GÜN DOĞMADAN “İÇİNE GÜL KOYDUĞUM TÜFEK”: SEZAİ KARAKOÇ ŞİİRİNDE SİLAHLAR VE “SİLÂHIN ÖLÜMÜ”

Şairlerin şiirlerinde nesneyle kurdukları ilişki bazı özel örneklerde bilinçli bir tercihi yansıtır. Nesneyle kurulan ilişkinin aşamalarını takip etmek şairin şiirinin farklı dönemlerini keşfetmemizi sağlar. Bu özel nesneler şairden şaire değişebilmektedir. Şairin şiir dünyasında bu özel nesne şiirde yer alan özel kavramlarla ve diğer nesnelerle farklı şekillerde mutlaka ilişkilendirilmektedir. Bu özel nesne şiirin merkezine yerleştirilmiş bir sevgi ya da nefret nesnesi olabilmektedir. Bu çalışmanın odaklandığı nesne “silah”tır. Sezai Karakoç’un “Gün Doğmadan” adlı kitabındaki şiirlerinde silah ve savaş unsurları çok sık bir şekilde tekrarlanır. Silahtan şiirde genel olarak nefret edilen bir nesne olarak bahsedilmektedir. Karakoç şiirlerinde silahları ateşli silahlar ve geleneksel silahlar olarak iki başlık altında toplamaktadır. Ateşli silahlar simgesel olarak ötekileri, Batı’yı temsil ederken geleneksel silahlar beni ve Doğu’yu temsil edecek şekilde kullanılır. Şair ötekilerin simgesi olarak gördüğü ateşli silahları şiirinde ortadan kaldırmaya, öldürmeye çalışır. Bunu da aşama aşama gerçekleştirir. Karakoç’un şiirlerinde silah tespit edebildiğimiz kadarıyla, bugüne kadar üzerinde müstakil bir çalışma yapılmayan ve gözden kaçırılmış önemli bir nesnedir. Bu makalenin amacı Karakoç’un şiirlerinde silaha bir nesne olarak şairin ne şekilde yaklaştığını tespit etmek, bir nesne olarak şairin silaha yaklaşımının şair- şiir-nesne ilişkisi bağlamında onun şiirine ışık tutan yönlerini bulmak ve Karakoç şiiri silah parantezinde okunduğunda öne çıkan, onun şiirinin özgün yönlerini keşfetmek, diğer şairlerin aynı konulu ve aynı nesneye odaklanan şiirlerinden onun şiirlerinin ayrıldığı noktaları keşfetmek, Karakoç şiirinde bir nesne olarak silah işlenirken şairin gelenekle nasıl örtüştüğünü göstermek, nesneye bakış açısına bağlı olarak onun şiirindeki gelişim aşamalarını, nesneye yaklaşımı açısından şiirinin dönemlerini keşfetmek ve nihayet tüm bu veriler ışığında Karakoç şiirinde ortadan kaldırılmaya çalışılan bir nefret nesnesi olarak silahın önemini ortaya koymaktır.

THE RIFLE IN WHICH I PUT A ROSE BEFORE SUNRISE: RIFLES IN SEZAİ KARAKOÇ’S POETRY AND “DEATH OF WEAPON”

The relationship that the poets establish with the object in their poems reflects a conscious choice in some specific examples. Following the stages of the relationship which established with the object allows us to discover different periods of the poet's poetry. These special objects can be changed from poet to poet. In the poet’s world of poetry this special object is always associated with different concepts and objects surely in different ways. This particular object can be an object of love or hate which is centered on poetry. The focussed object of this work is the weapon. In Sezai Karakoç’s poems in the book named as “Gün Doğmadan”, weapons and the elements of war are repeated constantly. The weapon is generally referred as a hated object. Karakoç collects weapons under two headings as firearms and traditional weapons in his poems. Firearms are symbolically used to represent the West and “other” while traditional weapons represent the East and “I”. The poet tries to eliminate and kill the firearms which he sees as the symbol of the others in his poetry. He also does this step by step. As far as we can determine weapon in the poems of Karakoç, is an important object which has not been studied until today and has been overlooked. The aim of this article is to determine how Karakoç approaches weapon as an object in his poems, to find the aspects of the poet's approach to the weapon as an object that sheds light on his poetry in the context of the poet-poetry- object relation, to discover the main points of his poetry when Karakoç poetry is mentioned in the parenthesis of the weapon, to identify the original aspects of his poetry and important points how his poems are different from the other poet’s poems whom focus on the same subject and the same object in their poems, to detect as an object in Karakoç's poem when the weapon is processed, to show how the poet is in line with tradition, to explore the phases of development of his poem in relation to view to the object, the periods of his poetry in terms of his approach to the object and finally, in light of all these data to reveal the importance of the weapon as an hate object which is tried to be eliminated in Karakoç’s poetry.

PDF

___

Agoston, G. (2006). Barut, Top ve Tüfek: Osmanlı İmparatorluğu'nun Askeri Gücü ve Silah Sanayisi. (T. Akad, Çev.) İst.: Kitap Yay.
Andı, M. F. (2010). "Afrika Bağımsızlık Savaşlarının İkinci Yeni Şiirine Yansımaları ve Sezai Karakoç. M. F. Andı içinde, Güneşe Tutulan Ayna: Şiir İncelemeleri (s. 179-201). İst.: Hat Yay.
Beyatlı, Y. K. (2011). Eski Şiirin Rüzgârıyle, 12. Bs. İstanbul: İstanbul Fetih Cemiyeti.
Beyatlı, Y. K. (2015). Kendi Gök Kubbemiz, 41. Bs. İstanbul: İstanbul Fetih Cemiyeti Yayınları .
Bozkurt, N. (2015). "Kılıç". Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi (Cilt 25, s. 405-408). içinde İstanbul: Türkiye Diyânet Vakfı.
Coşkun, S. (2010, Winter). Sezai Karakoç'un Şiirleri Üzerinde Edebiyat-Medeniyet-Coğrafya İlişkisi Bağlamında Bir İnceleme. Turkish Studies-International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic(5/1), 843-885, ISSN: 1308-2140, www.turkishstudies.net, DOI Number: http://dx.doi.org/ 10.7827/TurkishStudies.1119, ANKARA-TURKEY.
Coupal, M. (2008). Rüyalar ve Sembolleri. İstanbul: Eos Yayınları.
Einstein , A., & Freud, S. (2009). Niçin Savaş?: Einstein ile Freud'un Yazışmaları. (E. Ak, Çev.) Ank.: Ayraç Yay.
el-Kevserî, M. Z., & Çev.Bekir Tatlı. (2006). 'Kim Bir Kavme Benzerse Onlardandır' Hadisi Hakkında. Çukurova Ünivesitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi(6(2)), 217-223.
Eralp, T. N. (1993). Tarih Boyunca Türk Toplumunda Silâh Kavramı ve Osmanlı İmparatorluğunda Kullanılan Silâhlar. Ank.: Türk Tarih Kurumu Yay.
Eroğlu, E. (1981). Sezai Karakoç'un Şiiri. İst.: Bürde Yay.
Ersoy, M. Â. (2015). Safahat, 8. bs. Ank.: Akçağ Yay.
Fromm, E. (2008). Sevginin ve Şiddetin Kaynağı, 7. bs. (Y. Salman, & N. İçten, Çev.) İst.: Payel Yay.
Fromm, E. (2011). İnsandaki Yıkıcılığın Kökenleri. (Ş. Alpagut, Çev.) İst.: Payel Yay.
Göksu, E. (2008). Türk Kültüründe Silah. Ank.: Ötüken Yay. Kısakürek, N. F. (2015). Çile, 82. bs. İst.: Büyük Doğu Yay.
Karakoç, S. (1958, Nisan 27). Bir Materyalist Şiir. Pazar Postası(17), 8.
Karakoç, S. (1968). Mehmed Âkif: Hayatı, Aksiyonu, Düşünceleri ve Şiiri. İst.: Yağmur Yay.
Karakoç, S. (1988, Ağustos 1). "Hâtıralar II: Yanlışlıklar Komedyası ya da Trajedyası". Diriliş(2), 12- 13.
Karakoç, S. (1988, Eylül 26). "Hâtıralar X: Aile". Diriliş(10), 10.
Karakoç, S. (1988, Temmuz 25). "Yastan Öte". Diriliş(1), 3.
Karakoç, S. (1988, Eylül 5). Hâtıralar VII Doğduğum ve Doğmadığım Şehir: Ergani. Diriliş(7), 10-11.
Karakoç, S. (1989, Kasım 17). "Hâtıralar LXX: İstanbul Maliye Müfettiş Muavinliği". Diriliş(70), 6-7, 14.
Karakoç, S. (1989, Ağustos 11). Hâtıralar. Diriliş(56).
Karakoç, S. (2012). Gün Doğmadan, 11. Bs. İst.: Diriliş Yay.
Karakoç, S. (2014). Edebiyat Yazıları I: Medeniyetin Rüyası Rüyanın Medeniyeti, 6. bs. İst.: Diriiliş Yay.
Karakoç, S. (2015). Diriliş Neslinin Âmentüsü, 27. bs. İst.: Diriliş Yay.
Karataş, T. (1998). Doğu'nun Yedinci Oğlu: Sezai Karakoç. İst.: Kaknüs Yay.
Korkmaz, A. (1969, Kasım). "Sezai Karakoç'un Şiiri: Eşyanın Görünüşü 2". Bursada Zaman(6), 4-5.
Korkmaz, A. (1969, Ekim). "Sezai karakoç'un Şiiri: 'Eşyanın Görünüşü'". Bursada Zaman(5), 4-5.
Kula, F., & Güneş, M. (2016, Spring). Sezai Karakoç'un Şiirlerinde Medeniyet Şehri İstanbul'un Tarihî ve Manevi Unsurları. Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic(11/10), 397-422, ISSN: 1308-2140, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.9693, ANKARA-TURKEY.
Kur'ân-ı Kerîm. (t.y.). (E. M. Yazır, Çev.) Ankara: Haktan Yayın Dağıtım.
Nablûsi, İ. (2006). Rüya Tabirleri Ansiklopedisi. (A. Celayir, Dü.) İst.: İhvan Neşriyat.
Nablusi, İ. (2008). Büyük Rüya Tabirleri Ansiklopedisi. İstanbul: Akis Kitap.
Pala, İ. (1999). Ansiklopedik Divân Şiiri Sözlüğü, 5. bs. İst.: Ötüken Yay.
Sağlam, H. (2013). Sezai Karakoç Şiirine İslâmcılık Nokta-i Nazarından Bir Bakış Denemesi. Türkiye'de İslâmcılık Düşüncesi ve Hareketi Sempozyum Tebliğleri (s. 675-703). içinde İstanbul: Zeytinburnu Belediyesi Kültür Yayınları.
Türkçe Sözlük 2: K-Z, 8. bs. (1998). Ank.: TDK Yay.
Tutkun, K. Y. (2005). (Özel ve Genel Güvenlik Görevlileri İçin) Silah Kültürü ve Atış Becerisi. Ankara: Grafiker Ofset.
Yaşar, H. (2012, Summer). Sezai Karakoç'un Şiir Evreninde Memleket Algısı veya "O Ülke". Turkish Studies- International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic(Volume 7/3), 2611-2623, ISSN:1308-2140, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.3431, ANKARA-TURKEY.