JAPON EĞİTİM SİSTEMİNE GENEL BİR BAKIŞ

Uzakdoğu’nun okyanusta sıkışmış ülkesi Japonya, kuvvetli sorumluluk ve rekabet duygusuyla, II. Dünya Savaşı’ndan sonra büyük değişimlere sahne olmuştur. Yüzölçümüyle ülkemizin yarı büyüklüğündeki, nüfusumuzun iki katına sahip bir zamanların samurai memleketi Japonya, bugün başarılı ekonomisiyle, yönetim becerileriyle, uluslararası ilişkileri ve eğitim sistemiyle ABD’yi de geçerek dünyanın önde gelen ülkelerinden biri olmayı başarmıştır. Japonya’nın her alanda olduğu gibi eğitimdeki başarısı da tesadüfi değildir. Çocuklarını eğitime başlatacakları zaman, öncelikle son teknoloji donanımlı gelişmiş kurumlarını gezdirip, sonrasında geçmişlerinde derin bir yara olan Hiroşima’yı göstererek, ülkelerini kalkındırmalarının gereğini ve önemini benimsetmekle işe başlarlar. Japonya'da temel eğitim yasalarını farklılaştırma, akademik yetenek anketlerini ülke çapında yönetip akademik beceriyi geliştirme, mesleki kurumları artırarak öğretmen yeterliklerini geliştirme planları yapılmıştır. Ayrıca, zorunlu eğitim maliyetlerini karşılamak için ulusal hazineden fon sağlama yenilikleri getirilerek, ulusal hükümetin yerel yönetimlerin eğitim giderlerini destekleyecekleri kararları alınmıştır. Başarısızlığa uğradıklarında, kendileri başarısız olduğu için değil, gruplarını dolayısıyla ülkelerini başarısız kıldıkları için üzülen Japonlar, eğitim sistemlerini de işbirlikli bir takım çalışmasına dayandırmaktadırlar. Çocuk eğitimine, otoriteye itaati kazandırmakla başlayan Japon eğitim sisteminde, zorunlu olmamasına rağmen devam oranı yüksek olan okulöncesi eğitimle akranlarıyla birlikte sistemli eğitime başlanır. Zorunlu temel eğitim, 6 yıllık ilkokul ve 3 yıllık ortaokul ile devam etmektedir. Bu çalışmada, Japonya’nın genel özellikleri, devlet sistemi incelenerek, ardından ayrıntılı olarak eğitim sistemine yer verilmiştir.

AN OVERVIEW OF JAPANESE EDUCATION SYSTEM

Japan, which is stuck in the ocean in the Far East, with strong sense of responsibility and competition, II. Great changes have been the scene since World War II. Today, Japan's half-size, twice the size of our population, the samurai country of Japan, has managed to become one of the world's leading nations by passing the United States today with its successful economy, management skills, international relations and educational system. The success of education in Japan is not a coincidence, as it is in every area. When they start their children's education, they start by hovering around the state-of-the-art facilities and showing Hiroshima, a deep wound in their past, to adopt the importance and importance of developing their country. In Japan, plans have been made to differentiate basic education laws, manage academic talent questionnaires nationwide, develop academic skills, and increase teacher qualifications by increasing vocational institutions. In addition, funding innovations from the national treasury have been introduced to meet the compulsory education costs and decisions have been taken by the national government to support the education costs of local governments. The Japanese, who are saddened that they are failing because of their failures, but because their groups have failed their countries, thus relying on cooperative teamwork in their education systems. In the Japanese education system, which started with the obedience of the child education to the authority, systematic education starts with the peers with the attendance rate which is high although the education rate is not compulsory. Compulsory basic education continues with 6-year primary school and 3-year secondary school. In this study, the general characteristics of Japan, the state system were examined and then the education system was detailed.

PDF

___

Akarsu, F. (1999). Çağdaş Japonya’ya Türkiye’den Bakışlar. İstanbul: Simurg Yayıncılık.
Balcı, A. (2007). Karşılaştırmalı Eğitim Sistemleri. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Bayrakçı, M. (2005). Japonya’da Eğitim Amaçlı Bir Gezi. Milli Eğitim Dergisi, 6(70).
Çam, E.(2002). Siyaset Bilimine Giriş. İstanbul: Der Yay.
Çetin, C. (1992). Japonya'da Eğitim. Milli Eğitim Dergisi, 113.
Demirel, Ö. (1998). Karşılaştırmalı Eğitim. Ankara: Kardeş Kitap ve Yayınevi.
Erdem, A. R., Erdem, M. & Keleş, K. (1997). Türk ve Japon Eğitim Sistemlerinin Karşılaştırılması. Çağdaş Eğitim Dergisi, 235(Eylül).
Erdoğan, İ. (2000). Çağdaş Eğitim Sistemleri. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Ergün, M. (1995). Japon Yükseköğretiminde Eğitim Fakülteleri ve Eğitim Biliminin Yeri. Çağdaş Eğitim Dergisi, 206 (Ocak): 9-12.
Esenbel, S. ve Demircioğlu, M. A. (1999). Çağdaş Japonya’ya Türkiye’den Bakışlar. İstanbul: Simurg Yayınları.
Gökçe, F. (2007). Değişme Sürecinde Devlet ve Eğitim. Eğitim Sistemleri Amaçlarının Ülkelerdeki Genel Görünümü. Ankara: Tek Ağaç Yayınları.
Güvenç, B. (1992). Japon Kültürü. Ankara: Türkiye İş Bankası Yayınları.
Güvenç, B. ve Otkan, Pulat. (1998). Japon Eğitimi. İstanbul: MEB Basımevi.
İpek, C. (2001). Japonya’da Yerel Yönetimler ve Eğitim. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 2(2), 175-187.
Japonya Dışişleri Bakanlığı (2005). Japonya’yı Tanıyalım. Tokyo: Japonya Dışişleri Bakanlığı Yayınları.
Japonya Ulusal Turizm Ofisi. (2005). Japonya Rehberi. Tokyo: Japonya Ulusal Turizm Ofisi Yayınları.
Kodansha America (2002). The Japan Book. New York: Kodansha International.
Maya, İ. Yılmaz, A. (2017). Eğitim Denetimi Sistemleri Bakımından PISA’da Başarı Gösteren Bazı Ülkeler İle Türkiye’nin Karşılaştırılması. Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 12/3 2017, p. 467-492 DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.11438, ISSN: 1308-2140, ANKARA- TURKEY.
Mete, Y. A. (2013). Güney Kore, Japonya, Yeni Zelenda ve Finlandiya’da Öğretmen Yetiştirme ve Atama Politikaları. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 8/12 Fall 2013, p. 859-878, ISSN: 1308- 2140, ANKARA-TURKEY
Özey, R. (2000). Dünya ve Ülkeler Coğrafyası. İstanbul: Aktif Yayıncılık.
Pehlivantürk, B. (2007). Japonya Anayasası, Ordu ve Japonya’nın Normalleşmesi. Stratejik Analiz Dergisi, 8(86): 83 Ankara: Asam Yayınları.
Sadıklar, T. (1971). Kalkınma Yolunda Japon Örneği ve Türkiye. Ankara: Ayyıldız Matbaası.
Shinkokai, K. B. (1972). Higher Education And The Student Problem In Japan. Tokyo: General Printing Co. Ltd.
Sığrı, Ü. (2006). Japonların Kültürel Özellikler Bağlamında Yönetsel, Ekonomik ve Sosyal Süreçlerinin Analizi. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5(9).
Taş, S. (1993). Japon Okulları. Çağdaş Eğitim Dergisi, 187(Nisan): 21-23.
Türkoğlu, A. (1998). Karşılaştırmalı Eğitim. “Dünya Ülkelerinden Örneklerle”. Adana: Baki Kitabevi.
Uluslararası Enformasyon Merkezi. (1989). Bugünkü Japonya. Tokyo: Japonya Büyükelçiliği.
Yirci, R. Kocabaş, İ. (2013). Eğitimde Özelleştirme Tartışmaları: Kavramsal Bir Analiz. Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 8/8 Summer 2013, ISSN: 1308-2140, ANKARA-TURKEY
Yıldız, A.B. (2001). Japon Anayasası ve Yönetim Yapısı. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi .Kırıkkale: Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
http://54ahmetturk.sitemynet.com/japonturk.doc
http://www.acilveilkyardim.com/egitim/japonveturkegitimsistemi.htm
http://www.mext.go.jp/english/org/struct/010.htm
http://www.oecd.org/dataoecd/31/29/37393662.pdf
http://www.meb.gov.tr/duyurular/duyurular2006/takvim/egitim_sistemi.html
www.japaneconomynews.com
http://www.minikjaponya.com/