KALİTE YÖNETİMİ ÇERÇEVESİNDE YÜKSEKÖĞRETİMDE AKREDİTASYON SÜRECİ

Küreselleşme ile yükseköğretimde kalite geliştirme konusunda uygulanabilecek çeşitli yöntemlerin araştırılması son yıllarda ağırlık kazanmıştır. Günümüzde bilgi toplumunun öneminin artması bunda en önemli etkendir. Ülkeler arasında eğitim ve öğretim hizmetlerinde karşılıklı değişimi kapsayan yeni anlaşmaların imzalanması, eğitim ve öğretimde meydana gelen hareketlilik ve değişim, kalite arayışını arttırırken ülkeler ve üniversiteler arasında da rekabeti arttırmıştır. Özellikle, bilişim ve iletişim teknolojilerindeki yenilikler, bu yeniliklerin kullanılması, genel anlamda eğitimde özelde ise muhasebe eğitiminde önemli hale gelmiştir. Bu kapsamda, günümüzde üniversitelerde ve özellikle sosyal bilimler alanında kalite, kalite yönetimi ve akreditasyon gibi yeni kavramlar kullanılmaya başlanmıştır. Eğitimde son yıllarda, uzaktan öğretim, sanal ortamda eğitim çeşitlerinin ve uzmanlık belgelerinin daha fazla çeşitlenmesi gündeme gelmiş ve yaygınlaşmıştır. Yükseköğretimde hazırlanan öğrenci programlarının, ağırlıklı olarak yurtdışına yönelik olması ile birlikte, hazırlık ve proje devingenliği, kalite, kalite yönetimi ve akreditasyon gibi süreçlerin yükseköğretimde uygulanması gerekliliğini ortaya çıkarmıştır. Kalite yönetiminde kullanılan en önemli araçlardan biri akreditasyon olarak görülmektedir. Bu çalışmada, kalite, kalite yönetimi ve yükseköğretimde kalite yönetimi kavramı ve akreditasyon kavramı açıklanarak, kalite yönetimi çerçevesinde akreditasyon sürecinin önemini incelemek amaçlanmıştır. Sonuç olarak, özellikle yükseköğretimde yapılan kalite ve kalite yönetimi çalışmalarının değerlendirilmesi ve bu çalışmalarda kaliteyi arttırmak ve belgelendirmek anlamına gelen akreditasyon çalışmalarının incelenmesi ile mevcut durumun iyileştirilmesine yönelik literatüre katkı sağlanması hedeflenmektedir.

ACCREDITATION PROCESS IN THE FRAMEWORK OF QUALITY MANAGEMENT FOR HIGHER EDUCATION

In recent years, it has become important to investigate various methods that can be applied in quality development in higher education with globalization. Today, the importance of the information society is the most important factor. The signing of new agreements covering mutual exchange of education and training among countries, mobility and change in education and training increase the search for quality and competition among countries and universities. In particular, information and communication technologies have become important both in education in general and accounting education in particular. Nowadays, new concepts including quality, quality management and accreditation etc. are used in universities, especially in the field of social sciences. In recent years, more diversification of education types and expertise documents in distance education and virtual environment have been used for education. Although the student programs prepared in higher education are predominantly directed abroad, the necessity to apply the processes such as preparation and project mobility, quality, quality management and accreditation in higher education has been revealed. One of the most important tools used in quality management is accreditation. In this study, the concepts of quality, quality management and quality management in higher education and accreditation are explained and the importance of accreditation process in the framework of quality management are explained. As a result, it is aimed to evaluate the quality and quality management studies carried out especially in higher education and to contribute to the literature to improve the current situation by examining the accreditation studies.

PDF

___

Aktan, C. C., & Gencel, U. (2007). “Yükseköğretimde akreditasyon.” C. C. Aktan içinde, Değişim çağında yükseköğretim. İzmir: Yaşar Üniversitesi Yayını.
Altbach, P. G. & Knight, J. (2007). The internationalization of higher education: Motivations and realities. Journal of studies in international education, 11(3-4), 290-305.
Aslan, B. (2009). Çeşitli ülkelerde yükseköğretimde akreditasyon ve Türk yükseköğretimindeki gelişmeler. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 42(1), 287-309.
Bakioğlu, A. & Ülker, N. (2015). Üniversitede akreditasyon. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
Berdahl, R. O. & McConnell, T. R. (1999). “Autonomy and accountability: Who controls academe.” P. G. Altbach, P. J. Gumport & R. O. Berdahl içinde, American higher education in the twentyfirst century: Social, political, and economic challenges. Baltimore: Johns Hopkins University Press.
Brockmann, H., Clarke, L. & Winch, C. (2008). Can performance-related learning outcomes have standards? Journal of European Industrial Training, 32(2-3), 99-113.
Council For Higher Education Accreditation (Chea). (2006). Chea Survey of Recognized. Accrediting Organizations: Providing Information to the Public, Washington Dc.
Craft, A. (2003). Quality assurance in higher education. New York: Routledge.
D'Andrea, V. (2007). ‘Improving teaching and learning in higher education. Can learning theory add value to quality reviews?’. D. F. Westerheijden, B. Stensaker & M. Rosa Dordrecht içinde, In Quality assurance in higher education. The Netherlands: Springer. de Prado Yepes, C. (2006). World regionalization of higher education: Policy proposals for international organizations. Higher Education Policy, 19(1), 111-128.
Eaton, J. S. (2002). Maintaining the delicate balance: Distance learning, higher education accreditation, and the politics of self-regulation. Second in a Series, Distributed education: Challenges, choices, and a new environment. Washington: American Council on Education.
Gencel, U. (2001). Yükseköğretim hizmetlerinde toplam kalite yönetimi ve akreditasyon. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(3), 164-218.
Gnanam, A., & Chairman, N. E. (2001). Globalization and its impact on quality assurance, accreditation and recognition of qualifications. Erişim: http://portal.unesco.org/education/en/file_download.php/42624d5c43707ace4bae21c917f3574 agnanam+.doc (3 Aralık 2018).
Green, M. F. (2002). Joining the world the challenge of internationalizing undergraduate education. Change: The Magazine of Higher Learning, 34(3), 12-21.
Haug, G. (2003). Quality assurance/accreditation in the emerging European higher education area: A possible scenario for the future. European Journal of Education, 38(3), 229-241.
Hayaloğlu, P., Kalaycı, C. & Artan, S. (2015). Küreselleşme farklı gelir grubundaki ülkelerde ekonomik büyümeyi nasıl etkilemektedir? Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İ.İ.B.F Dergisi, 10(1), 119- 152.
Hesapçıoğlu, M. (2006). Eğitim kurumlarında kalite olgusu ve kalite güvence sistemleri. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 23, 143-160.
Huisman, J. & Westerheijden, D. F. (2010). Bologna and quality assurance: progress made or pulling the wrong cart? Quality in Higher Education, 16(1), 63-66.
Iannuzzi, P. (2000). Information literacy competency standards for higher education. Community & Junior College Libraries, 9(4), 63-67.
Kehm, B. M., Huisman, J. & Stensaker, B. (2009). The European higher education area: Perspectives on a moving target. Rotterdam: Sense Publishers.
Köksoy, M. (1998). Yüksek öğretimde kalite ve Türk yüksek öğretimi için öneriler, İstanbul: İstanbul Kültür Üniversitesi Yayınları.
Neave, G. (2003). The Bologna declaration: Some of the historic dilemmas posed by the reconstruction of the community in Europe’s systems of higher education. Educational Policy, 17(1), 141-164.
Owlia, M. S. & Aspinwall, E. M. (1996). A framework for the dimensions of quality in higher education. Quality Assurance in Education, 4(2), 12-20.
Özer, M., Gür, B. S. & Küçükcan, T. (2011). Kalite güvencesi: Türkiye yükseköğretimi için stratejik tercihler. Journal of Higher Education & Science, 1(2), 59-65.
Rehber, E. (2002). Yüksek öğretimde kalite sorunu: Akreditasyon ve kalite yönetimi. Bursa: Uludağ Üniversitesi Yayınevi.
Rehber, E. (2007). “Dünyada değişen yüksek öğretim ve kalite anlayışı.” C. C. Aktan içinde, Değişim çağında yüksek öğretim. Birinci Baskı, İzmir: Yaşar Üniversitesi Yayını.
Reinalda, B. & Kulesza-Mietkowski, E. (2005). The Bologna process: Harmonizing Europe's higher education. Farmington Hills, MI: Barbara Budrich.
Sahney, S., Banwet, D. K. & Karunes, S. (2004). Conceptualizing total quality management in higher education. The TQM Magazine, 16(2), 145-159.
Tezsürücü, D., & Bursalıoğlu, S. A. (2013). Yükseköğretimde değişim: Kalite arayışları. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(2), 97-108.
Uludağ Üniversitesi “Akreditasyon Ölçütleri”, Erişim: http://kurullar.home.uludag.edu.tr/RAK/kitap/metin.htm#_Toc519305033UNESCO, 1998, World Declaration on Higher Education for The Twenty First Century: Vision and Action, 9 October 1998 (3 Aralık 2018).
Van Damme, D. (2001). Quality issues in the internationalisation of higher education. Higher Education, 41(4), 415-441.
Yalçınkaya, M. (1997). Akreditasyon ve yükseköğretim kurumlarının değerlendirilmesi. Standard: Teknik ve Ekonomik Dergi, 36(426), 94-98.
YÖK, (2015). Yükseköğretim kalite güvencesi yönetmeliği. Erişim: http://yok.gov.tr/documents/23233405/23540205/Y%C3%9CKSEK%C3%96%C4%9ERET% C4%B0M+KAL%C4%B0TE+G%C3%9CVENCES%C4%B0%20Y%C3%96NETMEL%C4 %B0%C4%9E%C4%B0.pdf/e5812b5a-5b41-4b2d-a194-25842b4aa315 (5 Aralık 2018).