FİLOZOFLARIN, TEOLOGLARIN VE PSİKANALİSTLERİN TANRISI: TANRI KAVRAMI VE TANRI TASAVVURU

Psikanalistler tarafından ortaya konulan bulgu ve veriler özellikle kutsal metinlerin anlaşılması ve yorumlanması sürecine çok önemli katkılar sunacaktır. Öyle ki, günümüzde bir metni doğru anlayabilmek ya da yorumlayabilmek adına birçok disiplinden yararlanmanın veya birçok disiplinle işbirliğine gitmenin kaçınılmaz hale geldiği bir süreçte, din adamlarının ve teologların kutsal metinleri anlama ya da yorumlama işleminde özellikle psikoloji ve psikanalizin sunduğu veri ve bilgilerden uzak durmaları kabul edilebilir bir tutum değildir. Psikanaliz ve din arasında böyle bir işbirliğinin başlayabilmesi için, din adamları ve teologların, her şeyden önce psikanalizle karşılaşmanın yarattığı ilk şok ve travmanın etkisinden kendilerini kurtarmaları ve bu süreçte kurdukları temelsiz karşıt söylemleri ve anlamsız gerekçeleri bir tarafa bırakmaları gerekmektedir. Çünkü bilinmelidir ki başta Freud olmak üzere aklı başında olan her psikanalist, ne hakkında konuştuğunun ve de ne kadar konuşabileceğinin farkındadır. Bunun içindir ki ilk nesil psikanalistler, din ve Tanrıyı konu edinen çalışmalarına "felsefi ve teolojik bir çalışma değildir, Tanrı hakkında bir çalışma değildir, metafizik gerçekleri konu edinen bir çalışma değildir" gibi ifadelerle başlamışlardır. Aklıselim bir birey küçük bir teemmül süreciyle birlikte bu ifadelerin aslında psikoloji ve psikanalizin sınırlarını göstermek kadar filozofları, din adamlarını ve teologları da iğnelemek/uyarmak adına kurulduğunu hemen anlayacaktır. Çünkü Kant'ın zihnin kategorilerine, Jung'un da arketipal Tanrı formuna ilişkin ifadelerinden sonra filozof ve teologların ötelerde bulunan aşkın varlık hakkında konuştuklarını düşünmek artık olanaksız hale gelmiştir. Çünkü bu iki bilim insanı bize, aşkın varlığı dair her söylemin insani sınırları asla aşamayacağını açıkça göstermiştir

THE GOD OF PHILOSOPHER, THEOLOGIAN AND PSYCHOANALYST: GOD CONCEPT AND REPRESENTATION OF GOD

Findings and data which were revealed by psychoanalyst will be make an important contribution to the process of understanding and construal of holy writings ecclesiastics and theologians shrink away findings and data which were revealed by psychoanalyst in the process of understanding and construal of holy writings. In fact, for understanding correctly and construal of a text, it is capitalized from multidiscipline or collaborated with many discipline. Therefore, this manner of ecclesiastics and theologians is inacceptable case. To start collaboration between religion and psychoanalysis, it is require that ecclesiastics and theologians must save themselves from the effects of first shock and trauma which were created by meeting with psychoanalyst. And, in this process, it is require that ecclesiastics and theologians must set aside contrary discourse and nonsense justification. It is known that especially Freud and first generation psychoanalysts are aware of what talking about. Therefore, they begin their studies which are about religion and God by statement such as “this study is not philosophical and theological”, “this study is not about God”, “this study is not related to metaphysic truths”. These statements actually show the limits of psychology and psychoanalyze. Moreover, ecclesiastics and theologians are warned and needle. After statements of Kant and Jung which are related to mind categories and archetypal god, respectively, to think the informing by theologian and philosophers about entity, which is beyond, is impossible. Because, these two scientists manifested that every discourse is never surpass humanitarian limits

PDF

___

BOLLAS, C. (1979). The Transformational Object. International Journal of Psychoanalysis. 60: 97-107.
ÇAKMAKLIOĞLU, M. M. (2014). Yoğun Tasavvufi Tecrübelere İlişkin Söylemin İmkanı ve İşlevselliği. Din Bilimleri Akademik Araştırma Dergisi. 14(1): 85-122.
DIELS, H. (1903). Die Fragmente der Vorsokratiker: griechisch und deutsch. Berlin: Weidmann.
FEUERBACH, L. (2008). The Essence of Christianity. New York: Dover.
FREUD, S. (1910). Leonardo Da Vinci and a Memory of His Childhood. Standart Edition, 11: 59- 137. London: Hogarth Press, 1961.
FREUD, S. (1913). Totem and Taboo. Standard Edition, 13. London: Hogarth Press, 1953.
FREUD, S. (1923). The Ego and the Id. Standard Edition, 19: 13-19. London: Hogarth Press, 1961.
FREUD, S. (1927). The Future of an Illusion. Standard Edition, 21. London: Hogarth Press, 1953.
FREUD, S. (1939). Moses and Monotheism. Standard Edition, 23. London: Hogarth Press, 1953.
GENDLIN, E. (1965). Existential Explication and Truth. Journal of Existentialism. 16: 135. https://www.ahdictionary.com/word/search.html?q=god&submit.x=28&submit.y=23 ,(06.04.2014)
HUME, D. (1889). The Natural History of Religion. London: Bonner.
JAMES, W. (1929). The Varieties of Religious Experience. New York: Modern Library.
JUNG, C. G. (1957). The Undiscovered Self. New York: A Mentor Book.
JUNG, C. G. (1965). Memories, Dreams, Reflections. New York: Vintage Books.
JUNG, C. G. (1973). Experimental Researches. Collected Works of C.G. Jung, 2. New Jersey: Princeton University Press.
KANT, I. (1997). Critique of Practical Reason. Cambridge: Cambridge University Press.
KANT, I. (1998). Critique of Pure Reason. Cambridge: Cambridge University Press.
KARTOPU, S. (2014). Yaşamı Sürdürme Nedenlerinin Tanrı Algısıyla İlişkisi, Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 9/2 Winter 2014, p. 887-903, ISSN: 1308-2140, www.turkishstudies.net, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.6506, Ankara-Turkey.
KAVAL, M. (2015). Mistisizm’in Dili; Sembolizm, Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 10/6 Spring 2015, p. 555-566, ISSN: 1308-2140, www.turkishstudies.net, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.8160, Ankara-Turkey.
MARITIAN, J. (1921). Introduction Générale a la Philosophie. Paris: Pierre Téqui.
MCDARGH, J. (1992). The Deep Structure of Religious Representations. Object Relations Theory and Religion (ss. 1-19). Editors Mark Finn and John Gartner. Westport: Praeger Publishers.
ÖZALP, H. (2015). Tanrı Hakkında Konuşa(ma)mak: Plotinis’da Negatif Teoloji, Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 10/2 Winter 2015, p. 735-748, ISSN: 1308-2140, www.turkishstudies.net, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.7796, Ankara-Turkey.
PRUYSER, P. W. (1974). Between Belief and Unbelief. New York: Harper Row.
RIZZUTO, A. (1970). Critique of the Contemporary Literature in the Scientific Study of Religion. New York.
RIZZUTO, A. (1979). The Birth of The Living God. Chicago: The University of Chicago Press.
SANDLER, J VE ROSENBLATT, B. (1962). The Concept of the Representational World . Psychoanalytic Study of the Child. 7: 128-145.
STERN, D. (1985). The Interpersonal World of the Infant. New York: Basic Books.
SUMMERS, F. (1994). Object Relations Theories and Psychopathology. New Jersey: The Analytic Press.
TILLICH, P. (1951). Systematic Theology. Chicago: University of Chicago Press.