes Toward Learning and Academic Achievement Aurora University,:2002.
Baykul, Y. (2000). Eğitimde ve Psikolojide Ölçme. ÖSYM Yayınları: Ankara.
Benn, W. ve Arkaşları. (2003). Evaluation Study of Quantum Learning’s İmpact on Achievement in Multiple Settings, www.qln.com. Erişim : (21.07.2016).
Büyüköztürk, Ş. (2014). Deneysel Desenler, Ön test-Son test Kontrol Grubu Desen ve Veri Analizi 4. Baskı, Pegem Akademi: Ankara.
Çakır, C. (2013). İlköğretim 8. sınıf düzeyinde “Maddenin Yapısı ve Özellikleri” Ünitesinin Kuantum Öğrenme Modeline Dayalı Olarak Öğretimi, Balıkesir Üniversitesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi: Balıkesir.
Çakmak, O. (2009). Eğitimde Yeni Bir Yaklaşım: Kuantum Öğrenme, küreselleşme Sürecinde Eğitim Sorunlarının Felsefi Boyutu, Eğitim-Bir Sen Uluslararası Eğitim Felsefesi Kongresi,6-8Mart:Ankara.(http://www.egitimbirsen.org.tr/ebs_files/files/yayinlarimiz/231- egitimbirsen.org.tr-231.pdf#page=137) Erişim: 05.11.2016
Çırak, S. (2016). Kuantum öğrenme döngüsü ile desteklenen harmanlanmış öğrenmenin etkililiği üzerine bir araştırma, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gaziantep Üniversitesi: Gaziantep.
Çiğdem. H. (2015). How Does Self-Regulation Affect Computer-Programming Achievement in a Blended Context? Contemporary Educatıonal Tecnology, : 2015
Çiltaş A. ve Diğerleri (2010).Yüksek Öğretimin Öz Düzenlemeyi Öğrenme Becerilerine Etkisi(Atatürk Üniversitesi Örneği). Cilt:18 No:2 Kastamonu Eğitim Dergisi.
Çoruhlu, Y. E., Demir, O.(2014). Vakıf Taşınmazların Yönetim Sorunlarının Tespit Edilmesine Yönelik Bir Durum Tespiti Çalışması, Güfbed/Gustij.
Demir, S. (2006). Kuantum Öğrenme Modelinin Ortaöğretim Düzeyinde Öğrenci Başarısına Etkisi (Gaziantep Örneği), Gaziantep Üniversitesi, Yayınlanmamış Doktora Tezi: Gaziantep.
Demirel, Ö. (2004). Öğretimde Planlama ve Değerlendirme, Pegem A Yayıncılık: Ankara.
Demirel, Ö. Ve Diğerleri(2004). Kuantum Öğrenmenin Öğrenme Öğretme Sürecine Etkisi. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, İnönü Üniversitesi: Malatya.
Demirel, Ö., Erdem, E. Ve Diğerleri(2002). Beyin Temelli Öğrenmenin Yabancı Dil Öğretimindeki Yeri, M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, Sayı 15.
DePorter, B. ve Hernacki, M.(1992). Quantum Learning: Unleashing the Genius in You, Dell Publishing Group.
Doğanay, A. (2008). Öğretim İlke ve Yöntemleri, Pegem A Yayıncılık: Ankara.
Ekici, G. ve Güven, M. (2013).Öğrenme-Öğretme Yaklaşımları ve Uygulama Örnekleri, Pegem Akademi: Ankara.
Erdoğan, F., Şengül, S.(2014). İlköğretim Öğrencilerinin Matematik Dersine Yönelik Öz Düzenleyici Öğrenme Stratejileri Üzerine Bir İnceleme. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi Journal of Research in Education and Teaching Cilt: 3 Sayı: 3 Makale No: 10
Etyemez, Demirboğa, S. (2014). Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Kuantum Öğrenme Yaklaşımına İlişkin Görüşleri, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi : Eskişehir.
Gardner, H. (1993). Multiple Intelligence: The Theory in Practice. New York: Basic Books.
Girit, D. (2011). Kuantum Öğrenme Yaklaşımının İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Matematiğe İlişkin Tutum, Kaygı Düzeyleri ve Akademik Başarıları Üzerine Etkisi, Yayınlanmamış Y. Lisans Tezi: Eskişehir.
Grauerholz, L. (2001). Teaching holistically to achieve deep learning. College Teaching, 49(2).
Güllü, A. (2010). Kuantum Öğrenme Modelinin Ortaöğretim Düzeyinde Öğrenci Başarısına Etkisi (Konya Örneği), Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi :Konya.
Gürler, B. (2013). Karma Öğrenme Yönteminin İlköğretim Fen ve Teknoloji Öğretmen Adaylarının Teknolojiye Yönelik Tutumlarına ve Öz Düzenleme ve Bilimsel Süreç Becerilerine Etkisi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi: İzmir.
Güvenç, H. (2010). İşbirlikli öğrenme ve ders günlüklerinin öğretmen adayı öğrencilerin öz düzenlemeli ögrenmeleri üzerindeki etkileri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 10
Hanbay, O. (2009). “Kuantum Öğrenme” Temelli “Öğreterek Öğrenme” Yönteminin İkinci Yabancı Dil Olarak Almanca’nın Öğrenilmesine Etkisi, Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi,12
Huda, N., Sofian, Husin (2013). Teaching Descriptive Paragraph Writing Thorough Quantum Teaching Model, English Education Study Program, and Languages and Arts Education, Tanjungpura University in Pontianak.
İsrael, E. (2007). Öz Düzenleme Eğitimi, Fen Başarısı ve Öz yeterlik, Yayınlanmamış Doktora Tezi: İzmir.
Kanadlı, Ü. K. (2015). Kuantum Öğrenme Modelinin Akademik Başarıya Etkisi, Bir Meta Analiz Çalışması, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Mustafa Kemal Universitesi Cilt: 12 Sayı: 32.
Lav, V. W. (2012). A Multilevel Investigation of The Social Aspect of Self Regulation in The Context of Colaborative Ill-Structured Problem Solving, Degree of Doctor Of Philosophy, Norman, Oklahoma.
Le Tellier P. J. ve DePorter, B (2002). Quantum Learning For Teacher, Learning Forum Publication, California.
Myer, K. (2005). Quantum learning impact in three third grade classes at Buena Vista Enhanced Option School, Nashville.
Nourie, S. S. (1998). Results of İmplementing Quantum Learning in the Thornton Township High School District, Unpublished Master Dissertation, Saint Xavier University, Chicago.
Parker, B. (2006). Kuantumu Anlamak (Çeviren: E. Akın), Güncel Yayıncılık.: İstanbul
Peterson, S. (2011). Self-Regulation and Online Course Satisfaction in High School, A Dissertation Presented to the Faculty of The Usc Rossier School of Education University of Southern California in Partial Fulfillment of the Requirements for the Degree Doctor of Education.
Saracaloğlu, A.S., Karademir, Ç. A., Dursun, F., Altın, M. Ve Üstündağ, N.(2017). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Öz-Düzenleyici Öğrenme Becerilerinin, Akademik Öz-Yeterlik, Akademik Kontrol Odağı ve Akademik Başarıları İle İlişkisi. Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 12/33 . DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.12705 ISSN: 1308-2140, Ankara. Turkey.
Sedef, A. (2012). Yaratıcı Drama Etkinliklerinin İlköğretim 7. Sınıf Öğrencilerinin Bilimsel Süreç Becerilerine, Bilimsel Yaratıcılıklarına ve Öz düzenlemelerine Etkileri, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi: Denizli.
Senior Education Consul Tant Christian Rauch (2011). Quantum Learning, Transforming Education, Transforming Lives, Capturing The Teenager’s Brain, TX School Improvement Conference, Quantum Learning Network, Avenida Del Oro, Oceanside.
Sibthorp, J., Collins, R., Rathunde, K., Paisley, K., Schumann, S., Pohja, M., Gookin, J., & Baynes, S. (2015). Fostering experiential self-regulation in college age students through outdoor adventure education. Journal of Experiential Education, 38.
Sönmez, V. (2004). Dizgeli Eğitim, Anı Yayıncılık: Ankara.
Şimşek, F.(2016). Fen ve Teknoloji dersinde kuantum öğrenme modelinin, öğrencilerin akademik başarısı, Fen ve Teknoloji dersine yönelik tutumu, motivasyon ve bilgilerin kalıcılığı üzerine etkisi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi: Kahramanmaraş.
Şişman, M. (1999). Öğretmenliğe Giriş, Pagem A Yayıncılık: Ankara.
Tan Ş.(2008). Öğretimde Ölçme Ve Değerlendirme, KPSS El Kitabı. Pegem Akademi 2. Baskı: Ankara.
Tan, Ş. (2011). Öğretim İlke ve Yöntemleri, Geliştirilmiş 7. Baskı PegemA: Ankara. Taşpınar, M.(2010). Kuramdan Uygulamaya Öğretim İlke ve Yöntemleri, Data Yayınları, Yenilenmiş 4. Baskı: Ankara.
Tat, M. (2007). Zihin Dil Programlaması (NLP)nin Kişisel Gelişim Ve kişilerarası İletişim Üzerindeki Etkileri (NLP Eğitimlerinin Kişisel Gelişim, Örgütlerde Kişilerarası İletişim ve Performans Geliştirme Üzerindeki Etkilerine İlişkin Bir Araştırma), Ege Üniversitesi, Yayınlanmamış Doktora Tezi: İzmir.
Tekin, H.(1984). Eğitimde Ölçme Ve Değerlendirme, Dördüncü Baskı: Ankara.
Trice, T.Y.(2012). Quantum Learning Making Prodigious Strides In Education. Trevecce Nazarane University Scohol of Education The Degre Of Doctor Of Education.
Tuncel, A. Z. (2010). Kuantum Öğrenme. (Ed. Ö. Demirel). Eğitimde Yeni Yönelimler, Pegem A Yayıncılık, Ankara:
Vos-Groenendal, J. (1991). Research of Participants’ Perceptions After Attending Super Camp, Unpublished Doctoral Dissertation, Northern Arizona University, Flagstaff Arizona.
Walsh, D. (2002). An Analysis of the Competencies that Instructors Need to Teach Using Accelerated Learning, The Graduate College University of Wisconsin-Stout, Wisconsin.
Yeşiltaş, K.(2016). Kuantum Fiziği ve Kuantum Düşünce, Bilim: Sayı: https://indigodergisi.com/2016/01/evrenin-kuantum-fizigi-ve-kuantum-dusunce- entropi/ Erişim: 25.10.2016. 52.
Yilgen, A.,Baykara, O. ve Arı, Ü.(2012), Kuantum Öğrenme Modelinin Öğrencilerin Fen ve Teknoloji Dersine Yönelik Tutumlarına ve Kendi Kendine Öğrenme Becerilerine Etkisi, X. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, 27-30.06.2012, Niğde Üniversitesi: Niğde.
Zengin, M., Aygün, E. (1990). Kuantum Fiziği, Ankara Üniversitesi, Fen Fakültesi Yayınları: Ankara.