İLKOKUL 4. SINIF MATEMATİK DERSİNDE OLUŞTURULAN ÖĞRETİM TASARIMINA DAYALI UYGULAMALARIN ETKİLİLİĞİ

Bu araştırmanın amacı İlkokul 4. sınıf matematik dersinde Dick ve Carey öğretim tasarımı modeli esas alınarak oluşturulan özgün öğretim tasarımına dayalı uygulamaların, öğrencilerin bilişsel, sosyal becerilerine, duyuşsal özelliklerine ve kişisel niteliklerine (değerlerine) etkisini incelemektir. Çalışmada deney gruplarında araştırmacı tarafından oluşturulan özgün öğretim tasarımı, kontrol gruplarında ise öğretmen kılavuz kitabı, öğrenci ders ve çalışma kitaplarına dayalı etkinlikler uygulanmıştır. Araştırma; İzmir ili, Buca ilçesinde yer alan iki ilkokulda 2015-2016 öğretim yılı ikinci döneminde gerçekleştirilmiştir. Çalışma, deney 1 grubunda 21, deney 2 grubunda 22, kontrol 1 grubunda 21 ve kontrol 2 grubunda 18 öğrenci olmak üzere toplam 82 öğrenciyle yürütülmüştür. Ön test-son test kontrol gruplu yarı deneysel desen ile yürütülen araştırmada, nicel ve nitel veriler birlikte kullanıldığı için karma yöntem kullanılmıştır. Çalışmada nicel veriler matematik başarı testi, problem çözme envanteri, matematik özyeterlik ölçeği, iletişim becerileri envanteri, sosyal becerileri değerlendirme ölçeği, sosyo-metri ve "Kimdir bu?" testinden; nitel veriler ise yapılan görüşmeler, öğrencilerin tuttukları günlükler ve öğrenme ortamının gözlenmesinden elde edilmiştir. Deney ve kontrol gruplarında elde edilen nicel veriler, normal dağılım gösterme ve göstermeme durumlarına göre birbirleriyle karşılaştırılırken Anova veya Kruskal Wallis H-Testi kullanılarak çözümlenmiştir. Nitel veriler analiz edilirken ise içerik analizi ve betimsel analiz kullanılmıştır. Araştırma sonucunda nicel verilerin çözümlenmesiyle deney 1 ve deney 2 gruplarında uygulanan özgün öğretim tasarımına dayalı uygulamaların kontrol 1 ve kontrol 2 gruplarında uygulanan etkinliklere göre öğrencilerin matematik erişi puanlarını ve problem çözme envanteri erişi puanlarını istatistiksel olarak anlamlı derecede arttırdığı görülmüştür. Deney 1 grubunda uygulanan etkinlikler, kontrol 1 ve kontrol 2 gruplarında, deney 2 grubunda uygulanan etkinlikler kontrol 2 grubunda uygulanan etkinliklere göre öğrencilerin matematik özyeterlik ölçeği erişi puanlarını anlamlı derecede etkilemiştir. Araştırmada deney 1 grubunda uygulanan öğretim tasarımına dayalı uygulamalar, öğrencilerin iletişim becerileri erişi puanlarını kontrol 1 ve deney 2 gruplarına göre anlamlı derecede arttırmıştır. Öğrencilerin grupla iş yapma becerileri erişi puanları karşılaştırıldığında ise deney 1 ve deney 2 gruplarının, kontrol 1 ve kontrol 2 gruplarına, ayrıca deney 1 grubunun deney 2 grubuna istatistiksel olarak anlamlı fark yarattığı belirlenmiştir. Sosyo-metri testi ve "Kimdir bu? testi sonuçları incelendiğinde tüm gruplarda son test lehine artışlar belirlenmiştir. Gruplar birbirleriyle karşılaştırıldıklarında ise her iki testte de deney gruplarındaki artış oranının kontrol gruplarındaki artış oranına göre daha yüksek olduğu sonucu ortaya çıkmıştır. Öğrenci, öğretmen, gözlemci ve veli görüşlerinden elde edilen nitel verilerin çözümlenmesiyle öğrencilerin süreçte yaptıkları çalışmaların daha öncekilerden farklı olduğu, daha iyi ve kolay öğrendikleri, farklı oyunlar, etkinlikler, grup çalışmaları yaptıkları, farklı materyaller kullandıkları belirlenmiştir. Öğrencilerin sorunlarını iletişim, etkileşim, grupça birlikte çalışarak daha kolay çözdükleri, matematik konusunda kendilerini daha yeterli gördükleri tespit edilmiştir. Ayrıca öğrencilerin süreçte mutlu, heyecanlı oldukları, matematiği daha çok sevdikleri, sevgi, saygı, paylaşma, yardımlaşma, dayanışma, sorumluluk, özgüven, arkadaşlık, planlı çalışma, yaratıcılık gibi özelliklerinin geliştiği ortaya çıkmıştır. Kontrol gruplarında ise öğrenci görüşleri ve gözlemler doğrultusunda uygulama öncesi ve sonrasında öğrencilerin konuyu anladıkça ve soruları çözebildikçe kendilerini mutlu hissettikleri, aksi durumlarda endişe ve korku yaşadıkları, sıkıldıkları görülmüştür

THE EFFICIENCY OF IMPLEMENTATIONS BASED ON INSTRUCTIONAL DESIGN CREATED IN PRIMARY SCHOOL 4TH GRADE MATHEMATICS LESSON

The objective of this study is to examine the effects of implementations of authentic instructional design formed depending on Dick and Carey instructional design model on the students’ cognitive and social skills, affective features and personal qualifications (values) in primary school 4th grade mathematic lesson. In the study, the authentic instructional design developed by the researcher was implemented in the experimental groups and the activities based on teacher's guide book, student's lesson and workbooks were applied in the control groups. The research was carried out in two primary schools in Buca, İzmir during the second semester of the 2015-2016 academic years. The research was conducted with totally 82 students, 21 in experiment 1 and 22 in experiment 2, 21 in control 1 and 18 in control 2. In the study conducted by quasi-experimental design with pretest/post-test control group, a mixed method was used because quantitative and qualitative methods were used together. In the study, the quantitative data were obtained from mathematical success test, problem solving inventory, mathematics self-efficacy scale, problem solving inventory, communication skills inventory, social skills evaluation scale, socio-metric and “Who is this?” test; qualitative data were obtained from performed interviews, diaries of students and observation of learning environment. While the quantitative data obtained in experiment and control groups were compared to one another according to whether they have a normal range or not, they were resolved using Anova or Kruskal Wallis H-Test. Content analysis and descriptive analysis were used when qualitative data were analyzed. With the analysis of quantitative data at the end of the study, implementations besed on the authentic instructional design performed in experiment 1 and experiment 2 significantly increased students’ mathematics gain scores and problem-solving inventory scores compared to those activities implemented in control 1 and control 2 groups. The activities implemented in experiment 1 group significantly increased students’ mathematical self-efficacy scale gain scores compared to those in control 1 and control 2 groups; the activities in experiment 2 group significantly increased students’ mathematical self-efficacy scale gain scores compared to those in control 2 group. The implementations based on instructional design applied in experiment 1 group in the study, significantly increased students’ communication skills gain scores compared to those in control 1 and experiment 2 groups. When the students gain scores of working in group skills were compared, it was found out that experiment 1 and experiment 2 groups made a statistically significant difference from control 1 and control 2 groups, furthermore, it was determined that experiment 1 group made a statistically significant difference in experiment 2 group. When the results of socio-metric test and “Who is this?” test were examined, increases in favor of post-test were found in all groups. When the groups were compared to one another, it was noticed that the increase rate in experiment groups were higher in both tests than those in control groups. When the quantitative data from students, teachers, observers and parents’ views were resolved, it was determined that the activities that students performed in the process were different from previous ones, the students learned better and more easily, performed various games, activities and group works and used different materials. It was again found out that the students solved their problems more easily with communication, interaction and by working together in groups and they found themselves more proficient in mathematics. Besides, the students were observed to be happy and excited in the process, to love mathematics more, and to develop such features as love, respect, sharing, helping, solidarity, responsibility, self-confidence, friendship, planned working and creativity. In control groups, it was observed in accordance with students’ views and observations that before and after the implementation the students felt happy when they understood the subject and solved the problems, otherwise they had anxiety and fear and they got bored

___

Akay, Y. ve Kocabaş, A. (2013). The Views of Primary School Teachers About How They Perceive Active Learning. Ankara University, Journal of Faculty of Educational Sciences, 46(2), 91- 110.
Akçamete, G. ve Avcıoğlu, H. (2005). Sosyal Becerileri Değerlendirme Ölçeğinin (7–12 yaş) Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(2), 61-77.
Akgül, S. (2014). Üstün Yetenekli Öğrencilerin Matematik Yaratıcılıklarını Açıklamaya Yönelik Bir Model Geliştirilmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Akkoyunlu, B., Altun, A. ve Soylu, M. Y. (2008). Öğretim Tasarımı. Ankara: Maya Akademi.
Beler, Y. ve Avcı, S. (2011). Öğretimin Farklılaştırılmasında Etkili Bir Strateji: Katlı Öğretim. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(3), 109-126.
Creswell, J. W. (2003). Research Design Qualitative And Quantitative And Mixed Methods Approaches. Thousand Oaks, California: Sage Publications.
Ceylan, S. (2014). Ortaokul Fen Bilimleri Dersindeki Asitler ve Bazlar Konusunda Fen, Teknoloji, Mühendislik ve Matematik (FeteMM) Yaklaşımı ile Öğretim Tasarımı Hazırlanmasına Yönelik Bir Çalışma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bursa.
Çolak, E. (2006). İşbirliğine Dayalı Öğretim Tasarımının Öğrencilerin Öğrenme Yaklaşımlarına, Akademik Başarılarına ve Öğrenmenin Kalıcılığına Etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Dede, Y. (2003). ARCS Motivasyon Modeli’nin Öğrencilerin Matematiğe Yönelik Motivasyonlarına Etkisi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(14).
Demir, K. (2007). Özgün Materyal ve Etkinliklerle Oluşturulan Yapılandırmacı Öğrenme Ortamının Erişi Düzeyleri İle Tutumlara Etkisi. VI. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu, Bildiri El Kitabı (s. 460-465). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
Demir, K., Savaş, B. ve Kayapınar, F. Ç. (2010). Bütünleştirilmiş Öğretim Programının Tarihi Mekânlarda Uygulanmasının Duyuşsal Ürünlere Etkisi. Bilimsel Araştırma Projesi (24 Nisan-22 Mayıs 2010), Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Burdur.
Demir, K. (2015a). The Way Instructors Organize Their Teaching and Learning Processes and The Satisfaction Levels of the Students. 2nd International Eurasian Educational Research Congress, Abstracts Books (s. 434-436). Ankara: Hacettepe University.
Demir, K. (2015b). Tematik Öğretim Tasarımı. Almanya: Türkiye Alim Kitapları.
Demir, K. (2016). Let’s Develop Your Material. New Trends and Issues Proceedings on Humanities and Social Sciences, 6, 53-61.
Demir, S. ve Gürol, M. (2017). Farklılaştırılmış Öğretim Yöntemlerinin Öğrencilerin Akademik Başarı Puanlarına, Öğrenme Yaklaşımlarına ve Öğrenmenin Kalıcılığına Etkisi. Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 12/14 Spring 2017 p. 121-136, ISSN: 1308-2140, www.turkishstudies.net, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.11706, ANKARA-TURKEY.
Dick, W., Carey, L., & Carey, J. O. (2005). The Systematic Design of İnstruction. (6th ed.) Boston: Pearson/Allyn and Bacon.
EGK (2016). TEOG-2016 1. Dönem Sınavlarına İlişkin Madde ve Test İstatistikleri Yayımlandı. Web: http://www.egitimvegelecek.com/?p=17460 adresinden 23.01.2016 tarihinde alınmıştır.
Eğitim Reformu Girişimi (ERG) (2005). Yeni Öğretim Programlarını İnceleme ve Değerlendirme Raporu. Web: http://ilkogretim-online.org.tr/vol5say1/yenimufredat_raporu[1].pdf adresinden 16.06.2016 tarihinde alınmıştır.
Ergül, S. (2010). İlköğretim 6. Sınıf Matematik Dersinden Oluşturulan Sosyal Yapılandırmacı Öğretim Tasarımının Etkililiği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Ertürk, S. (2013). Eğitimde Program Geliştirme. (6. Baskı). Ankara: Edge Akademi.
Fazelian, P., Ebrahim, A. N. & Soraghi, S. (2010). The Effect of 5E İnstructional Design Model on Learning And Retention of Sciences For Middle Class Students. Procedia Social and Behavioral Sciences, 5, 140-143.
Fer, S. (2011). Öğretim Tasarımı. (2. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
Gagne, R. M., Briggs, L. J. & Wager, W. W. (1992). Principles of Instructional Design. (4th Edition). Orlando: Harcourt Brace & Company. Web: https://www.hcs64.com/files/Principles%20of%20instructional%20design.pdf adresinden 15.09.2016 tarihinde alınmıştır.
Gelmez, S. B., Gökmenoğlu, T. ve Kiraz, E. (2009). Öğretim Elemanlarının Öğretim Tasarım Yaklaşımları: ODTÜ Örneği. 18. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı Ege Üniversitesi 1-3 Ekim 2009, 366-367.
Gökçe, E. (2004). İlköğretimde Aktif Öğrenmenin Öğrenciler Üzerindeki Etkisi. XII. Eğitim Bilimleri Kongresi Bildirileri. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, 1, 213- 232.
Güven İ. (2004). Etkili Bir Öğretim İçin Öğretmenden Beklenenler. Milli Eğitim Dergisi, 164, 127- 141
İTÜ (2009). 2008-2009 Yılı Mezunlarımızın Sbs Sonuçlarına Göre Yerleştiği Okullar. Web: http://www.itugvo.k12.tr/web/medya/Resim/olcme_files/2008-2009.pdf adresinden 16.08.2015 tarihinde alınmıştır.
Kala, N. (2012). Bilişsel Yük Kuramına Göre Termodinamik Konusunda Hazırlanan Öğretim Tasarımının Kimya Öğrencilerinin Hatırlama Ve Transfer Düzeyindeki Öğrenmelerine Etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
Kara, M. (2009). Etnomatematiğin Entegre Edildiği Öğretim Tasarımının Etkileri: Tutum ve Başarı.
Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Boğaziçi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Karakuş, M. (2016). Sosyal Bilgiler Dersinde Proje Tabanlı Öğrenmenin Öğrencilerin Sorun Çözme Becerilerine, Tutumlarına, Akademik Başarılarına ve Öğrenmenin Kalıcılığına Etkisi. Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 12/4 Winter 2017 p. 239-254, ISSN: 1308-2140, www.turkishstudies.net, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.10085, ANKARA-TURKEY.
Kocabaş, K. (2016). PISA 2015 Sonuçları ve Türkiye. Web: http://www.demecgazetesi.com/pisa2015-sonuclari-ve-turkiye-makale,2510.html adresinden 24.12.2016 tarihinde alınmıştır.
Margueratt, D. (2007). Improving Learner Motivation Through Enhanced İnstructional Design. Unpublished Master Thesis, Athabasca University Distance Education, Canada. Web: http://auspace.athabascau.ca/bitstream/2149/1041/1/MDE_dennismarguerattThesis.pdf adresinden 08.09.2016 tarihinde alınmıştır.
MEB (2005). İlköğretim 1-5. Sınıf Programları Tanıtımı El Kitabı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü Basım Evi.
MEB (2009a). İlköğretim Matematik Dersi 1-5. Sınıflar Öğretim Programı. Web: http://ttkb.meb.gov.tr/program adresinden 10.08.2015 tarihinde alınmıştır.
MEB (2009b). Ortaöğretim Kurumlarına Geçiş Sistemi, SBS 2009 Sayısal Bilgileri. Web:http://egitek.meb.gov.tr/Sinavlar/istatistikler/2009sbs/2009_Ortaogretime_Gecis_Sist emi_istatistiki_bilgiler.zip adresinden 16.08.2015 tarihinde alınmıştır.
MEB (2010). Ortaöğretime Geçiş Sistemi, SBS 2010 Sayısal Bilgileri. Web: http://www.meb.gov.tr/sinavlar/SayisalVeriler/2010SBS_6_7Say%C4%B1sal_Bilgiler.pdf adresinden 16.08.2015 tarihinde alınmıştır.
MEB (2011). Ortaöğretime Geçiş Sistemi, SBS 2011 Sayısal Bilgileri. Web: http://www.meb.gov.tr/duyurular/duyurular2011/EGITEK/sbs2011BasinBulteni/03_2011S BS_8TestSayisalBilgiler.pdf adresinden 16.08.2015 tarihinde alınmıştır.
MEB (2012). Ortaöğretime Geçiş Sistemi, SBS 2012 Sayısal Bilgileri. Web: http://www.meb.gov.tr/sinavlar/dokumanlar/2012/duyuru/SBS_SayisalBilgiler/OGS_sayis al_4.pdf adresinden 16.08.2015 tarihinde alınmıştır.
MEB (2016a). TEOG İstatistikleri Yayımlandı. Web: http://www.meb.gov.tr/teog-istatistikleriyayimlandi/haber/11409/tr adresinden 04.08.2016 tarihinde alınmıştır.
MEB, (2016b). TIMSS 2015 Ulusal Matematik ve Fen Bilimleri Ön Raporu 4. ve 8. Sınıflar. Web: http://timss.meb.gov.tr/wp-content/uploads/Timss_2015_ulusal_fen_mat_raporu.pdf adresinden 24.12.2016 tarihinde alınmıştır.
MEB EARGED (2003). TIMSS 1999 Üçüncü Uluslar Arası Matematik ve Fen Bilgisi Çalışması. Web: http://timss.meb.gov.tr/ adresinden 11.08.2015 tarihinde alınmıştır.
MEB EARGED (2005). OECD PISA 2003 Araştırmasının Türkiye ile İlgili Sonuçları, PISA 2003 Projesi, Ulusal Nihai Rapor. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
MEB EARGED (2010a). PISA 2006 Ulusal Nihai Rapor. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
MEB EARGED (2010b). Uluslararası Öğrenci Değerlendirme Programı PISA 2009 Ulusal Ön Raporu. Ankara: Milli Eğitim Basımevi
Mebpersonel (2015). PISA 2003-2012 Matematik Alanı Başarı Sıramız. Web: http://www.mebpersonel.com/ogretmen-atamalari/ilkogretim-matematik-ogretmenlerininmesaji-h155495.html adresinden 16.08.2015 tarihinde alınmıştır.
Morrison, G. R., Ross, S. M. ve Kemp, J. E. (2012). Etkili Öğretim Tasarımı. (Ed. İlhan Varank). İstanbul Bahçeşehir Yayınları.
Ocak, M. A. (2011). Öğretim Tasarımı: Kuramlar, Modeller ve Uygulamalar. Ankara: Anı Yayıncılık.
Olayinka, A. B. (2016). Effects of Instructional Materials on Secondary Schools Students’ Academic Achievement in Social Studies in Ekiti State, Nigeria. World Journal of Education, 6(1).
Oliva, P. (1982). Developing the Curriculum. Boston Toronto: Little Brown and Company. Oral, I. ve McGivney, E. (2013). Türkiye’de Matematik ve Fen Bilimleri Alanlarında Öğrenci Performansı ve Başarının Belirleyicileri (TIMSS 2011 Analizi). Eğitim Reformu Girişimi Analiz Raporu. Web: http://www.egitimreformugirisimi.org/sites/www.egitimreformugirisimi.org/files/ERG%20 -TIMSS%202011%20Analiz%20Raporu-03.09.2013.pdf adresinden 11.08.2015 tarihinde alınmıştır.
Özdilek, Z. (2006). İlköğretim Fen Bilgisi Dersindeki Maddenin İç Yapısına Yolculuk Ünitesinin Yeniden Düzenlenmesi ve Öğretim Tasarımı. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.
Özdilek, Z. ve Özkan, M. (2009). The Effect of Applying Elements of Instructional Design on Teaching Material for the Subject of Classification of Matter. The Turkish Online Journal of Educational Technology-TOJET 8(1).
Özgüven, İ. E. (2004). Psikolojik Testler. (6. Baskı). Ankara: PDREM Yayınları.
Punch, K. P. (2005). Sosyal Araştırmalara Giriş Nicel ve Nitel Yaklaşımlar. (Çevirenler: D. Bayrak, H. B. Arslan ve Z. Akyüz). Ankara: Siyasal Kitapevi.
Reigeluth, C. M. & Carr-Chellman, A. A. (2009). Instructional-Design Theories and Models Volume III Building A Common Knowledge Base. New York: Routledge Taylor & Francis Group. Web: http://ocw.metu.edu.tr/file.php/118/Reigeluth_greenbookIII_chap1_2.pdf adresinden 04.10.2016 tarihinde alınmıştır.
Saraç, H. (2017). Yapılandırmacı Yaklaşım Temelli Hazırlanan Öğretim Materyallerinin Öğrencilerde Bilimsel ve Kavramsal Anlama Düzeylerine Etkisi: “Maddenin Hal Değişimi”. Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 12/14 Spring 2017 p. 357-378, ISSN: 1308-2140, www.turkishstudies.net, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.11586, ANKARA-TURKEY.
Serin, O., Bulut Serin, N. ve Saygılı, G. (2010). İlköğretim Düzeyindeki Çocuklar İçin Problem Çözme Envanterinin (ÇPÇE) Geliştirilmesi. İlköğretim Online Dergisi, 9(2), 446-458.
Şahan, H. H. (2014). Eğitimde Program Geliştirme & Öğretim İlke ve Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
Şen, H. Ş. ve Erişen, Y. (2002). Öğretmen Yetiştiren Kurumlarda Öğretim Elemanlarının Etkili Öğretmenlik Özellikleri. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(1), 99-116.
Şişman, M., Acat, M. B., Aypay, A. ve Karadağ, E. (2011). TIMSS 2007 Ulusal Matematik ve Fen Raporu 8. Sınıflar. Web: http://timss.meb.gov.tr/ adresinden 11.08.2015 tarihinde alınmıştır.
Şimşek, A. (2014). Öğretim Tasarımı. (3. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Taba, H. (1962). Curriculum Development: Theory and Practice. New York: Harcourt, Brace & World.
Tarng, W., Tsai, W.S., Lin, Y.S. & Shiu, C. K. (2009). Instructional Design Using the Virtual Ecological Pond for Science Education in Elementary Schools. World Academy of Science, Engineering and Technology International Journal of Social, Behavioral, Educational, Economic, Business and Industrial Engineering, 3(1).
Taş, F. (2013). Farklılaştırılmış Öğretim Tasarımının Öğrencilerin Bilişüstü Becerilerine ve Matematik Akademik Başarılarına Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
Tezci, E. (2002). Oluşturmacı Öğretim Tasarım Uygulamasının İlköğretim Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Yaratıcılıklarına ve Başarılarına Etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
Türk Eğitim Derneği (2009). Öğretmen Yeterlilikleri Özet Rapor. Ankara: Adım Okan Matbaacılık.
Uzun, A. (2008). Eğitim Fakültelerinde Bilgisayar Okur-Yazarlığının İnternet Tabanlı Öğretim Tasarımı ile Desteklenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.
Yabaş, D. (2008). Farklılaştırılmış Öğretim Tasarımının Öğrencilerin Özyeterlik Algıları, Bilişüstü Becerileri ve Akademik Başarılarına Etkisinin İncelenmesi. Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Yıldırım, İ. (2004). Bireyi Tanıma Teknikleri. (Psikolojik Danışma ve Rehberlik kitabında, Ed: Gürhan Can). Ankara: Pegam Yayıncılık, sayfa: 137-194.
Yıldırım, H. H., Yıldırım, S., Yetişir, M. İ. ve Ceylan, E. (2013). PISA 2012 Ulusal Ön Raporu. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
Yücel, E. Ö. (2013). Fen Bilimleri Programındaki Ekosistem, Biyolojik Çeşitlilik ve Çevre Sorunları Konularının Öğretim Tasarımı ve Uygulanması. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Uludağ Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bursa.