NECATİ CEMALOĞLU, VOLKAN KUKUL, MUTLU TAHSİN ÜSTÜNDAĞ, ERHAN GÜNEŞ, A. Selcen ARSLANGİLAY

EĞİTİCİLERİN HİZMET İÇİ EĞİTİM İHTİYAÇLARININ BELİRLENMESİ: BİLECİK İLİ ÖRNEĞİ

Bilgi toplumunda eğitimin öncelikli görevleri arasında evrensel düşünebilen, bilgiyi sorgulayan, problem çözebilen ve işbirlikçi çalışabilen bireyler yetiştirmek gelmektedir. Bu bireyleri yetiştirecek öğretmenlerin de yine bu niteliklere ve çağın ihtiyaçlarına göre kendilerini yenilemeleri önem taşımaktadır. Görevdeki öğretmenlerimizin çağın şartlarına uygun olarak beceri ve bilgilerini güncellemenin en etkin yolu doğru planlanan hizmet içi eğitimler olmalıdır. Bu araştırmanın amacı Bilecik ilinde çalışan öğretmenlerin ihtiyaç duydukları hizmet içi eğitime ilişkin ihtiyaç analizini ortaya koymaktır. Araştırmada araştırmacılar tarafından geliştirilen anket ve açık uçlu sorulara 1632 öğretmen çevrimiçi olarak cevap vermişlerdir. Anketin ilk bölümünde demografik bilgilere yer verilmiş, ikinci bölümünde 38 maddeden oluşan, 5’li Likert tipi ankette öğretmenlerin mesleki gelişim, birlikte çalışma ve iletişim, yenilikçi eğitim öğretim, ölçme ve değerlendirme, rehberlik, sınıf yönetimi ve liderlik beceri algıları sorgulanmaya çalışılmıştır. Üçüncü bölümde ise bilgi ve iletişim teknolojilerine yönelik yeterlik algıları ve aynı zamanda bilgi ve iletişim teknolojilerini eğitim ortamlarında kullanmada hissettikleri zorluk düzeylerini ölçmeye ilişkin sorulara yer verilmiştir. Veri toplama aracının son bölümünde ise öğretmenlere hizmet içi eğitimlerin daha verimli olması için önerileri ve sorgulanan alanlar dışında almak istedikleri eğitimlere yer verilmiştir. Anket verilerinin nicel analiz teknikleri, açık uçlu soruların da nitel analiz teknikler yardımıyla çözümlendiği araştırmanın bulgularında öğretmenlerin kendilerini teknoloji konusundaki daha az yeterli hissettikleri, diğer alanlarda daha yetkin hissettikleri görülmüştür. Öğretmenler eğitimlerin zamanı, eğitimi veren kişilerin kalitesi, eğitim konularının kendilerine yarar sağlaması gibi konularda öneriler sunmuşlar ve özellikle kendilerine teknolojik yetkinlik sağlayacak eğitimlerin sunulmasını istediklerini belirtmişlerdir.

DETERMINING THE IN-SERVICE TRAINING NEEDS OF THE TEACHERS: BILECIK PROVINCE SAMPLE

Among the most important tasks of education in information societies is to train individuals who can think universally, query the information and work cooperatively. Teachers, who will train these individuals, should also improve themselves according to these qualities as well as the needs of the time. Well-planned in-service trainings would be the most effective way of updating the knowledge and skills of the teachers on the job according to the conditions of our age. The aim of this research is to investigate the teachers’ in-service training needs who are working in Bilecik province. 1632 teachers replied the questionnaire and open-ended questions prepared by the researchers online. In the first part of the questionnaire, demographic information was asked and in the second part consisting of 38 questions in 5-likert type, the professional development, cooperative study and communication, innovative training, evaluation and assessment, guidance, classroom management and leadership skill perceptions of the teachers were tried to be examined. Teachers’ competency levels of information and communication technologies and at the same time, difficulty levels they have in using the information and communication technologies in educational settings are asked in the third part of the questionnaire. In the final part of the data collection tool, teachers were asked their suggestions for more efficient in-service trainings and fields of trainings other than the stated ones they want to take. The findings of the research, the questionnaire data of which were analyzed with quantitative analysis techniques and the open- ended questions with qualitative analysis techniques, showed that teachers see themselves less competent in technology whereas more competent in the other fields. Teachers provided suggestions about the time of the trainings as well as the qualities of the trainers and the content and benefits of the trainings. Teachers especially requested trainings that would provide themselves with technological competency.

PDF

___

Akgündüz, D., Aydeniz, M., Çakmakçı, G., Çavaş, B., Çorlu, M.S., Öner, T., ve Özdemir, S. (2015). STEM Eğitimi Türkiye Raporu “Günün Modası mı Yoksa Gereksinim mi?. Hacettepe Üniversitesi Bilim, Bilim, Teknoloji, Mühendislik ve Matematik Eğitimi ve Uygulamaları Laboratuvarı sitesinden erişilmiştir: http://www.hstem.hacettepe.edu.tr/tr/menu/yayinlar-5
Akpınar, G. M., & Vurgun, Ş. (2017). Yaşam boyu öğrenme eğilimi araştırması: ATÇA MYO Örneği. ULEAD 2017 Annual Congress: ICRE. 27-29 Nisan 2017, Ankara. Kapsayıcı eğitim: Tüm öğrenciler için kaliteli eğitim (ss. 701-710).
Albion, P. R. (2008). Web 2.0 in teacher education: Two imperatives for action. Computers in the Schools, 25(3-4), 181-198.
Arslangilay, A. S. (2017). Hizmet içi eğitime katılan lise öğretmenlerinin yaşam boyu öğrenmeye yönelik yeterlik algıları. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 7(14), 163-178.
Bayar, A., & Kösterelioğlu, İ. (2014). Ülkemizde düzenlenmekte olan hizmet içi eğitim etkinliklerine yönelik öğretmenlerin memnuniyet düzeyi, Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 9/2 Winter 2014, p. 321-333, ISSN: 1308-2140, www.turkishstudies.net, DOI Number: 10.7827/TurkishStudies.6354, ANKARA-TURKEY
Beycioğlu, K., & Aslan, B. (2010). Öğretmen liderliği ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. İlköğretim Online, 9(2), 764-775.
Cengiz (2013). Eğitimde BİT'in Betimleyici ve Kuralcı Yönleri - Fatih Projesi Örneği. XVIII. Türkiye'de İnternet Konferansı, 9-11 Arlık 2013, İstanbul Üniversitesi Kongre Kültür Merkezi, Fatih-İstanbul.
Ceylan, M., & Özdemir, S. M. (2016). Türkiye ve İngiltere’deki öğretmenlerin sürekli mesleki gelişime ilişkin görüşlerinin ve katılım durumlarının incelenmesi. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(1).
Çoklar A. N., Kılıçer, K. ve Odabaşı, H. F. (2007). Eğitimde teknoloji kullanımına eleştirel bir bakış: Teknopedagoji. 7. Uluslararası Eğitim Teknolojileri Konferansı’nda sunulan bildiri, Kıbrıs Yakındoğu Üniversitesi, Lefkoşe, KKTC.
Çolakoğlu, M.H., & Günay Gökben, A. (2017). Türkiye’de eğitim fakültelerinde Fetemm (Stem) çalışmaları. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 3, 46-69.
Dağ, F. (2016). Yaşam boyu öğrenme bağlamında Türkiye’de öğretmenlerin teknolojik yeterliliklerinin geliştirilmesine yönelik mesleki gelişim çalışmalarının incelenmesi. Journal of Human Sciences, 13(1), 90-111.
Doering, A., Hughes, J., & Huffman, D. (2003). Preservice teachers: Are we thinking with technology? Journal of Computing in Teacher Education, 35(3), 342-361.
Eyüp, B. (2012). Türkçe öğretmeni adaylarının öğretmenlik mesleğinin genel yeterliklerine sahip olma durumları üzerine bir inceleme. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(1), 233-247.
Graham, C. R., Burgoyne, N., Cantrell, P., Smith, L., St. Clair, L., & Harris, R. (2009). TPACK development in science teaching: Measuring the TPACK confidence of inservice science teachers. TechTrends, Special Issue on TPACK, 53(5), 70-79.
Güçlü, M. (2017). Örgütsel iletişim: Eğitim kurumlarındaki yeri ve önemi açısından bir değerlendirme. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 7(13), 854-870.
Hew, K. F., & Brush, T. (2007). Integrating technology into K–12 teaching and learning: Current knowledge gaps and recommendations for future research. Educational Technology Research and Development, 55(3), 223–252.
Kaya, Z. ve Yılayaz, Ö. (2013). Öğretmen eğitimine teknoloji entegrasyonu modelleri ve teknolojik pedagojik alan bilgisi. Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi, 4(8), 57-83.
Kılıç, B. ve Ertekin, Ö. (2017). MEB için fen teknoloji mühendislik matematik- FeTeMM modeli (STEM) ile eğitim. Erişim adresi: http://tbae.bilgem.tubitak.gov.tr/
Koehler, M. J., & Mishra, P. (2005). What happens when teachers design educational technology? The development of technological pedagogical content knowledge. Journal of Educational Computing Research, 32(2), 131-152.
Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) (2012). FATİH (Fırsatları Artırma ve Teknolojiyi İyileştirme) Projesi. http://fatihprojesi.meb.gov.tr 18.02.2018 tarihinde erişilmiştir
Mishra, P., & Koehler, M. J. (2006). Technological pedagogical content knowledge: A framework for integrating technology in teacher knowledge. Teachers College Record, 108(6), 1017- 1054.
Moursund, D., & Bielefeldt, T. (1999). Will new teachers be prepared to teach in a digital age? A national survey on information technology in teacher education [Research study] Eugene, OR: International Society for Technology in Education (ISTE).
Pamuk, S., Ülken, A. ve Dilek, N. Ş. (2012). Öğretmen adaylarının öğretimde teknoloji kullanım yeterliliklerinin teknolojik pedagojik içerik bilgisi kuramsal perspektifinden incelenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(17), 415-438.
Pope, M., Hare, P., & Howard, E. (2002). Technology integration: Closing the gap between what preservice teachers are taught to do and what they can do. Journal of Technology and Teacher Education, 10(2), 191–203.
Sadi, S., Şekerci, A.R., Kurban, B., Topu, F.B., Demirel, T., Tosun, C., Demirci, T. & Göktaş, Y, (2008). Öğretmen eğitiminde teknolojinin etkin kullanımı: Öğretim elemanları ve öğretmen adaylarının görüşleri. Bilişim Teknolojileri Dergisi, 1(3), 43-49,
Sandholtz, J. H., Ringstaff, C., & Dwyer, D. C. (1997). Teaching with technology: Creating student- centered classrooms. New York: Teachers College Press.
Shulman, L. (1986). Those who understand: Knowledge growth in teaching. Educational Researcher, 15(2), 4-14.
TOBB (Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği). (2016). Akıllı fabrikalar geliyor. TOBB Ekonomik Forum Dergisi, 259, 16-27.
TÜSİAD ve BCG (2016). Türkiye’nin küresel rekabetçiliği için bir gereklilik olarak sanayi 4.0: gelişmekte olan ekonomi perspektifi. İstanbul: TÜSİAD.
Usluel-Koçak Y.K., & Aşkar, P. (2006). Bilgi ve iletişim teknolojilerinin okullarda yayılımı. http://yunus.hacettepe.edu.tr/~kocak/yayinlar/diffusion_of_innovationdersnotuweb.doc. 18.02.2018 tarihinde erişilmiştir.
Ünlü, H., Sünbül, A. M., & Aydos, L. (2008). Beden eğitimi öğretmenleri yeterlilik ölçeği geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 9(2), 23-33.
Williams, J. (2011). STEM education: Proceed with caution. Design and Technology: An International Journal, 16(1).
Yeni, S. (2017). Examining the effectiveness of the in-service training program on web 2.0 tools for the special education teachers, Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 12/23 Summer 2017, p. 237-250, ISSN: 1308-2140, www.turkishstudies.net, DOI Number: 10.7827/TurkishStudies.12180, ANKARA-TURKEY.