ERKEN YAŞTA YABANCI DİL ÖĞRETİMİNDE ÇİZGİ FİLMLERİN DİNLEDİĞİNİ ANLAMA VE KONUŞMA BECERİLERİNE KATKISI

Gün geçtikte gelişen ve değişen dünyada var olmak ve çağı yakalamak için yabancı dil öğretimi ve öğrenimi bir ihtiyaç halini almıştır. Son yıllarda çok dilliliğe verilen önem erken yaşta yabancı dil öğretimi konusunu gündeme getirmiştir. Ülkemizde de bu konu giderek önem kazanmaktadır. Bu nedenle bazı devlet okullarında ve özel okullarda 5-6 yaş grubundaki öğrencilere yabancı dil öğretildiğini söyleyebiliriz. Ancak erken yaşta yabancı dil öğretimi uygulamasında ders araç gereçleri konusunda sorunlar olduğunu kabul etmek gerekir. Bu sorunların çözümü için ise özgün ve görsel-işitsel araçlardan biri olan çizgi filmlerin yararlı ders araçları olduğu söylenebilir. Yabancı dil öğretiminde kazanılması gereken dört temel dil becerisi bulunmaktadır. Bunlar sırasıyla dinlediğini anlama-dinleme, konuşma, okuduğunu anlama-okuma ve yazma becerileridir. Her bir beceri birçok alt beceriden oluşur. Fakat okul öncesi dönemde yabancı dil öğretiminde kazanılması gereken en önemli beceriler dinleme ve konuşma becerileridir. Çünkü Lacorte ve Thurston (2009:4)'un tanımlamasına göre; "Dinleme ve konuşma, yabancı bir dili öğrenmede diğer yetilere göre daha büyük bir öneme sahiptir." Bu çalışmanın temel amacı, erken yaşta yabancı dil öğretiminin önemini açıklamak ve çizgi filmlerin yabancı dil öğretiminde dinlediğini anlama ve konuşma becerilerine katkısını incelemektir. Çalışmamızın bir başka amacı ise, yabancı dil öğretiminde hangi yaş erken yaş olarak adlandırılır? Özgün çizgi filmler okul öncesi dönemindeki çocuklara yabancı dil öğretiminde kullanılacak uygun bir ders aracı mıdır? sorularına cevap aramaktır. Çalışma sonunda, erken yaşta yabancı dil öğretiminde çizgi filmlerin kullanılmasının en önemli iki becerinin geliştirilmesine katkı sağladığı ve öğrencilerin yabancı dil öğrenme isteklerini arttırdığı tespit edilmiştir. Ayrıca bu çalışma, okul öncesi dönemde yabancı dil öğretimi/öğreniminin daha etkili şekilde gerçekleşmesi konusunda bize ışık tutmuştur

THE CONTRIBUTION OF AUTHENTIC ANIMATED CARTOONS TO LISTENING COMPREHENSION AND SPEAKING IN LEARNING A FOREIGN LANGUAGE AT AN EARLY AGE

Learning a foreign language has become a need to exist and to be modern in the world changing and developing from day to day. Recent years, the importance given to multilingualism has been raised teaching a foreign language at an early age. This issue is becoming increasingly important in our country. So we can say that a foreign language is taught to students aged 5-6 at some public and private school. However it should be considered that there are some problems in application of teaching a foreign language at an early age. It can be said that animated cartoons, one of the authentic and audio-visual materials, are useful materials to solve these problems. There are four basic language skills that should be acquired in foreign language teaching. These are, respectively, listening comprehension-listening, speaking, reading comprehension-reading and writing skills. Each skill consists of several sub-skills. However the most important skills that should be acquired in foreign language teaching at preschool are listening and speaking. Because, “Listening and speaking have a greater importance than the other skills in learning a foreign language.” as the description of Lacorte ve Thurston (2009:4) The main purpose of this study is to explain the importance of foreign language teaching at an early age and to examine the contribution of authentic animated cartoons to listening comprehension and speaking skills in learning a foreign language. Another aim of our study is to find answers to these questions: what age is called an early age in learning a foreign language? Are the authentic animated cartoons suitable materials to teach a foreign language for the students at preschool? At the end of the study, it has been identified that the using of authentic animated cartoons in learning a foreign language at an early age contributes to the development of two most important skills and increases students’ motivation. In addition, this study has shed light on to teach effectively a foreign language at preschool

PDF

___

AKSAN, D. (2000). Her Yönüyle Dil, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara.
ANŞİN, S. (2006). Çocuklarda Yabancı Dil Öğretimi, Sayı 6, 9-20. D.Ü.Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, Diyarbakır.
CAMERON, L. (2001). Teaching languages to young learners, Cambridge University Pres, Cambridge.
CUQ, J.P. & Gruca, I. (2005). Cours de didactique du français langue étrangère et seconde, PUG, France.
CUQ. J.P (dir). (2003). Dictionnaire de didactique du français langue étrangère et seconde, CLE International, Paris.
DEMİREZEN, M.(2003). Yabancı Dil ve Anadil Öğreniminde Kritik Dönemler. Dil Dergisi (118),5-15
FESTA, G. ve Richards (1985). How to use Authentic Materials: Techniques of Teaching from Theory to Practice, Bologna Conference, The British Council.
GÜLLÜOĞLU, Ö. (2004). Gazi Üniversitesi Hazırlık Okulundaki Okutmanların ve Öğrencilerin Konuşma Becerisinin Ölçülmesine Karşı Tutumları ve Önerilen Konuşma Sınavları, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
KOÇAK, N. (2001) Erken Çocukluk Döneminde Eğitim ve Türkiye’de Erken Çocukluk Eğitiminin Durumu, Milli Eğitim Dergisi, 151, s. 10.
KORKUT, E. (2004). Pour apprendre une langue étrangère (FLE), Pegem A, Ankara.
LACORTE, M. ve Thurston H (2000). Music in the foreign language classroom: Developing linguistic and cultural proficiency. Web: http://www2.dickinson.edu/prorg/nectfl/reviewarticles/49-lacorte.pdf
Milli Eğitim Dergisi,2003 Kış, Sayı:157
NUNAN, D. (1989) “Designing Tasks For The Communicative Classroom”, Cambridge University Pres.
ÖZBAY, M. (2005). Bir Dil Becerisi Olarak Dinleme Eğitimi,Akçağ Yayınları, Ankara.
PEÇENEK, D. (1997). İletişimci Yaklaşımda Öğretim Teknikleri, Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
PEÇENEK, D. (2002) 4-6 Yaş Grubu Türk Çocuklarının İngilizce Öğrenme Süreçleri Üzerine Bir Durum Çalışması, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi.
PHILIPS, S. (1993) Young Learners, Oxford University Pres.
RICHARDS, J.C ve Renandya W.A. (2002). Methodology in Language Teaching, Cambridge: Cambridge University Press.
SCOTT, W.A., & Ytreberg, L.H. (1990). Teaching English to children. Great Britain: Longman. TAGLIANTE, C. (2006). La classe de langue, Clé International, Paris.
TOKDEMİR, A. (1992) Yabancı Dil Öğrenmeyi Etkileyen Faktörler, Gündoğan Yayınları, Ankara
UR, P. (1992) “A Course in Language Teaching”, Cambridge University Pres.
YILMAZ, H. (2008). Yabancı dil öğretiminde özgün materyal, Türkiye’de Yabancı Dil Eğitimi Ulusal Kongresi ss:845-851 Gazi Üniversitesi, Ankara